Niebotycznie wysokie szpilki [NZ/P]

baby

Długo zastanawiałam się czy wstawiać ten fic na forum czy nie. No ale trudno. Raz się żyje. I tak wiem, że nie mam zdolności pisarskich i nie umywam się do innych autorek (i autorów o ile tacy są) z tego forum. Tak, tak fragmenty krótkie, no ale cóż. W Wordzie było tego więcej C: Ahh. I proszę o pobłażliwość, ponieważ to mój pierwszy fic ^^

Zweryfikowane przez baby
1.
Był 13 czerwca 2011.. Byli ze sobą już od trzech szczęśliwych lat. Wschodzące słońce oświetliło czekoladową sypialnię, w której na jasnym łóżku leżała kobieta z oliwkową cerą i ciemnymi, gęstymi lokami. Wstała, narzuciła szlafrok i zeszła na dół do kuchni. Pomieszczenie było utrzymane w kremowo - beżowej kolorystyce. Lisa zrobiła kawę i zabrała się za przygotowywanie śniadania. Później, gdy wszystko było przygotowane, udała się powrotem do sypialni i obudziła swojego narzeczonego.
- Greg. - zamruczała mu do ucha.
- Hmmm?
- Wstawaj, już ósma.
- Ale maaamoo - diagnosta nie miał zamiaru się poddać.
Lisa roześmiała się perliście. Uwielbiała, gdy zachowywał się tak dziecinnie.
- Wstawaj. - powtórzyła administratorskim tonem, delikatnie pocałowała go w policzek i wyszła.
Spotkali się kuchni i razem zjedli śniadanie.
- Dzięki. - powiedział całując ją w czoło - Do zobaczenia ... - zawahał się na moment - ... w kościele. - uśmiechnął się, przerzucił kurtkę przez ramię i wyszedł.
Cuddy stała tak jeszcze przez chwilę, aż jeden zabłąkany promień słońca odbij się od jej pierścionka. Od razu przypomniała sobie tamten wieczór.

justykacz

Za krótkie, brak ograniczenia wiekowego, tzn ramki wiekowej.
Coś jest w tym fiku, ale za mało, aby Cię ocenić i ten fik też

Pozdro

baby

klecza

Zdecydowanie za krótkie. Ciężko ocenić, czy to opowiadanie ma jakikolwiek potencjał, jeśli wklejasz na forum kwitek z pralni. To nie ma nawet długości połowy porządnego rozdziału. Zdecydowanie do pierwszej części powinnaś dopisać jeszcze, jak ten wieczór wyglądał i parę innych rzeczy, żeby to nie wyglądało, jak wygląda.
I nawet w tak krótkim fragmnecie pojawiło się kilka błędów, co jeszcze bardziej wpływa na niekorzyść tekstu. Nie wiem, może się jeszcze wybronisz dalszą częścią, jeśli nie będziesz rozbijać tekstu na tak małe fragmenty i zaciekawisz czytelnika, bo w tej chwili nawet ten pomysł się taki dość oklepany wydaje.
Pisz dalej i nie zrażaj się, ale dodawaj rozdziały, a nie ich małe urywki.

Błędy:

baby

Dzięki za szczerość. Postaram się powiększyć drugi rozdział. Chociaż z początku miałam zamiar rozdzilić to na małe scenki. Aktualnie w drugiej części mam tylko wspomnienie i nie za bardzo wiem jak je powiększyć, no ale coś wymyślę.

HuddyFan

WieRZę w Ciebie Baby

Jak łatwo się domyślić następna część będzie o "tym wieczorze" (:
Czekam ze zniecierpliwieniem !!!

I wtedy się okaże jak mam to ocenić

I musisz uwierzyć w siebie !!! Nie ważne co myślą inni ( nie to, żebyś nie słuchała rad albo poprawiania pisowni

), to twój fick, twoje opowiadanie, a jego dalsza część zależy tylko od ciebie

Trzymam kciuki !!!

