Trudne dzieciństwo [NZ]

Lady Bitchy

Szczerze, nie czytalam twojego opowiadania od początku, ale i tak widze, że głownie składa sie z dialogow. To dosc ryzykowne, bo daje ludziom duze pole do popisu, jesli chodzi o wyobrazenie sobie miejsca, sytuacji i samych bohaterow, ale nie wprowadza czytelnika w głąb tego "czytanego obrazu". To jest dość dobre dla kogoś kto lubi czytać scenariusze, bo własnie taki masz styl pisania. Dla kogoś kogo interesuje bardziej nastroj, opisy, miejsca, szczegóły itp. to istna katorga. x)
W kazdym razie plus za to, że tworzysz ciekawe dialogi, dzięki czemu czyta się to z przyjemnoscią.
Minus dlatego, że ja wole bardziej obrazowe opowiadania, bardziej wciągają czytelnika w fabułę.

IloveNelo

Lady Bitchy, radzę przeczytać, bo wcześniejsze części składały się głównie z opisów

Jakastam zawitała do naszego fika

Hahaha fajny wierszyk

Agusss, ja się twoją wywiadówką stresują chyba jak ty

Nadal trzymam kciuki, będzie dobrze

No i Olu widzisz, w tym fiku nie można się nie zakochać

OLA336

Postaram się to jakoś ogarnąć ale znając życie odpisanie na wasze komentarze będzie dłuższe niż następna część

coolness

IloveNelo

I co znowu robię zamiast pisać rozprawkę? Czytam wszystkie możliwe fiki

coolness

IloveNelo

Antypoezja? To faktycznie nie czytałaś mojego

Jeżeli Twoje są pisane przez dwulatka, to moje przez ośmiomiesięczne dziecko

No tak, Olu, Wena!

Ale Ty wiesz przecież, że ja Was kocham!

coolness

Już przeczytałam. Przy twoim moje to totalna antypoezja.
Ale masz rację możemy wydać tomik horumowej poezji i zadedykować go Oli

Agusss

lisek

Oluś po tym fragmencie oficjalnie proszę Cię o korepetycje w pisaniu dialogów

Rozmowa Wilson - Cuddy cudo

Jimmi ogólnie zawsze trzyma rękę na pulsie

I poźniej House i Cuddy

Jej to prawdziwa miłość, jakbym widziała to na własne oczy i te ich teksty

Kłaniam się nisko i chylę czoła

Wyszło ci piękne Huddy i cudowny Hilsonik, czyli wilk syty i owca cała

mam tu myśli siebie i Agusss

OLA336

Jakastam, świetny wierszyk

ILoveNelo, cieszę się, że się podobało

Agusss, Ty wiesz, że ja cię kocham

i że cieszę się, że się podobało

Lisek, Ja tobie korepetycje z pisania dialogów?

Jak ty piszesz świetne dialogi

to ja zgłaszam się do ciebie po tej części na korepetycje z opisywania, uczuć, miejsc, sytuacji itp.

