Young Huddy - ten pierwszy raz [Z]

lisek

Tak się zastanawiałam, czy wrzucić coś nowego? Ruch w dziale na szczęście mamy i to najważniejsze

Same nowe utalentowane dusze się pojawiają

Tak trzymać. A mnie wczoraj naszło, nic oryginalnego, ale …… no, sami oceńcie, czy chcecie ciąg dalszy.

Young Huddy - ten pierwszy raz.

I

- Cuuudddyyy!!! Zostawiłaś u mnie swój stanik! – po uniwersyteckim korytarzu rozległ się głośny krzyk.
- Nigdy nie zwrócisz się do mnie po imieniu? – przez długi hol przebiegł drugi donośny krzyk. – Poza tym daruj sobie. Wyjaśniłam już wszystkim, że to tylko korepetycje – dodała oburzona.
- Po pierwsze, gdybym zaczął używać twojego imienia oznaczałoby to, że żywię do ciebie jakieś głębsze uczucia, a od tego jestem daleki – w jego głosie pojawiła się charakterystyczna nutka sarkazmu. - A co do drugiej kwestii, to Wilson mi wierzy – nie ściszał głosu. Była pierwsza w nocy. Pozostali mieszkańcy akademika już dawno przyzwyczaili się do takiej pobudki. Zdążyli się już zaopatrzyć w korki do uszu, nauszniki i temu podobne.
- Błąd. Wilson bardzo chciałby ci wierzyć, ale sam go nauczyłeś, że wszyscy kłamią – wyjaśniła brunetka. – Ale pomarzyć zawsze możesz. Tylko nie licz, że dostaniesz ode mnie coś więcej niż mój genialny endokrynologiczny umysł – uśmiechnęła się pod nosem. Odpowiedziały jej zatrzaskujące się drzwi. Sama nie wiedziała, dlaczego do niego przychodzi. Do tego bezdusznego kretyna.
- Bystrego, seksownego, tajemniczego kretyna – dodała w myślach i weszła do swojego pokoju. Na szczęście jej współlokatorka miała bardzo głęboki sen. Udała się łazienki. Stojąc pod prysznicem odtwarzała w pamięci przebieg wczorajszego wieczoru. Każdą sekundę. Najpierw zamierzali się ostro uczyć do zbliżających się egazminów. Ale, że była dopiero osiemnasta postanowili najpierw coś zjeść w knajpce naprzeciwko uczelni. Jedzenie nie należało do specjalnie wyśmienitych, ale było blisko i tanio.
- Nie ma to jak wieczorny stek – westchnął przeciągając się leniwie na krześle. Cuddy rzuciła mu mordercze spojrzenie.
- Nie rozumiem, jak ktoś może jeść mięso – spojrzała na jego pusty już talerz z obrzydzeniem. – Nigdy nie pomyślałeś, że to co przed chwilą zjadłeś kilka dni temu biegało sobie szczęśliwe po zielonej łące - wywrócił oczami.
- To prawo dżungli. Zjedz albo zostaniesz zjedzony – wyjaśnił.
- Już widzę tę krowę, która goni cię po pastwisku, żeby zagłębić zęby w twoim słodkim….. – zatrzymała się w pół słowa. Uśmiechnięty od ucha do ucha świdrował ją swoim błękitnym spojrzeniem.
- Boże Liso ty idiotko! – powtarzała sobie w myślach. – Co chciałaś niby powiedzieć? – jej myśli krążyły bardzo daleko miejsca, w którym obecnie się znajdowała. Sam nie wiedział dlaczego, ale tym razem postanowił jej odpuścić. W końcu poprawiła mu humor.
- Jak zwykle – pomyślał, a raczej powiedział już na głos. Lisa momentalnie wróciła na ziemię.
- Co? – zapytała.
- Nic. Pomyślałem, że może wyskoczymy do kina – palnął od niechcenia. Omal nie spadła z krzesła. House, gdzieś ją zapraszał?
- Chyba faktycznie wołowina potrafi zdziałać cuda – powiedziała bardziej do siebie niż do niego.
- Hmmm?
- Nie, nic takiego.
- A, żeby nie było żadnych niedomówień każdy płaci za siebie – tym razem to ona wywróciła oczami. No tak. Przecież powinna była się tego spodziewać.
- Oczywiście – westchnęła kładąc pod talerzykiem należność za swoją sałatkę.
- Myślałem, że dorzucisz się do mojego steku – dodał zawiedziony. Nawet nie pokusiła się o komentarz.
- Pośpiesz się. Ja naprawdę zamierzam się dziś pouczyć do tego egazaminu – wyjaśniła ze śmiertelnie poważną miną.
Oczywiście, jeśli chodzi o kino, nawet do niego nie dotarli. Pokłócili się po drodze, bo ona chciała iść na jakąś komedie, a on wolał triller erotyczny i nie w kinie, a w domu. I nie chodziło mu o film. Ostatecznie stanęło na tym, że on bezwstydnie gapił się w jej dekolt, a ona z całych sił starała się skupić na endokrynologii. Podziwiała go. Nie potrzebował nawet książek znał wszystkie odpowiedzi. Oczywiście ona również zaskakiwała go wiedzą. Ich dyskusje były zawsze pełne pasji. Każde za wszelką cenę chciało udowodnić swoją rację. Polubiła tego zapatrzonego w siebie cynika i za nic w świecie nie potrafiła zrozumieć dlaczego?
Zamyślona nieopatrznie zahaczyła o półkę z kosmetykami, które jeden po drugim spadały na zlew roznosząc się niemiłosiernym echem po całym mieszkaniu.
- Lisa to ty? – z pokoju dopiegł ją zaspany głos.
- Nie Megan. To obcy facet z kluczem do naszego pokoju, który postanowił wziąć kąpiel w naszej łazience o pierwszej w nocy – wyjaśniła rozbawiona.
- Znów u niego byłaś? Od razu widać. Za chwilę zamienisz się w wrednego House’a w spódnicy – westchnęła przekręcając się na drugi bok. – Seks z nim zdecydowanie ci nie służy – wymamrotała.
- Tłumaczyłam ci z milion razy. To nie seks, a nauka – Lisa od razu zaczynała się denerwować. Najbardziej na świecie nie lubiła jak ktoś próbował jej coś wmówić.
- Tak, tak. Jasne, a świstak siedzi i zawija je w te sreberka – wybełkotała lokatorka nim ponownie zasnęła. Lisa narzuciła szlafrok i wyszła z łazienki. Specjalnie trzasnęła drzwiami, jednak koleżanka ani drgnęła. Była zła. Mimo tego, co powiedziała House’owi wiedziała, że większość i tak posądza ją o bliskie z nim stosunki. Ale niestety nic nie mogła na to poradzić. Uwielbiała ich wspólną naukę. Od tego „idioty” nauczyła się więcej niż na nie jednym wykładzie u jakiegoś nudnego profesora. Poza tym …… - nie dokończyła myśli. Właśnie jak pozostała część akademika zatraciła się w głębokim śnie.

