Trudne dzieciństwo [NZ]

Agusss

Wiesz, co?!
I Ty Brutusie przeciwko mnie?! <foch>

[Nie chcę psuć niespodzianki! xD ]

coolness

Tak

(i dobrze

)

ps. offtop aż się szerzy

Agusss

A idź TY!

Aż idę

Offtop tutaj nigdy nie zawitał

OLA336

marysiaaa

rezerwacja!

DOBRA. PRZECZYTAŁAM.

I Ty! czUł nie czół

plus genialny James z Grace

jak ona tak może potraktować mojego biednego Wilsonka

Ale House+Cuddy = MEGA

coolness

Olu, wybacz za krótki komentarz, ale z komórki piszę.
Podobało mi się. Bardzo.
(ale ja oryginalna jestem, nie ma co

)
Ale co tam, to prawda przecież.
Podtrzymuje - kocham twoje dialogi!
Weny!

IloveNelo

Oluś, akurat niedawno przeniosłam się do sekcji kajak polo, które jest sportem drużynowym

Co do części - no nie!

biedna Grace!
Ale Huddy -

kocham

baby

kocham, kocham

pięknie, bosko, huddzinkowo. czyli tak jak lubię ^^

Nie! Ja się nie zgadzam! – protestował – Czuję, że jeszcze nie rozmasowałaś mi mojej łopatki. -

Agusss

Oluś moja

Ja nic nie powiem!

I biedna jesteś! Musieli nastawiać

Przy tej części tak się śmiałam, że aż taki kaszel mnie wziął...

Nie no nie mogę

Wręcz nie potrafię powiedzieć co najbardziej mi się podobało!
I przyłączam sie do batalii ludzi, którzy kochają Twoje dialogi!

[chociaż i tak kocham wszystko w Twoim wykonaniu!]
KOCHAM

Nie będę całować, żeby nie zarazić

Ale pozdrowienia z łóżeczka Agusss wysyła

CZekam na kolejną część!!

lisek

Oluś, biedactwo

Mając takie cudownie piszące rączki musisz bardzo uważać

Część

Namiotowy Hilson

Wilson kontra Grace

Młode i niewinne Huddy

Uwielbiam

Ps. Uważaj, bo jeszcze trochę i osobiście utworzę fanklub tego fika

Wena

OLA336

Marysiaaa, nawet sobie sprawy nie zdajesz jaką mi radość prawiłaś tym, że ci się podobało

Dziękuję za odnalezienie błędu

Jednak Word nie wszystko wyłapuje

Jakastam, oczywiście, że ci wybaczam

Pewnie, że oryginalny komentarz bo twój

ILoveNelo, w dalszym ciągu cię podziwiam

i chyba nie przestanę

Tak biedna Grace, ale będzie dobrze

Też kocham

Baby, jak milutko, że się podobało tu również jest trochę Huddy

Agusss, wracaj do zdrowia

No już nie długo koniec ze śmiechem

zacznie się dramat

Nie zarazisz bo złego choroba nie bierze

Dziękuję i również pozdrawiam i kocham i całuję

Lisek, widocznie zasłużyłam sobie więc cierpię

Po twoim komentarzu czuję się jak chirurg, który musi uważać na ręce

Dziękuję

Dowartościowało mnie to

I wstawaj z kolan!!!

I nie przesadzaj z tym fanklubem

Kocham

A więc! Taka mała informacja ode mnie! Po woli kończy się okres beztroski w tym opowiadaniu, a zacznie się dramat! I po woli kończą się piękne sceny z Cuddy, a zacznie się dramat! To tak na marginesie