Było tylko kilka dni w roku szkolny, w których to sala gimnastyczna wypełniała się po brzegi. Jednym z nich, było zakończenie edukacji i udanie się na zasłuż odpoczynek. Tego dnia panowało totalne zamieszanie. Jedni kończyli przygotowywanie do apelu, drudzy ubrani w eleganckie stroje biegali z kwiatami i podziękowaniami do nauczycieli. Woźni ustawiali dodatkowe siedzenia, a pan dyrektor kończył dopracowywać swoje przemówienie. Wszyscy mieli jakieś zajęcie. No... prawie wszyscy. Gregory House nie miał nic do roboty. Ubrany w białą koszulę i odświętne jeansy przechadzał się szkolnymi korytarzami, które z minuty na minutę stawały się coraz bardziej opustoszałe. To był jego własny sposób, na pożegnanie się z murami tej szkoły. Kilka razy zatrzymał się pod drzwiami niektórych klas. Jakby chciał sobie utrwalić w pamięci każdą najmniejszą, najdrobniejszą chwilę, jaką tam przeżył. Nie miał zamiaru się nikomu do tego przyznać, ale już zaczynał tęsknić za tym budynkiem i tymi ludźmi. To miejsce było dla niego drugim domem, w którym mógł odreagować i w którym chodź przez chwilę mógł zapomnieć o ojcu. I co najważniejsze, to właśnie w tej placówce poznał Lise Cuddy. Apel zaczął się już dawno temu, ale on nie miał najmniejszego zamiaru słuchać jakiejś beznadziejnej paplaniny swoich kolegów, musiał zrobić coś jeszcze. Wolnym krokiem udał się do stołówki. Podszedł do stolika przy którym zawsze jadali. Wyciągnął z kieszeni czarnego markera i na samym środku blatu napisał: „Był tu Gregory House, żywa legenda tej nudnej szkoły” Uśmiechnął się.” Rytuał pożegnalny zakończony” – Pomyślał i ruszył w stronę sali. Stanął zaraz przy wyjściu. Nikt nawet nie zwrócił uwagi, że przyszedł dopiero teraz. James wraz z Grace siedzieli gdzieś z przodu, a Lisa była skazana na towarzystwo kolegów i koleżanek z klasy. House oparł się o ścianę i czekał aż ten cały cyrk na kółkach wreszcie dobiegnie końca. Zebrani uczniowie zaczynali się już powoli nudzić, a czekało ich jeszcze przemówienie pana dyrektora. Kiedy ten zaczął swój monolog, Greg zaczął swój:
- Czy możemy już rozejść się do klas?! – Krzyknął, a wszyscy uczniowie w jednym momencie obrócili się w jego kierunku.
- House, jeszcze nie skończyłem...
- I tak co roku mówi pan to samo! – Przerwał mu – Zlitowałby się pan chociaż ten jeden raz
- Pamiętaj, że jeszcze nie otrzymałeś świadectwa! – Przypomniał mu mężczyzna – Twoja ocena z zachowania w każdej chwili może ulec zmianie! – Zagroził mu.
- I po co od razu te nerwy? Tak tylko zapytałem – Uśmiechnął się – Proszę kontynuować, chętnie posłucham
Kilkaset nudnych słów później, cała ferajna wraz ze swoimi wychowawcami po raz ostatni rozeszła się do swoich klas.
- To było świetne! – Grace podbiegła do House, który jako pierwszy znalazł się pod klasą – Przybij piątkę! – Wyciągnęła w jego kierunku rękę. Młodzieniec zmierzył ją wzrokiem a następnie zwrócił się do przyjaciela:
- A jej co? – Wskazał na dziewczynę, która w dalszym ciągu stała z wyciągniętą ręką.
- Cieszy się, że zaczęły się wakacje – Poinformował go kolega.
- Ok. nie ci będzie – Przybił jej piątkę – Ale nie przyzwyczajaj się
- Nie bądź już taki drętwy. W końcu zaczęły się wakacje! Będziemy szaleć! Macie już pomysł gdzie możemy pojechać?
- Masz jeszcze numer tego dilera?
- Bardzo śmieszne – Zmierzyła go wzrokiem – Moim narkotykiem jest Jimmy – Przytuliła się do chłopaka.
- Wilson, to chyba twoja największa rola… - Namyślił się – Zaraz po tej, którą grałeś w przedszkolu. Przypomnij mi, co to było?
- House, milcz – James poprosił przyjaciela.
- Już wiem! – Olśniło go – Grałeś tam Gapcia, ponieważ rola królewny Śnieżki była już zaklepana – Zaczął się śmiać.
- Naprawdę grałeś Gapcia? – Próbowała nie wybuchnąć śmiechem
- Błędy młodości – Wytłumaczył jej – Ale ja w porównaniu do niego przynajmniej coś zagrałem. Greg nawet na Heroda się nie nadawał, ponieważ był bardziej zepsuty niż oryginał
- Zapraszam do klasy – Wychowawczyni przerwała im wygłupy.
Teraz przyszła kolej na przemówienie wychowawczyni, którego i tak nikt z resztą nie słuchał. Po rozdaniu świadectw, przewodniczący (czytaj James Wilson ) wraz ze swoim zastępcą i skarbnikiem w imieniu całej klasy wręczył pani profesor kwiaty wraz z podziękowaniami, za te wspólnie spędzone lata. Następnie wszyscy opuścili klasę.

