Co widziałam/em w szpitalu?

Igu

Ja rzadko bywam w szpitalach..
byłam chyba 3 razy, w tym jeden raz ze swojego powodu.
Miałam miec robione USG , więc musiałam wypić z 2,5 litra wody. Wypiłam w domu i biegiem do szpitala. Byłam umówiona na 12, a lekarz łaskawie się pojawił po 13. Myślałam, że tam wybuchne. Miałam tak rozepchany pęcherz, a nie wolno było mi iść do toalety. Później jak już się pojawił to tez się nie śpieszył.. wypił jeszcze kawe czy tam herbatę, a mnie już poprostu coś się robiło.. miałam ochote dać mu w twarz.. a później podczas USG z tekstem '' wciągnij brzuch '' jak miałam niby wciągnąc brzuch z wypchanym pęcherzem ?!

Eh.

Kiedyś jak byłam u mojej kumpeli w szpitalu, to akurat przyszła pielęgniarka i mówi żeby poszła za kotarę oddać mocz do pojemnika.. na co moja koleżanka, że właśnie wróciła z WC i że teraz jej się nie chce , a pielęgniarka z takim tekstem '' słuchaj no smarkulo mnie nie obchodzi co chcesz a co nie płacą mi za wypełnianie moich obowiązków więc idź za tą kotare i załatw się w ten cholerny słoiczek, albo później każe Ci to pić !! '' . Poprostu mnie zatkało jak to usłyszałam. Całę szczęście słyszała to babcia mojej koleżanki i zgłosiła cała sprawe do ordynatora chyba.

Osobiście nienawidze szpitali - samo chamstwo i niemiła atmosfera.

Ath.

Polskie szpitale pokazują, że tekst piosenki w serialu "Daleko od noszy" brzmiący : 'nie choruj, omijaj szpitale' jest w stu procentach prawdziwy

Ja osobiście pamiętam, jak przyszedł do mnie taki miły anestezjolog, porozmawiał ze mną miło, wyglądał, jakby na prawdę interesowało go to, co robi, a przynajmniej dobrze udawał. To jedyne miłe wspomnienie. Pamiętam też różne okropne rzeczy. Kiedyś jak byłam mała, leżałam w szpitalu i nagle zrzygałam się na łóżko, pamiętam, jak przyszła baba i nawrzeszczała na mnie potwornie, a potem musiałam długo czekać, aż dostanę nową piżamę i pościel. Pamiętam też, jak przyszła pielęgniarka, powiedziała mi, że zrzygam się, bo podczas zabiegu wypiłam (dziwnie to brzmi, ale tak mi powiedziała) dużo krwi, a potem ta sama powiedziała, że skoro się zrzygałam, to musiałam zjeść coś nieświeżego. Jezu, zjeść coś nieświeżego, gdy od chyba 2 dób zupełnie nic nie jadłam. Po prostu byłam zszokowana tym, co ona wygaduje.
Widziałam wiele sytuacji, w których lekarz olewa pacjenta, pokazuje, że ma w nosie swoją pracę. To jest okropne.

tysiaaa

Świetnie. . . Ja kiedyś jak byłam w 3 klasie szkoły podstawowej to byłam chora [nic mi nie było po prostu kaszel] który za nic nie chciał przejść. No i lekarka wysłała mnie do szpitala, żeby mnie tam z tego jakoś wyleczyli... No i spędziłam tam tydzień. Okazało się, że mam stan zapalny zatok. Zdziwiłam się trochę no ale dobraa. Raz też miałam taką historie z wymiotowaniem. Na obiad dali nam ryż z jabłkami za czym nie przepadam. A żeby nie było no to zjadłam. A potem poszłam do sali i polozyłam się,. już po chwili zaczął mnie boleć żołądek i zwymiotowałam. na szczęście pielęgniarka sie zachowała w porządku. Zmieniła pościel i wgl. Ogólnie to bhła spoko babka, już miała swoje lata... ;]