Nie za długo, ponieważ w dalszym ciągu kuleję na prawy nadgarstek

(śmiech przez łzy) i już dostałam opiernicz od Agusss

i mamy, że nie siedzę w stabilizatorze

więc napisałam i melduję, że już go zakładam

- Posuń się – Jimmy wparował do namiotu.
- Coś taki wściekły? – House uważnie przyglądał się przyjacielowi.
- Grace się na mnie obraziła – wyjaśnił – A jak tam twoje plecy?
- Lisa sprawiła, że na razie nie bolą – uśmiechnął się na samo wspomnienie cudownego masażu – Ale coś czuję, że zaraz będą znowu STRASZNIE bolały – uśmiechnął się.
- Chcesz zrobić z siebie męczennika? – zapytał.
- Podobno laski na to lecą – uśmiech nie znikał mu z twarzy – A co zrobił idealny, pedantyczny, ukochany synek mamusi, że Grace się na niego obraziła?
- Wyspałem – odparł zrezygnowany.
- Mógłbyś jaśniej? – Zapowiadała się ciekawa rozmowa.
- Położyłem się spać, a ona przytuliła się do mnie. Było mi niewygodnie i poprosiłem żeby przestała…
- Czekaj! – przerwał mu – Chcesz mi powiedzieć, że odtrąciłeś dziewczynę, ponieważ było ci niewygodnie?! Jesteś idiotą!
- To nie tak… - próbował mu to wszystko wytłumaczyć.
- A jak? – jednak i tym razem nie było mu to dane – Chciałeś ją tylko przesunąć? Boże, jak to słowo brzmi: „przesunąć” – namyślił się – Nie ważne – machnął ręką – A może ty wolisz chłopców?
- Co?! Nie! Oczywiście, że nie! – James zaczął zaprzeczać.
- Boże! – Greg z przerażeniem w oczach zakrył sobie ręką buzię – I ja z tobą śpię pod jednym dachem? Można by nawet powiedzieć, że śpię z tobą w jednym łóżku!
- Uspokój się! To nie tak! Byłem niewyspany…
- A to dlaczego?
- Bo…
- Czekaj, niech zgadnę – pomyślał chwilę – Fantazjowałeś o mnie w nocy! – krzyknął – I to właśnie dlatego nie mogłeś zasnąć! – Zerwał się na równe nogi – Ja tu ani chwili dłużej nie zostanę! – wybiegł z namiotu.
- A ty dokąd?! – Lisa zauważyła biegnącego chłopaka.
- Byle dalej od Wilsona! On chce mnie zgwałcić! – odkrzyknął jej i pobiegł dalej.
- Ale miałeś się nie ruszać z miejsca! Słońce jeszcze za mocno grzeje! – jej argumenty w ogóle do niego nie docierały.

- Grace, przepraszam, ja naprawdę nie chciałem – Jimmy podążał za obrażoną na niego dziewczyną – Coś musiało mi się przyśnić, bredziłem, majaczyłem. Błagam cię, wybacz mi! Ja cię bardzo kocham! – w dalszym ciągu cisza – I wcale nie uważam, że jesteś gruba i niewygodna, jesteś piękna, idealna, wspaniała!
- Naprawdę tak uważasz? – nareszcie się zatrzymała.
- Pewnie, że tak! Ja bym cię nigdy nie okłamał – spojrzał jej prosto w oczy – To jak będzie, wybaczysz mi? – zapytał.
- Jesteś moim głuptasem – podeszła i pocałowała go w policzek – Oczywiście, że ci wybaczam i też cię kocham.
- Kamień spadł mi z serca – uśmiechnął się.
- James, dlaczego House wybiegł z namiotu? – przypomniało jej się.
- Coś sobie ubzdurał – złapał ją za rękę – Widocznie słońce zaszkodziło nie tylko jego plecom.
- Ale co powiedział? – nie dawała za wygraną.
- Jak zwykle żarty sobie ze mnie robił – odpowiedział.
- Ale jakie? – musiała wiedzieć.
- Wygłupiał się, że wolę chłopaków – przewrócił oczami – On jest idiotą!
- Nie przejmuj się – przytuliła się do niego – Przecież to nie prawda.
- Wiem, ale ja do niego tak nie mówię! – poskarżył się.

