7x01 "Now What?"

madzia-cuperek

Premiera odcinka w USA - 20. września 2010.

madzia-cuperek

Cóż... warto było poczekać do premiery, bo wyjaśniło się to i owo.
Początek odcinka jest, wbrew wszystkim promosom, bardzo delikatny i wcale nie przesycony seksem. Scenarzyści ładnie to rozegrali. Scena sympatyczna dla oka. House i owszem nosi Cuddy na rękach, ale nie kuśtyka z nią przez cały pokój, także ze scenarzystami nie jest jeszcze tak źle

. Szkoda tylko, że H&C umyli się dopiero po fakcie. Nie cierpię tego w filmach. Po takiej akcji w podziemiach, hop od razu do łóżka. A później wspólne śniadanko, rozmowy itp. Miło popatrzeć na uśmiechającego się House'a. Poza tym, nadal jest sobą. A Cuddy nie zapomniała o dziecku i wciąż pamięta o rzeczywistości. To House powstrzymuje ją przed powrotem do domu, bo ma jakieś niedopowiedziane wątpliwości i wyrzuty sumienia wobec niej. Rozmowy nieco się dłużą, a nasi bohaterowie kręcą się w kółko. Ciekawe jest to, że kobieta wyznaje facetowi, że jest dla niej "the most incredible man". Odniosłam wrażenie, że Cuddy bardzo chciała usłyszeć "I love you" i... doczekała się. Odkryła przed Housem karty i oczekuje tego samego. hahahahahaha a scena seksu nr 2 rozbawiła mnie mocno

Wild Kingdom pełną gębą. Zabawnie to wyszło. Raczej niepotrzebna scena. Całe to Huddy jest dość szczeniackie i spontaniczne, ale sympatyczne i jednocześnie... niedopowiedziane.
Wilson jest trochę natrętny. Dobry duch powrócił. A jego stuck w oknie ->

baaardzo zabawny. Kwintesencja. Hilson nieźle się zapowiada, po tym pierwszym epie.
Oczywiście przypadek medyczny "przeszkadza" w huddylandzie. Wymuszony dodatek, aczkolwiek całkiem interesujący.
Co ciekawe, House jednak nie zapomina o szpitalu i po kryjomu przed Cuddy, kontaktuje się z Chasem.
Chase i 13 - sex? Propozycja Chase'a była zaskakująca. Dziwne to trochę. Nie bardzo rozumiem tą relację.
Poza tym wątek 13 zasmucił mnie jakoś.

Odniosłam wrażenie, że coś niedobrego dzieje się z nią. Nie sądziłam, że kiedyś to powiem, ale chyba będzie mi jej brakować.
"Everybody lies" ponownie pojawia się w pierwszym odcinku serii. Ciekawe...
A nowy asystent Cuddy wygląda jak Jaś Fasola.

Drażni mnie, jak na razie. Kojarzy się z Nurse Jeffreyem.
I taki szczegół na koniec -> House ma troszkę za długie włosy w porównaniu z fryzurą w "Help me". W 20min mu urosły?

Cały ep jest nieco nudy i monotonny, ale w sumie aż tak bardzo nie dłuży się. Dużo huddy-gadania. Oceniam na 8.

EDIT:
Fakt, końcowa scena daje troszkę do myślenia. Dlaczego przestali się uśmiechać? Całe to huddy pozostaje takie niedopowiedziane. Chyba obejrzę ten ep jeszcze raz.

Pietruszka

Na początek: bardzo się ucieszyłam, że cała scena seksu została znacznie skrócona względem promosów, serio. Wyszło z tego coś takiego ładnego, intymnego i pełnego napięcia. Brawa dla obydwu aktorów, szkoda tylko, że ich oboje trzeba było tak męczc z tą golizną, z skoro zostało z tego tylko kilka sekund

Z początku chce nam się zarysować, że postacie są ciągle te same: House wyzywa asystenta od idiotów, Cuddy mówi, że House śmierdzi. Szczerze mówiąc, poza samym Huddy w tym odcinku wszystko mi się podobało - ten fake przypadek, 13 okręcająca sobie wszystkich wokół, palca, Wilson - wyznanie House'a, że myslał o nim przez cały seks, ich wspólne sceny