marysiaaa

lisek

CYTAT:
"- Nie bądź już taki drętwy. W końcu zaczęły się wakacje! Będziemy szaleć! Macie już pomysł gdzie możemy pojechać?
- Masz jeszcze numer tego dilera?
- Bardzo śmieszne – Zmierzyła go wzrokiem – Moim narkotykiem jest Jimmy – Przytuliła się do chłopaka.
- Wilson, to chyba twoja największa rola… - Namyślił się – Zaraz po tej, którą grałeś w przedszkolu. Przypomnij mi, co to było?
- House, milcz – James poprosił przyjaciela.
- Już wiem! – Olśniło go – Grałeś tam Gapcia, ponieważ rola królewny Śnieżki była już zaklepana – Zaczął się śmiać."

Ujęłaś w tym fragmencie 100% Wilsona w Wilsonie i 100% House'a w Housie

Kocham cię za takie fragmenty

Świat od raz robi się kolorowy

Ps. widzisz wszyscy kochają Twoje dialogi, ja już wiem co mówię

IloveNelo

Hahahahaha

Jimmy Gapcio?

i to tylko dlatego, że rola królewny Śnieżki już była zaklepana?

Agusss

Nie ja nawet nie będę cytować, bo okazałoby się że calutka część zmieściłaby sie w mej wypowiedzi^^
Ale to indywidualne pożegnanie House'a!

Ahć!
I Grace! No, no nabiera kształtów tak?

Ale najbardziej rozwaliła mnie końcówka

I teraz uśmiech z twarzy nie schodzi^^

Tak wiem, ze mnie kochasz a Ty chyba wiesz, ze ja Ciebie nie?

A Lisek wiesz co wyczytałam wczoraj takie ciekawe zdanie w książce: "Przysłuchując się ich rozmowie czułem się jakbym podglądał ich w sypialni"

Oluś!!! WENY

Kocham!!

:Love:

OLA336

Wybaczcie, że nie odpiszę wam każdemu z osobna ale padam ze zmęczenia

( durne korki z Niemca

) Króciutko, taki wstęp do czegoś większego

Dom House’a
- Mamo, czy mogę jechać z przyjaciółmi na wakacje?
- Ależ oczywiście – Blythe uśmiechnęła się do syna – A czy ja mogę zobaczyć twoje świadectwo?
- Przecież wiesz, że miałem najlepszą średnią w szkole, po co chcesz je oglądać? – Pytanie za pytanie.
- Interesuje mnie rubryczka z zachowaniem
- Mamooooo – Greg przewrócił oczami – Dostałem poprawne zachowanie – Próbował się wymigać.
- Greg! – Jej spojrzenie mówiło samo za siebie.
- No dobra, mam nieodpowiednie, zadowolona? – Zdenerwował się.
- Wiesz, że to nie jest szczyt twoich możliwości? – Pytania nie miały końca.
- Kochasz mnie tylko za zachowanie? – Wygiął usta w podkówkę – Jesteś złą matka – Wytarł nieistniejącą łze.
- Znajdź sobie lepszą – Wzruszyła ramionami.
- W ogóle nie znasz się na żartach

Dom Grace
- Tato, jadę z Jamesem, Cuddy i House’m na wakacje – Dziewczyna zakomunikowała ojcu.
- A co na to mama?
- Powiedziała, że mam się ciebie zapytać – Uśmiechnęła się do ojca – Więc pytam
- Zgoda, nie ma problemu – Mężczyzna odwzajemnił uśmiech.
- Jesteście kochani – Grace podeszła i pocałowała go w policzek.

Dom Cuddy
- Czy mogę was o coś zapytać? – Lisa weszła do pokoju rodziców.
- Śmiało – Zachęcił ją ojciec.
- Czy mogę jechać z Wilsonem… - Zaczęła od tych odpowiedzialnych – Grace i Greg’iem nad jezioro?
- A którzy rodzice jadą z wami? – I tego pytania bała się najbardziej.
- No… - Zaczęła niepewnie – Sami chcieliśmy jechać
- W takim razie nie mam mowy
- Ale tato…
- Koniec dyskusji – Przerwał jej mężczyzna – Jesteś za młoda na takie eskapady. Nie puszczę cię samą na taką wyprawę
- Nie ufacie mi? – Próbowała emocjonalnego szantażu.
- To nie tak… - Do rozmowy przyłączyła się mama dziewczyny – Będziesz tam tylko z Grace i z dwoma, prawie dorosłymi chłopakami. Chyba mamy prawo się o ciebie martwić – Lisa z płaczem pobiegła na górę.