Alice_Cullen

Ja chyba najgorsze przypadki mialam niecale 3 lata temu na operacji.
Dostalam za duza dawke znieczulenia miejscowego i zamiast miec tylko paraliz od pasa w dol mialam od ramion w dol (ramion nie czulam ale dlonie mialam sprawne) i gdy znieczulenie mialo mijac po 5 godzinach ja po 7 bylam ciagle sparalizowana i wpadalam juz w panike (przed zabiegiem mialam rozmowe z anestyzjologiem bo nie chcialam miec miejscowki) i jedna z kobiet ktora sie mna "opiekowala" robila co chwile strasznie bezczelne odzywki co do mojego wygladu. Gdyby nie sytuacja zapodalabym jej pieeekna wiazanke.
Z kolei tego samego dnia (a raczej w nocy) gdy odzyskalam juz wladze w nogach to gdyby nie awantura i grozby ze zrobie wszystko aby pielegniarka wyleciala z pracy to dzisiaj bylabym prawdopodobnie bez lewej reki ( wenflon byl zle zalozony przez co stracilam na dlugo krazenie. Reka siniala i bolala ale pielegniarka upierala sie ze jest dobrze i tak ma byc) niestety bylam niemila ale pomoglo

Amii

Treść usunięta przez autorkę.

Albina

Niezłe^^
To ja dosyć często witałam w szpitalach i na diagnozach, więc też mam kilka perełek.

Kiedy lekarz powiedział mi, że moja choroba jest nieuleczalna, odpowiedział na moje inteligentne "jak to?" w ten sposób:
"Popatrz: jesteś blondynką, urodziłaś się z tym i też to jest nieuleczalne."

Kiedyś podczas odbierania moich wyników spojrzałam na kartę obok, pacjentka nazywała się Nadzieja Pociupana.

Podczas miesięcznej rehabilitacji lekarz po trzecim tygodniu wypadł do mnie z pytaniem: Czy ty chodzisz na basen. Kiedy potwierdziłam, że tak, że codziennie, że sam doktorek mi kazał, to usłyszałam mniej więcej coś takiego : "ale wiesz, ze tobie nie wolno?"

Allison Cameron

Ja miałam kiedyś dosyć zabawną przygodę w szpitalu. To może było jakieś 8 lat temu, albo nawet i więcej, pamiętam tylko tyle, że szukałam WC, n ie znałam się wtedy na tych oznaczeniach i przez pomyłkę weszłam do gabinetu radiologicznego, a tam się na mnie jakaś lekarka, albo pielęgniarka gapiła, jakby widziała ducha.
Czy 9 czy tam 10 letnie dziecko nie może się pomylić?
No i też druga humorystyczna sprawa, jak zagubiłam się w szpitalu, bo weszłam na jakieś piętro w poszukiwaniu, ale potem musiałam szukać mamy, hehe usiadłam w kącie i się rozpłakałam, ale na szczęście pomogli mi odnaleźć mamuśkę.

Repika

Widziałam sytuację w której najpierw karetka jechała na sygnale, zatrzymała się. Lekarze wysiedli i zaczęli się witać z lekarzami w budynku, zastanawiało mnie tylko kto był w środku...

you idiot

ja widzialem 2 razy jak ktos umieral raz w wojewodzkim w gdansku na rtunkowym nawet gosciu tak ręką machnął w bok pare razy ze ie zyje na tym pudle zrobila sie prosta EKG i jeszcze jak goscia przejechal cross to na moich oczach umarlkaretka 20 minut jechala i to w biezmowanie
i jeszcze mialem gulę na nodze potem sie okazalo ze to krwiak a gosciu z dziecięcego mmowiil i to przy mnie takie cos "jeśli to rak rozpoczniemy hemioterapie" i to przy mnie tak sie poryczalem