Kilka zabawnych rzeczy się przewineło, przez co było czuć taki fajny klimat.
A co do Huddy... mam mieszane uczucia. Wrażenie, że bohaterowie sie nieco powtarzają i w kółko mówią o tych samych argumentach, chociaż pod tą powłoką czai się o wiele więcej mrocznych rzeczy.
Ta scena na końcu... House mówi jej, że ją kocha, oboje udają przed sobą, że wierzą, że im się uda, a kiedy zamykają się za nimi drzwi - fałszywe uśmiechy znikają z twarzy.
Ten odcinek dobrze pokazuje, że udało im się zadziałać w oddzielnym pomieszczeniu, sam na sam (ładne gry, rozmowy, kąpiel i śniadanie, czuło sie, jakby byli starym małżeństwem), ale nie poza tym, co widzimy przez próby House'a, zeby Cuddy nie wróciła do rzeczywistości i chowanie się przed Wilsonem - i wydaje mi się, że to wstęp do całego sezonu, kiedy to będą się nawzajem odkrywać w nowych miejscach - w pracy, przy dziecku.
Ogólnie, dzielę odcinki na trzy typy: dobre, enjoyable i do niczego. Ten był enjoyable

pozytyw.nie93

Specjalnie sobie wolne zrobiłam, żeby móc obejrzeć pierwszy odcinek.
Dla mnie było idealnie. Żadnego przesłodzenia, robienia czegoś na siłę. Powstało coś nowego, ale jednocześnie ma się wrażenie, że znamy to od dawna. Może ludzie się nie zmieniają tylko pokazują kim tak naprawdę są? Dla mnie House zawsze był wrażliwym dupkiem z odrobiną głęboko skrytego romantyzmu – i to było widać! Jak się to wszystko potoczy? Tego nie wiemy, ale dla mnie najistotniejszym faktem jest to, że serial się rozwija.

Vanilka

Ja dałam 7 bo chyba ciągle wymagam od tego serialu tego co kiedyś - medycznych zagadek z odrobiną życia prywatnego bohaterów. Ten odcinek to życie prywatne z odrobiną medycyny, bo dla mnie przypadek medyczny jest wrzucony tylko po to żeby pamiętać że House i Cuddy są lekarzami i pracują w szpitalu.

Ogólnie odcinek przyjemny do obejrzenia, fajnie poskładane sceny House i Cuddy. No i słynny 17 calowy laptop

Scenka z Wilsonem... bezcenna. Rozmowa przez telefon i scenka w kuchni od razu poprawiła mi humor na cały dzień.

Daje kredyt zaufania dla sezonu 7 zobaczymy co z tego wykombinują dalej.

A i zgadzam się z tym, że ostatnia scena House- Cuddy po dwóch stronach drzwi całkiem całkiem im wyszła.

Zobaczymy co będzie gdy wrócimy z akcją do PPTH.

Pietruszka bardzo podoba mi się Twoja klasyfikacja tego odcinka jako "enjoyable"

podpisuje się pod tym w całości.

Kama

Oj, za dużo spoilerów, za wysokie oczekiwania z mojej strony.

HUDDY
Kolejny przykład, że jak się coś wyjątkowego, skomplikowanego próbuje ująć w słowa, to wychodzi coś typu "I love you, but...".
Podoba mi się, że jest Huddy i że nie jest to Huddy "happily ever after". Mam tylko problem z tym, że na razie scenarzyści zbyt ostro skręcają od słodkich scen (całowanie blizny) do bardzo logicznych rozmów. Trochę na zasadzie "Lista problemów w związku", jedziemy: dziecko? - check!, złe rzeczy które House zrobił? - check!, problemy z wyznaniem miłości? - check! Ok, to wszystko są problemy, które House i Cuddy muszą się nauczyć rozwiązywać. Ale w tym odcinku dostaliśmy terapię dla par zanim mieliśmy tak naprawdę okazję zobaczyć, jaką są parą.
Na plus fakt, że nadal nie umieją trzymać rąk przy sobie

No i gry wszelakie, nie tylko planszowe. Cuddy w szafie i próby osiągnięcia przewagi dzięki wiedzy, kiedy to drugie kłamie.
Podoba mi się też, że oboje się za bardzo starają. To pewnie niedługo urośnie do rangi problemu, ale na razie wiarygodnie zarysowano, jak dwie bardzo racjonalnie myślące osoby próbują rozpaczliwie przekonać siebie i partnera, że wszystko jest możliwe.
Wiedzą, że "I love you" nie załatwia sprawy, ale i tak chcą to słyszeć...
Od następnych odcinków oczekuję więcej luzu i mniej podanej wprost psychoanalizy. I będzie dobrze

