Z Tobą, choć bez Ciebie... [P]

[E]LIZA

Nie wiem, czy to się nadaje, ale zaryzykuję...
Dla Jakastam za te nasze rozmowy na priv

O Lisku, Czarodziejce, Sarusi i Mazeltov chyba nie muszę wspominać...?

Oczy wpatrzone w nocny sufit,
Chłodna pościel posypywała je błękitnym snem -
Chłodna od jej nieobecności...
Ten chłód skuł jego serce lodem.
Z wrażliwego elementu zapachu
Przesuwał po wgłębieniach niedawnej bliskości.
Powoli przymykane samotnością powieki
Owiały go znanym ciepłem...
Zasypiał...?
...
Ciche kroki,
Skrzypiąca podłoga,
Uchylone drzwi.
Ta chwila,
Kiedy błyszczała w jego oczach.
Ciemne włosy opadały na ramiona.
Koronkowa bielizna
Sprawiała wrażenie nieobecnej,
Kołysząc pragnieniem...
Nie patrząc mu w oczy
Usiadła na rogu łóżka
Bez słowa
Obok śpiacego na jawie snu.
Patrzył zamkniętymi oczami.
Minuty rozbite o czekanie
Lśniły na jej ciele...
Pierwszy dotyk okazał się lawiną...
"Zamknę Ci oczy. Teraz dłonie będą Twoimi oczami, a dotyk wzrokiem..."
Miliony motyli
Przy najdrobniejszym kontakcie
Przysiadały na jego powiekach
W każdym miejscu...
Na coraz cieplejszej
Jedwabnej pościeli.
Uklękła przy nim
Ujmując lewą dłoń.
"Nie otwieraj oczu, patrz..."
Widział...
Kiedy kierowała każdym ruchem.
Dotyk zaprowadzony poza granicę -
Poza granicę snu.
Skuty kajdanami,
I te gorące krople
Sunące coraz niżej
To topniał lód w jego sercu -
Doprowadzały do poprzecinanych westchnień...
Pocałunkiem wypełniła
Całą wcześniejszą pustkę.
Jego szept stąpał po jej włosach,
Upadając cicho na ramiona...
"Nie każ otwierać oczu, prowadź mnie..."
Jego palce.
Kontur ust - smakowały nocą.
Płomień pocałunków
Dotarł do swojego źródła...
Płonął własnym ogniem.
Brokat z jej skóry
Sypał się na jego ciało
Cicho lśniącymi iskrami.
Jej bielizna -
Nie chciał się jej pozbywać -
Z nią należała do niego jeszcze bardziej...
Dotyk był wyraźniejszy,
Ogień gorętszy -
Zaszeptany w pocałunkach.
Nie potrafił wybrać.
Chciał jej ust na swoich wargach,
Chciał też, by schodziły coraz niżej.
Dlaczego nie mogły być w kilku miejscach jednocześnie...?
"Nie zostawiaj moich ust"
W tych ciemnościach,
W brokacie iskier
Lśniła jego blaskiem.
Chłodem swoich palców
Doprowadzała do obłędu
Powoli...
- Lisa...
Sen zamknięty pod jego powiekami.
Przebudzenie
Zalało bólem
Łzy zmyły ślady dotyku
Zmyły ciepło pocałunków.
Po jego policzku
Spływala cała ta noc.
Skoro to był tylko sen
Dlaczego miał na dłoniach brokat...?

CaRoLaInE_97

[E]LIZO!

Zakochałam się w tym fiku!
Tak pięknie opisałaś sen House'a!

Zahipnotyzowałaś mnie poprostu!

lisek

Zabiłaś mnie...

i co najważniejsze wcale nie chcę wracać z miejsca, w które mnie zabrałaś

Na to nie ma słów

Cytat:
"Obok śpiacego na jawie snu.
Patrzył zamkniętymi oczami.
Minuty rozbite o czekanie
Lśniły na jej ciele...
Pierwszy dotyk okazał się lawiną...
"Zamknę Ci oczy. Teraz dłonie będą Twoimi oczami, a dotyk wzrokiem..."
Miliony motyli..."