Dom Wilsona
- Mamo, tato, jadę z ekipą nad jezioro – Jimmy wparował do salonu.
- Już, w tym momencie? – Pan Wilson zaczął się śmiać – Powoli, może zdradziłbyś nam jakieś szczegóły?
- Jadę ja, Lisa, Greg no i Grace – Uśmiechnął się – Weźmiemy namioty, trochę jedzenia i będzie super zabawa
- I to są te szczegóły? – Zapytała go matka
- Oj mamo, jedziemy sami… - Namyślił się – W sumie, jedzie też Diablo…
- Diablo? To jakiś wasz nowy kolega? – Kolejne pytanie od zaniepokojonej matki.
- Nie – Starał się ją uspokoić – To pies House i Cuddy. Chcieliśmy jechać na tydzień, ale jeżeli tylko będzie ładna pogoda, to zatrzymamy się tam trochę dłużej.
- A czym jedziecie? - Mężczyzna zadał kolejne pytanie.
- No autem – Odpowiedział bez chwili namysłu.
- Czyim autem?
- House’a – Wzruszył ramionami – Przecież tylko on ma auto.
- W takim razie nie ma mowy!

coolness

Po pierwsze dziękuję Agusss za przesłanie poprzedniej części opowiadanka Oli.
Po drugie Olu ty pisze genialnie

Wybacz, że dzisiaj bez wierszyka ale ja mam net tylko chwilowo.
Powiem szczerze gdybyś nagle zaprzestała pisania tego ficka, znalazłabym cię i zmusiła do dokończenia go. Boskie po prostu

Agusss

Oluś! wybaczam Ci wszystko!

Ale niemiecki nie męczy! *bunt*

No dobra Ciebie męczy jak mnie angielski!

Część powaliła mnie w tejże chwili na nogi

Dom Hosue'a!

A czegoż by sie spodziewać

Dom Grace!

Nieźli są Ci jej rodzice

Może mi ich odda? ;>
Dom Cuddy... Nie rozumiem ich postępowania

Dom Wilsona! Świetnie! Ale czemu nie chcą go puścić samochodem House'a?

Wstęp do czegoś większego?

Toż ja z wieeelką niecoerpliwaścią oczekuję tego wiekszego

Wiesz... Kocham Cię

Jak i dzieciaki, które Ci machają [no może prócz Sophie, której leci ślina z buzi i nie wie co jest grane

]

Coccinella

O Boziu...

Olu, już prawie dotarłam do końca, nawet notuję sobie co mam ci do powiedzenia.

Ale nie mogłam wytrzymać i przeczytałam tą cześć... Jestem po stronie rodziców Williego.
Biedny Jimmi, lepiej, żeby nie jechał tym autem.

lisek

I Cocci jest z nami

Olu fik boski

Do czegoś większego?

Jak większego?

Wiem, zły lisek i wybujała wyobraźnia

Tylko mi nie mów, że w końcu Greg pojedzie z Grace nad jezioro, a Wilson zostanie z Cuddy w mieście

Nie to nawet w żarcie nie jest śmieszne

Dobra humor mi wrócił

Nie mogłaś wrzucić wcześniej

może uratowałabyć moje Huddy

Żartuje

Kocham

Ciebie, ficzka i rodzinkę

IloveNelo

biedna Lisa...

Ale...samochodem Grega?

też bym nie pozwoliła

ale sama chętnie bym pojechała

Jakoś dzisiaj nie mam wena na komentarze

Pozdrów dzieci, niech zęby umyją!

Kocham

OLA336

coolness

Przepraszam Olu, że znowu tak krótko, ale znów ja tylko wpadłam na chwilę.
Podobało mi się (żadna nowość;p). Ty piszesz genialne dialogi. Są genialne, śmieszne i cudowne

IloveNelo

łeee....z rodzicami?

no dobra, i tak będzie jazda

zacznij już to coś większego

bo nie mogę się doczekać!

Kocham!

Wena!