OLA336

Po pierwsze cofam to o szantażu

Już nie aktualne

Po drugie to jest z…….. nie będę posługiwać się wulgaryzmami bo dzieci są w pobliżu

ale to jest świetne

Po trzecie

Dżodżownica

Świetny fik. Ogóle bardzo lubię czytać wszystko co napiszesz

Pewnie że chcemy ciąg dalszy

Weny

joyjoyjoy

ciąg dalszy ewidentnie musi nastąpić..

coolness

lisek

Dzięki Jakastam, zaraz poprawiam i od razu mówię u mnie House zna Wilsona już od studiów, po prostu nie wyobrażam sobie, by mogło zabraknąć nutki Hilsona w moim fiku

coolness

martusia14

Orzesz w mordę

to jest doskonałe

Ley

Łał! Uwielbiam ficki z młodym House'em i Cuddy.

Po prostu zabójcze.

Zapowiada się świetnie.

A współlokatorka Lisy widać, że fajna z niej dziewczyna. xD

Pozdrawiam i czekam na więcej.

monad

No i całe szczęście że WILSON jest a raczej będzie! Bo Huddy bez Wilsona to jakby niepełne Huddy

przynajmniej dla mnie

Dobrze lisek że opatrzność albo inna wyższa siła nad Tobą nieustannie czuwa i zsyła Ci mnóstwo przecudownej weny

Musisz być wyjątkowo dobrym ludkiem

liskiem

To tyle jeśli chodzi o Ciebie

A fik jak zwykle mi się bardzo podobał, Huddy za młodu

tak całkiem przyjemny pomysł

oczywiście dołączam do grona niecierpliwych czekających na ciąg dalszy

ooops!

IloveNelo

Oczywiście, że chcemy

Kolejny genialny, liskowy pomysł

tylko jedna nieścisłość:

justykacz

Agusss

Lisku...

