Kłamstewka [NZ]

Jen

A tu zaczynamy mięszać...
CZĘŚĆ 7 :
Obudziła się we własnym łóżku, ale z Housem.
- O boże, co ja zrobiłam ! – krzyczała w duchu.
- Zrobiłaś to, co powinnaś zrobić już dawno. - mówił Michael, a raczej dno jej serca i czysta podświadomość. Wtedy obudził się Greg.
- Witaj księżniczko. – powiedział na przywitanie.
- No pocałuj go, albo powiedz mu coś miłego, na przykład, że go kochasz. – lecz wtedy zauważyła, że House zszedł z jej łóżka i zaczął się ubierać.
- Nie pozwól mu odejść ! Zaproponuj mu wspólne śniadanie.- ale póki zebrała się na odwagę to już go nie było.

W szpitalu wszyscy trąbili o wspólnym wyjeździe House’a i Cuddy na półroczne stypendium.
“Ja mu byłam tylko potrzebna na tą ostatnią noc. Teraz będzie miał gorętsze noce z administratorką szpitala.” – myślała przy tym obgryzając ołówek. Niestety na korytarzu go spotkała.
- Słyszałaś już pewnie o tym wyjeździe ?
- Tak, ale nie przejmuj się. Wiem, że to była noc bez zobowiązań, a teraz przepraszam, muszę iść. – nie chciała na niego patrzeć, więc próbowała go ominąć. Wtedy on ją schwytał za ramiona, a ona spojrzała w te błękitno hipnotyzujące oczy.
- Dla mnie znaczyło to wiele.
- Nieprawda. Mówisz tak, by mnie pocieszyć House. – a wtedy on ją pocałował, a po pocałunku Cam mocno wtuliła się w jego ciało. Wiedziała, że to było ich najsłodsze pożegnanie w całym ichnim życiu.

Aqua_100

Uuuuu ...

Jaka Cam jest nie do zdobyca

Fajna część

(jak zawsze

)
czekam na ciąg dalSzy z NIECIERPLIWOŚCIĄ) Może House nie wyjedzie

tysiaaa

Aaa to było boskie !! House nie moze jechać buu

Piękne pozegnanie ...

ana12

niech szybko wraca!

BuTtErfly...?.!

Mam pomysł niech House spakuje Cam do walizki, pojadą razem

przecież wyśpią sie w pokoju jednoosobowym

annniczka

krotkie ale piekne

czekam na wiecej..

eigle

BuTtEr...,
cudna rada. W pełni popieram.

Reakcja House'a właściwa. Tylko ten wyjazd półroczny z Cuddy śmierdzi mi kłopotami.

Jen

CZĘŚĆ 8 :
Kilka tygodni później :

Allison zapukała do gabinetu, na którego drzwiach pisało James Wilson.
- Proszę. – weszła do środka.
- O, cześć Allison. Usiądź. Co cię do mnie sprowadza ?
- Wiesz James, ja kiedyś w przeszłości miałam problemy z jelitami… teraz zbyt często mam ogromne bóle brzucha i obawiam się najgorszego… moja matka zmarła na raka jelit.
- Dobrze, chodź zrobimy kilka badań. Po 50 minutach miała już wyniki.
- I co ?
- To na pewno nie są problemy trawienne. Z jelitami wszystko w porządku.
- Dziękuję Wilson… - przytuliła się mocno do niego.
- Zgłoś się lepiej do ginekologa, możesz być w ciąży. – ta wypowiedź uderzyła ją, jak drugi głaz, który chce ją przygnieść.
- Tak, pójdę. – lecz po wyjściu z jego gabinetu skontaktowała się z Foremanem i Trzynastką, którzy byli jej prawdziwymi i zaufanymi przyjaciółmi. Potem z nimi obojga była już u ginekologa.
- Jest pani w 6 tygodniu ciąży. - po godzinie oznajmił jej lekarz, a ona popłakała się ze szczęścia. Poprosiła przyjaciół, by zawieźli ją do domu.

- I kiedy mu powiesz ? - spytał Foreman.
- Nigdy. Nie, on nie może tego wiedzieć. Jest teraz szczęśliwy z Cuddy i ja nie będę psuła mu związku. Najwyżej wychowam je sama. – odpowiedziała gładząc się po płaskim jeszcze brzuchu.
- Allison, on powinien to wiedzieć… albo przynajmniej James. – napierała na nią Trzynastka.
- Nie Remy, nie mów tego Jamesowi, nie może wiedzieć o tym żaden z nich. A jak zacznie mi brzuch rosnąć to wezmę urlop. I proszę, niech to zostanie między nami. – powiedziała i przytuliła się do poduszki. Zaczęła płakać. Trzynastka głaskała ją po plecach, a Foreman tylko klnął w myślach House’a, bo ona tak przez niego cierpi…

Aqua_100

A przecież miał być tak pięknie

Ale naszczęście to jeszcze nie koniec ficka, i napewno się wszystko wyjaśni

Życzę weny i oby nastepna cześć pojawiła się szybciej, bo już mnie brzuch boli z nerwów co będzie dalej

BuTtErfly...?.!