- Tu jesteś – Lisa przysiadła się do chłopaka, który siedział pod wielkim drzewem.
- A myślałaś, że gdzie mnie znajdziesz? – zapytał z ciekawości.
- Nie wiem – wzruszyła ramionami – Myślałam, że może poszedłeś popływać.
- Aż taki nieodpowiedzialny to ja nie jestem – uśmiechnął się – Ale oczywiście, że wolałbym pójść popływać niż tu siedzieć
- Nie odpowiada ci moje towarzystwo? – spojrzała mu prosto w oczy.
- Co wy się tak dzisiaj na nas uwzięłyście? Napięcie przed miesiączkowe macie czy jak? – zdenerwował się – Oczywiście, że wolę twoje towarzystwo, ale przecież zawsze mogłabyś iść popływać ze mną – przyciągnął ją bliżej siebie.
- Wiesz, że jesteś kochany? – wtuliła się w niego jeszcze bardziej.
- Kto cię tak brutalnie okłamał? – Zapytał.
- Nikt, taka jest prawda. Gregory House jest tak naprawdę bardzo kochaną osobą – Ona naprawdę tak uważała.
- A ty jesteś – namyślił się. Nie wiedział, co powinien był teraz powiedzieć. Wiedział natomiast, że musi to być coś miłego – A ty jesteś… wygodna i lekka – przypomniała mu się rozmowa z przyjacielem, z której wynikało, że jego dziewczyna jest niewygodna i ciężka.
- Mam małe pytanie, czy to był komplement? – zaczęła się śmiać.
- Ależ oczywiście – On również zaczął się śmiać – Grace jest niewygodna i ciężka.
- Naprawdę? A skąd ty to możesz wiedzieć? – była bardzo ciekawa.
- No wiesz – zaczął bawić się jej lokiem – w końcu mam informacje z pierwszej ręki. Wilson mówi mi o wszystkim.
- On ci tak powiedział? – nie ukrywała zdziwienia – Biedna Grace.
- Wiesz, popływał bym sobie – wyznał jej po chwili namysłu.
- Czy ty masz jakieś ADHD! – zdenerwowała się – Nie potrafisz chwili usiedzieć w jednym miejscu! Nie możesz iść jeszcze dzisiaj pływać jest… - przerwał jej długim, namiętnym pocałunkiem.
- Zgoda, ale tylko i wyłącznie dzisiaj się ciebie słucham.

baby

first!

a więc.
bosko, cudnie, wspaniale, nieziemsko, fantastycznie i cód, miód i orzeszki.

mam nadzieję, że szybko dostarczysz kolejną porcję ficka

IloveNelo

Oluś!
Nie stać mnie na konstruktywny komentarz.

popadłam w jakiś marazm

coolness

Olu, nie będzie nic konstruktywnego bo musze wracać do Hilsonkowego offtopu

Cud, miód i orzeszki^^
Już myślałam, że James odpowie: Tak, wolę chłopców i, że będziemy mieć pięknego Hilsonka

A Nadzieja Matką Głupich...
Weny

lisek

Po pierwsze:
Tak masz, jak chirurg uważać na swoje rączki

Po drugie:
Ale mi dobrze na kolanach

zwłaszcza jak czytam takie cudowności

Po trzecie:
Też kocham

Po czwawte:
Patrzy, czy Ola ma stabilizator

Nie ma

Proszę mu tu zaraz zakładać i ładnie rączkę rehabilitować

Piąte:
Kocham Twoje namiotowe akcje

Bez wyjątku i bez względu na kombinacje osobowe, że tak powiem

Nie ważne, czy Hilson, Huddy, Nie wiem jak określić Grace i Wilsona

właśnie jakie nazwisko nosi Grace

Trzeba shippa wymyślić

Po szóste:
House uciekający z namiotu przed niby zboczonym Jimmim

- boskie, a mina Lisy pewnie bezcenna

Siedem:
Lisa potulnie słuchająca Grega

Będzie zÓo

No dobra, znów mam jakieś zÓe myśli, pewnie przeszły do mnie z jakiegoś innego postu

Dobra kończę na szczęśliwej siódemce

Czekam na ciąg dalszy

Bardzo czekam

marysiaaa

namiot rządzi FOREVER!

Agusss

NO!!
I bardzo dobrze kochana, że założyłaś!!

A ja musiałam zareagować!

Bo się martwię o Ciebie

Co do cześć

xD

No tak Hosue to naprawdę wiele wymaga od Jamesa

xD Ale jakże pięknie Hilsonkowo xD I teraz nagle sobie uświadomią obydwaj, ze to prawda iii... *marzy* ok już się ogarniam xD

Piękna część

Nieskładny komentarz, bo pisany na szybko! Wybacz!

Jestem już prawie zdrowa! xD Zabieram dzieciaczki babci [znaczy mej mamie

] i idę czytać ima bajeczki

Kochamy!

