Does that make me crazy? [NZ/P]

neko.md · Wysłany: Czw 18:26, 04 Mar 2010 Temat postu:

- A ty gdzie? – spytał go przyjaciel.
- Muszę uratować świat. Wybacz, ale dalszą część meczu obejrzysz sam. Zadzwoń do mnie, chcę się dowiedzieć kto wygrał. Gdzie mój strój Spider-Man'a? – spytał, otwierając szafę w przedpokoju. – No cóż, chyba dziś będę musiał poradzić sobie bez niego. – Sięgnął po swoją motocyklową kurtkę i wyszedł z mieszkania.

Wyobraziłam sobie House'a jako Spidermana!

skaczącego z laską po murach!

a tak co do treści...
to super!!!!!!
uwielbiam tego kota! `

czekam na cd.
Wena

NiEtYkAlNa · Wysłany: Czw 21:44, 04 Mar 2010 Temat postu:

Uwaga! Czytam kota i zaraz komentuję

E:

Fik bardzo przypadł mi do gustu, jak już wspominałam ten kot jest genialnym pomysłem. Sypiesz humorem z rękawa. A jest to nie byle jaki humor Jest świetny

Fabuła jest ciekawa i chociaż domyślamy się w jakim kierunku podąża to i tak zaskakuje.

Gorzata · Wysłany: Czw 22:41, 04 Mar 2010 Temat postu:

Świetne!
I ta ostatnia wypowiedź House'a z Spidermanem! buahahahah!
Cała część genialna, tylko szkoda, że nie opisałaś jeszcze wizyty u Cuddy, ale rozumiem, że coś musi być w następnej części

chociaż mi by nie przeszkadzały trochę dłuższe odcinki... coś tak cudownego może być nawet bardzo dłuuugie

czekam na ciąg dalszy!
Wena!

NiEtYkAlNa · Wysłany: Pią 2:51, 05 Mar 2010 Temat postu:

Siedzę na necie jeszcze i właśnie przypomniało mi się: Gdzie jest mój strój Spidermana? damn!

Noemi · Wysłany: Pią 17:20, 05 Mar 2010 Temat postu:

Piłeczka House'a - ojj.. ten kot jest szczególnie upierdliwy

Neko - House w stroju Spiderman'a to byłoby coś, a jakby strzelał siecią z palców to już w ogóle

cieszę się, że kot przypadł ci do gustu

Nitka - staram się jak mogę, a nawet bardziej

niestety, zawsze miałam kłopoty z interpunkcją. Przecinki, przecinki, przecinki

Co do bety, warto pomyśleć, może się skuszę

Wen jak najbardziej się przyda

Dziękuję

Noemi · Wysłany: Sob 14:08, 06 Mar 2010 Temat postu:

Nadeszła pora na część piątą

Fragment z Kotem trochę nie pasuje, ale nie mogłam się powstrzymać

V. Przebierała Rachel, gdy usłyszała natarczywe stukanie do drzwi. No, w końcu, pomyślała. Zapinając ostatnie guziki od bluzeczki dziewczynki krzyknęła:
- Wejdź Connie. Dzięki, że zgodziłaś się mi pomóc. Nie mam nawet czasu na sprzątanie, Rachel nie daje mi spokoju, a niania akurat dziś zdezerterowała. Ja nie wiem jak udaje ci się znaleźć tyle wolnego czasu wychowując trójkę dzieci – rzuciła na jednym wydechu. W końcu oderwała się od czesania włosów córki i spojrzała przez ramię. Jakież było jej zdziwienie, kiedy zamiast życzliwej sąsiadki ujrzała tam uśmiechniętego od ucha do ucha House’a.
- Widzę, że trafiłem w samą porę. To czym mam zająć się najpierw? – spytał, co wywołało u niej jeszcze większy szok.
- House! Co ty tu robisz?
- Jak to co? Otrzymałem telepatyczne wezwanie, że potrzebujesz pomocy. Gdzie twój kochaś?
- Przypuszczam, że chodzi ci o Lucasa – powiedziała przez zaciśnięte zęby. – Jest w pracy, a ty…
- Ach, to tak nazywa się teraz szpiegowanie i podglądanie ludzi - mruknął, wchodząc jej w słowo. Rozsiadł się wygodnie na kanapie i spojrzał z rozbawianiem na Cuddy walczącą z Rachel o skarpetkę, którą mała jej zabrała.
- Jesteś ciekawski, czy martwisz się o mnie?
- To zależy, czy chcesz żebym się o ciebie martwił – szepnął, stając przy niej. – Duża już jest. – Kiwnął głową na dziewczynkę biegającą po pokoju.
- Nie chcę być niemiła, ale mam dużo do roboty. Jeśli masz do mnie jakiś interes to mów, a potem wynoś się.
- Faktycznie, nie jesteś niemiła . Cuddy, zachowujmy się jak normalne dorosłe osoby.
-House, to ty? To są ostatnie słowa, które spodziewałabym się usłyszeć od ciebie. – spojrzał na nią jakby karcąco. Westchnęła. – To czego się napijesz? Kawy, herbaty? – mruknęła niechętnie.
- A masz może coś mocniejszego? – Popatrzała na niego jak na idiotę. – Ach, tak. Rachel. Przy dzieciach się nie piję. W takim razie poproszę kawę. – Mała, usłyszawszy swoje imię z ust mężczyzny podbiegła do niego i zaczęła ciągnąć za nogawkę spodni, wykrzykując przy tym dziwne, niezrozumiałe wyrazy. Była słodką, dwuletnią dziewczynką i gdyby House nie był House’m z pewnością zaczarowałaby go swoim urokiem. Rachel, stawiając koślawe kroki pomknęła w stronę regału, na którym diagnosta zauważył coś dziwnie błyszczącego. Podchodząc bliżej stwierdził, że to torebeczka z argentoratem. W tym samym czasie do pokoju wróciła Cuddy z dwoma kubkami.
- Widzę, że twój chłoptaś nie dba zbytnio o małą. – Spojrzał w w kierunku regału. Kobieta wzięła do ręki torebkę i spojrzała pytająco na House’a.
- To argentorat. Ściąga się nim odciski palców, sporządzany jest z aluminium. Wiesz chyba, co się dzieję, gdy ktoś otruję się glinem?
- Matko… - przestraszyła się Cuddy i schowała opakowanie do najwyższej półki w meblach. – Co ty się nagle taki troskliwy zrobiłeś? – spytała zdziwiona. House nie zdążył odpowiedzieć, bo po podwórku rozległo się głośne miauczenie kota i szczekanie psa. – Sprawdzisz, co się dzieję? Ja muszę pilnować Rachel.
- Chcesz mnie wyrzucić z domu? – spytał rozbawiony, ale posłusznie sięgnął po laskę i skierował się w stronę drzwi.
Choć był już wieczór, podwórko rozświetlały uliczne światła, więc szybko znalazł sprawców całego zamieszania. stwierdził, że to Kot walczy z jakimś zaniedbanym małym psem. Obserwował ich trochę rozbawiony po czym przegonił psa laską.
- No co?! To on zaczął! – miauknął Kot wściekły. House roześmiał się głośno.
- Jesteś pogryziony. Idź lepiej do weterynarza.
- Oczywiście! Jak mogłem na to nie wpaść?! Ciekawe jakby to wyglądało… „Dzień dobry. Zostałem pogryziony przez psa i jeden facet zasugerował mi, że powinienem do pana przyjść. A tak przy okazji, jestem gadającym kotem. To znaczy nie jestem kotem. Jest szansa, że jestem pana matką, ale to tylko drobny szczegół”! – powiedział z sarkazmem.
- Kocie, kto jak kto, ale ty powinieneś znać się na ironii – stwierdził House, rzucając mu ponownie rozbawione spojrzenie i wrócił do środka.

- Co to było? – spytała go Cuddy. Diagnosta zauważył, że nie ma z nią Rachel. Lisa widziała jak rozgląda się po pokoju i domyśliła się czego, a raczej kogo poszukuje. – Położyłam ją do łóżeczka, była bardzo zmęczona. – W oczach mężczyzny pojawiły się niebezpieczne ogniki. No tak, w domu nie było ani Rachel, ani Lucasa.
- Znajomy miauczał pod domem. – Cuddy spojrzała na niego, jak na idiotę. – Nie pytaj, bo i tak nie zrozumiesz. To kiedy wróci Lucas? Zdążymy zrobić szybki numerek?
- House!!!

NiEtYkAlNa · Wysłany: Sob 14:58, 06 Mar 2010 Temat postu:

Treść jak zwykle zabójcza, niezwykle zabawna i wesoła

A wątek z kotem w tym rozdziale pasował, jak najbardziej!