RESZTA
Wybitnie dali przypadek i innych bohaterów tylko po to, żeby byli.
Włamujący się Wilson mnie rozbawił, neurochirurg też był śmieszny.
13 będzie mi bardzo brakować, to moja ulubiona postać z obu zespołów House'a. Jej kpiny zawsze mi umilały nawet niezbyt ciekawe sprawy medyczne.

Spodziewałam się czegoś w stylu wesołego, M-rated fan fiku z odrobiną dramatu, dostałam nieco sztywny wstęp do reszty sezonu.

Odcinek bez oczekiwań pewnie całkiem fajny, ale zaniżony wysokimi oczekiwaniami na najwyżej 8.

unext

odcinek super ^^ dobry początek nowego sezonu

*link został usunięty* - nie zamieszczamy na forum linków do odcinków, chyba że z legalnego źródła. Poza tym dobrze byłoby też rozwinąć swoją wypowiedź.

/ pozdrawiam, m-c

[3]

Nie będę się powtarzać bo w pełni zgadzam się z Pietruszką

Mam nadzieję, że następne odcinki nas nie zawiodą. I w sumie cieszę się, że nie widziałam spoilerów z wyjątkiem zdjęć z plaży i pierwszego promo o Huddy

a najbardziej podobała mi się Cuddy w t-shircie House'a

e.: tak mi jeszcze przyszło do głowy niektóre wydarzenia tak jakbym już znała z ficków

np. układanie słów

majka86

uch... i ja coś napiszę, bo jednak ten odcinek jest wyjątkowy - niektórzy czekali na niego trzy sezony;)

odcinek utwierdził mnie w przekonaniu, że jeżeli ktokolwiek jest w stanie wytrzymać z Housem, to jest to Cuddy. Wspaniale stworzona postać (w wyjątkiem kilku scen w 5 i 6 sezonie, ale może to i lepiej, bo w przeciwnym razie wyszłaby im Mary Sue) - niesamowicie silna, zdecydowana i odważna. No i kochająca Housa bardziej niż siebie i otoczenie. Nie pozwala mu odejść (w przeciwieństwie do Stacy). House podaje takie same argumenty, co w rozmowie ze Stacy, ona jednak nie przyjmuje ich do wiadomości.

House również taki jakiego się spodziewałam - niezdecydowany, zaskoczony i niepewny. Naprawdę wielkie brawa dla Hugh. House jest jednocześnie przerażony tym, że Cuddy odejdzie (''so that's it?'') i przerażony tym, że zostanie. Jednocześnie sam chyba zdaje sobie sprawę, że ta noc nic nie rozwiązuje i że muszą spróbować. Wie, a może ma nadzieję, że Cuddy nie pozwoli mu odejść. Dwukrotnie prosi ją, żeby powiedziała, że to co mówi nie jest prawdą.

pierwsza scena miłosna bardzo wzruszająca. Jedna z najlepszych, jakie widziałam. Delikatna i subtelna. Najbardziej wzruszyło mnie jednak nie całowanie blizny, czy przemywanie ran, ale wzrok Housa, gdy na to pozwala. Ładne, bardzo ładne.

Scrable przesłodzone. Za to podobało mi się końcowe wyznanie Housa.

to nadal House i Cuddy. Oprócz scrabli nic nie było dla mnie za słodkie i szczerze mówiąc nie rozumiem tych, którzy to sugerują. House i Cuddy to nie dwójka obcych, którzy wpadli do domu na przypadkowy seks. Znają się od lat, kochają może nie od zawsze, ale wystarczająco długo, żeby te chwile były wstępem do czegoś rzeczywiście ważnego. Czego się spodziewaliście, że House przez cały odcinek będzie po prostu mówił o jej tyłku? Oni są razem, kochają się (wszystko jedno, czy się komuś to podoba, czy nie - po tym odcinku nie ma już żadnych wątpliwości co do tego - wzrok Housa i łzy Cuddy mówią same za siebie) i w jakimś stopniu muszą być w stosunku do siebie czuli.

zaskoczyła mnie bardzo u Housa ta propozycja zabrania Rachel do Francji.

