Kolorowe życie czarno-białych ludzi. [NZ]

Vannes_002

A więc.. witam mój pierwszy fanfick więc naprawdę bardzo mile widziana krytyka ( będę starała się reperować błędy ) i oczywiście pochwały na wsparcie.

(Ten fick jest także na moim forum)
[link widoczny dla zalogowanych]
Zwerbowane przez Vannes_002

Do dużego pokoju nieśmiało zaglądały pierwsze promyki słońca, ptaki śpiewały,
a delikatny wiatr dodawał im werwy. Idealny początek ciepłego czerwcowego dnia, jednak szara rzeczywistość ciągnie za rękaw.

- Ej… wstawaj śpiochu.. – Szeptała Lisa
- Która godzina? – Greg nie otwierając oczu zapytał – Jak przed dziewiątą to nie wstaje…
- Siódma czterdzieści, na dziewiątą masz być w pracy.
- Chyba ci coś umknęło, ja nie przychodzę do pracy przed dziesiątą.
- Zbieraj się, musisz zawieźć Rachel do przedszkola, a potem grzecznie do pracy – Zaśmiała się
- Ona ma już 4 lata! Nie może iść sama…?

Kobieta wyjechała do pracy, wiedziała,
że dziś nie wyjdzie z niej szybko.
Są pewne komplikacje o których nie powiedziała nawet House’owi. Dobrze wie, że jeśli nie rozwikła pewnych problemów, może stracić posadę, ale czuje, że da radę,
że uda jej się wytrwać, to kolorowe barwy wygrają bitwę z szarą rzeczywistością. Była tego prawie pewna.
___________________________________

Bardzo, bardzo mało, ale to tylko początek.

Gorzata

Co do samej treści to niewiele mogę powiedzieć, bo właściwie nic się nie działo, chociaż te komplikacje mogą być ciekawe.
Co do błędów, to najbardziej się rzuca w oczy enter po niektórych przecinkach. Nie wiem, po co to robiłaś, ale radzę zmienić. Oprócz tego mieszasz czasy: raz jest teraźniejszy, za chwilę przeszły. Przy dialogach, po myślniku, piszesz z małej litery wszelkie określenia tego, jak coś zostało powiedziane (szepnęła, powiedział, etc.), chyba, że jest to opis innej czynności. Gubisz kropki na końcu.

Vannes_002

Dziękuję ; *
Postaram się to zrekompensować w następnej części

Vannes_002

Szatynka przekroczyła próg swego administracyjnego gabinetu, tam czekał na nią mężczyzna odziany w elegancki, czarny garnitur.

- Dr. Cuddy, czy zdaje sobie Pani sprawę z tego, że jeśli nie zrobi Pani nic w związku ze sprawą zabiegu eutanazji wykonanego przez dr. Wilsona grozi pani zwolnienie z pracy, a nawet zamknięcie szpitala? – zapytał wlepiając wzrok w jej wielkie, zmartwione oczy.
- Tak, zdaję sobie z tego sprawę, dr. Wilson niebawem zostanie zwolniony z pracy…
- Ma Pani na to dobę, inaczej rodzina pacjenta założy szpitalowi sprawę w sądzie.
- Zrozumiałam..
- Do widzenia – Mężczyzna odwrócił się napięcie i wyszedł z gabinetu, zostawiając w nim oszołomioną administratorkę.

Kobieta podążyła w stronę gabinetu szefa onkologii, tam zastała także swego męża, który nadal nie wiedział, o problemie jego przyjaciela.

- House, wyjdź. Muszę porozmawiać z Wilsonem w cztery oczy.
- Ok… - mężczyzna schował się za książką
- Co ty robisz?
- Chcecie porozmawiać w cztery oczy, więc swoje chowam za książką
- House...
- Zostaję.
- Proszę bardzo, ale żebyś się nie zdziwił.
- Cuddy, dowiedziałaś się czegoś? – wtrącił się onkolog
- Muszę Cię zwolnić w innym wypadku rodzina pacjenta założy szpitalowi sprawę.
- Eh… ile mam czasu?
- Masz dwie godziny na spakowanie się, niestety, ale ze względu na okoliczności zwalniam Cię w trybie natychmiastowym, przepraszam, ale nie mogę nic zrobić…
- Wiem, dziękuję Ci za wszystko..

W oczach Cuddy pojawiły się łzy, wyszła z gabinetu zamykając subtelnie drzwi.
House nadal nie wiedział czym Wilson sobie zawinił, wiedział, że nie powinien go teraz o to pytać, jednak to go nie obchodziło.
- Wyjaśnisz mi o co chodzi? – Wstał i zaczął kuśtykać w stronę biurka przyjaciela.