Tylko pomyślałam sobie " Ciekawe coś napisze" wchodzę i co widzę? Kolejny fic autorstwa niezłomnej, niepokonanej

O mamuś

Przepraszam mój mózg już nie działa poprawnie

Co do dzieła... Nie wiem.... Nie potrafie jakoś normalnie skomentować

Mogę po prostu powiedzieć, ze mi się podoba?

Czy sie obrazisz?

Pozdrawiam. Całuję. Pozdrawiam

lisek

No to po kolei

Olu, dziękuję

Dżodżownica, bardzo mi miło

a wen się przyda

Joyjoyjoy, powinien nastąpić jutro

Jakastam, no to może będzie trochę tego naszego Hilsona, ale najpierw Huddy trzeba rozwinąć

Martusiu

już ty wiesz co mam na myśli

Ley, tak to będzie liskowe wyobrażenie o ich młodości więc pewnie nic ciekawego

Pozdrawiam

Monad, tak, zgadzam się w 100% Huddy bez Wilsona to niepełne Huddy

Ooops, łał lisek nie chciał nikogo zabić

jejku, wzruszyłam się

Dzięki

IloveNelo no tak racja przecież oni nie znają swojej przyszłości

Zaraz poprawiam

Justykacz, przyjmuje z pokorą, wiem, że uwielbiasz wszystko, co realne i prawdziwe, ale i tak nie zmienię

Agusss jeśli chodzi o Ciebie nie musisz nic pisać, i tak cię kocham za całokształt

, ba możesz nawet napisać, że ci się nie podoba

a ja i tak napiszę - KC

justykacz

Dla mnie tekst o sreberku, to taki błąd logiczny, że tak powiem

Gdybym uwielbiała wszystko spójne i logiczne i prawdziwie nie lubiłabym Twojego epilogu

mazeltov

No to bedzie sie dzialo

House, Cuddy i Wilson w mlodosci. Nie moge sie doczekac

Agusss

Całokształt? xD Ok! To powiem: TO JEST STRASZNE

Nie no żartuję xD Dopiero teraz wyczytałam, że " po prostu nie wyobrażam sobie, by mogło zabraknąć nutki Hilsona w moim fiku "

Już za samo to mogę powiedzieć, że uwielbiam ten fic. Dodać do tego świetny styl, kochaną autorkę iii

Też KC

joyjoyjoy

jutro, czyli dziś, czyli nie mogę się doczekać ^^

lisek

Agusss

KC

joyjoyjoy jesteś kochana

to się nazywa motywacja

ale ta część chyba nie jest najlepsza

Mazeltov, dzięki, że tak wierzysz w moje możliwości

ale teraz jeszcze nie będzie się działo, to jakby wstępu ciąg dalszy więc nic nadzwyczajnego, ale od następnej części akcja właściwa

Dla Ooops za te och i ach bez wazeliny

kurcze ta część na pewno nie sprawi, że padniesz trupem

ale może to i lepiej

Młodego Huddy ciąg dalszy......

II

- Pobudka! Wstawaj kobieto – do Lisy powoli docierał piskliwy głos Megan.
- Daruj sobie – wymamrotała zaspana.
- Za pół godziny zaczynają się zajęcia – kobieta posłała Cuddy wyczekujące spojrzenie.
- No dobra. Już wstaje! – powoli zwlekła się z łóżka.
- Widzisz, a nie mówiłam, że seks…to znaczy wspólna nauka z nim ci nie służą – Megan szybko sprostowała swoją niefortunną wypowiedź. – Swoją drogą nie mam pojęcia jak studentce pierwszego roku udało się tak zaznajomić ze studentem czwartego roku? – zapytała rozbawiona współlokatorka. - Wiesz, zwykle omijają nowych szerokim łukiem – wyjaśniła. – Coś w tym jest i nie ukryjesz tego przedemną zbyt długo – ciągnęła dalej. Odpowiedziało jej zabójcze spojrzenie Cuddy. – Dobra. Już mnie nie ma – dodała i z głupkowato zadowoloną miną opuściła pokój. Lisa udała się do łazienki, ale zamiast zbierać się na zajęcia znów zaczęła te swoje filozoficzne rozmyślania o niejakim Gregorym.
- Megan ma rację – pomyśłała. Coś w tym było. Tylko za nic w świecie nie mogła zrozumieć co? Poznali się przypadkiem w bibliotece, gdy ten gbur zabrał jej sprzed nosa podręcznik endokrynologii. Co prawda już go nie potrzebowała, bo zaliczyła ją w pierwszym semestrze, ale zamierzała napisać jeszcze dodatkowy referat. I wtedy wszystko się zaczęło…….