Absolutnie nieziemskie

Cytat:
"Sen zamknięty pod jego powiekami.
Przebudzenie
Zalało bólem
Łzy zmyły ślady dotyku
Zmyły ciepło pocałunków.
Po jego policzku
Spływala cała ta noc.
Skoro to był tylko sen
Dlaczego miał na dłoniach brokat...?"

Jesteś geniuszem, mistrzem i największym objawieniem tego forum

Zakochana w Twojej twórczości

lisek

kikulec

Do poezji również mam dziwny sentyment, choć sama jej tworzyć nie potrafię. Ostatnie dwa wersy wniosły najwięcej tego CZEGOŚ.
Dopiero poznaję Twoją twórczość, ale już jestem pod ogromnym wrażeniem!

neko.md

Usiadła na rogu łóżka
Bez słowa
Obok śpiacego na jawie snu.

nie wiem dlaczego, ale to mi się najbardziej spodobało.
po prostu mistrzostwo, ale o tym nie będę wspominać.
cudownie, pięknie, to też już mówiłam.
Wena też wiele razy życzyłam,
więc już sobie idę mając przed oczami wiersz

sylrich05

przecudne.

dr Tygrysolka

Zazwyczaj, jak nie mam nic sensownego do napisania, nie piszę. Ale teraz muszę.
Muszę Ci napisać, że na mojej półce jest miejsce na pierwszy tomik Twoich wierszy.
Muszę Ci napisać, że chciałabym pisać tak, jak Ty.
Muszę Ci napisać, że strasznie trudno mi się zdecydować, czy mam Cię jawnie ubóstwiać, czy w skrytości Ci zazdrościć.

I jeszcze jedno:

IloveNelo

Na mojej półce też!
Ja wszystko czytam, choć nie wszystko komentuję

To było po prostu... mistrzostwo.

Musiałabym zacytować cały tekst, żeby przytoczyć najlepszy fragment.

Pięknie

Pozdrawiam

mazeltov

Sen zamknięty pod jego powiekami.
Przebudzenie
Zalało bólem
Łzy zmyły ślady dotyku
Zmyły ciepło pocałunków.
Po jego policzku
Spływala cała ta noc.
Skoro to był tylko sen
Dlaczego miał na dłoniach brokat...?
no wlasnie dlaczego to tylko sen, i jakze okrutne przebudzenie, jak wieki zal i smutek

sama nie wiem co mam napisac ze mi sie podobalo, przeciez ty to wiesz jestes madra dziewczynka musisz to wiedziec

nie wiem jak to robisz ze w kazdym twoim wierszu jest taka magia, taka dziwna moc, ktora jednoczesnie paralizuje, uspokaja, pobudza, daje uczucie blogosci spokoju, a jednoczesnie jest tornadem ktore zakrada sie w kazdy zakamarek duszy czytelnika i powoduje tam wybuch wszelkich emocji

dziekuje za dedykacje choc nie zasluguje na to zeby wspominac o mnie piszac cos tak pieknego, tak bardzo poruszajacego

zawsze czekalam, zawsze czekam, i zawsze bede czekala na kazdy twoj kolejny wiersz

czarodziejka

rezerwacja!

edit:

Jej! Już?

Dziękuję

"już wiem, że dni są tylko po to, by do ciebie wracać każdą nocą złotą"

GosiaczeQ_17

O mój Boże!!! To było cudowne

Taki talent.... tyle metafor; na prawdę świetne

[E]LIZA

CaRoLaInE_97, bardzo bym chciała pisać więcej, ale brak czasu jest bezwzględny

Muszę się też przyznać, że spora część moich wierszy powstaje w czasie kilku szkolnych przerw

Cieszę się, że Ci się spodobało

Lisku, z tym objawieniem to ja bym nie przesadzała...:speszona:
Do raju i tak potrafisz zabrać tylko Ty