Całujemy

Pozdrawiamy

OLA336

Baby, dziękuję

ILoveNelo, dziękuję za wyłapanie błędu

Tak z całą pewnością pocieszająca

Dziękujemy też kochamy i całujemy

Jakastam, dziękuję za wena

Oj aż takiego Hilsona to tu nie będzie

Lisek, Ola bierze się za wykonywanie swojego zawodu

i *podnosi Liska z kolan*

Już zakładam

Nie mogę pisać, kiedy mam to na ręce

Cieszę się i to mega się cieszę, że się podobało

Marysiaaa, muszę cię zmartwić, ale namiot się kończy

Agusss, już ci tłumaczyłam, że nie ma o co się martwić

jeden nadgarstek w tą, czy w tamtą

Cieszę się, że już prawie jesteś zdrowa

i oczywiście, że wybaczam

Pozdrów dzieciaki

OD AUTORA: Z tą częścią zaczyna się mieszanie w życiu naszym bohaterom. Będzie to dość powolny proces, ale mam nadzieję, że skuteczny. Natomiast ta część jest dedykowana LISKOWI!!!!

*Ty już wiesz, za co*

Święta, święta i po świętach… Och, przepraszam, zapomniałam, że mamy wakacje. Ale również i one, podobnie jak wszystkie przyjemności i szczęścia szybko się kończą. Można by nawet rzecz, że za szybko. Niestety, tak już w naszym życiu bywa, że wszystko prędzej czy później przemija, pozostawiając nam tylko i wyłącznie dobre, bądź też złe wspomnienia. Na szczęście, nasza paczka przyjaciół może zaliczyć je do jak najbardziej udanych. Z jeziora wrócili cali, zdrowi, wypoczęci i opaleni. Szczególnie jedna osoba, mogła się tym chwalić do woli. Tak, ten wyjazd okazał się bardzo dobrym pomysłem. Lisa, James, Grace no i oczywiście Greg zintegrowali się jeszcze bardziej (o ile jest to jeszcze w ogóle możliwe) jednocześnie świetnie się przy tym bawiąc i wypoczywając. To były pierwsze wakacje, po których House wrócił zadowolony i szczęśliwy do domu. Do domu, w którym nie czekał na niego ojciec tyran, ale kochająca go ponad wszystko mama, z którą podzielił się swoim długo oczekiwanym szczęściem i wspomnieniami. Resztę wakacji spędzili w rodzinnym mieście. Nie narzekali, ponieważ sami świetnie potrafili zorganizować sobie czas wolny. Chodzili do kina, na spacery, basen. Podczas tych wakacji państwo Wilson postanowili, że również i oni trochę zaszaleją. Zaszyli się na całe dwa tygodnie w uroczym domku, położonym gdzieś głęboko w górach, pozostawiając swojego jedynego syna pod opieką pani Blythe. Jak się później okaże, zaliczą ten wyjazd do drugiego, a może i nawet pierwszego najlepszego wypadu za miasto w ich życiu. Jimmy też nie miał co narzekać. Podczas pobytu w domu przyjaciela, nie przytrafiła mu się żadna kontuzja, ani nie doznał żadnego urazu psychicznego, który mógłby się odbić na jego jakże wrażliwym i niczym nie skażonym umyśle. Podczas męskich wieczorów Wilsona i House, dziewczyny robiły sobie swoje własne, babskie wieczorki, które najczęściej spędzały na kanapie z zapasem chusteczek higienicznych, oglądając jakieś smutne romansidła. Nawet Diablo, którego wydawać by się mogło stałym miejscem zamieszkania w domu Grega, jest wielki kojec z budą i dwiema miskami miał swoje wakacje. Podczas wizyt u swojego właściciela, spał u niego w pokoju i od czasu do czasu dane mu było ulokować się na skraju jego łóżka. Tak więc, wszyscy mieli swoje pięć minut na odpoczynek. Nawet Blythe, która podczas nie obecności syna, nie wiadomo gdzie szalała. Przykro mi, ale tego nawet najwięksi górale nie wiedzą. Chwila relaksu i spokoju na pewno dobrze jej zrobiła. Końcówka wakacji należała do Cuddy i House’a. Lisa chciała spędzić z nim jak najwięcej czasu. Wiedziała, że od września będą się widywać znacznie rzadziej i bardzo to przeżywała. On natomiast starał się ją jakoś uspokoić i uświadomić, że jej wszelkie obawy nie są w ogóle uzasadnione. W tamtym momencie nie wiedział, jak bardzo się myli. Nie mógł tego wiedzieć. Nie mógł przewidzieć, że jego życie zostanie wywrócone do góry nogami i tym razem nie będzie to zasługą ojca, który spoczywał gdzieś głęboko pod ziemią. On sam zniszczy swoje szczęście i on sam w pewnym momencie będzie musiał stawić temu wszystkiemu czoła. O tak, życie potrafi być brutalne i nieprzewidywalne. Tylko dlaczego jednym szczęście potrafi dopisać, a drudzy całe czas mają pod górkę? Wymodlili to sobie? Jakim sposobem? Jest na to jakaś szczególna modlitwa, jakiś wyjątkowy, specjalny paciorek? Jeżeli tak, to poproszę o jego treść. W przeciwnym razie dalej będę trwać w przekonaniu, że „Jeżeli chcesz rozśmieszyć Boga, to opowiedz mu o swoich planach na przyszłość”. I podobnie jak House, zmagać się z życiem bez wiary w siły wyższe, które nawet jeżeli są, to lepiej żeby zostawiły mnie w spokoju, dały wolną rękę i zajęły się swoimi sprawami. Każdy w swoim „filmie” powinien być zarówno aktorem jak i reżyserem. Sam powinien wybrać sobie drogę, którą chce iść. Nie ważne, czy jest ona zła, czy dobra. Jest to nasza własna droga, z której zawsze można przecież zawrócić. Gregory House wybierze swoją ścieżkę, którą będzie podążał. Czy cofnie się z powrotem na rozwidlenie dróg, aby jeszcze raz dokładnie przestudiować napisy na drogowskazach? I czy naprawi swoje błędy? Nie wiadomo, mam jednak nadzieję, że tak też będzie.

