Extraordinary Girl [NZ/P]

amandi · Wysłany: Wto 21:05, 24 Mar 2009 Temat postu:

no wiesz, co

?
wcale nie miałam tego na myśli

- chyba

...... no raczej

....

A przez ciebie teraz już mam i nie mogę się odpędzić od tej wyjątkowo zÓej wizji

!

I pomyśleć, że to miało być takie niewinne zdanie.............. prawda, Jig?

ECC · Wysłany: Śro 13:17, 25 Mar 2009 Temat postu:

Pikaoooola!

Fortibuss · Wysłany: Śro 14:43, 25 Mar 2009 Temat postu:

Bardzo podoba mi się Twój pomysł

Ciekawy i inny niż wszystkie. Akcja prowadzona jest po mistrzowsku - świetne dowcipne teksty no i Lisa w całkiem nowym wydaniu

Zawsze myślałam że to House był jednym z tych chuliganów- pyskaczy, a tutaj widzę , że Cuddy przerosła mistrza

Cytować nie będę, bo musiałabym całość

Pozdrawiam i Wena życzę

Zajrzę wieczorem, mam nadzieję że dodasz nową część

Shetanka · Wysłany: Śro 15:08, 25 Mar 2009 Temat postu:

nimfka · Wysłany: Czw 0:42, 26 Mar 2009 Temat postu:

kolejne świetne części, świetnego fiku

ECC

Przerwa w moim Horumowaniu była spowodowana dwukrotnym pobytem w szpitalu. Jeśli ktoś jest zainteresowan zapraszam do HuKa tam składać mi wyrazy ubolewanie itd.
Humor nie najlepszy to i wen nie najlepszy.
Mimo to wstawiam, bo tak patrze i myślę że chyb nawet Wam się podoba ten fik

Miłego czytańska, A.

E ; dedyk dla siekiery z serduszkiem, która należy do jeanne. O.
Mam nadzieje że była ostra i że P. żałuje teraz wszystkiego! O!

EG, part 9

Długa przerwa w Szkole Średniej imienia Roosvelta, niczym nie różniła się od długich przerw w innych szkołach. Ot, setki uczniów w stołówce, mieszanina hamburgerowo-frytkowego aromatu rozchodzącego się po labiryncie korytarzy, kilka obśliniających się par na gładko przystrzyżonej trawie przed patio i krążąca jak cień woźna.

Lisa Cuddy szła w kierunku wolnego stolika na końcu wysokiej Sali. Tacka z sokiem pomarańczowym kołysała się lekko w jej dłoniach.

Uśmiechnęła się. Wysoki, niebieskooki brunet siedział przy stoliku na końcu Sali, pogrążony w lekturze jakiejś małej książeczki.
Podążając w kierunku okrągłego, żółtego stolika, nie zauważyła kroczącego w jej stron Jima Stealowa.

Jim, jak przystało na klasycznego, amerykańskiego nastolatka z drużyny rugby, wyposażony był w pięć kilo mięśni, dwa milimetry krótkich, wyżelowanych włosów i głupawy wyraz twarzy. Iloraz inteligencji, jakim dysponował nie wykraczał ponad liczbę dwucyfrową, ale to niespecjalnie przeszkadzało mu w byciu najbardziej rozchwytywanym nastolatkiem w całej szkole.
Mniej więcej rok temu, w pewien słoneczny poranek, Jim postanowił wzbogacić swoją kolekcję dziewczyn i eks-dziewczyn o „ostrą sztukę” jaką byłą Lisa Cuddy.
Oczywiście, nie skończyło się to dla niego tak jakby sobie życzył, jako że Cuddy nie miała w zwyczaju umawiać się w chodzącą reklamą siłowni.

Po krótkiej wymianie zdań, a właściwie wykpienia, przez Lisę jego prób umówienia się na szybką randkę, wściekły, zażenowany i zawiedziony Jim, musiał zadowolić się kpiącymi spojrzeniami kolegów z boiska i szerokim uśmiechem samozadowolenia na ustach Cuddy.
Od tej pory konsekwentnie próbował uprzykrzyć jej życie, co niestety nie dawało takich efektów, jakich oczekiwał.

- Lisa! – Kroczył przez całą stołówkę niczym lodołamacz, odpychając nieuważnych uczniów, którzy odważyli się stanąć mu na drodze.
- Jimmy… - wyszeptała przez zaciśnięte zęby, ściskając pełne wargi w cienką kreskę.

Szedł w jej kierunku bardzo szybko. Za szybko.

