Studia medyczne-Prawdy i mity

Haloperidol

Szczerze mówiąc zamiast farmację wolałbym już studiować medycynę. Oglądając House coraz bardziej zastanawiam się nad tym, żeby przełamać swój lęk do obrzydliwości, zacząć uczyć się z biologii, chemii i spróbować dostać się na wydział lekarski Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. Wiem, że House to fikcja i w rzeczywistości jest zupełnie inaczej, tym bardziej w Polsce. Ale zobaczymy jak to będzie

eletariel

Tak w gwoli wyjaśnienia: farmacja to też medycyna

Tak samo jak lekarski, analityka, stomatologia etc.

Może jeżeli masz lęk do "obrzydliwości" warto zastanowić się nad innymi kierunkami medycznymi, niekoniecznie lekarskim. Poczytaj o kierunkach na PUM lub jakiejkolwiek innej AM i co po danym kierunku można robić.

Indilwen

Witam wszystkich!
Przeczytałam cały ten temat, ponieważ sama stoje przed najpowazniejszym dylematem mojego życia i postanowiłam podzielić się swoimi spostrzeżeniami.
Ale od początku... Jestem po pierwszym roku farmacji na CMUJ i muszę stwierdzić, że to są bardzo trudne studia. Zawsze dobrze się uczyłam i myślałam, że na studiach też pójdzie mi w miarę gładko, ale rzeczywistość okazała sie inna. Generalnie pierwszy rok to sama chemia. Owszem, jest biologia (1.semestr), majca, biofizyka, w 2. semstrze botanika (i cięzki egzamin z niej), ale to jednak chemia głównie wypełnia czas. Jeżeli ktoś chciałby się dowiedzieć czegoś więcej, piszcie, odpowiem na nawet najbardziej dziwne pytanie

A teraz kwestia mojego dylematu. Całe liceum planowałam iść na farmację, zdałam maturę w miarę dobrze, ale brakło mi kilku pkt żeby dostać sie na studia. Zostałam w domu i po roku poprawiłam wyniki, ale tez wpadłam na pomysł, żeby złozyć papiery na medycynę. Złozyłam do Zabrza (bo nie zdawałam fizyki), dostałam sie tam i na farmacje na UJ, wybrałam farmę. Ale w trakcie tego roku (może lekko rozczarowana i przytłoczona ogromna ilością nauki) zaczełam się zastanawiac czy dobrze zrobiłam i w efekcie ponownie złozyłam papiery na medycyne do Zabrza. I teraz znów mam dylemat: co wybrać? Prosze, doradźcie mi coś. Jak uważacie? czy jeżeli ciągle mam wątpliwości powinnam iść na medycynę? Własnie wątpliwości były powodem mojej rezygnacji z tego kierunku rok wczesniej. Z drugiej jednak strony boje sie, że bede żałowała przez całe życie, że nie spróbowałam...

Kasiek

A może weź na farmacji dziekankę i pohulaj przez rok na medycynie. Zobaczysz co Ci bardziej leży.

Alcusia

@Indilwen, mam koleżankę, która studiuje lekarski w Zabrzu i znajomego, który jest na farmacji na UJ. Co prawda zawsze był dobry z chemii, a w liceum uczył się nieźle, ale nie świetnie. Nigdy nie słyszałam, żeby narzekał na swoje studia, ale on chyba po prostu robi to, co kocha

więc jeśli masz problemy z nadmiarem nauki na farmacji, to moim zdaniem medycyna Cię przytłoczy. Moja znajoma poszła do Zabrza tylko i wyłącznie dlatego, że tam podobno jest łatwiej, niż na UJ i nie "gnębią" tak bardzo. Przeliczyła się trochę, bo kuła dzień w dzień, żywiła się zupkami chińskimi, bo nie miała czasu gotować i przeszła kilka "załamań nerwowych", a muszę dodać, że w liceum była trochę kujonem

studia medyczne są bardzo ciężkie i trzeba nastawić się na ostrą naukę, innego wyjścia nie ma. Ale podzielam zdanie Kaśka, weź urlop i spróbuj w Zabrzu, a nuż Ci podejdzie bardziej

pozdrawiam i życzę powodzenia!

eletariel

Niesądze żeby dziekanka była dobrym pomysłem, zwłaszcza że itak rok już przesiedziałaś w domu.
Od razu z góry ci gwarantuje, że na lekarskim wcale nie będziesz miała lżej niż na farmacji, niezależnie jakie miasto. Z tego co się orientuję na wszystkich Akademiach Medycznych na pierwszym roku gnębią, bo chcą się przekonać ilu ludzion tak naprawdę zależy na tych studiach. Na farmacji dziobałaś chemię, na lekarskim będziesz dziobać anatomię.