- Właśnie po nią sięgałam – spojrzała na niego z wyrzutem.
- To masz pecha – uśmiechnął się łobuzersko i bez wahania porwał zdobycz. Wyminął ją i udał się prosto do bibliotekarki. Położył książkę na biurku…..
- O, dziękuje bardzo – Lisa nie zamierzała mu odpuścić. – Kolega był tak miły, że przyniósł ją tu dla mnie. Wie pani, żebym nie musiała się nadzwigać – wyjaśniła i posłała kobiecie ciepły uśmiech. Ta zmierzyła ją niewyraźnie. Znała House’a i najwyraźniej poznała pierwszą osobę, która postanowiła stawić mu czoła. Mimo lekkiego zdziwienia zarejestrowała wypożeczenie książki na nazwisko Lisy Cuddy. Zszokowany student czwartego roku przyglądał się młodej dziewczynie w wielkim osłupieniu. Widząc, że bezczelnie odchodzi ocknął się zamyślenia. W końcu nie mógł tego tak zostawić.
- Hej panienko „wszystko mi wolno” chyba nie poznałaś jeszcze tutejszych zasad – ruszył w pościg za swoją książką. Jej tymczasowa właścicielka najwyraźniej zamierzała go ignorować. - Boże! Ale ty masz gigantyczny tyłek – wrzasnął ciągle podążając za nią. Dłużej nie wytrzymała.
- Co ty powiedziałeś? – była naprawdę wściekła.
- To co słyszałaś – odpowiedział bardzo z siebie zadowolony. Wtedy pierwszy raz zatraciła się w jego błękitnym spojrzeniu.
- Szkoda. Ale nie zrewanżuje ci się tym samym. U ciebie niestety nie zauważyłam niczego gigatycznego – zmierzyła go z góry na dół. I wtedy pierwszy raz w życiu został przegadany przez kobietę.
- Witaj House – z opresji uratował go niezawodny James.
- Skąd ona się wzięła? – zapytał.
- Pewnie z Wenus – skwitował przyjaciel, przyglądając się znikającej za rogiem dziewczynie.
– Toż to zło wcielone. Chyba ją polubię – dodał rozbawiony.
- Ty nie lubisz nikogo prócz siebie – towarzysz poklepał go po ramieniu.
- Hej. Przecież ciebie lubie – odezwał się oburzony.
- Lubisz moje kanapki – westchnął rozbawiony James. – Choćmy już na ten lunch. Tylko nie myśl sobie, że do końca życia będziesz na moim utrzymaniu - rozmawiali, jak gdyby nigdy nic. Nie mogli przecież wiedzieć, że pewna brunetka nadal stoi za rogiem i z wielkim rozbawieniem śledzi przebieg owej konwersacji. A przynajmniej jej pierwszą część. Bo ciągu dalszego, w którym to House namawia biednego Wilsona, by ten zagadał sekretarkę w czasie, gdy on będzie włamywał się do głównego komputera i ustalał adres niejakiej Lisy Cuddy niestety albo i na szczęście nie było jej już dane usłyszeć. Gdy okazało się, że ich pokoje dzieli jedynie olbrzymi korytarz był w siódmym niebie. Wiedział, że te ostatnie półtory roku na uczelni będzie o wiele ciekawsze niż mógłby się tego spodziewać. Oczywiście do tej pory żadne z nich nie przyznało się do kłamstwa. On nie zamierzał jej mówić, że owe drugie przypadkowe spotkanie było zaplanowaną mistyfikają, a ona nie zamierzała zdradzać, że wykłady z endokrynologii już dawno zaliczyła i zapisała się po raz drugi tylko ze względu na niego.