Nie zdążyła nawet pomyśleć o odwrocie, a już czuła sok pomarańczowy wsiąkający w jej bluzkę, rozlewający się chłodnym potokiem po jej skórze na brzuchu.
Tak, Jim popisał się dziś wyjątkowo śmiesznym żartem.

- Och, Lisie – zaczął głosem niewiniątka.
- Och Palancie – zwęziła oczy w małe szparki
- Naprawdę nie mam pojęcia jak mogłem wylać ten intensywnie pomarańczowy sok na twoją śnieżnobiałą bluzkę!
- Nie? A ja myślę, że doskonale wiesz jak ci się to udało.

Patrzyła na niego z nienawiścią. Słowne potyczki to jedno, ale zapaskudzenie jej ubrań przy całej szkole to, co innego.

***

Tymczasem House, jak większość ludzi zgromadzonych w stołówce przyglądał się z zaciekawieniem scenie rozgrywającej się w głównym przejściu. Jim Stealow, król szkolnych kretynów nachylał się właśnie nad Lisą Cuddy. Z szelmowskim uśmiechem na ustach próbował zetrzeć jakąś jaskrawą plamę z jej podkoszulka. Cuddy natomiast odsunęła się, by po chwili, stanąć jeszcze bliżej niego niż wcześniej. Nie bardzo rozumiał jej krok… Widział, że była zła. Poprawka - Cuddy była wściekła. Miała w oczach żądzę krwi.
- Ten głupek nie wie, w co się pakuje – mruknął House, wyobrażając sobie Jima przypiętego do maszyny tortur i stojącą nad nim Lisę, śmiejącą się w niebogłosy.

***

- Lisie, nie gniewaj się
- Ależ ja się nie gniewam – wydęła zadziornie wargi – absolutnie, że nie.

Mówiąc to, podniosła plastikowe opakowanie z jego tacki. Szybkim, zdecydowanym ruchem obróciła je do góry dnem i postawiła na głowie zszokowanego, Jima.

Gęsty, malinowy jogurt spływał strumyczkami po jego zastygłej w wyrazie całkowitego zaskoczenie twarzy.
Lepka maź pokrywała prawie całe jego oblicze. Kapała na pomarańczowy podkoszulek, zjeżdżała po umięśnionej szyi.

- Och, Jim – zaczęła, bezbłędnie udając jego wcześniejszy ton – Naprawdę nie chciałam. No... To na razie!

Poziom samozadowolenia Lisy Cuddy podniósł się o 500%.

Wyciągnięte głowy. Rude, blond czy też łyse. Wszystkie kierowały spojrzenia na Jima Stealowa, który stojąc na środku stołówki, próbował wytrzeć z twarzy cukierkowo-różową maź.

- Siedzisz sam? – Zapytała podchodząc do Grega – Czyżby twój pożal się boże urok osobisty odstraszał ludzi?
- Odezwała się matka miłosierdzia, obrończyni uciśnionych... – Uśmiechnął się do niej – Mi też zamierzasz wylać coś na głowę?
- Kubeł zimnej wody. – Złośliwe iskierki zaświeciły w jej zielonych oczach, przywołując na twarz House’a łobuzerski uśmiech.

Opadła na krzesło naprzeciwko niego.
Wzięła do ręki butelkę coli i zbliżyła do ust.

- Whoa, miss mokrego podkoszulka! Skąd wiesz, że chcę się z tobą dzielić śliną? – Jego brwi podeszły znacząco w górę.
- Hej, jakoś nie przeszkadzało ci to półtorej godziny temu.
- Bo tamten sposób był o wiele bardziej przyjemny…
- Zależy, dla kogo – uniosła w górę dłoń, z widocznym śladem po oparzeniu papierosem.

Wyjął butelkę z ręki Lisy, muskając swoimi palcami wierzch jej dłoni.
Poczuła motyle w brzuchu pod wpływem tego nieznaczącego nic gestu.

„ Cuddy, cholera. O-p-a-m-i-ę-t-a-j się! Wdech, wydech. Raz, dwa, trzy, cztery… Ok„

- Zapomniałabym. To chyba twoje. – Mówiąc to wyciągnęła szybkim ruchem, z torby jego szalik.
- Myślałem, że sobie go przywłaszczyłaś… - jego oczy zabłysły
- Chciałam, ale ma coś z właściciela. W nocy właził mi do łóżka.
Uśmiechnął się tylko.

„ Nigdy wcześniej nie śmiał się tyle, co w obecności Lisy… To było takie… surrealistyczne, a jednak wcale mu nie przeszka…
Cholera, House! O-p-a-m-i-ę-t-a-j się kretynie!!!”

