Wilson! To nie to co myślisz! [M]

lisek

Tyle się w naszym dziale dzieje, tyle nowych tworów i w ogóle, że i mnie natchnęło. Cuddy nie Cuddowa, ale sytuacja trochę tłumaczy jej zachowanie. Poza tym to taki prosty tekst. Kolejna już moja obok „Nieoczekiwanego wyznania” dialogowa miniaturka.
Dla Neko Md. i dla Jakastam, bo pisane z myślą o nich, o tym, że zdedydowanie nie zasłużyłam sobie na tyle wspaniałości z ich strony

Wilson! To nie to co myślisz! [M]

- House, a jeśli ktoś tu wejdzie? – zapytała przestraszona.
- Powiemy mu, żeby sobie poszedł, bo właśnie uprawiamy dziki biurowy seks – obdarzył ją bardzo grzesznym spojrzeniem. Zarumieniła się lekko.
- Nawet nie próbuj – zagroziła zaciskając wargi.
- Przecież i tak nikt mi nie uwierzy. Nawet, gdybyś leżała na mnie nago… – zamyślił się na chwilę. – Nie, w sumie to akurat wtedy pewnie, by uwierzyli – wzruszył ramionami.
- To boli. Zlituj się – wykrzywiła usta w grymasie.
- Dopiero teraz robi się dwuznacznie – podniósł wzrok, by spojrzeć jej w oczy.
- Dobra. Jestem gotowa. Na trzy i miejmy to już za sobą – zamknęła oczy. Wstrzymał się na chwilę. Była taka piękna. Brązowe loki, jasna cera, delikatny makijaż. Ideał. Cała ta sytuacja nasuwała mu mnóstwo nieczystych myśli. Siedziała na kanapie w gabinecie, jej noga spoczywała między jego kolanami. Dłonie miała zaciśnięte, a oczy zamnknięte. – Długo mam jeszcze czekać? – ponagliła zdenerwowana. – Jak się boisz albo nie potrafisz to zawołam Formana, Chase’a albo Cameron – spojrzała na niego triumfalnie.
- Nie ja mam problem – westchnął rozbawiony.
- Myślisz, że sama sobie nie poradzę? – zapytała posyłając mu wyzywające spojrzenie.
- Na pewno nie. Ale chciałbym zobaczyć jak próbujesz – ledwo powstrzymywał śmiech.
- Pożycz mi dwa vicodiny – wyciągnęła rękę w jego stronę. Oniemiał z wrażenia.
- A mówiłaś, że dasz radę – pokiwał głową z politowaniem.
- Gdybyś od razu przeszedł do działania zamiast się nademną znęcać już dawno byłoby po krzyku – wzruszyła ramionami. Powoli wyjął z kieszeni swoją ulubioną fiolkę z magicznymi pastylkami i podał jedną swojej szefowej. – Boże, nie spodziewałam się, żę będziesz aż tak hojny – wywróciła oczami i jednym ruchem pochłonęła tabletkę.
- Gotowa? – zapytał z dziwnym uśmieszkiem na twarzy.
- Od jakiś dwudziestu minut – wbiła w niego błagalne spojrzenie.
- Ok. Na trzy – przypomniał. Wzięła głęboki oddech i w tej właśnie chwili do gabinetu wszedł jak zwykłe czuwający nad wszystkim James Wilson.
- Witaj – diagnosta spojrzał w jego przerażone oblicze i zamrugał kilka razy. Biedny onkolog omal nie przytrzasnął się drzwiami.
- Ja chciałem… To znaczy nie chciałem… przeszkadzać… - próbował sklecić jakieś sensowne zdanie.
- Nie krępuj się – diagnosta wskazał na fotel obok zapraszając gościa do środka. Jimmy zrobił się czerwony. Razem z purpurową Cuddy wyglądali jak indiańskie rodzeństwo.
- Wilson! To nie tak… - pani administrator zamierzała się tłumaczyć. – Auććć!!! – wzdrygnęła się.