Na rozpoczęcie roku szkolnego pojechał samochodem. Spóźnił się trochę, ale jemu to wcale nie przeszkadzało. Monologi dyrektorów były wszędzie takie same. Zaparkował auto na dużym, szkolnym parkingu i wolnym krokiem udał się na plac, który został oblężony przez uczniów i wychowawców. W tłumie śnieżnobiałych koszul dostrzegł swojego przyjaciela. Nie zastanawiając się zbyt długo ruszył w jego kierunku.
- Ominęło mnie coś ciekawego? – stanął tuż obok niego.
- House, co ty tutaj robisz? – Wilson nie ukrywał zdziwienia – To nie jest twoja klasa.
- Wiem, ale mojej nie chce mi się szukać – wzruszył ramionami.
- Twoja klasa znajduje się na pierwszym piętrze, sala numer dziewięć. Twoim wychowawcą jest Thomas Grint i radziłbym ci na niego uważać. Czy ty w ogóle wiesz, że do twojej klasy chodzi Tritter?
- Tak, wiem. Temu nauczycielowi też powiedziałeś, żeby na mnie uważał?
- Ja mówię serio. On jest pedagogiem i…
- Ok., dziękuję, że przeprowadziłeś dla mnie ten jakże szczegółowy wywiad środowiskowy, ale ja już będę leciał – wszedł mu z zdanie.
- Apel się jeszcze nie skończył – poinformował go Jimmy.
- A czy na koniec będą rozdawać darmowe czekoladki? – to było bardzo głupie pytanie.
- Nie – James spojrzał na przyjaciela jak na idiotę.
- W takim razie idę pod klasę – odwrócił się i po chwili już go nie było.