- To… Ja już będę lecieć. – Rzuciła szybko i wstała.
- A…ha - mruknął House’a lekko zaskoczony i niezbyt zadowolony pożegnaniem z Cuddy.

Sięgnął na drugą stronę stolika i złapał swój szalik.
- Tęskniłeś za tatusiem malutki…
Pachniał inaczej niż ostatnio. Był nawet miększy i przyjemniejszy w dotyku. Nie specjalnie mu to przeszkadzało, za co nie raz karcił się w myślach.

Dźwięk dzwonka wyrwał go z rozmyślań o ponętnej, zielonookiej brunetce. Wstał i chwycił oddaną my własność. Wtedy z szalika coś wypadło. Mała, złożona na cztery części, niebieska karteczka. Podniósł ją, otworzył i przeczytał.

!
SŁYSZAŁAM, ŻE MASZ ZAMIAR URWAĆ SIĘ Z JUTRZEJSZEJ NĘDZNEJ SZKOLNEJ DYSKOTEKI, W TOWARZYSWIE JAKIEJŚ BRUNETKI. CADY…CUDDY. CZY JAKOŚ TAK.
NIE MYŚL, ŻE SIĘ NIE DOWIEM JAK MNIE ZDRADZISZ.

xx L

Nie… Ona była bardziej pokręcona niż on! A to było rzeczą niecodzienną. Ba. To było równie prawdopodobne, jak to, że nakręcą o nim serial!
Nie myślał pozostawić tego bez odpowiedzi. On, Gregory House?

Wyciągnął z kieszeni czarny marker, i na odwrocie kartki, szybkim, pochyłym pismem nabazgrał odpowiedź. Schował ją do kieszeni i modląc się, by Lisa nie zeszła dziś wcześniej do szatni, pobiegł w kierunku najniższego piętra.

***

Niewyobrażalnie wielkie było zarówno zdziwienie, jak i satysfakcja Lisy Cuddy, gdy w czasie przerwy między wyczerpująco nudnymi zajęciami, znalazła w kieszeni kurtki małą, niebieską karteczkę. Uśmiech, jeden z tych zarezerwowanych na specjalne okazje, rozjaśnił jej twarz, gdy czytała wiadomość.

TO DOBRZE SŁYSZAŁAŚ…
MAM ZAMIAR ZERWAĆ SIĘ Z TEJ NUDNEJ IMPREZOPODOBNEJ MIAZGI, RAZEM Z NAJBARDZIEJ NIEPRZEWIDYWALNĄ I NAJOSTRZEJSZĄ DZIEWCZYNĄ Z TEJ SZKOŁY.
JEŚLI TAK CIĘ TO INTERESUJE CZAROWNICO, TO SPOTYKAMY SIĘ Z NIĄ PRZY TYLNYM WEJŚCIU O 20.
ZAZDROSNA? (POWINNAŚ…)
xxx G

Jednego była pewna. Tej nocy, z Gregorym House’m, na pewno nie będzie nudno .

***

Niewyobrażalnie wielkie było zarówno zdziwienie jak i satysfakcja Gregorego House’a, gdy po ostatniej, ósmej lekcji, znalazł w kieszeni swojej kurtki, złożoną na cztery części, małą, żółtą karteczkę. Uśmiech, który dość rzadko pojawiał się na jego szczupłej twarzy, rozjaśnił momentalnie jego oblicze, gdy czytał wiadomość.

JA ZAZDROSNA? O CIEBIE?
NIE POCHLEBIEJ SOBIE MARUDO. WIEDZIAŁAM, ŻE W KOŃCU ZACZNIESZ SIĘ PUSZCZAĆ NA PRAWO I LEWO.
OK, W TAKIM RAZIE JA WYBIORE SIĘ Z HOUSE'M ( CHYBA WIESZ, ŻE TO JEDEN Z NAJBARDZIEJ INTRYGUJĄCYCH LUDZI W NASZEJ SZKOLE, PRAWDA?)
MIŁEJ ZABAWY (MOJA I TAK BĘDZIE MILSZA)
xx L

Jednego był pewien. Tej nocy, z Lisą Cuddz, na pewno nie będzie nudno.

***
dziękuję za uwage i czytanie/komentowanie moich wypocin

Wiem że ta część jest strasznie chaoyczna ale to przez ten szpital mam takie wyprostowanie moooozgu.

PE.ES tak wiem mogą być błędy ale mnie jeanne molestuje i nie mogę się skupić

jeanne

<--- ambitny komentarz, by jeanne!

