Umierać jest łatwo, żyć jest o wiele trudniej [NZ]

sweet_chilly

<i>Zweryfikowane przez autora</i>

Proszę o wyrozumiałość bo to mój pierwszy fic o tematyce Hause'owej. Oczywiście obiektywna krytyka mile widziała a nawet wskazana

Na razie odpowiednie dla każdej grupy wiekowej.

I
Przekraczając próg PPTH House czuł, że niedługo zacznie żałować, że w ogóle wstał z łóżka. Było zbyt cicho, zbyt spokojnie, ani widu ani słychu jego Kaczuszek no i noga bolała go niemiłosiernie.
-House!- usłyszał głos Cuddy.
Aha! Zaczyna się, pomyślał.
-Tylko nie proś mnie znów o seks. Ostatnim razem było tragicznie. Oglądając sceny miłosne w General Hospital mam lepsze doznania- powiedział szybko łykając Vicodin. Może się odczepi od niego.
Cuddy spiorunowała go wzrokiem. Była przyzwyczajona do tego typu uwag ze strony House’a co nie znaczy, że nie były irytujące.
-Pacjentka- wcisnęła mu kartę w rękę i ruszyła w stronę gabinetu.
To stanowczo nie jest dobry dzień, pomyślał. Otworzył kartę i przeczytał kilka wersów.
-Co to ma być? Żadna zagadka medyczna!- krzyknął za Cuddy- wymioty krwią.
-Ma AIDS- powiedziała zatrzymując się dosłownie na sekundę.
-Interesujące- uśmiechnął się pod nosem i ruszył do swojego gabinetu.

Wszedł do pokoju konferencyjnego i rzucił karty pacjentki na stół nawet nie patrząc w tą stronę.
-Wymioty krw..-cisza. Jakby był.. sam?
Odwrócił głowę w stronę stołu. Nie ma jego Kaczuszek. Gdzie do cholery są jego Kaczuszki?!

-Gdzie są?!- House wparował do gabinetu Cuddy i chodził od jednej ściany do drugiej.
-Kto?- spytała nawet nie ukrywając rozbawienia.
Dokładnie wiedziała o co mu chodzi ale widok takiego House’a to rzadkość i chciała się nim nacieszyć.
-Ooo.. Dobrze wiesz o kim mówię. Nie udawaj- burknął- gdzie są moje Kaczątka?
-ER- odpowiedziała.
-A dlaczego tam są?- spytał przeciągle.
-Cameron potrzebowała pomocy. A ty jak zwykle się spóźniałeś więc..- wzruszyła ramionami uśmiechnięta jakby wszystko mówiło samo przez siebie.
-Ha..- uśmiechnął się krzywo- nie uważasz, że ten dekolt jest za bardzo nieprzyzwoity jak dla kogoś z twoim stanowiskiem. Podwładni jeszcze posądzą cię o molestowanie seksualne- powiedział, w końcu zatrzymując się.
Cuddy dalej się uśmiechała chociaż już nie tak szeroko. Dogryzł jej. Trochę mu ulżyło. Wyszedł tak samo głośno jak wszedł.

Na ER rzeczywiście panował chaos. Wszędzie lekarze i pielęgniarki biegali od pacjenta do pacjenta. Gdzieś w tym tłumie House wypatrzył swoje zguby.
-Pięterka wam się pomyliły?- spytał szturchając laską Kutnera.
-Cuddy kazała..- zaczął ale House ze swoją miną numer 513 sugerującą jednocześnie, że jest poirytowany i zadowolony, ze nie stracił kontroli nad swoimi Kaczuszkami wtrącił
-O ile dobrze pamiętam to ja jestem waszym szefem nie Cuddy.
-Technicznie rzecz biorąc…- zaczął Taub
-A a a..- znów wtrącił.
-Ale..
Tym razem tylko karcące spojrzenie.
-Wolałem kiedy baliście się o pracę. Nikt mi wtedy nie przerywał- burknął bardziej do siebie łykając przy tym Vicodin- mamy nowy przypadek- głową machnął w stronę windy, na co Kaczątka od razu ruszyły na górę.

Tenebrae

Krótkie to, to i takie jeszcze niewyraźne...
Trochę zgrzytało... oj sorry, sorry... najpierw trzeba chwalić, potem ganić, najpierw chwalić, potem ganić, najpierw... Dobra już wiem...
Ciężko jest wyrazić konstruktywne zdanie na podstawie jednego rozdziału, ale przyznać muszem, żem nawet ciekawa jak to się rozwinie, gdyż autor jak widać dysponuje pewnymi umiejętnościami, może nie dość jeszcze wprawnie, ale już my Go wyszkolimy...
Z ogólnych uwag powiem, że w opowiadaniach nie powinno się stosować skrótów dalej też było parę niedociągnięć... ale to już następnym razem, jak będę miała następnym razem, tylko nie wiem czy wolisz tutaj na forum, czy może przez PW.

Wena życzę i niech moc będzie z Tobą!