A decyzję powinnaś podjąć po dokłądnym przemyśleniu, co chcesz w życiu robić, a nie jakie studia są łatwiejsze.
Jeśli chcesz stać w aptece (i w przypływie szczęścia robić leki) to farmacja. Jeśli chcesz leczyć ludzi/operować/wypisywać recepty to lekarski.
I po jednym i po drugim na początku jest ciężko i bez dodatkowych dyżurów i nocek wiele się nie zarobi, ale z czasem to się w końcu zmienia.

BTW

Alcusia

@eletariel - nie mam pojęcia, zacytowałam tylko to, co ona sama mi mówiła

w każdym razie uczelnia w Zabrzu jest na strasznym zadupiu, więc nie oczekiwałabym zbyt wiele

m90

A ja jeszcze dodam, że od tego roku akademickiego drugi kierunek jest płatny i szczerze wątpię, by medycyna należała do tanich kierunków ;].

eletariel

Z tego, co kojarzę, to roczniki, które zaczęły wcześniej studia (tzn nie w tym roku) przepis ten nie obowiązuje. Czyli jeśli minimum rok temu ktoś zaczął studia, to może jeszcze w tym roku i każdym następnym zacząć bezpłatnie drugi kierunek. Warunkiem jest zaliczenie wszystkich przedmiotów i nie jestem pewna, czy można wziąć dziekankę.

nidociv

eletariel

evi

flippi

witam wszystkich! Nie wiem czy to pytanie nie pojawiło się wcześniej (jeśli tak,z góry przepraszam). Czy wie ktoś, czy trudno się dostać na studia stacjonarne, na medycynę?

eletariel

Okej, teraz to mam zwyczajnie ZŁY HUMOR!

Jeśli AŻ tak bardzo cię interesuje, czy ciężko czy też nie, to:
1) PRZEJRZYJ TE 31 STRON TEMATU! Było to wałkowane conajmniej kilkanaście razy.
2) O który kierunek chodzi? Przypuszczam, że o lekarski ale na przyszłość, medycyna to też INNE kierunki (stoma, farma, analityka, zdrowie publiczne).
3) O którą uczelnię chodzi? Na każdą uczelnię są inne wymagania i inne progi punktowe.
4) Zajrzyj na strony Akademii Medycznych (tudzież Uniwersytetów) i poczytaj zasady REKRUTACJI.

I zanim padnie pytanie: "czy mam szansę się dostać?" - nie wiem, nie znam cię, nie wiem jaki jest stan twojej wiedzy, intelektu, sprytu, wytrzymałosci psychicznej etc.

elegansio

Witam : )
Być może po przeczytaniu mojego posta zrównacie mnie z ziemią lub dostaniecie napadu śmiechu, ale chyba nie zaszkodzi spróbować.

Jestem uczennicą pierwszej klasy liceum. Kilka tygodni temu rozmawiałam z moją ciocią, studentką medycyny i muszę przyznać, że ta rozmowa naprawdę mnie zainspirowała. To tak jakby oświecenie, które, jak na mój gust, przyszło trochę za późno. Cały problem tkwi w tym, że jestem w liceum muzycznym. Przedmioty takie jak chemia, fizyka, biologia bardzo się ignoruje, w planie mamy po jednej godzinie lekcyjnej tych przedmiotów, a to raczej nie jest wystarczająca ilość, by przygotować się do matury rozszerzonej (zwłaszcza, że nigdy nie byłam dobra z tych przedmiotów, wręcz słaba - tak wiem, haha, dobry żart, że taka osoba marzy o studiach lekarskich

). Po prostu mnie oświeciło. I szczerze mówiąc obudziłam się z ręką w nocniku. I jasne, ciężką pracą można zwojować wszystko, tyle, że ja nawet nie mam warunków, by nadrobić zaległości, nam "przyszłym muzykom" zawsze brakuje czasu, mamy dwa razy więcej przedmiotów niż zwykły licealista plus ciągłe ćwiczenie na instrumencie, a zmiana szkoły jest obecnie prawie nierealna. Jak myślicie, zagryźć zęby, czy raczej odpuścić? Jeżeli macie podciąć mi skrzydła, to błagam, zróbcie to już teraz, bo ciągła myśl o tym, że nareszcie wiem, co chcę robić w życiu, a nie mogę, bo nie mam predyspozycji, warunków i żadnych szans jest nie do zniesienia! : D
Ojej, przepraszam za tak dużą ilość słów, mogłam przejść od razu do rzeczy

eletariel

Mam prośbę:
1)przeczytaj ostatnie zdanie mojego poprzedniego posta. Jak już przeczytasz, to przejdź dalej.
2) Przypomnij sobie swój stan wiedzy z gimnazjum.
3) Zastanów się czy any NAPEWNO chceść iść na medycynę, tzn czy chcesz być lekarzem, stomatologiem, farmaceutą itd. Widzisz się w fartuchu i w kontaktach z pacjentem etc.
4) Czy jesteś w stanie zainwestować w siebie finasowo na różne korepetycje. Musisz mieć kogoś, kto przynajmniej przygotuje ci plan powtórkowy i materiały a na nauczycieli z twojej szkoły raczej bym nie liczyła.
5) Czy jesteś gotowa na BARDZO ciężką pracę przez trzy lata liceum i jeszcze CIĘŻSZĄ przez okres studiów.
6) Przeczytaj te 31 stron tematu.
7) Nie proś nas o ocenianie ciebie i (nie)podcinanie skrzydeł. To decyzja twoja i TYLKO twoja.