HuddyFan

Poprawiłam błąd. Nie mogłam się powstrzymać, tym bardziej, że wspierasz Autorkę. Tak sądzę, przynajmniej, bo z Twego komentarza raczej nie wynika, że chcesz jej przywalić wieżą.

baby

dr Tygrysolka

Trzymam kciuki, bo masz potencjał i zaciekawiasz. Błędy natury technicznej, nie będę się już powtarzać, moje przedmówczynie napisały właściwie wszystko.

Najbardziej przeszkadza mi w tym tekście to, że jest krótki, mam nadzieję, że następna część będzie dłuższa. A w Wordzie rzeczywiście zawsze wydaje się, że jest tak duuużo, to prawda

Czekam na więcej

maagdaa

Za krótkie !

Czekam na cd.

Katty B.

Zdecydowanie za krótkie i są błędy. Aż chce się zakrzyknąć "fabuła? jaka fabuła?", choć oczywiście tego nie zrobię, bo to nie ten przedział wiekowy. Następnym razem postaraj się wrzucić coś, czego przeczytanie zajmie człowiekowi więcej niż trzy minuty.

Jako mod chciałabym przypomnieć o wstawianiu ramek z klasyfikacją wiekową oraz uprzedzić, że tutaj działamy inaczej niż w Hameronie - oznaczeń wiekowych nie stawia się w temacie.

IloveNelo

Króciutkie. Nie mam się do czego przyczepić.

Musisz wstawiac przynajmniej dwa razy dłuższe części.

Zapowiada się mimo wszystko obiecująco.

Pozdrawiam

lisek

Jeśli chodzi o błędy nigdy się ich nie czepiam, jakoś dziwne, ale mi nie przeszkadzają i pewnie sama dlatego je popełniam. Wiem, nie ma się czym chwalić

Ale tak chciałam Cie pocieszyć, że większość ma z tym problem

Rozumiem, że część była krótka, bo na próbę

Więc mówię, jest dobrze

I chcem więcej, dużo więcej

Naprawdę widać w tym fiku potencjał, bardzo chciałabym poznać ich drogę do tego momentu, który nam zaserwowałaś i ogólnie mnie zaciekawiłaś więc niecierpliwie czekam na następną część

WENA BABY

baby

Powiem tak. Dziękuję wszystkim komentującym

. Nie spodziewałam się, że będzie was aż tyle! Przyznam, że chodzę do gimnazjum, a więc moją betą zostali moi rodzice oraz polonistka tudzież wychowawczyni, która zainteresowała się następnym rozdziałem. Tak więc następna część albo jutro albo w poniedziałek, bo nie wiem, kiedy dostanę tekst spowrotem.

baby

Zatwierdzone prze polonistkę c:

2. Wspomnienie Cuddy

3 grudnia 2010
Wszystko pokryte było grubą warstwą białego śniegu. W kominku trzaskał ogień.
Ona – seksowna brunetka o oliwkowej cerze i wiecznie błyszczących oczach nieokreślonego koloru, dziekan medycyny, administratorka szpitala w New Jersey, endokrynolog.
On – niebieskooki cham uwielbiający łamigłówki i znęcanie się psychiczne nad Kaczuszkami, świetny diagnosta.
Wiedli z pozoru normalne życie, jednak tego wieczoru miało się zmienić wiele.
Siedzieli na kanapie, obejmując się wzajemnie i pijąc czerwone wino.
- Cuddy… - zaczął Greg niepewnie.
- Mmm? – powoli odwróciła głowę w jego stronę.
- Wyjdziecie za mnie? – zapytał z jej ulubionym, łobuzerskim uśmiechem.
- Wyjdziemy? – odbiła piłeczkę, unosząc jedną brew w górę i uśmiechając się zadziornie.
- No, jak to, kto? – udawał oburzonego. – Ty i twój tyłek. – dodał, szczerząc zęby w uśmiechu.
- Tak – Odpowiedziała i zarzuciła mu ręce na szyję.

