Zwykły przypadek [Z]

lisa

byłam prawie pewna ze House pójdzie do domu Cuddy dopilnować żeby czasem ekipa czegoś nie przeoczyła

Eriss

*Madziula*

Madzia

i dobrze^^

ewel

no i dobrze

ona sama nie wiedziała czeo tak naprawdę chce

och już nie mogę się doczekać kolejnej części

Madzia

ja też nie mogę się doczekać

stacy, była dziwna..nie wiedziała czego chce..;/ biedny House..

agnieszka2372

- Nudzę się – poskarżyła się Cuddy, kiedy wieczorem odwiedził ją Wilson
- Przykro mi – zapewnił siadając przy jej nogach.
- Już mi lepiej.
- Jasne. To pooglądaj sobie telewizję – zaproponował podając jej pilota, odłożyła go na bok bez zastanowienia.
- Mogłabym pójść na chwilę do swojego gabinetu....
- Nie – zabronił z całą stanowczością onkolog. Zupełnie tak jak zabrania się czegoś małym dzieciom.
- Wzięłabym tylko parę rzeczy - próbowała dalej.
- Twój lekarz zabronił - oznajmił z całą powagą.
- Mój lekarz - parsknęła, po czym nadąsana stwierdziła - Obaj jesteście okrutni.
- Tak jesteśmy. Chcemy, żebyś wyzdrowiała.
- Wiem, ale leżenie jest męczące. Pielęgniarki nie chcą dać mi żadnych dokumentów. Czym im zagroził?
- Czemu myślisz....- zaczął, ale przerwał gdy spojrzała z miną pt.'Daj spokój. to House. Wiadomo, że coś kombinuje'
- Nie mam pojęcia - przyznał - Ale ma racje.
- Nie znoszę być pacjentem
- Nic dziwnego, ale wyglądasz trochę lepiej - zapewnił, odzyskała trochę kolorów- Amber też chciała przyjść, ale została wezwana.
- A co u ciebie i Amber? - spytała zainteresowana - Podobno dogadała się z Housem?
- Tak, szczerze powiedziawszy myślałem, że to dłużej potrwa.
- I obyło się bez ofiar - zauważyła optymistycznie, wtedy onkolog przypomniał sobie, że nie przyszedł z pustymi rękami.
- Mam coś dla ciebie – oznajmił podnosząc z podłogi siatkę. Wyjął z niej jedzenie na wynos, kawę i muffina.
- Jesteś aniołem - westchnęła sięgając po jedzenie.
- House nie przyjdzie cię odwiedzić - zmienił temat Wilson - Próbowałem go namówić, ale się uparł.
- Stara się zachowywać dystans, jak zwykle – odgadła. Nie była specjalnie zaskoczona, choć miło byłoby gdyby się pojawił.
- Nie uda mu się - prorokował przyjaciel.
- Zostaw go - poleciła - Jeśli myśli, że to mu coś da.
- Doskonale wiesz, że nie da.
- Musi pozostawić sobie jakieś złudzenia.
- Nie pytasz, czy coś wiedzą? - zdziwił się brakiem jakichkolwiek domysłów.
- Nie wiedzą - oznajmiła z przekonaniem - Byli by tutaj gdyby wiedzieli. Po za tym jeszcze na to za wcześnie. Objawy nie są konkretne. To może być wszystko i nic - powiedziała nieco zmartwiona perspektywą poważnej choroby.
- Rozgryzie to - dodał jej otuch ściskając jej dłoń.
- Wiem - w jej głosie nie był krztyny zwątpienia - Pewnie świetnie się bawi przeszukując mój dom.
- Nie, czeka na wyniki badań.
- Poważnie?
- Poważnie.
- Pilnuj go - poprosiła - Żeby robił sobie przerwy i spał.
- Nie mogę pilnować was oboje - wyjaśnił. Byli niesamowici, troszczyli się bardziej o drugie iż o siebie - Zrobię to jak obiecasz, że się z stąd nie wymkniesz? Chyba pamiętasz jak to jest być w jego sytuacji. Mieć tak trudnego pacjenta?
- Dobra, obiecuję.
- Jak będziesz grzeczna jutro przyniosę ci laptopa, ale bez akt.
- Teraz odpocznij, dobranoc - polecił całując ją na pożegnanie w policzek.
- Dobranoc i dziękuje - odpowiedział gdy wychodził.

dr Asia

mało to dynamiczne....
może się już przyzwyczaiłam, ze zawsze w Twoich fickach się szybko akcja zmieniała...
a tu to jakoś tak...
ale ogólnie fajnie

Fefka86

Wprowadzasz wątek medyczny zapowiada się bardzo ciekawie TYLKO DLACZEGO NAM TAK DAWKUJESZ EMOCJE

Czekam i czekam na kolejny odcinek

Madzia

aga bardzo fajnie wkleja..małe części, ale często

agnieszka2372

nie dam rady inaczej

mam zarys i jakieś dialogi które poprawiam na bieżąco

staram się pisać dwa razy dziennie, ale nie zawsze mam dostęp do kompa

przykro mi

musicie się z tym jakoś pogodzić

Fefka86

Wiem, wiem ale dobrego nigdy za wiele

. Naprawdę odwalasz kawał dobrej roboty, powinnaś scenariusz do House'a

Madzia

mi się podoba jak tak wrzucasz

Saph

Mi też odpowiada Twój system wrzucania kolejnych części.