- Widzę, że odnalazł się mój zaginiony uczeń – Nauczyciel otwierając klasę, spojrzał na podpierającego ścianę House’a.
- A co, stęsknił się pan za mną? – chciał pokazać, że nie jest kolejnym, zwykłym, nudnym uczniem.
- Będzie ciekawie – na twarzy profesora pojawił się uśmiech – Wejdź do klasy – Młodzieniec wsadził ręce do kieszeni i najwolniej jak tylko potrafił ruszył do pomieszczenia. Kiedy wszyscy znajdowali się już na swoich miejscach, wychowawca zaczął swój monolog:
- Nazywam się Thomas Grint. Jestem w tej szkole pedagogiem oraz nauczycielem matematyki i fizyki. Co trzy lata dostaję sportową klasę i co trzy lata wyprowadzam ją na ludzi. Nie oszukujmy się, ale jesteście tutaj najgorsi. Trafiliście do tej renomowanej szkoły tylko i wyłącznie dlatego, że jesteście dobrymi sportowcami. W tym samym czasie, House rozłożył się wygodnie na krzesełku i ziewnął.
- Czy ja cię nudzę? – Profesor przerwał swoją mowę.
- Troszeczkę, ale proszę sobie nie przeszkadzać – Greg starał się być miły.
- Twoje nazwisko? – Nauczyciel zachowywał zimną krew.
- House – odpowiedział mu. Pan Grint odnalazł jego podanie i uważnie zaczął je studiować.
- Czy ty czasem nie pomyliłeś klas? – nie ukrywał zdziwienia.
- Znudziło mi się towarzystwo kujonów – wzruszył ramionami – Więc teraz jestem tutaj.
- Każdy z was – Grint kontynuował – musi sobie wybrać dyscyplinę sportu, na którą będzie uczęszczał w ramach dodatkowych zajęć… - Mówił coś jeszcze o zachowaniu, nauczycielach i masie innych nie potrzebnych nikomu rzeczach. Nie wiadomo dlaczego, ale nowy nauczyciel przypadł House’owi do gustu. Kiedy skończył, pozwolił im rozejść się do domu.
- Hej, jak się nazywasz? – Na korytarzu podszedł do House’a jeden z uczniów z jego nowej klasy. Był to średniego wzrostu chłopak, o czarnych włosach i piwnych oczach.
- House – odburknął mu.
- To już wiem, a imię? – nie ustępował.
- Greg, a ty? – Rozmówca najwidoczniej go zaciekawił.
- Colin Logan – chłopak wyciągnął w jego kierunku rękę – Miło mi cię poznać – House uścisnął jego dłoń – Jaki sport uprawiasz?
- Właściwie, to żaden – wyjaśnił mu.
- A co wybierzesz? – pytania nie miały końca.
- Zastanawiałem się nad koszykówką albo…
- Daj spokój, to dla bab! – nie pozwolił mu dokończyć – Zapisz się na boks – zaproponował.
- Rozumiem, że to twoja ukochana dyscyplina sportu – zaczął mu się uważnie przyglądać.
- Pewnie, boks jest świetny! – próbował go przekonać.
- Zastanowię się, a teraz muszę lecieć – przyspieszył kroku zostawiając nowego kolegę za sobą.

baby

pierwsza!

rozmowa z nauczycielem - genialna

ogólnie cudo.

przepraszam, ale jak zwykle po twoich fickach nie jestemw stanie napisać nic sensownego

kocham

coolness

Toż to jest genialne!

Kocham twojego ficka!
Kocham twoje dialogi i opisy!

Weny!

Pozdrawiam,
zdemoralizowana jakastam

Agusss

Ola!!!

Jejku! Ale dłuuugaśna, wspaniała część

Tyle genialnych opisów! xD Ten opis ich dalszych wakacji xD wyjazd państwa Wilsonów ^^ [ taaa xD ]

I pierwszy dzień w szkole! xD

xD

Niestety nie uśmiecha mis ie liceum! I Ty juz wiesz czemu *patrzy spode łba*
House i boks? Nie to nie to! Nie bądź, aż taka przeciwko mnie!!

IloveNelo

Oluś

dlaczego te wakacje już się skończyły?

a tak fajnie byłooo...

Nie boks! Błagam, nie boks!

Podsumowując: Świetnie!

Buziaki

Agusss

Jest!!
Ktoś jak ja nie chce boksu!!

xD

Tylko Ola nie chce słuchać

coolness

Agusss, ja też nie chce boksu^^
Olu słuchaj Agusss.

Agusss

Ale z drugiej strony jak sie nasłuchałam od Oli tego i owego to...
Może nawet przeżyję ten boks.. Bo będzie jeszcze gorzej! [Ja nic nie mówiłam!] No, sama Ola mówiła, że tragedia sie zaczyna!