Nie byłam pewna, jak ten wiersz się przyjmie, bo napisałam go natchniona... we śnie. Trochę to dziwne, że pomysł przyszedł po zamknięciu oczu. Obawiałam się komentarzy, ale skoro podobało się samej Mistrzyni, to chyba mogę być spokojna. Dziękuję, Kochana

Kikulec, bardzo mi miło, że zrobiłam na Tobie dobre wrażenie. Mam cichą nadzieję, że kolejne [P] także przypadną Ci do gustu

Ściskam

Neko.md, "Dziękuję" też mówiłam już nieraz, ale Tobie musiałabym powtarzać je bez ustanku. Więc DZIĘKUJĘ - tak po prostu, ale najpiękniej, jak tylko potrafię

Sylrich05, krótko, ale bardzo wymownie. Miło

dr Tygrysolka, jak dobrze Cię tutaj widzieć

Muszę Ci napisać, że do prawdziwej poetki jeszcze mi daleko.
Muszę Ci napisać, że akurat Ty nie masz mi czego zazdrościć. Absolutnie niczego.
O podpis wcale nie musisz pytać. Będzie mi baaardzo miło, jeśli ten fragment się w nim pojawi. Dziękuję

ILoveNelo, chciałabym, żeby to miejcse na Twojej półce się wypełniło, ale to bardzo trudne (pewnie niemożliwe) do zrealizowania...
Twój komentarz sprawia, że mam ochotę pisać.
Dziękuję

Mazeltov, tylko, czy to napewno był tylko sen...?

Ja tylko piszę - magię dostrzegasz i tworzysz właśnie Ty. Wiersz bez czytających byłby zupełnie pusty. Tak naprawdę Ty stworzyłaś magię. A ten Twój komentarz zaczarował mnie kompletnie. Dziękuję

Czarodziejka, Tobie już mogę podziękować

Buziak

GosiaczeQ_17, no fakt, metaforami wprost uwielbiam się bawić. Fajnie, że Ci się spodobały

Ściskam cieplutko

coolness

[E]lizo, przepraszam, że tak późno, ale są trzy powody dlaczego komentuję dopiero teraz. 1 - długo mnie nie było, 2 - wróciłam z niechęcią do czytania i komentowania czegokolwiek, 3 - jak już przeczytałam to nie wiedziałam co powiedzieć i dalej nie wiem.

Primo, dziękuję za dedykację.

Secundo, milknę, nic nie powiem, niech to będzie mój komentarz do tego cuda, cisza pełna zachwytu.

Weny do dalszych wierszy, z których każdy jest mistrzostwem.
Pozdrawiam,
jakastam

Cutthroat_Bitch

Jak to mozliwe, ze jedna autorka poezji po raz kolejny doprowadza mnie do szklanek w oczach ze wzruszenia???
Oj, bo sie obraze (:
Powtorze to, co powiedzialy dziewczyny. Zakochalam sie i zahipnotyzowałam.

Czerwono-Zielona

Eliza, kocham Twoje metafory... Są absolutnie wspaniałe... Miękkie, dotykają mnie gdzieś głęboko... Zaskakują... Gdy czyta się Twoje wiersze, świat na zewnątrz po prostu nie istnieje... To tak trudne do opisania.. To tak, jakbyś pisała moje własne słowa, które tkwią gdzieś głęboko, których ja sama nie umiem wydobyć. Ty je wyciągasz, uwalniasz moją duszę...

Przyznam się. Łzy spływały mi po policzkach, gdy czytałam te słowa... Zwłaszcza, że kończę pisać fika, a Ty opisałaś tu, szczególnie na początku, tę "moją" historię... Po prostu nie mogłam wyjść z podziwu. W dodatku tak pięknie... Wzruszyłam się ogromnie. Dziękuję.

Dziękuję, że dzielisz się z nami swoim talentem. Po przeczytaniu Twojego wiersza świat nie jest już taki zwyczajny, jak jeszcze kilka minut wcześniej...

Elizko, chylę czoła...

Czerwono-Zielona

jessica

[E]LIZO! ten fick to coś cudownego po prostu brak słów. Uwielbiam Twoje ficki mają to coś naprawdę