Wilson jest moim bohaterem. Wjechanie do kuchni na stoliku było przecudowne.

Neurochirurg też był fajny, ale widać było, że to tylko dodatek.

advantage

Ogólnie no surprises.

Sceny miłosne z początku odcinka nie różniły się zbytnio od tego, co widzieliśmy w promo i to mnie zaskoczyło... Spodziewałam się czegoś jeszcze, a tego nie dostałam. Jednoczesnie miałam świadomość, że nie będzie to żadne hard porno, ale zbitek co dostaliśmy w promo, to przesada. Ale przyznaję, nieźle wyglądało jak oboje rzucili się na łózko.

Przy Hilsonie nie było specjalnego, ale to co było, było w porządku. Rozmowa w kuchni? Begins with C, ends with uddy... Czułam, że Wilson mu nie uwierzy i zaraz posądzi go o vicodin.

Scrabble nie było takie złe, i lobe you mi się podobało

No i House mi się podobał. Był taki, jakiego się spodziewałam. Niby szcześliwy, choć z wątpliwościami.
I dobrze się stało, że juz w 1 odcinku powiedział kocham cię. Teraz pewnie przez cały sezon będą wzloty i upadki Huddy, skoro już wyznali sobie miłość. A to raczej dobrze, bo tak moją głowę, to wiecej ich dzieli, niż jednoczy. Praca na swój sposób też może ich podzielić. No i wycieczka do Paryża pokazała, że House jak zawsze jest taki beztroski, a Cuddy wręcz przeciwnie, wie, musi wrócić do rzeczywistości, która nie jest już taka kolorowa.

paulinka11133

Odcinek bardzo mi się podobał. Nie był za słodki, był idealny.

Ostatnia scena pożegnania należy do moich ulubionych w tym odcinku. Jest taka spokojna i prawdziwa.

Hilson jak zwykle niesamowity!

Wilson zatrzaśnięty w oknie mnie rozbroił.

Neurochirurg latający w gaciach po szpitalu też był ciekawy no i tajemnicze zniknięcie trzynastki.

A nowy asystent Cuddy, to jeszcze dzieciak. Dorabia sobie, czy coś...

Wspaniały odcinek, już nie mogę doczekać się kolejnego. Będzie się działo...

yummycake

Szczerze mówiąc, to mam mieszane uczucia co do odcinka.

Miało być tyle scen łóżkowych, że aż się bałam, a wcale nie było ich tak wiele, właściwie to odczuwam nawet pewien niedosyt pod tym względem. Może dlatego, że nastawiałam się na więcej. Podchodziłam do tego odcinka z lekką dozą niepewności, ale muszę przyznać, że sceny Huddy były wywarzone i nie tryskały namiętnością, tudzież, słodyczą rodem z meksykańskich klimatów, tak więc śmiem twierdzić, że obawy jakoby House miał stać się telenowelą, okazały się chyba niesłuszne (zobaczymy co pokażą dalej).

House pozostał House'm, mimo to bardzo mu zależy. Uważam jednak, że problem co będzie dalej, czy uda im się, czy House znowu będzie ranił Cuddy, nie powinien być narazie poruszany, według mnie odcinek na tym stracił. Dopiero co się zeszli, a tu już dyskusje i obawy. Każdy związek to ryzyko i nigdy nie ma gwarancji, a oni znają się od lat i przecież wiedzą czego się po sobie spodziewać. Cuddy ma przecież pełną świadomość wad House'a. Ponadto uważam, że po wspólnej nocy i dniu, momentach miłosnych uniesień, czułych wyznaniach etc, świeżo - upieczeni kochankowie nie dyskutują na takie tematy, ale dają się ponieść chwili i cieszą się nią

Tym bardziej, jeśli zdecydowali, że spróbują być razem. Tak więc myślę, że ta dyskusja mogła zostać odłożona na później...A tak, scenarzyści serwują nam po prostu zapowiedź tego co się zdarzy- komplikacji i problemów.

Wątek medyczny, uważam za zrealizowany pobieżnie, jednak nie przeszkadzało mi to. Szkoda, że 13 odchodzi, kiedy akurat zaczęłam ją tolerować

Nowy asystent jest komiczny.
Wilson uwięziony w oknie- bezcenne. Śmiałam się jak głupia. Oby więcej takich momentów.