Sh4rK

żal..... to ja ostatnio jestem na OIOMIE i chciałem naładować komę..... a tam ni ma gniazdek, spytałem się lekarki czemu nie ma gniazdek a ona "Bo pacjenci mogą wstać i wepchnać coś do gniazdek...." <<Chyba>> ;d

Albo ja do lekarza po tym jak mnie potrącił samochód, czy wszystko ze mną w porządku, a on "W porządku synu, masz 50% szans na przeżycie, poobijane narządy wewnętrzne, złamaną lewą rękę w 3 miejscach, ale nie martw się 2 operacje i bd. zdrów" << to zacząłem się brechtać, a że miałem połamane 2 żebra to mnie bolało ale się brechtałem, jak lekarze umieją pocieszyć ;D

Megan_K

Sh4rk - współczucia,mam nadzieje,że jest to tylko przykrym wspomnieniem

Mi z pobytu w szpitalu kilka rzeczy utkwiły jakoś wyjątkowo w pamięci... Bóg jeden wie czemu:
* Stado pielęgniarek , które wkuwały mi się z 7 razy w każdą żyłe jaką znalazły.. byłam tak odwodniona że wzywali anastezjologa... byłam tak wykończona że po raz pierwszy ukłucia nie robiły na mnie większego wrażenia.
* Widok dzieciaka wiezonego z wypadku.. twraz cała oparzona, kołnierz usztywniajacy i ta prędkość z jaką go wieźli..
* widok malutkich dzieci które patrzyły na mnie zza szyby z sali
obok... ( bylam na izolatce )
* Odjazd jaki zaliczyłam przy gorączce 41,1. Ludzie coś do mnie mówili a ja wogóle nie kontaktowałam..
* toalety szpitalne

Morfeusz

Bajeczka

Moje wspomnienie związane ze szpitalem przesladuje mnie do dziś

Gdy miałam dwa lata leżałam tydzien szpitalu bo miałam zatruciu. Do tej pory pamiętam jaka byłam zła że mam kroplówke wbita w rękę i to jak próbowałam ja wyrawaćxD Trauma do tej pory to pamiętam;)

Ala

Sorry, ale jak dla mnie to niektóre wypowiedzi są chore:/

Żeby nie offtopować powiem, co ja widziałam w szpitalu. Lekarzy, których największą pasją jest człowiek. Pielęgniarki, które pocieszają, pomagają chorym, próbują podnieść na duchu. Kilkunastogodzinne operacje, które dzięki ogromnemu wysiłkowi wielu osób, przywracały do normalnego życia śmiertelnie chorych.

Nikt nie jest cudotwórcą, nie jest w stanie pomóc wszystkim i uśmiechać się przez 24h. Ale szanuję ludzi, którzy ten trud podjęli. Którzy wbrew wszystkiemu - ratują życie.

Cameron_25

Każdy ma swoje wspomnienia, raz byłam w szpitalu jak miałam 2 czy 3 latka, zjadłam popsute mandarynki

Ale jedyne co z tego pamiętam, to że drugiego dnia ganiałam się po korytarzu zniewiele starszą ode mnie dziewczynką.
Drugi raz to jak złapałam jakąś infekcję gardła i nie wiedzieli co to. Miałam takiego pecha, ze przyjęła mnie najgorsza, najgrubsza i najbardziej niemiła ze wszystkich lekarek. Jak mi zaglądała do gardła, to coś się jej oświetlenie nie spodobało i szarpnęła mnie za rękę do okna. Myślałam, ze jej coś powiem, ale się powstrzymałam.

m90

Cameron_25

m90, nie dokłądnie. Po prosytu ukazałam całą jej osobowość.
Zgadzam się z Toba, bo są szpitale, gdzie lekarze są naprawdę mili.

anya89m

zajeeeebiści nawet czasami

sexi & hot

Cuddy13

Ja osobiście w szpitalu goszczę ok 1 na pół roku
Szczęście, że nie na dłuższy czas niż 2 godziny ;P
Mam skolioze 3 stopnia i muszę chodzić na rehabilitację i RTG