- Cholera! – spojrzała na zegarek. – Jak zwykle – pomyślała. - Nawet kiedy nie jest z nim i tak spóźniam się przez niego – wymamrotała. - A raczej przez swoje rozmyślania o nim – dopowiedział cichy głosik w jej głowie. Nie chciała tego, ale myśli same wracały. – Dość tego! – krzyknęła. W mgnieniu oka ubrała się, pozbierała niezbędne notatki i wybiegła z pokoju z kubkiem kawy w ręce. Zamierzała wypić ją po drodze. Jednak okazało się, że los uparł się na to, by dziś nie dotarła na zajęcia na czas. Pech chciał, że w drzwiach drogę zatarasował jej dumny z siebie Gregory House. Kawa Lisy po części znalazła się na jej fioletowej bluzeczce na ramiączkach, a po części na jego niewyprasowanej koszuli z wielkim napisem „I like seks”.
- No i co najlepszego zrobiłeś?! – Cuddy była wściekła.
- Ja?! Najpierw się na mnie rzucasz, a potem wmawiasz mi, że to moja wina! – nie pozostawał jej dłużny.
- Po co stałeś pod tymi cholernymi drzwiami? Nie umiesz pukać? – nie spuszczała z niego swoich błyszczących oczu.
- Chyba kpisz? Dzień, w którym zapukam do drzwi jakiejś laski, będzie moim ostatnim – wyjaśnił nadal ociekając resztkami kawy.
- Uważasz, że jestem ładna? – od razu wychwyciła odpowiedni fragment.
- Niektóre części ciała masz całkiem, całkiem….. – zawiesił wzrok w okolicy kawowego dekoltu Lisy.
- Jesteś jak dziecko – wywróciła oczami. – Teraz to już na pewno się spóźnie – westchnęła wracając do pokoju. House podążył tuż za nią. – Nie zapraszałam cię – odezwała się czując go tuż za sobą.
- Przecież będziesz się rozbierać…. – posłał jej zalotne spojrzenie. – To znaczy przebierać – sprostował swoją wypowiedź, gdy zgromiła go wzrokiem.
- A ty zamierzasz paradować po uczelni z moją kawą na piersiach? – zapytała lekko rozbawiona.
- Nie – i ku jej zdziwieniu wyjął z plecaka niewyprasowaną niebieską koszulę tym razem bez zbędnych napisów.
- Co tam jeszcze nosisz? Zapasową szczotęczkę do zębów? – parsknęła nie mogąc dłużej powstrzymać śmiechu.
- Bardzo zabawne – skwitował zdejmując czarny t-shirt i rzucając go niedbale na jej kanapę. Na chwilę ją zamurowało. W tej chwili zapomniała już, że śpieszy się na zajęcia, że nadal trzyma ten cholerny kubek w ręce, że wpatruje się bezczelnie w jego nagi tors i że powinna wyglądać na bardziej oburzoną niż zachwyconą.
- Coś za coś! – odezwał się ubrany już student.
- Trzymaj! – ocknęła się z zamyślenia i podała mu kubek z resztką kawy. Sama odwróciła się na pięcie i udała do łazienki.
- Hej! Ale kubek z kawą już widziałem, a ciebie w negliżu jeszcze nie – mówił z wielkim zawodem w głosie. Nie zamierzał zadowolić się kawą. W końcu nie po to stał pod tymi drzwiami przez dziesięć minut. Dobrze wiedział, że Lisa zwykle spóźniona wybiega z pokoju i prawie zawsze z kubkiem w dłoni. Miał szczęście. Tyle tylko, że Cuddy okazała się godnym przeciwnikiem. Ale on był bardzo uparty. Podszedł do drzwi łazienki, złapał za klamkę i wszedł do środka.

Cdn…….

Tylko nie wiem kiedy

Pozdrawiam

OLA336

Napiszę coś sensownego i mądrego jak do reszty wytrzeźwieje. Teraz piszę tylko po to żebyś wiedziała, że przeczytałam i… sama nie wiem po co pisze. Ale to jak już pisze to napisze, że czekam na ciąg dalszy z łazienką i mogę czekać nawet miesiąc i że część świetna

coolness

Agusss

Greg i jego pomysły

A ten angi tors

Ej jak Lisa nie chce to się mogę z nia chętnie zamienić *zaciera ręce*

No po protu mi się podoba cóż ja na to poradzę?

Nic!^^
Nie składny komentarz, bo nie potrafię takowych pisać wybacz xD
KC!

I oczywiście czekam z niecierpliwością na Hilsona xD

lisek

Oluś

moja kochana, co to znaczy wytrzeźwieje

, czy to nadal ta moja spokojna ola, uosobienie niewinności

, a rozumiem, że maluchy u cioci Nelo albo u Agusss

tak się rozpisałaś, że już wszystko wiem tylko obyś nie wyprorokowała tego miesiąca czekania

Buziaczki

Jakastam

wiem, lisek jest zły i okrutny

i dziękuję naprawdę bałam się, że nie wyjdzie najlepiej

Agusss

ty to zło wcielone jednak jesteś, no jakby tak mogłaś wygryźć biedną Lisę

wiem, że byś mogła

Boże dobrze, że tam nagiego tarsu Wilsona nie wrzuciłam

Przepraszam, ale właśnie widzę Agusss rzucającą się na biednego James'a

Przepraszam po raz drugi, ja wiem, to ja jestem ta zła, wybacz mi proszę mój weekendowy nastrój

OLA336