Holiday

No i obejrzałam. Usiłowałam unikac spojlerów niestety nie udało się do końca. Pierwsze sceny bardzo mi się podobały, były takie....delikatne. Trochę dziwne ale bardzo ładnie zrobione. Potem te wszystkie rozmowy - trochę nużące, ale pokazują że to dwoje dorosłych ludzi po przejściach, którzy mają swoje nawyki i obawy i nie kolorową wspólną przeszłośc. No i scena końcowa kiedy w końcu Cuddy idzie do domu - po zamknięciu drzwi ich pełne nadziei, moim zdaniem a nie fałszywe jak napisał ktoś wcześniej na forum uśmiechy gasną. I nagle każde z nich znowu zostaje samo ze swoimi obawami. Zobaczymy jak nam scenarzyści to rozwiną dalej. Czekam z niecierpliwością.

justykacz

Od kiedy nurse Jeffrey to jedna z pielęgniarEK?

Odcinek podobał mi się. I nawet nie mam się do czego przyczepić, nic mnie wkurzało, nawet Foreman czy Chase... I nie żebym wielce była w stanie uniesienia gdy Huddy stało się faktem, po prostu wszystko było wyważone...

Czy przypadek to dodatek? Może i tak, ale świetnie był rozegrany, lubię tego neurochirurga "Bez tego kibla nigdzie się nie ruszam"

Huddy.. Och Huddy...

Cuddy mogła sobie darować te "kocham cię" w scenie, kiedy całuje mu bliznę... Za to House był jakby trochę nieobecny, zaskoczony, lekko jakby przyparty do muru... Swoją drogą, jak House przeszedł te parę kroków do wyrka ze spuszczonymi spodniami....

Fajnie upadli na wyrko

Poza tym podoba mi się ich ostatnia rozmowa na kanapie... Kiedy ona mówi o Housie jako o wspaniałym człowieku, aż mi się ciepło na sercu zrobiło... Bo wtedy popatrzyłam na House'a bez tej całej jego otoczki i nawet zgadzam się ze stwierdzeniem Cuddy. Kurcze momentami to fajne uczucie było widać między nimi (kiedy House rozmawia z nią o wycieczce), mam nadzieję, że tego scenarzyści nie spieprzą...

13... 13... 13... Gdzie jesteś?

Jeju będzie mi jej brakować, lubię ją jak cholera, Boże może jej wyniki na Huntingtona były fałszywie dodatnie? Bo jak teraz oscylują ją i jej charakter wobec dołów związanych z chorobą to mam wrażenie, że psują jej postać... Kurcze dopiero teraz widzę jak lubię 13-tkę....

Dobrze, że nie zrobili ze scen Huddy pół pornola... Chociaż mam lekki niedosyt bo wszystko widziałam już w spoilerach...

Nowy asystent jest the best

Lubię go, taki nieogarnięty

Wilson w oknie, suparaśny, ale te jego teksty o dziwce, vicodinie, halucynacjach to zbędne moim zdaniem są

madzia-cuperek

justykacz

Ale o ile inaczej by brzmiało "Jeden z pielęgniarzy"?

madzia-cuperek

W angielskim jest tylko słówko "nurse". Nie rozróżnia się płci, ew. "male nurse".

Kacper

Po prostu ,,Nurse Jeffrey"

Nigdy nie sądziłem, że będę się o Trzynastkę martwił Jej zniknięcie, pełne niedomówień i znaków zapytania, troszkę mnie zasmuciło. Irytowała mnie, nie powiem, ale tylko w 6 sezonie. Po za tym zobaczyłem, że wszyscy się o nią martwią: Taub, Foreman, Chase. Szkoda.

Przypadek? Dość nudnawy, ale ciekawy XD
Strasznie mnie irytuje nowy nabytek Cuddy.

Huddy? Wyszło bardzo fajnie.

