To miał być tylko zakład...[NZ/P]

OLA336

Biedny House

Aż mu współczuje

czekam na cd

Bardzo fajny pomysł

Kasiek

Pomysł sam w sobie jest świetny. Wstrzymam się z opiniami obszerniejszymi do czasu aż będę mogła przeczytać dłuższe fragmenty.

Sarusia

Pomysł sam w sobie jest znajomy.
klik

Wykonanie też mi się nie podoba. Naciagane, nierzeczywiste teksty. Nie wyobrażam sobie House'a i Wilsona wypowiadających Twoje dialogi.
Brakowało mi jakiegoś opisu tego wszystkiego. Coś więcej o ich przeżyciach, ich myśli, miny... cokolwiek, co pomogłoby mi wyobrazić sobie tę sytuację.
Styl lekki. Aż za.
Błąd w tytule. Błędy w tekście.

Ogólnie słabo, moim zdaniem, ale jak mówią: trening czyni mistrza.
Powodzenia w dalszym pisaniu.

Jane

Sarusia przepraszam, nie zamierzałam kopiować czyjegokolwiek tekstu, zwłaszcza takiego, którego nie zdążyłam przeczytać. Praktyka czyni mistrza, dziękuję więc za wskazówkę, co powinnam poprawić.
Pozdrawiam,
Jane

martusia14

House miły dla wszystkich

Już nie mogę się doczekać jak on będzie podrywał Cuddy

Ala

Na razie bez opinii. Czekam na kontakt House'a z Cuddless... Wena życzę

Aha, tytuł średnio przypadł mi do gustu. Pomyśl jeszcze...

Nike

Mnie się podobało i ogólnie jestem na tak.

Być może jestem bardzo zmęczona, ale nie wyłapałam większych błędów. Przynajmniej takich, które by uprzykrzały czytanie.

Co do dialogów, to muszę zgodzić się z moimi przedmówczyniami. Niektóre wypowiedzi w ogóle nie pasują do postaci wypowiadających je.

Uśmiech na mojej twarzy wywoła myśl Housa nawiązująca do epizodu z pasożytem.

Życzę wena i czekam na następną trochę dłuższą część

.

Jane

Nie jest taka znowu długa. Niestety.

- Dobra, House, co chcesz na ten lunch?- westchnął Wilson. Wiedział, że nie wywinie się od popołudnia z przyjacielem. Gorzej: z nienormalnym przyjacielem.
- Nie kłopocz się, mam pieniądze. To znaczy, chyba mam. Ale jeśli chcesz mi postawić lunch, to przecież nie mogę odmówić…- Greg uśmiechnął się złośliwie.
Miał pieniądze. Rano poprosił Kaczuszki o dwadzieścia dolców. Cameron nie potrafiła mu się oprzeć. „Oczywiście. Leci na mnie” pomyślał dumnie Gregory.
- Wymyśliłeś już, jak poderwać Cuddy?- zapytał Wilson.
- Nie- Greg oklapł.- Smoczyca raczej nie poleci na moje maniery.
„Które znikają z każdą chwilą” uzupełnił Jimmy.
- Myślisz, że gdybym był słodziutki jak miodek to ta chodząca…
- House!- przerwał im donośny krzyk.
- Pamiętaj o zakładzie- przypomniał Wilson, zaczynając żuć kanapkę. Zapowiadało się ciekawie.
- Witaj, Cuddy. Ślicznie wyglądasz- komplementował Greg.
- Mógłbyś chociaż na chwilę przestać myśleć o moim tyłku i skupić się na tym?- pomachała mu przed twarzą kilkoma papierami.- Trzy pozwy!
-Tak mi przykro- Gregory cedził słowa, jakby zaraz miał stracić nad sobą kontrolę.- Poza tym, nie chodziło mi o twój tyłek. Dobra, o to też- poprawił się, widząc jej minę.
- A o co ci niby chodziło?
- Pytasz o siebie, czy te papierki, które dzierżysz w dłoni niczym…
- Oręż- podpowiedział Wilson znad kanapki z ogórkiem.
- Dzidę- skorygował House.
- House! Jak niby mam cię wybronić z tych oskarżeń?! Dwa to zniesławienie, a ostatni…
- Prawdę mówiąc, gdyby twoja spódnica była trochę bardziej obcisła…- fantazjował House.
- Przegrywasz- dodał Wilson, ale dwójka nie zwróciła na niego uwagi.
- Ostatni mówi o ciężkim uszkodzeniu ciała, spowodowanym…
- To wszyscy by się za tobą oglądali, bo wyglądałabyś naprawdę…
- Twoimi durnymi metodami, które nijak się mają do przepisów!
- Zjawiskowo- dokończył House. Cuddy spojrzała na niego zszokowana. „Mam ją w garści” pomyślał Greg.
- Czy ty mnie w ogóle słyszałeś?!- ups, pomylił się. Zaraz. On się nigdy nie mylił.- Wszyscy inni lekarze jakoś sobie radzą! Tylko do ciebie nie dociera, że mamy pewne normy i musimy się ich trzymać!
House przeczekał jej wybuch i oświadczył nagle:
- Poszłabyś ze mną na kolację?
- Jesteś żałosny- rzuciła Cuddy i odwróciła się na pięcie. Właściwie nie wiedziała, dlaczego to zrobiła. W normalnych warunkach gotowa była pójść z Housem na tą kolację i spędzić stosunkowo miły wieczór. Ale teraz chodziło mu tylko o wymiganie się od sądów i odpowiedzialności. Lisa nie chciała być tak wykorzystywana.
- House, szykuj pieniądze. Mam wrażenie, że będą ci potrzebne.
- Zamknij się, Jimmy.

Ala

Tytuł poprawiony na 5+

No i po pierwszej scenie Cuddy/House fik mi się podoba. Chyba będzie się działo

Zraniona

Gdyby powiedział to przy innej okazji to by wygrał. Mógł jej słuchać ale (bo zawsze jest jakieś ale) wtedy by się za szybko skończyło. (I tak źle i tak niedobrze)

Opowiadanie mi sie ogólnie podoba i chciałabym następna część szybciutko. Ale nie zawsze możesz dostać to czego chcesz.

Duuuuuuużoooooo Weny

Prozak

Fajne, ciekawe co będzie dalej czekam na następną część