On ciągle przypomina House'owi o swoim istnieniu oraz o tym, że ma zmieniać swoje życie...

mazeltov · Wysłany: Sob 15:26, 06 Mar 2010 Temat postu:

moja przedmowczyni powiedzila dokladnie to co ja sama mysle wiec nie bede pisala podobnego komentarza ze bardzo mi sie podoba

kotek jest zajebiaszczy

sylrich05 · Wysłany: Sob 15:34, 06 Mar 2010 Temat postu:

Trochę się znów spóźniłam. ; P
A więc przed chwilą przeczytałam całość... i bardzo, bardzo mi się podoba. Z niecierpliwością czekam na cd. ; )

Gorzata · Wysłany: Sob 15:40, 06 Mar 2010 Temat postu:

Świetne!
A Kot mi się kojarzy z Kotem z Alicji w krainie czarów, ale to pewnie efekt oglądnięcia filmu

No bo tak się pojawia, znika i w ogóle...
Ale House naprawdę troskliwy się zrobił...
Bardzo mi się podobało i czekam na kolejną część!
Wena!

daritta · Wysłany: Sob 17:46, 06 Mar 2010 Temat postu:

Super.!
Sarkazm kota powalający

Cuddy,House + wolna chata = oj bedzie sie dzialo

Pozdrawiam i wena zycze

Noemi · Wysłany: Nie 11:29, 07 Mar 2010 Temat postu:

Nitka - poprawiłam błędy, które wskazałaś mi ostatnio

Jeśli, chcesz i oczywiście masz czas oczywiście, ze możesz mi wskazać. W końcu powinniśmy uczyć się na błędach

Jeśli chodzi o kota: no cóż, jest on najważniejszą częścią opowiadania (zaraz po Housie, of course

) więc musi mieć poważną robotę. Myślałam, żeby w tej roli usadzić Anioła Stróża, ale nie będę tak krzywdzić House'a

mazeltov - dziękuje bardzo

sylrich05 - witam nowego czytelnika

Cd już niedługo. Dziękuję

Gorzata - filmu nie oglądałam, ale mam zamiar

Przyznam szczerze, że dopiero zwróciłam uwagę na podobieństwo pomiędzy tymi kotami (czytałam książkę). Naprawdę zrobił się troskliwy?

No kurcze, muszę coś z tym zrobić w takim razie

daritta - no cóż, powiem tylko, że będzie się działo, ale szczegółów nie wyjawię... Nie jestem zbyt okropna, nie?

Dziękuję

Zuu · Wysłany: Nie 12:30, 07 Mar 2010 Temat postu:

przyłączę się do oczekujących ...
Czy już mówiłam że uwielbiam koty

i housa

i Cuddy

i rachel

... I fiki w tym stylu

CaRoLaInE_97 · Wysłany: Nie 18:35, 07 Mar 2010 Temat postu:

Nom, muszę powiedzieć, że zapowiada się bardzo, bardzo ciekawie!

Już nie mogę doczekać się kolejnej części!

Rachel śpi, Lucasa nie ma...mam zÓe myśli

CZekam na cd! Wena

NiEtYkAlNa · Wysłany: Nie 21:25, 07 Mar 2010 Temat postu:

Noemi · Wysłany: Pon 18:54, 08 Mar 2010 Temat postu:

Zuu - nie, nie mówiłaś

Ale bardzo się z tego powodu cieszę

CaRoLaInE_97 - zobaczymy, czy twoje zóe myśli się sprawdziły

Nietykalna - słyszałam, że nadzieja matką głupich, jednak ja osobiście uważam, że warto ją mieć