Ogólnie nie było źle i jako początek sezonu 7-go wypadło bardzo dobrze

8/10

Kasiek

Wrażenia na świeżo.
To już nie jest Hałsowe. Jak oglądam pierwszy sezon i premierę obecnego, myślę gdzie ten serial. Serial, który nie bójmy się tego słowa podbił Polskę, sarkazm, humor. Mało z tego zostało. To, że Huddy się spełni były niemalże pewne, biorąc pod uwagę chemię, przepychanki słowne, nie można było wymyślić za bardzo innego scenariusza. Natomiast ta chemia była przeciągnięta nieco za bardzo, gdyby zrobili to sezon wcześniej nie pisnęłabym słówkiem. Nie, że mam pretensje…. Skądże, podobała mi się scena na którą czekaliśmy tak długo, ładna, zrobiona ze smakiem. Dużo telenoweli, czyli rozmów o wszystkim, dużo rozmów nie w stylu Grega, serio ciężko mi poznać tego człowieka. Przeszedł ogromną rewolucję, inna kwestia czy to wiarygodna rewolucja.
Cuddy zmieniająca priorytety, o 180, bo nie było ważne kto dzwoni, z czym. Nie interesowała się bardzo długo dzieckiem(ile nie wracała do domu!). Zobaczymy, zobaczymy jak to pociągną. Nie oceniam wątku po pierwszym odcinku

Super była scena z Wilsonem, on jest taki wścibski, ale taki kochany w trosce o Hałsa, że naprawdę ogląda się ten duet z niesłabnącą przyjemnością.
Natomiast Trzynastka, ona mogłaby być córką Hałsa, jej zagrywki są w jej stylu, pozorowany lot do Rzymu, żeby zniknąć. Stawiam na to, że czuje, że choroba postępuje i chce się wyszaleć póki może i chce odejść póki jest „normalna”, żeby nie pozostawić znajomym takich wspomnień jakie ona ma o matce. Ale Formana mi żal…
A i propozycja Czejsa był…. W stylu GA i Marka Sloana.

justykacz

Jeffrey toż to chyba męskie imię, czyż się mylę?

Medea

Wreszcie się doczekałam odcinka!!

Z tej okazji postanowiłam również dorzucić tutaj coś od siebie, chociaż właściwie wszystko zostało już napisane.

Przede wszystkim także spodobała mi się ta delikatność, z jaką Huddy w tym odcinku zostało przedstawione (zupełnie nie tego spodziewałam się po zapowiedziach). Tutaj - pozytywne zaskoczenie.

Poza tym zdziwiło mnie, że z nich dwojga, to właśnie House był osobą, która nie chciała się ujawniać. Nie wiem, może to dlatego, że do tej pory wyobrażałam sobie, że to Cuddy będzie mieć opory (szczególnie jeśli chodzi o rozgłos w szpitalu). Przez to też pewnie nie mogłam wyzbyć się wrażenia, że jej schowanie się w szafie, nie było jedynie wynikiem pragnienia, by House przyznał się do związku z własnej, nieprzymuszonej woli.
W ogóle ten cały motyw z szafą... Pff. Ukradli mój fickowy rekwizyt

Chociaż upublicznianie szafowych ficków może nie jest dobrym pomysłem.. Przynajmniej w moim wydaniu.

Najzabawniejszy moment odcinka? Bezapelacyjnie - zaklinowany w oknie Jimmy. ^^ Efektowniejszego i bardziej rozczulającego wejścia to już chyba nie mógł mieć

Dobry też był Chase, nie ma co.

Teoretycznie dostał kosza dwa razy, biedaczek.

Ogólnie można odnieść wrażenie, że faktycznie chcą ich połączyć, albo przynajmniej - dać im taką szansę. Mimo wszystko szkoda Chase'a - najpierw trafia na taką Cameron, a teraz - umierającą 13 (co prawda na jakiś czas zniknęła i w ogóle, ale pewnie scenarzyści jeszcze wrócą do tego wątku).
Tak więc 13 wyjechała i bynajmniej - nie na leczenie. Pewnie dowiemy się, gdy wróci.

