Dyskusja nad sezonem 2.

madzia-cuperek

Tutaj można rozmawiać na temat 2. sezonu [H]ouseMD.

UWAGA!!!
Dyskutujemy tylko o sezonie nr 2 - zakaz spoilerowania o kolejnych sezonach.

missmac

10/10 mój ulubiony sezon ;]!

Słowo "dyskusja" w tytule tego tematu wskazuje, że powinno się napisać coś więcej niż tylko króciutkie zdanie. /willanka

Alumfelga

Drugi sezon należy do moich ulubionych. Pewne "podstawowe" przedstawienie i zarysowanie postaci mamy w pierwszym sezonie, tutaj następuje rozwinięcie aż do maksymalizacji wrażeń.

Sezon obfituje w ciekawe przypadki medyczne, zaryzykowałabym nawet stwierdzenie, że to najlepszy sezon pod względem medycyny: wystarczy wymienić dramatyczny przypadek Esther w 2x17, zabawny 2x04, ciekawy 2x01 czy genialny w moim odczuciu odcinek 2x10 oraz 2x19. Pojawiają się odcinki odbiegające lekko od schematu, inne od względem kompozycji, jak "The mistake", który jest retrospekcją czy podzielona na dwie części "Euphoria". Wszystko to sprawia, że każdy odcinek jest inny, niepowtarzalny.

Wreszcie, rozwijają się relacje pomiędzy poszczególnymi postaciami i dostajemy pełniejszy obraz bohaterów. Mamy powrót Stacy (moim zdaniem jeden z najlepszych wątków w serialu), rozwód Wilsona i jego tymczasowe mieszkanie u House'a, chorego Foremana, trochę o relacjach Chase'a z ojcem, Cuddy usiłującą zajść w ciążę... Przyjaźń House'a i Wilsona kwitnie, Z Cuddy też łączą go więzy inne niż zawodowe, a ekipa prowadzi ciekawe rozmowy na różne tematy.

Kropkę nad "i" stawia 2x24, jeden z moich trzech ulubionych odcinków i genialne zakończenie sezonu. To był dobry rok dla "House, M.D."

ninka_mm

Zgadzam się praktycznie w 100% z oceną Alumfelgi. Drugi sezon to taki "klasyk" i chyba do niego się najbardziej odwołują fani mówiąc, jaki House jest. Proporcje są tu świetnie wyważone - przypadki są ciekawe, stawiane problemy - inteligentne, a zarazem naprawdę dużo się dzieje wokół samych bohaterów. Drugi sezon to w ogóle dowód na to, że problemem nie jest tzw. obecność prywaty zamiast medycyny, tylko dobrze napisany scenariusz, w którym postaci ewoluują i nabierają "życia" niczym prawdziwi ludzie. Bardzo dobrze są w nim wyważone też proporcje między dramatem a komedią - ani nie jest slapstikowy, ani nadmiernie smętny. Postać House jest wielowymiarowa i zawiera wszystko to, co w nim fani lubią, czyli jest i genialny, pewny siebie, arogancki i szalony, i zarazem wrażliwy i emocjonalny. Na swoich miejscach są wszystkie Housowe gadżety, czyli laska, motor, fortepian...

Sezon ten pokazuje też potencjał niektórych postaci, który został później bardzo zmarnowany - przede wszystkim Foremana i Chase.

I zgadzam się z oceną Stacy. Ja też uważam, że wątek jej przyjścia i odejścia był jednym z bardziej udanych arców serialu. I znowu przykład tego, że we wszystkim tym chodzi o scenariusz, a nie o shipy (a więc przede wszystkim "jak", a nie "co" się pisze). Stacy to nie jest postać, która budzi moja większą sympatię i nie marzę o jej związku z Housem, ale jednocześnie nie mam nic do zarzucenia całemu temu wątkowi i sprawia mi on wiele przyjemności, gdy go oglądam.

Krótko mówiąc, S2 ma wiele bardzo dobrych, bardzo równych odcinków. Nie są one tak spektakularne jak wiele tych z S4 (który ma z kolei bardzo dobre odcinki, ale całość się słabo klei), ale tworzą bardzo udaną konstrukcję. Myślę, że w ogóle S1 i S2 dobrze się uzupełniają i są to serie najbardziej ze sobą powiązane.

PO S2 nie ma już nigdy tak dobrego prowadzenia postaci (najgorzej oczywiście, gdy dekonstrukcji jest w końcu poddany sam główny bohater...) i zaczyna się seria błędów castingowych (których w S1 i S2 nie ma). I nie przypadkiem jest najwyraźniej to, że były to dwie sfery (prowadzenie postaci oraz casting) za które odpowiadał Singer - producent, który zrezygnował po drugim sezonie.

Alumfelga

ninka_mm

madzia-cuperek

Alumfelga

Dzięki za informacje. Mam jeszcze tylko jedno pytanie:

Piotreek21

Moim zdaniem jest to chyba najlepszy sezon.Ciekawe przypadki medyczne szkoda tylko że wątek z Stacy kończy sie dość szybko.