Nic się nie zmieniło, fik nadal bardzo mi się podoba i z niecierpliwością czekam na następny epizod.

*Madziula*

pewnie Cię nie zaskoczę jak napiszę, że cudne... ale chyba brakuje mi synonimów... już większość wykorzystałam odnośnie Twoich ficków... o. znalazłam synonimy których jeszcze nie zdążyłam użyć

odcinek jest czarowny i uroczy

gosiaaa

Rozmowa Wilson - Cuddy, strasznie mnie wzruszyła. A te dwa krótkie zdania:

-Twój lekarz zabronił - oznajmił z całą powagą.
- Mój lekarz - parsknęła ... [hehe, zupełnie jakby jej powiedział, Twój mężczyzna

]

kremówka

dwa dni nie zaglądałam na forum a tu tyyyyle odcinków nowych...
i wszystkie świetne...

a im dalej, tym bardziej jestem ciekawa co biednej Cuddy dolega i coraz bardziej zachwycam się troskliwym obliczem House'a...

no i to chyba oczywiste już, że czekam na kolejną część...

agnieszka2372

Mówisz i masz

Z powrotem jako pierwsza pojawiła się Cameron. Wiedział co go czeka, kiedy tylko stanęła obok jego biurka. Świetnie. Przyszedł czas na odnoszącą na duchu rozmowę. Tylko tego mu brakowało.
Ignorował ją nie przerywając szukania czegoś w Internecie.
- House – zaczęła pełnym troski głosem.
- Nie potrzebuje twojego wsparcia, tylko twojej wiedzy – uciął jakiekolwiek emocjonalne wynurzenia. Nie martwił się, wcale. To był zwykły przypadek. Od dalszej bezproduktywnej paplaniny uratował go powrót pozostałej dwójki lekarzy.
Pierwsze co zauważyli to, że House zdążył zmienić nagłówek tablicy z pełnego imienia i nazwiska na inicjały : LC.
Jak wcześniej nie komentowali jego zachowania, usiedli i zajęli się omawianiem wyników badań.
- Mieszkanie czyste, tak samo gabinet – podzielili się swoimi nowinami.
- Próbki zebrane, zbadane, wszystkie ujemne. To nic wspólnego ze środowiskiem.
- Wyniki badań bezużyteczne – oznajmił House podając im akta. Kolejno przeglądali zdjęcia rentgenowskie.
- Tomografia, rentgen i usg niczego nie wykazały. Żadnych guzów, narośli, zniekształceń. Niczego nadzwyczajnego.
House nerwowo chodził w tą i z powrotem po gabinecie. Potrzebował punktu zaczepienia. Czegoś co pozwoliło by mu wpaść na rozwiązanie.
- Może to zatrucie – próbował Chase.
- Nie ma połowy występujących przy zatruciu objawów – zauważyła Cameron.
- Może mamy szczęście i wykryliśmy nieprawidłowości we wcześniejszym stadium? - sugerował neurolog.
- Tyle, że to szczęście jest niemal bezobjawowe i w ogóle nam nie pomaga – narzekał diagnostyk. Australijczyk stał i czekał na podjęcie jakiejś decyzji.
- Nie ma na co czekać – ponaglił go przełożony - Rób testy. Musimy ustalić czym się zatruła, żeby podać odpowiednie antidotum – Chase pośpiesznie opuścił salę, House podszedł do okna, uważnie przyglądając się czemuś na zewnątrz.
- Może to opóźniona reakcja organizmu na przerwaną kuracje hormonalną? - teoretyzowała lekarka biorąc pod uwagę plany Cuddy związane z zapłodnieniem in vitro.
- Musiała by być bardzo opóźniona - wątpił diagnostyk. Miał zbyt dużo myśli na raz. Nic nie miało większego sensu.
- Brak postępu choroby to dobry znak. Daje nam trochę czasu – próbowała dostrzec jakieś pozytywy.
- Albo tylko nie widzimy postępu – sprostował jej sposób rozumowania przełożony. Ta myśl coraz bardziej go niepokoiła.
BIP. BIP. BIP. BIP – przerwało im kolejno aktywujące się pejdżery. Zostali wzywani na oddział. Cuddy miała problemy z oddychaniem.

kremówka

ale fajnie

chciałabym tak częściej, że mówię, że coś chcę i po pięciu minutkach to dostaję...

no i co ja mogę napisać oryginalnego, skoro przed chwilą już się produkowałam

?

lisa

stan Cuddy sie pogarsza, jestem wredna ale ciesze sie zrobi sie dramatycznie a to lubię

dr Asia

no...
i w końcu się coś zaczyna dziać

Aguś nie każ nam zbyt długo czekać

Pikaola

Już widzę Grega pędzącego do Cuddy :wink:
Kiedy ciąg dalszy...

*Madziula*

Eriss

ajajajaaaj
*zaciera łapki*
akcja się rozkręca

czekam na c.d. ^^

ewel

oj Aga

przeczytałam już chyba większość Twoich opowiadań - podoba mi się Twój styl pisania - jest lekki - widać, że pisanie sprawia Ci przyjemność. No i za co należy Ci się największ pochwała - zero odtwórczości - każde opowiadanko jest świeże, ujmujące, interesujące, nie sposób się od niego oderwać

Czekam na więcej