- Oj, Wilson nie bądź dzieckiem – westchnął diagnosta. – To, że trzymam jej stopę między swoimi nogami, a ona ciężko oddycha jeszcze o niczym nie świadczy – udawał niewiniątko. Onkolog odwrócił się na pięcie i niemal wybiegł z gabinetu. Co prawda zawsze marzył o tym, by zeswatać tę dwójkę, ale nigdy przecież nie chciał być świadkiem ich ostatecznego zeswatania się.
Cuddy ukryła twarz w dłoniach.
- Dobrze, że nie zdjęłam pończoch, jak sobie tego życzyłeś – wycedziła spoglądając w sufit.
- Ale mogę zaczekać jeśli chcesz – wyszczerzył swoje białe ząbki.
- Myślę, że trzeba było jednak wezwać Cameron – dodała sięgając po telefon.
- Wiem, że nie układa ci się z facetami, ale to już chyba przesada – posłał jej lubieżne spojrzenie.
- House, to nie seks!! To zwichnięta kostka!! Nastawisz ją wreszcie, czy mam pokuśtykać za biednym Wilsonem, który pewnie do końca życia nie będzie w stanie ponownie przkroczyć progu tego gabinetu – warknęła tonąc w błękicie jego oczu. Była tak wściekła, że nawet nie poczuła, gdy było już po wszystkim.
- Nastawione. Okłady z lodu i japonki zamiast szpilek przez jakiś tydzień powinny załatwić sprawę - udzielił fachowej porady i udał się w stronę wyjścia.
- House! – krzyknęła.
- Nieco spóźniony ten krzyk – uśmiechnął się dwuznacznie. – No chyba, że mam wrócić i dokończyć wizję Wilsona? – posłał jej pytające spojrzenie.
- Zamknij drzwi jak będziesz wychodził. A, i błagam wytłumacz mu to… proszę – zrezygnowana pokuśtykała w stronę biurka. Zatrzymał się na chwilę. Podobała mu się taka.
- Pasujemy do siebie – dodał nagle wracając do środka. Lisa powoli się odwróciła. - Tym razem nie masz szans na ucieczkę schodami – wywrócił oczami.
- Tu nie ma schodów – zauważyła.
- To była metafora – opadł bezwładnie na fotel. – Może pożyczyć ci mojej laski – zaproponował. W tym momencie spojrzała na niego zdecydowanie nie tak jak powinna. – To była metafora – wyjaśnił. Speszyła się lekko.
- Chyba miałeś coś wytłumaczyć Wilsonowi - wskazała na drzwi. - Wiesz, zanim szpitalne grono plotkarskie zniszczy moją reputację do końca.
- Kobieto, on wyszedł stąd pięć minut temu! Daję głowę, że właśnie teraz woźny Ted dowiaduje się od salowej Teri, że szefowa szpitala przed chwilą zrealizowała swoje skryte seksualne fantazje względem pewnego zabójczo przystojnego szefa diagnostyki – mówił ze stoickim spokojem.
- James nie zna nowe salowej – wyjaśniła.
- Ale zna Sindy, a ona zna Rebekę, a ona ma romans z Tomem, wiesz, tym sztucznym Kenem z pediatrii, a on potajemnie spotyka się z Timmem tym z …
- Wystarczy! – przerwała mu pakując rzeczy do torebki, podnosząc szpilki z podłogi i wolno kuśtykając w stronę drzwi. Gdy zamierzała go wyminąć zagrodził jej drogę laską.
- Więc jak będzie. Dorzucimy trochę od siebie? – zamrugał kilkakrotnie.
- Nie odpuścisz? – zapytała zrezygnowana. Jego mina mówiła wszystko. – Niech ci będzie - zgodziła się nie mając już więcej siły na jego głupie gierki. - Wspólny powrót do domu wystarczy?
- Jako substytut seksu nie bardzo. Jako kolejna dawka ploteczek do szpitalnej kroniki pt. „Co łączy błyskotliwego diagnostę i perwersyjną dyrektorę” jak najbardziej – podniósł się z fotela i przepuścił ją przodem. Kulejąc jeszcze piękniej kręciła pośladkami - uśmiechał się sam do siebie zastanawiając się w duchu do czego zdoła ją jeszcze dziś przekonać...