Pikaola

Następna część

ECC

Haaaahaaa jeanne

amandi

Biedna, pokręcona Lisa... House jest niezły - poparł niezbitym dowodem fakt jej niezaprzeczalnego podobieństwa do niego w sferze umysłowej... W końcu od ponad 5 lat kręcą o nim ten serial

Przyznam szczerze, że postać niegrzecznej i niepokornej Cuddy, jaką nam tu serwujesz, jest absolutnie rewelacyjna

! Porządnie nakreślony, ewoluujący charakter postaci, do tego to jej trzymanie się ponad przeciętnym poziomem i IQ o zdecydowanie trzycyfrowej liczbie

. Gdyby ona i House mieli wziąć teraz ślub w Vegas, to pewnie on wylądowałby z hukiem na pozycji pantoflarza i w życiu nie ośmieliłby się narzekać

.

Scenka z Jimem była genialna

. Typowy sportowiec (jak zwykle zresztą: świetnie opisany

) w starciu z niezwykle elokwentną (czytaj: wyszczekaną

) dziewczyną. Oficjalne zwycięstwo należy do jogurcika

!

ECC

Amandiiiiiii! Kwiiiiiiik

Martuss

Bosz

To jest po prostu cuuudo

Nawet nie wiem co wypisać jako perełki. Cały tekst świetny

Cuddy wylewająca jogurt na Jima - bezcenna

Rozbroiły mnie te ich liściki. Pokazali się od swojej dojrzałej strony

Taak i teraz wychodzi na jaw moja elokwencja

No cóż chyba nie stac mnie na nic więcej.

I ja też chcę noc!

No to chyba tylko zostało mi wena zyczyć i czekać na kolejną świetną część

Camelia

Uuuu - ten fik jest ostry, że iskry się sypią

W nastoletnich Housie i Cuddy jest czyste, absolutne cudowne ZŁO

Czuję dreszcze, proszę o jeszcze

Katarzyna

Jak to mówią: trafił swój, na swego

. Podoba mi się nowa Cuddy, całkiem inna, niż w większości fików. Taka... surrealistyczna?

Czekam na ciąg dalszy i mam nadzieję, że Wen będzie dla Ciebie łaskawy.

Scribo

O.o
No i dlaczego ja tego wcześniej nie widziałam? Toż to pprofanacja - nie przeczytać tak świetnego ficka. ECC, ja sie oficjalnie wpisuję na listę Twoich fanów. Bo jest taka, prawda? Musi być.

Najpierw gratuluję świetnego pomysłu - z taką Cuddy się jeszcze nie spotkałam. Ma charakterek dziewczyna, nie powiem... Akcja w stołówce przypomina mi jedną, która miała miejsce u mni e wszkole, dzisiaj

Świetny motyw z liścikami - niby taki zwykły, a jednoczesnie ma swój urok. I to duuuży. Bo to takie... Ja wiem? No łączy ich. W jakiś sposób to takie urocze...

Po prostu ma w sobie takie cooooś, co powinien miec wątek opowiadania. Jest takie na miejscu.

No i cudny humor ^^ Płakałam ze śmiechu

Mooje fragmenty, przy których padam na kolana i bję dla Ciebie pokłony - bo mnie rozwaliły.

JigSaw

ECC dopiero nadrabiam fikowe zaległości i jestem mile (bardzo, bardzo, bardzo) mile zaskoczony

House_addict

Droga Mamo!

Chciałam Ci powiedzieć, iż bez pamięci zakochałam się w tym ficku.
To Huddzinkowe bananowelove mnie wciągnęło. Ok, a teraz od początku:

Powiem tak, pomysł od początku był świetny, inny niż wszystkie, niebanalny. Niestety trochę zawalałaś, droga Mamo, gramatykę i interpunkcję, zwłaszcza imiesłowy i takie tam bzdety. Niby nic, a jednak zawsze trochę przeszkadza. Systematycznie się jednak poprawiałaś, nie tylko stylistycznie, ale też Twój fick nabierał kolorków. Powoli, nieświadomie zakochiwałam się w Twoim ficku. No i masz! Nie odkocham się, bo mnie uwiódł na amen!

Ostatnia część plus karteczki równa się niesamowita, cudowna, ECC-usiowa perełka Huddy ficków.

Utalentowana i zÓa z Ciebie bestia.
A wiem, że dziś lub jutro będzie kolejna część (BO MUSI!).

Mam tylko jedno poważne zastrzeżenie:
Czy na pewno o takie opowiadania chodziło tej Twojej polonistce?

Wena, wena, wena (niech wróci z wakacji)
H_a

Ley

Och to jest świetne ;**

Ale czy doczekam się następnej części tego fika ??

Pozdrawiam

maagdaa

Jeeeeju !
Boskie !!
Zakochałam się xd

Pisz daleeej !