Heeeeej !!!
Protestuje! Pisz szybko kolejna część!!!! *spokojnie prosi*

Niech szpital sie wali żeby tylko Cuddy i House wrócili. Myślę, że House i tak się połapie, z jego spostrzegawczością

eigle

Mam nadzieję, że nie spiknęłaś House'a z Cuddy na tym wyjeździe.
House nie pisze ani nie dzwoni do Cam z wyjazdu? Przecież ta noc wiele dla niego znaczyła...
Chyba teraz już wiesz co masz napisać...
*Prosi nieśmiało*

motylek

fajne dowiedzenie się o tym

tysiaaa

House i tak pewnie się domyśli

niech wracają już epiej z tego ich wyjazdu.

Jen

Jedna z takich smutnych części w mojej twórczości... wiecie - załamka wena.
CZĘŚĆ 9 :
Z miesiąca na miesiąc jej brzuchek rósł i zaokrąglał się. Była szczęśliwa z tego powodu i przyzwyczaiła się do myśli, że wychowa je sama. Był późny wieczór i niedawno wróciła z pracy. Usiadła w fotelu…
- Już czwarty miesiąc, nie mogę się doczekać, aż przyjdziesz na świat do mamusi. – powiedziała do swojego brzuszka. Nagle poczuła dziwne skurcze. Sięgnęła po komórkę i upadła z nią na ziemię, zauważyła na dywanie krew…
“Czyj numer mam wykręcić ?” – szukała numerów swoich znajomych. Wybrała numer Foremana.
- Erick, proszę cię, przyjedź do mojego mieszkania. Mam skurcze i krwawię. Erick przyjedź, ja nie chcę stracić tego maleństwa ! Erick ! – po czym poczuła, że traci przytomność. Telefon wypadł jej z rąk, a ona już nie miała świadomości o tym, czy nadal jest w domu.

Przyjechali z Trzynastką, jak najszybciej mogli.
- Zostawiła otwarte drzwi. – stwierdziła Remy naciskając klamkę. Oboje weszli do środka.
- O Boże ! Alli ! – wykrzyczała, gdy zobaczyła Allison leżącą na zakrwawionym dywanie. Szybko podbiegła do niej i sprawdziła puls.
- Żyje. Dzwonię po karetkę. – po chwili karetka na sygnale podjechała pod dom Alli.

Widziała tą ostatnią, rozkoszną noc i późniejsze pożegnanie. “House, dziękuję ci, że zostawiłeś po sobie taki piękny owoc, który we mnie się rozwija.” – mówiła w myślach, lecz nadal była nieprzytomna. Powoli zaczęła się budzić. Siedział przy niej Foreman.
- Cześć. – wyszeptała, a on spojrzał na jej twarz i uśmiechnął się blado.
- Coś się stało ? Coś z dzieckiem ? – spytała wystraszona. Nie, nie mogli jej odebrać ostatniej miłości, jaką pod sercem miała.
- Przykro mi. Straciłaś je. Nie udało się już jej uratować. To była słodka dziewczynka.
- Mogłabym chociaż zobaczyć jej zwłoki ? – po chwili szła ona z kroplówką i podpierając się mężczyzny do odpowiedniego miejsca. Kobieta tam pracująca pokazała jej dziecko.
- To była moja malutka córeczka, taka śliczna… - mówiła Alli trzymając w ramionach nieżywe dziecko. Zaczęła cichutko łkać i oddała kobiecie dziecko.
- Kupimy jej piękną trumieńkę. – stwierdziła potem i przytuliła się do przyjaciela. To było straszne uczucie, stracić po takim czasie nadzieję na to, że może być lepiej i że ma dla kogo żyć.

Aqua_100

To było świetne, a zarazem takie smutne. Żal mi Cam

To był piekny tekst, przejmujący, ąz dopiero mogę sobie wziąc pełny oddech

To czekamy na ciag dalszy !!

I prosimy jak najszybciej !!

BuTtErfly...?.!

Co!
Dlaczego?

NIE!!
Rzeczywiście twój wen ma straszną załamkę

pozbieraj go do kupy i pisz coś radosnego...

eigle

Jen,
coś ty zrobiła. Nawet we mnie zabiłaś nadzieję,
A ten palant nawet nie zadzwonił. Hula z Cuddy przez 4 miesiące po jednej nocy spędzonej z Cam.