Następnego dnia rano, gdy się obudziła, ich ubrania z zeszłego wieczoru były porozrzucane po całej sypialni, a pager House ’a dzwonił niemiłosiernie. Cuddy leżała naga obok swojego ukochanego. Włosy potargane, oczy błyszczące, jeszcze bardziej niż zwykle. Ubrała się w jego koszulę i zeszła do kuchni zaparzyć kawę. Później oboje, w pełni odziani, pojechali do szpitala, ona – samochodem, on- motocyklem.
W pracy, jak w pracy. Kaczuszki robiły zakłady, Wilson prowadził swoje psychoanalityczne gadki, a House jak zwykle unikał przychodni i pacjentów.
Gdy tylko usłyszała stukot laski, oddech jej przyspieszył. Diagnosta, nie trudząc się pukaniem wszedł do gabinetu Lisy Cuddy.
- Znowu niebezpieczny zabieg? - zapytała
-Tym razem przyszedłem prywatnie - odpowiedział, szczerząc zęby.
Podchodził do niej powoli i ona powoli się oddalała. W końcu natknęła się na biurko. House uśmiechnął się ironicznie. Przycisnął ją do siebie i pocałował najczulej, jak tylko potrafił. Czuła długopisy wbijające się w jej plecy, jego rękę na swoim udzie, ciepło ich ciał. Słyszała stukot ich serc i przyspieszone oddechy. Nim zdążyli się zorientować, leżeli na podłodze.
Nagle do pokoju wpadły kaczuchy, aby poinformować Cuddy, że a nie mogą nigdzie znaleźć House ‘ a, a stan pacjenta się pogorszył. Jakie było ich zdziwienie, gdy zobaczyli swojego szefa razem z administratorką na podłodze.
- Wynocha! – krzyknął diagnosta rzucając w nich poduszką i wracając do całowania Lisy.

baby

następna część prawdopodobnie dopiero po weekendzie, dlaetego nacieszcie się moimi wypocinami

Ala

Druga część o niebo lepsza od poprzedniej:) Powiem: WOW!

justykacz

No WOW

Takie namiętne Huddy lubię

"- Wyjdziecie za mnie? – zapytał z jej ulubionym, łobuzerskim uśmiechem.
- Wyjdziemy? – odbiła piłeczkę, unosząc jedną brew w górę i uśmiechając się zadziornie.
-No, jak to, kto? – udawał oburzonego. – Ty i twój tyłek. – dodał, szczerząc zęby w uśmiechu. "

Boski tekst

baby

martusia14

baby przepraszam,ponieważ wcześniej nie wiem jak to się stało,lecz nie zauważyłam twojego fika.Głupio mi,że tak późno go czytam i komentuje.
Zgadzam się z moimi poprzedniczkami,że druga część wypadła o niebo lepiej od poprzedniej

lisek

Baby

Gratuluję, super

Ładne serialowe Huddy

Dłuższe więc można było się zaczytać

choć liczę na jeszcze dłuższe części

Akcja w biurze

och i ach.......
Tylko te kaczuchy

Wena życzę i niecierpliwie czekam na ciąg dalszy

maagdaa

Faaajne !

Czekam na cd !

baby

dziękuję Wam za takie miłe komentarze. to dla mnie naprawdę dużo znaczy

emm. 4 część wyszła niesamowicie krótka, bo tylko 109 słów, gdzie w 3 jest 409, więc nie wiem, czy mam wam ją dać razem z 5 czy może być taka krótka?

oczywiście kolejny rozdział dopiero w czwartek przynajmniej.

czarodziejka

Baby, boskie ;*
Takie serialowe, masz potencjał, więc pisz. Pisz jak najwięcej, bo szkoda się marnować.

Chcę więcej, duużo więcej!

Pozdrawiam cieplutko

Życzę Ci duużo wena i czasu

sylrich05

boskie pisz dalej.