Szczeście że tylko

Kiedyś tylko byłam,bo miałam zapalenie płuc bodajże

Wbijanie igły z tym"aparacikiem" jeszcze wytrzymałam
Podawania leku przez niego już niee... xDD

Scofield

Ja szpitale wspominam dobrze , tylko raz byłem tam z "mojej potrzeby" i kilka razy u dziadka jak miał zawał . Ja byłem na wycinaniu migdałków i mam dobre wspomnienia z tego momentu lekarze byli mili , nie było budno w tym szpitalu . Ogólnie przyjemnie.

Akkarin

Nie narzekam na szpitale. Leżałem kiedyś na endokrynologii. Pielęgniarki, nie wszystkie były złe, a te złe zmieniły swoje nastawienie do mnie i do innych pacjentów, gdy odwiedził mnie mój wujek, który jest neurochirurgiem, sądzę, że później i tak znowu zrobiły się opryskliwe. Najgorzej jednak wspominam noce, pielęgniarki głośno rozmawiały i tłukły się czymś, trudno było przez to usnąć. I nigdy nie zapomnę rezonansu magnetycznego i tego huku.

Yasashii

Mi szczególnie utkwił w pamięci widok zalanej krwią stopy (mojej) oraz podłogi pod stołem. Miałem wycinany kawałek paznokcia, bo wrastał mi w palec a że wlazł już głęboko to chirurg miał problemy z wyciągnięciem go. Musiał mi rozciąć kawałek palca. (Boże, dzięki Ci za znieczulenie) Przed tym wydarzeniem w życiu by mi nie przyszło do głowy, że przez rozcięcie w palcu może wylecieć aż tyle krwi w tak krótkim czasie. Co dziwne, na lekcjach biologii, jak nauczyciel zaczyna opowiadać o chorobach i narządach, robi mi się słabo, ale ten zabieg oglądałem spokojnie z wielkim zaciekawieniem XD

anya89m

dobra dobra przyznaj że zemdlałeś....XD jak człowiek okaże słabość to choćby nikt nie wiedział nic o tym co to spowodowło i jak wygladało to on- ta persona zawsze wkręca innym inną wersje tą lepszą i ciekawą do opowiedania choćby był tam tylko cień prawdy ;o przepraszam^^ nie mogłam sie powstrzymać he he

Ala

Spokojnie i z wielkim zaciekawieniem:DDD Heh, ale pamiętasz to do dziś i dziękujesz Bogu za znieczulenie

)) - chyba jednak nie tak spokojnie, co?

Yasashii

Owszem. Przyznaję że... było mi na początku niesamowicie słabo, kręciło mi się w głowie i myślałem że zemdleję (ale nie zemdlałem chociaż bym chciał. Nigdy w życiu nie udało mi się zemdleć. Ciekawi mnie jak to jest). Nie wspomniałem o tym... bo tego efektu nie wywołał sam zabieg... tylko strzykawka ze znieczuleniem. Mam paniczną fobię strzykawek a ta była dość spora, cała wypełniona i miała grubą igłę bo jak wbijano mi ją w palec w trzy miejsca, to dość mocno bolało a po wyciągnięciu z miejsc ukłuć ciekła krew. Po przeżyciu tego, średnio mnie obchodziło, co się będzie działo dalej, jeśli rozumiecie co mam na myśli. Dlatego właśnie mogłem spokojnie oglądać, jak chirurg rozcina mi palec i wygląda to jak scena z piły, bo nic nie czułem poza ogromną ulgą, że część z zastrzykiem mam już za sobą. A dziękuję Bogu za znieczulenie mimo to, ponieważ nie umiem sobie wyobrazić jak ogromny ból bym odczuwał, gdyby ono nie istniało. To jak sądzę jest logiczne.