Zmuszeni do ślubu [Z]

czarodziejka

I były oświadczynki i powiedziała 'tak'!

Ale to jeszcze nie koniec.

Proszę pani, a będą jakieś komplikacje? *podnosi łapkę do góry*
Śmiechowo, przyjemnie

i takich jak najwięcej.

Wena i czasu.

Pozdrawiam cieplutko

coolness

monad, nawet nie wiesz jak bardzo cieszę się, że ci się podobało

neko.md, nie ma żadnego fluffu

ale jeszcze został epilog do napisania^^
magdalenka, nie, Cuddy mu się na szyję nie rzuci

czarodziejka, komplikacji już nie ma, ale trzeba to jakoś zakończyć

Przed wami ostatnia część ficka, który miał być tylko miniaturką. Jeszcze napiszę epilog i będzie the end

- Zastanawiam się, które z was jest lepsze w tych ‘gierkach’ – mruknął James, nie chcąc pokazywać jak bardzo się cieszy, że jego najlepsi przyjaciele wreszcie się zeszli.

House posłał mu złowrogie spojrzenie.

- Chcesz się założyć? – spytał.

Wilson uniósł brew do góry. Czyżby przedwcześnie się cieszył? Czy on dalej chciał pogrywać z Cuddy?

- Nie martw się, decyzja ostateczna już zapadła… ale podręczyć ją mogę tak czy siak – zaśmiał się diagnosta.

Na jego twarzy pojawił się uśmiech. Prawdziwy uśmiech. Uśmiech, jakiego James nigdy nie widział w wykonaniu przyjaciela. Był zbyt zdziwiony tym, by zareagować i zacząć dokuczać z tego powodu przyjacielowi.

A House… House się nie przejmował w najmniejszym stopniu jakie reakcje wywołał na onkologu. On był po prostu szczęśliwy. Szczęśliwszy niż kiedykolwiek wcześniej. Wciąż jednak pozostał House’em.

- To jak? Zakład? – ponowił pytanie.

- Stoi. – Uścisnęli sobie dłonie.

Diagnosta, podpierając się laską, ruszył do szpitala. James został sam na dachu.

***

- Cuddy, szukamy go od paru godzin. Gdzie on jest? Musisz to wiedzieć. – Chase stał w gabinecie administratorki i żywo gestykulował, wkurzony na swojego szefa.

- A skąd takie przypuszczenie, że wiem gdzie jest House. Na Boga! Przecież nie siedzę mu w głowie! – zaśmiała się kobieta.

- Nie… tylko na głowie… - mruknął pod nosem blondyn.

W tym momencie diagnosta wszedł do gabinetu Cuddy i spojrzał karcąco na swojego podwładnego.

- No młody, co to miało znaczyć? Jak można się tak zwracać do mamy… To niegrzeczne – stwierdził.

- Eee…? – odezwał się wielce inteligentnie Chase.

Administratorka przewróciła oczami.

- House miał na myśli to, że on jest ojcem, wy jego dziećmi, a skoro ja mam zostać jego żoną, to wy staniecie się także moimi dziećmi – wytłumaczyła pokręcony tok rozumowania najlepszego lekarza w szpitalu.

Teraz to jej House posłał zdegustowane spojrzenie. To powinna być jego rola! To on miał to powiedzieć!

Blondyn wytrzeszczył oczy, nie mogąc w to uwierzyć. Po chwili wyszedł z pomieszczenia, chcąc się podzielić najnowszymi nowinkami z resztą kaczuszek.

Diagnosta zaśmiał się pod nosem. Czyżby Chase chciał dorównać Wilsonowi? Drugi największy plotkarz się znalazł.

Kiedy jego podwładny już wyszedł, Gregory zrobił obrażoną minę.

- Jesteś paskudna. – Wskazał oskarżycielskim palcem na Cuddy.

- A to dlaczego? – spytała, uśmiechając się.

- Po pierwsze powiedziałaś, to co ja chciałem powiedzieć. Po drugie przegrałem przez ciebie zakład.

- A co myślałeś, że obrażę się, że się wygadałeś? – Wzruszyła ramionami – I tak wcześniej, czy później by się dowiedzieli. Wilson szybko powiedziałby im.

Kiedy nie odpowiedział, spytała:

- A można wiedzieć jaki zakład?

- Zakład z Wilsonem o to kto jest lepszy w ‘gierkach’, ty, czy ja. Po tym co powiedziałaś, zapewne stwierdzi, że ty. Chase pewnie zdążył go już poinformować. – Wciąż miał minę obrażonego pięciolatka.

Kobieta podeszła do niego i poklepała go po ramieniu.

- Oj, ty moje biedactwo – zaśmiała się – I co ty teraz zrobisz?

- Nie wiem… - zastanowił się – Może napuszczę na ciebie kosmitów?

baby

coolness

Udało mi się wyrobić jeszcze dzisiaj z króciutkim epilogiem. Mam nadzieję, że nie za dużo fluffu

Wiecie, że to pierwszy fick, nie będący miniaturką, który udało mi się skończyć?

wcześniej nigdy nie kończyłam...