Tragedię sprowadziłaś na nią.
I Wilson. Do tej pory pary nie pisnął Housowi. Nie pozostaje z nim w kontakcie?!

SzatuunZiioom_

Jen boskiie opowiadaniia . Szkoda, ze straciła dzieckoo . Mogli mieć taką pięknąą córeczkę o niebieskich oczkach House'a xdddd . Czekam na kolejne części .

motylek

dramat świetnie pokazany , smutna część .mi się podoba

tysiaaa

Aqua_100

Popatrzcie na to z drugiej strony

Straciła te dziecko, ale jak przyjedzie House to się napewno wszystkiego dowie zaopiekuję się nią i powstanie piękny związek, z którego powstanie cała gromatka dzieciaczkó w niebieskimi oczkami

eigle

Aqua,
optymistka z ciebie. Ziarno nieufności wobec House'a, jego nieinteresowanie się Cam podczas wyjazdu, zostało zasiane. Trudno nad czymś takim przejść do porządku, zapomnieć. Zrozumieć. Jaki będzie House po powrocie? Jakie będą jego relacje z Cuddy?

ana12

rzeczywiście smutne, niech house wreszcie wróci

Jen

Po bardzo długiej przerwie czas na nową część. Przyznaję, że napisałam już kilka części dalszego ciągu tego ficka, więc pojawią się one częściej. Można spodziewać się niedługo sporego zamieszania. A przyznam szczerze, że zamiast sprawdzianu z chemii oddałam pustą kartkę (jeśli chodzi o zadania), lecz zapisaną historią o Housie i Cameron ^^. No to chyba tyle, nie chcę zanudzać, więc daję nową część. W głowie mam już zakończenie, ale jak poprowadzić ten fick ? Jeśli macie jakieś propozycje to proszę zgłaszać je pod tym postem.
CZĘŚĆ 10 :
Kolejne dwa miesiące były przygotowaniem do zwyczajnego życia. Po nich przyjechał House.
Allison jak zwykle przyjmowała swoich pacjentów na ER. Szpital żył plotkami i tym wszystkim, co do tej pory. Wszyscy nawet zdążyli już zapomnieć o poronieniu nieślubnego dziecka pani immunolog. Zauważyła, że będzie miała gościa…
- Dzień dobry. – przywitał się mężczyzna i bez pukania wszedł do środka.
- Myślałem, że pani doktor przywita mnie nieco milej. – powiedział zwalając ppiery z jej biurka.
- House ! Ja pracuję. – odburknęła i zaczęła zbierać papiery leżące na ziemi.
- A co myślałeś ? Że od razu, jak cię zobaczę, to rzucę ci się na szyję ? – spytała dalej składając te papiery.
- Przecież nic nas nie łączy... – zaczęła mówić i zatrzymała na chwilę swoją pracę.
- A tamta noc ? – usłyszała pytanie.
- To był przypadek. Nic nie znacząca dla mnie rzecz. – kłamała, ale nie mogła powiedzieć mu o dziecku.
- Nie kochasz mnie ? – spytał dobitnie.
- Nie kocham cię House. – odpowiedziała. Skłamała oczywiście. Usłyszała jego kroki, a potem zamykanie się drzwi. “Odszedł.” – pomyślała i skończyła zbieranie papierków, po czym dalej je wypełniała.

Spotkali się na stołówce. Właśnie kupywała sobie drugie śniadanie…
- Poproszę kawę i kanapkę, bez pigli. Dołączyć do rachunku tej pani. – usłyszała głos za sobą. Nie wiedziała czemu, ale uśmiechnęła się, lubiła, jak tak on próbuje się z nią droczyć. Skończyło się na tym, że siedli razem do stołu.
- Co kombinujesz House ? – spytała wprost, gdy otwierał usta i zbliżał do nich kanapkę.
- Nic. Po prostu mam nowy przypadek i moje kaczątka nie mogą sobie z nim poradzić. Pomozesz im ?
- Tak, jasne. Lubię pomagać twojemu teamowi.
- A mnie tez lubisz tak pomagać ?
- House, nie przeciągaj struny…
- Może mały spacerek na spalenie kanapkowych kalorii ?
- Moja kanapka nie zawiera kalorii, twoja też nie. – zaśmiała się.
- Pijesz nowy rodzaj kawy, mogę spróbować ?
- A próbuj, ja i tak wypiję swoją w gabinecie. – zostawiła mu kawę i wyszła ze stołówki, skąd skierowała się do swojego gabinetu. I tak spotkają się za dwadzieścia minut w pokoju diagnostycznym wśród jego kaczątek.

Aqua_100

Nieźle

Suuper

Czekam na ciag dalszy !!!!!!!!!!!!