Znaleziono 29 wyników

Nefrytowakotka, życzę szybkiego powrotu do zdrowia

I jak ja się cieszę, że dałaś znać że żyjesz! Już tak mam, ze często panikuję kiedy moja wyobraźnia sobie pofolguje. Tak czy inaczej, zapewniam ż ...

O w mordkę jeża...
J... Ja... J... Jak?!
To! I to tak... Tak... Takie... Takie TO!
To jest...

Nie zniosę tego. Gdzie Gillian?! Gdzie? Ja chce małą wnuczkę Housa! Ja chce ślub! Gwiazdę rocka! O ...

ponad 366 dni minęło... Jak jeden dzień!

Nefrytowakotka!
Ty żyjesz!
Błagam, jest szansa na dokończenie innych opowiadań?Proszę, proszę, proszęęę!
Co do tego opowiadania to jest cudne. Ale po co to mówić? Każde Twoje opowiadanie jest cudne ...

Mam w głowie wbudowany radar namierzający nowo dodane odcinki tego opowiadania.

Hakuna Matata! Śpiewam to przed każdym testem w szkole

Bardzo ujmująca piosenka śmiem rzec. I tekst również. Hous ...

Aloha!
Ale trafiłam, aż miło. Tak na początek, to życzę powodzenia na studiach.
Tak a propos końca opowiadania - dlaczegóż by nie umieścić kilku alternatywnych zakończeń? Ja tam byłabym zadowolona ...

Michalina napisała, to i ja coś wspomnę. Wciąż wpadam na forum średnio co dwa dni. Została mi tylko nadzieja...

Cóż... Jedyne co mogę powiedzieć to to, że warto codziennie czatować na forum w oczekiwaniu na nową część.

Piękna, wzruszająca, smutna.

To było takie urocze... Aż łza się w oku kręci. Jak do tej pory rzeczywiście przedstawiałaś nam G. jako miniaturkę House'a. Teraz dopiero widać, że jest podobna do matki.
Inna część. Można powiedzieć ...

Z uwagi na maturę wykażemy się oczywiście zrozumieniem

Co do części - najlepszy był moim zdaniem moment, w którym House siedzi na kanapie i patrzy nieobecnym wzrokiem przed siebie - mam nadzieję, ...

Mam nadzieję, że niebawem ukaże się kolejna część

Ja powiem tylko, że jako wierny czytelnik i codzienny bywalec tegoż forum z utęsknieniem czekam na ciąg dalszy...

Jej... Wzruszająca, pełna emocji część...
Opłacało się wchodzić codziennie po dwa razy żeby w końcu trafić na takie cudeńko. Greg i Gillian - są wspaniali. I wspaniałe jest ich... nie wiem nawet jak ...

Dostałam z powrotem komputer. wchodzę na forum, patrzę a tu taka niespodzianka!
Rzeczywiście, Gillian przechodzi trudny okres. Ale w końcu wszystko się ułoży mam nadzieję. I przyznaję, że akurat w ty ...

Ojć... Niezły ten Jubileusz. Szczególnie, że wypadł akurat w Święta

Piszesz tak... Głęboko. No wiesz, w taki sposób kreujesz bohaterów, że ma się wrażenie, że są tuż obok. Jestem pełna podziwu.
T ...

Dziękuję ślicznie za dedykację

Ach, pamiętnik Cameron... Więc znamy już losy naszej drogiej pani doktor. No i oczywiście, skąd się wzięło imię Gillian

Jeśli mam być szczera, to podoba mi się zn ...

W jednym z tematów napisałam, że jest na tym forum około sześciu tekstów, do których wciąż powracam.
A to jest jedno z nich. Kiedy - rzadko, bo rzadko - zdarzały się dłuższe przerwy w dodawaniu nowyc ...

Wiesz Kin, przeprowadziłam małe śledztwo.
Może nie powinnam pisać dwóch postów pod rząd, ale co tam. Czy to ty jesteś autorką bloga zezulce.blog.onet.pl? I czy to ty opublikowałaś jego treść na filmw ...

<Milczenie>
Piękne. I mam nadzieję, że będziesz wiedziała co chcę tym słowem wyrazić.
Nie musisz się w jakikolwiek sposób obawiać, że nikt nie czyta Twojego tekstu. Ostatnio wchodzę niemal cod ...

Cóż... Twoje teksty zawsze wzbudzają silne emocje. Ten nie jest wyjątkiem.
A w tej chwili obsesyjnie zastanawiam się, kiedy pojawi się nowa część. Podejrzewam, że to zaczyna być obsesją - dla niektó ...

Cudowne...
Powiem szczerze, że opowieść o G. podoba mi się nawet bardziej od części pierwszej. Ma charakterek dziewczyna

Z przyjemnością przeczytam kolejne części.

Proszę, więcej! Więcej takich tekstów! Więcej genialnych dzieci Housa! Aż wreszcie - więcej rozdziałów!
I to nie był sarkazm, tylko szczera prawda. Dzięki za kolejną część

Oj... Teraz tylko żaluję, że nie ma czegos takiego jak cudowne uzdrowienie Cameron

Bo wtedy wszystko skończyłoby się dobrze

A House i mała Paskuda... Cud miód i orzeszki po prostu...

Jedno jest pewne...
Ta część w żadnym wypadku nie odbiega od poprzednich. A już na pewno nie poziomem tekstu. Podejrzewałam, że Cam może być śmiertelnie chora, choć wciąż mam nadzieję, że przeżyje. J ...

Ty masz królika, ja mam motor!

Matko i córko, myślałam, że się udławię sokiem. Pomarańczowym. Garden.
Cóż, na szczęście zostałam uratowana. Ale jak mogłaś... Cóż, w zasadzie mogłaś i zrobiłaś, za ...