A i zapomniałam się wcześniej 'pochwalić'. Dostałam pierwszą w życiu jedynkę i jestem happy (taaa... wiem, nie jestem normalna)... ale co tam... uczeń bez jedynki, to jak żołnierz bez karabinu

Epilog

Minęły dwa miesiące. Od miesiąca House i Cuddy są małżeństwem’.

Małżeństwo. Żadne z nich nie myślało, że dożyje tej chwili. A jednak trwali już w nim od miesiąca i nic nie wskazywało na to, że miał nadejść rozwód. Oczywiście nie żyli w pełni szczęścia. Kłótni było sporo, a nawet więcej niż sporo. W sumie kłócili się jeszcze częściej niż kiedyś.

W zasadzie nic między nimi nie uległo zmianie. Jedyne to co się zmieniło to, to, że zamieszkali razem, a na ich palcach widać było złote obrączki. Cuddy zmieniła jeszcze nazwisko.

***

Było już późno. Spali oboje na łóżku, po ciężkim dniu. Nagle House obudził się z ‘koszmaru’.

Nie ma mowy, pomyślał,jeżeli już to ja się na to zdecyduję… sam… a nie jakiś durny sen…

- Cuddy – Diagnosta obudził swoją żonę.

- Hmm? – spytała, poczym dodała – Dlaczego wciąż mówisz na mnie Cuddy? Przecież mam teraz tak samo na nazwisko jak ty…

- Dla mnie zawsze pozostaniesz małą, słodką i uroczą Cuddy…

Kobieta rzuciła w niego poduszką:

- Mała, słodka i urocza, co? Ja ci tu dam!

- No dobra pomyliłem się. Z ogromnym tyłkiem, paskudna i wredna…

Lisa House zaśmiała się, poczym zapytała:

- Więc po co mnie budzisz o tej porze?

- Cuddy… - Tym razem go nie poprawiła – Chciałabyś mieć dziecko?

neko.md

coolness

neko.md

no właśnie zauważyłam jak wstawiłam komentarz

monad

Bardzo mi się ten fik podobał. Piękny Happy End ale nieprzesłodzony, wszystko w normie, bohaterowie pozostają sobą i to właśnie lubię

Koniec też bez niepotrzebnych wyznań i nadmiaru słów

BRAWO!

Życzę dużo Weny na kolejne takie fiki

OLA336

A więc odrabiam zaległości tak jak obiecałam i od tej pory tak jak inni będę narzekać, że piszesz za wolno, a nie za szybko

4
Tarzający się po ziemi Wilson

Fajnie to by wyglądało w rzeczywistości

I jak zwykle oberwały niczemu winne kaczątka

5
Oni to mają problemy

Koc

I pecha w sumie też mają

Cuddy i jej kudłate myśli

Jaka ona zazdrosna

Tak mogę się założyć, że jest zazdrosna

6
House, to ma dopiero spust

On może jeść i jeść i jeść

A Lisa! To jest plagiat!

Dach jest House’a!

Wiedziałam, że jest zazdrosna o Wilsona!

I kto tu zwariował? -> Wilson!

Nudziło mu się więc się schował

Cuddy, jesteś zła! I Foch na ciebie!

7
Jak House szczęśliwy to ja też!

Chase nigdy nie dorówna Wilsonowi!

Zanim on to usłyszał to pewnie już Wilson schodząc z dachu krzyczał to przez megafon!

Epilog
Jest najlepszy!!!!!!!!!!!!!!!!

House i jego chore sny!!!!!!

Super!

Całość jest świetna, ale epilog podoba mi się najbardziej

czarodziejka

Prawdziwy uśmiech. Uśmiech, jakiego James nigdy nie widział w wykonaniu przyjaciela.
Bo uśmiech to jedna z najpiękniejszych rzeczy w życiu, on daje siłę, widziany na ustach kogoś bliskiego sprawia, iż czujemy się lepiej.

Administratorka przewróciła oczami.
- House miał na myśli to, że on jest ojcem, wy jego dziećmi, a skoro ja mam zostać jego żoną, to wy staniecie się także moimi dziećmi – wytłumaczyła pokręcony tok rozumowania najlepszego lekarza w szpitalu.
Boskie! I cuddy górą.

- Oj, ty moje biedactwo – zaśmiała się – I co ty teraz zrobisz?
- Nie wiem… - zastanowił się – Może napuszczę na ciebie kosmitów?

Świetne!

- Więc po co mnie budzisz o tej porze?
- Cuddy… - Tym razem go nie poprawiła – Chciałabyś mieć dziecko?

słodziutkie

Strasznie mi się Twój fik podobał. I Hilsonek, i Huddy.

Cudowne.

Pozdrawiam cieplutko i wena życzę, i czasu dużo.

Agusss

Jakaśtam! Nie zabijaj!
Nie wiem jakim cudem tego jeszcze nie skomentowałam?!

Przecież to jest suuuper^^
Tyle wspaniałego Hilsona wrzuciłaś mi tu^^ Aż miło było czytać^^ Czułam sie jak w domu xD
A to mam odczytywać jako otwartą kompozycję? xD