elegansio

Dziękuję za odpowiedź. Naturalnie, przed napisaniem posta przeczytałam wszystkie poprzednie, również Twój. Gdy delikatnie wspomniałam o tym moim rodzicom, to nie byli zbyt zachwyceni (gadka o niskich zarobkach i tak dalej), jednak sądzę, że byliby w stanie wesprzeć mnie w ten sposób. Zdaję sobie sprawę, że czeka mnie bardzo ciężka praca, no i też mniej więcej wiem, co można nazwać ciężką pracą, moja szkoła ma ten plus, że nieźle przygotowuje do zarywania nocek i rezygnowania z przyjemności

Szczerze mówiąc, spodziewałam się, że ktoś z Was napisze "Dziewczyno, nie masz szans, nie zdążysz w 3 lata" - dlatego napisałam o tym podcinaniu skrzydeł, wtedy wiedziałabym, że nie ma co walczyć z wiatrakami. W końcu, nie każdy nadaje się do wszystkiego.
W każdym razie jeszcze raz bardzo dziękuję za odpowiedź!

eletariel

Wiesz, to jest tylko moje zdanie, choć opierając się na wypowiedziach innych ludków którzy studiują, bądź są już po studiach medycznych, myślę że powiedzieli by ci coś podobnego. Jeśli bardzo ci zależy i będziesz bardzo ciężko pracować, to masz szansę dostać się prawie wszędzie. 3 lata to dużo i mało zarazem

A i zastanów się czy aby na pewno lekarski. Studia to jedno, praca po nich to drugie.

adam6230

3 lata to bardzo dużo

Powiem tak kończyłem liceum profilowane na kierunku mat-inf-fiz biologie olewałem od podstawówki leciałem byle na 3 albo 4

Chemia była dla mnie jak język chiński na dodatek w liceum miałem tylko rok chemii (nie było nauczycielki haha!). Dostałem się na informatykę męczyłem się strasznie siedzenie przy pc i pisanie programów dosłownie mnie zabijało więc zrezygnowałem

. Pewnego ranka obudziłem się zamyślony że mój dziadek był lekarzem może warto spróbować szczególnie że zawsze czułem pociąg do oglądania operacji itp. zapisałem się na korki z chemii (której się panicznie bałem a teraz pokochałem). Biologi uczyłem się sam. Było ciężko. 3 lata chemii rozszerzonej od zera w około 9 miesięcy

ale jakoś poszło. Matura jak na tą ilość nauki poszła mi świetnie ale zabrakło by dostać się na lekarski

więc od tego roku poszedłem na farmacje w maju poprawa matury i mam nadzieje przeniesienie się na lekarski

Według mnie 2 lata to aż za dużo na naukę bioli i chemii. I z mojego doświadczenia jeśli jesteście bardzo słabi z chemii to polecam kogoś kto was pokieruje samemu z chemią jest ciężko czasami wystarczy poznać jeden malutki triczek żeby rozpykać całe zadanie

Trudno jest ale czym się różnią ci co studiują na lekarskim ? niczym są takimi samymi ludźmi jak my skoro oni mogą to dlaczego my nie ? WIĘC DO NAUKI

dla zainteresowanych chemia 70% biologia 81%

primrose

Cześć!

Jako że jestem nowy, to na początku chcę zaznaczyć, że fajnie jest że gdzieś w sieci można znaleźć temat z dosyć żywą dyskusją o studiach albo może naukach medycznych ;-).

Jestem uczniem liceum na bio-chemie, obecnie na półmetku. Zastanawiam nad wyborem studiów- myślę, że jest na to właśnie pora, bo za pół roku będę wybierać przedmioty maturalne. Nurtuje mnie jedna kwestia: czy ważny jest wybór jak najlepszej uczelni? Albo jaka jest według Was najlepsza? Przejrzałem kilka recenzji i rankingów i, szczerze mówiąc, najbardziej spodobało mi się Collegium Medicum na UJ w Krakowie. Jednakże problem leży w tym, że mieszkam na Pomorzu- drugi koniec Polski.

Czy opłaca się ponosić dodatkowe koszty i wysiłek po to żeby studiować na jak studiach? Pomijam takie kwestie jak zmianę środowiska, brak znajomych w nowej okolicy itp. Oczywiście jeśli ma to znaczenie to jestem w stanie ponieść ten koszt, ale po co się pieprzyć, jeśli to nie jest tego warte?
Chodzi o kierunek lekarski i że liczę na to, że się na niego dostanę, co samo w sobie jest jakimś przecież wyzwaniem.

eletariel

primrose

Dzięki za odpowiedź!

m90

eletariel

nidociv