W każdym razie postawa Tauba mi się podobała, on chyba zawsze był jej dobrym przyjacielem.

lisek

10/10 - przeważył tyłek Wilsona

ale po kolei

Spełnione Huddy

Ukłon w stronę Shora, bo naprawdę dobrze im to wyszło. Z prom wynikało, że to wszystko będzie bardziej porno

i zdziwiłam się, że wyszło tak subtelnie, ale bardzo mi się podobało. Nie sądziłam, że kupię to w wykonaniu tej dwójki. Ale wszystko było tak prowadzone, że nic dodać nic ująć. Mówię, o tej pierwszej scenie. Pełna napięcia, erotyzmu, ale i takiej czułości i czegoś jeszcze, ale nie potrafię określić. Bo chociaż wiedziałam, jak się to skończy to do momentu, gdy House nie położył Cuddy na łóżku nie wiedziałam, co może się stać. Bałam się reakcji House'a, gdy Cuddy skupiła się na bliźnie, to, że jej na to pozwolił dowodzi jak bardzo są sobie bliscy. Super, że Huddy nie skupiło się tylko i wyłącznie na Husie. Ich rozmowy również przypadły mi do gustu, a tego bałam się chyba najbardziej. Bo mimo wszystko, tzn. mimo poważnego tematu jakim jest związek, czyli słowo, które chyba do tej pory nie istniało w słowniku diagnosty było nadal bardzo House'owo. Nie zgadzam sie, że złagodniał. Nadal oszukuje, wydzwania do szpitala za plecami Cuddy, ona się martwi, ale poświęca się, żeby nie odebrać raz telefonu, to chyba żadna zmiana nawet o pół stopnia, o Rachel też nie zapomniała, patrz scena na łóżku ze słynnym już laptopem

House mówiący, że to się nie uda też jest sobą. Rozmowa z Wilsonem i z Chasem też baaardzo w jego stylu

Że nie ćpa i nie wkłada rąk do kontaktu to nie znaczy, że nie jest sobą

Całość ogólnie niby tak zwyczajnie, a jednak ma ten typowy klimacik. Huddy to jednak Huddy

Tylko Cuddy ma przesrane skoro House zawsze wie kiedy kłamie

A... i kąpiel

I znów cały House. Czego on tam podolewał?

Świetna mina Cuddy: "House?"

W każdym razie musiało być to coś ekstra

scena, w której potem padają na łóżko i cała rozmowa są moim ulubionym momentem w tym odcinku

" Myślałaś o Wilsonie? To super, ja też"

- i to jest to co liski kochają najbardziej

czyli teksty łączące naszą wielką trójkę

A propo właśnie... drugi ulubiony moment odcinka, czyli tyłek Wilsona w roli głównej

Ogólnie boski Wilson i boski Hilson

świetna poza i jak House ciągnie go na stoliku

składam zamówienie na tapetkę z Wilsonem super włamywaczem w roli głównej

oddam do drukarni i zrobie sobie fototapetę na ścianę

Szpital. Przez moment się bałam, że Cuddy nie będzie miała do czego wracać. Ja lubię jej asystenta

chłopak może nam dostarczyć mnóstwa rozrywki

Chase neurochirurg, ja bym to kupiła

Cuddy jednak przewidująca jest. Przypadek ciekawy, a sam neurochirurg świetny. Cieszę się, że był przypadek i nie czuję jakoby był wrzucony na siłę, bym częścią całej historii jakby nie było

Trzynastka? Interesująco.
Bardzo udany początek sezonu. Nie przegięli z niczym. Było akurat. A myślę, że teraz będzie już tylko jeszcze lepiej, przez najtrudniejsze, czyli przez sam początek Huddy związku, Shore przeszedł naprawdę gładko. Z prom wynika, że będzie bardzo dynamicznie i zabawnie. Bynajmniej w następnym odcinku, bo nasze Huddy w końcu wkroczy na "śliską posadzkę" szpitalnych korytarzy, jeśli wiecie co mam na myśli

Warto było czekać. Odcinek staje się moim ulubionym, z oczywistych, może i mało obiektywnych pobudek, ale przebija kilka trzecio, czwarto i szóstosezonowych ulubionych i trafia na szczyt listy.

Pietruszka

advantage

[3]

Tak! tam był płyn do płukania ust

aż zrobiłam pauze żeby się przyjrzeć xD
I jak pisze Lisek: Że nie ćpa i nie wkłada rąk do kontaktu to nie znaczy, że nie jest sobą w pełni się z tym zgadzam!!

a jak oglądałam 3. raz z moim bratem to patrzy na samym początku na Hałsa i tekst: "on jest upierdo**** jak stół" [Durczoka]

a jak zobaczył Wilsona w oknie : "o to ten down

na koniec : yy tam będzie git, jak nie będzie to będzie głupio ^^

my little brother

e.: ten down nie miał złego wydźwięku