_________
VI. Spojrzała na niego z ukosa. Gregory House, siedział u niej na kanapie i jakby nigdy nic popijał kawę z jej kubka. Zmienił się, może tylko troszkę, ale zmienił się. Nie rzucał już tych seksistowskich uwag jak kiedyś. Owszem, cały czas patrzył dyskretnie na jej tyłek, myśląc, że ona tego nie widzi, ale w ciągu tego całego wieczoru nie powiedział nic na jego temat. No dobrze, zasugerował seks, ale to House! Dziwne byłoby, gdyby nic na ten temat nie powiedział będąc z nią sam na sam w jednym pomieszczeniu. A może to ona się zmieniła? Może to ona nie zauważała tych jego wybryków, lekceważyła gapienie się w dekolt? Na Boga, gdyby House miesiąc wcześniej zasugerował szybki numerek na jej kanapie prawdopodobnie wyrzuciłaby go z domu! Lepiej, ona do tego domu w ogóle by go nie wpuściła!
- Przez to myślenie doprowadzę się do obłędu – szepnęła do siebie.
- Mówiłaś coś? – spytał House. Właśnie usadawiał się wygodnie wzdłuż kanapy, zabierając z fotela, na którym siedziała poduszkę i kładąc ją sobie pod głowę.
- Nic nie mówiłam. Czegoś ci trzeba? Może przynieść kołdrę? – spytała sarkastycznie.
- Koc wystarczy. Ale jakbyś mogła skombinować jakąś większą poduszkę… - umilkł, widząc spojrzenie, które mu posłała. – Zauważyłaś, że przez ostatnie dwie godziny rozmawialiśmy jak normalni, cywilizowani ludzie? – Czy zauważyła? Ona do tej pory nie mogła w to uwierzyć.
- Dwie godziny spokojnych rozmów wystarczą nam przez jakieś dwa miesiące, więc sugeruję żebyś ruszył swój tyłek z mojej kanapy.
- No dobrze, jeśli chcesz to możemy przenieść się na łóżko. – Oho, wraca stary House, pomyślała.
- Ja już nie wiem jak mam do ciebie mówić – stwierdziła poddana.
- Może językiem ciała? – uwielbiał obserwować jak się wścieka.
- Te dwie godziny rozmów były tylko po to, żebyś znów zaczął zachowywać się jak nadęty dupek? - krzyknęła zdenerwowana Lisa.
- Nie pochlebiaj mi, Cuddy.
- Widzisz? Ty po prostu musisz być sobą!
- Nie mogę się zmienić, bo nie chcę! Te dwie sprawy ze sobą współdziałają, nie rozumiesz? – powiedział House i podniósł się do pozycji siedzącej, sięgając po kubek z kawą.
- To po co był ten cały cyrk z rozmową?
- Chciałem zobaczyć, która moja strona bardziej ci się podoba. – Cuddy przewróciła oczami.
- Żadna mi się nie podoba! – sapnęła oburzona.
- Wręcz przeciwnie. Gdy spytałaś mi się o to, czy przynieść mi kołdrę, twoja podświadomość liczyła na jakąś uwagę o łóżku czy choćby o niewygodnym seksie pod pościelą , którą ja rzucę. To ty chciałaś, żebym znowu stał się sobą.- Obserwował jej reakcję. Nie przerwała mu, nie wściekła się, nie rzuciła się na niego. Nic, absolutnie nic, nie było widać na jej twarzy. To oznaczało tylko jedno: przyjęła to do wiadomości. - Wolisz mnie jako prawdziwego House’a. Więcej, ty mnie pragniesz! – podsumował triumfalnie, rzucając jej pożądliwe spojrzenie. Cuddy przez chwilę trawiła tą wiadomość, aż w końcu rzuciła:
- Masz rację. – Podeszła do kanapy, usiadła na nim okrakiem i pocałowała go namiętnie. Niemal słyszała jego zdziwienie, kiedy oddawał pocałunek. – Masz też rację, że kanapa jest niewygodna – rzuciła, zmuszając go, by wstał. House był zbyt zajęty zdejmowaniem z niej bluzki, by zauważyć, że kierują się w stronę drzwi wejściowych. Cuddy objęła go w pasie i przysunęła bliżej siebie, by swobodnie złapać za klamkę, za jego plecami. Otworzyła cicho drzwi, ugryzła go leciutko w ucho i wyszeptała:
- Jesteś idiotą, House. – Po czym wypchnęła go na dwór, zamykając drzwi na klucz.

Stanął osłupiały na ganku.
- Niech to szlag! – krzyknął wściekły, przerywając głuchą ciszę, która go otaczała. Rozemocjonowany uderzył pięścią w drzwi.
- Dobra jest, nie? – zamruczał Kot, pojawiając się przy diagnoście.
- Jeśli nie chcesz zostać przeze mnie rozjechany to lepiej spadaj. – powiedział zakładając kask.
- Tak po prostu poddajesz się? – spytał zdziwiony Kot. House po chwili milczenia odpowiedział:
- Nie mogę się poddać, bo mnie zabijesz. Po prostu… odpuszczam sobie na dziś.
Kot zaśmiał się głośno.
- Jesteś idiotą. Nigdy bym cię nie zabił, ja cię tylko straszyłem śmiercią, bo to jedyna rzecz, której się boisz – miauknął. House wpatrywał się zdumiony, jak Kot wskakuje na tylne siedzenie. – Oczywiście oprócz bólu – dopowiedział.
- Czemu mi to powiedziałeś? –spytał mężczyzna. - Teraz nie masz mnie czym straszyć, więc mogę sobie odpuścić zdobywanie Cuddy.
- Och, nie odpuścisz sobie. Jesteś zbyt zdeterminowany. Swędzi mnie za uchem, mógłbyś mnie podrapać? – House spojrzał na niego jak na idiotę i zwalił go z motoru.
- Jesteś dzisiaj już drugą osobą, która mówi mi, że jestem idiotą. Oczywiście, jeśli mogę cię liczyć jako osobę.
- Cóż, widocznie jest w tym jakaś prawda – zamruczał Kot, uśmiechając się przy tym cwanie. House odpalił silnik i opuścił feralną ulicę, na której stał dom kobiety jego marzeń.

Gorzata · Wysłany: Pon 19:14, 08 Mar 2010 Temat postu:

genialna Cuddy!
wpierw taki szok, że co, że jak, czy to na pewno ona?
a potem to wypchnięcie za drzwi

jak zawsze świetnie!
czekam na ciąg dalszy!
Wena!

lisek · Wysłany: Pon 19:28, 08 Mar 2010 Temat postu:

Rewelacja

Cały fik jest nieziemski

dosłownie

Motyw kota bardzo mi się podoba

A ta część rozłożyła mnie na łopatki

Huddy dialog - cudo nad cuda

I Cuddy to bardzo zóa kobieta jest

Czekam niecierpliwie na ciąg dalszy

I trzymam kciuki za House'a

I za kota

Wena

Zuu · Wysłany: Pon 20:12, 08 Mar 2010 Temat postu:

Piękne!

Trochę szkoda housa ale niech się stara

*czeka, czeka, czeka, CZEKA ... !!! *

daritta · Wysłany: Pon 20:46, 08 Mar 2010 Temat postu:

Hehe szczfana bestia z tej Cuddy

Ale ja juz tu sobie nie wiadomo co wyobrazalm,a ona go za drzwi
Mam ndzieje,ze House sie tak łatwo nie podda
Czekam na cd

Pozdrawiam i wena zycze

NiEtYkAlNa · Wysłany: Pon 22:53, 08 Mar 2010 Temat postu:

Powiem tylko tyle

Świetne!

mazeltov · Wysłany: Pon 23:33, 08 Mar 2010 Temat postu:

brak mi slow ten kot jest nawet lepszy niz muszek ze Shreka

bezczelny, arogancki taki jakby koci odpowiednik Housa

Cuddy zreszta tez, tyle ze ona to damski odpowiednik Housa a to jak mu tarla nosa bylo wspanial jak zaczelago calowac i powiedzial ze ma racje ze ona go pragnie malo co mi oczeta na wiesz nie wyszly ze tak poprostu sie przyznala a tu prosze wiedzialam ze gdzies jest haczyk by byl nie haczyk ale prawdziwy hak wrecz kotwica

czekam na cd i mam nadzieje ze kotek sie nie mysli i House sobie nie odpusci

swoja drpga moze by jakos kotka pasowalo ochrzcic

Noemi · Wysłany: Śro 21:38, 10 Mar 2010 Temat postu:

Gorzata - Tak, to TA Cuddy, nie pomyliłaś się

dziękuję

lisek - Bo się zarumienię!

A tak serio, ciesze się, że się podobało

House i kot na pewno docenią trzymane przez ciebie kciuki

Zuu - Przytoczę tu słowa pewnej piosenki: "You can't always get what you want, but if you try sometimes you find." Tak więc zawsze warto mieć nadzieję

Nietykalna - *pomaga wstać*

Ja takiego ataku śmiechu dostałam przy oglądaniu Private Lives, nie chcę spojlerować, ale łatwo się domyśleć w jakiej scenie

Zobaczymy co to tego odwdzięczania się, być może twoje modły zostaną wysłuchane

dziękuję

mazeltov - Możemy uznać, że to Cuddy zarzuciła kotwicę na House'a

Zastanowię się nad tym chrztem, ale nawet jeśli, to nie mam pomysłów na imię

neko.md · Wysłany: Czw 20:37, 11 Mar 2010 Temat postu:

uwielbiam tego kota!
a tak propos, jak się wabi?

Wena i czekam na cd.

sylrich05 · Wysłany: Czw 21:12, 11 Mar 2010 Temat postu:

czekam na cd. ; P