Koniec

OLA336

Jakie to jest piękne

Boże, czemu mi House nie nastawiał mojego biednego nadgarstka

Tylko robił to jakiś dziwny lekaż na pogotowiu

i czemu potem nie wyszedł ze mną do domu?

To nie sprawiedliwe!

A tak po za tym to jak zwykle pięknie, genialnie, wspaniale, uroczo, czarująco, bosko, ślicznie, idealnie, słodko, milutko itp. Kocham, kocham i jeszcze raz kocham

PS.

Coś sobie właśnie uświadomiłam i aż oplułam monitor

Olśniło mnie, że jak by House trzymał moją rękę (nadgarstek) pomiędzy nogami to wyglądało by to jeszcze gorzej niż z Cuddy

(Tak wiem, że rękę nastawia się inaczej

)

ceone

ah

wspaniały, lekki, zabawny tekst.
mój humor poszedł o 3 stopnie do góry, a było bardzo źle...
dziękuję ;*.

magdalenka

tak wyglądałam jak to czytałąm

mój jakże chory i grzeszny umysł pomyślał sobie o czymś innym jak przeczytałam to:
- To boli. Zlituj się – wykrzywiła usta w grymasie.
- Dopiero teraz robi się dwuznacznie – podniósł wzrok, by spojrzeć jej w oczy.
- Dobra. Jestem gotowa. Na trzy i miejmy to już za sobą –

bynajmniej nie było to nastawianie kostki....

jak zwykle przyprawiłaś mnie o głupi uśmiech na twarzy, aż przykro myślec co ludzie pomyślą jak mnie zobaczą....

[E]LIZA

Jakie to było... House'owe

Ja chcę tą scenę zobaczyć w telewizji!

Ta miniaturka poprawia nastrój lepiej od najlepszej czekolady! Ceone chyba się ze mną zgodzi...?
Miałaś świetny pomysł

"- Więc jak będzie. Dorzucimy trochę od siebie? – zamrugał kilkakrotnie.
- Nie odpuścisz? – zapytała zrezygnowana. Jego mina mówiła wszystko. – Niech ci będzie - zgodziła się nie mając już więcej siły na jego głupie gierki. - Wspólny powrót do domu wystarczy?
- Jako substytut seksu nie bardzo. Jako kolejna dawka ploteczek do szpitalnej kroniki pt. „Co łączy błyskotliwego diagnostę i perwersyjną dyrektorę” jak najbardziej – podniósł się z fotela i przepuścił ją przodem."

Genialne!!!! Uwielbiam Cię

Duuużo weny! Buziaki

marysiaaa

OMG TO BOLI

bo ja wiem jak boli zwichnięta kostka

ALE TO JEST CUDOWNE

iii mój Wilsonek

czarodziejka

Co oni zrobili biednemu Wilsonkowi? Teraz pewnie siedzi gdzieś w kącie i nie może się pozbierać.

neko.md

coolness

Biologię zaliczyłam,
I teraz cała jestem szczęśliwa.
Na Horum weszłam z wiecznej miłości,
Do liskowej twórczości.
Miniaturkę lisek napisała,
I teraz będę się szczerzyć do rana.
Tymbardziej, że miniaturka dla mnie,
Aż serce stanęło i to wszystko za sprawą Ciebie.
Czymże ja sobie zasłużyłam?
Przecież ja nic nie zrobiłam.
Miłością darzę ogromną wszystkie Twoje ficki,
Niemalże większą niż naleśniki.
Uśmiech na twarzy wciąż się jawi,
I nawet czekająca nauka go nie spławi.
Kończąc tą moją marną poezję,
Ja lisku, miłością braterską kocham Ciebie.

(Agusss Ciebie też,
Ale ty dobrze przecież o tym wiesz.
Piszę to po to abyś się nie obrażała,
I w miłości braterskiej ze mną trwała.)

To by było na tyle, komentarz krótki,
Bo wen dziś malutki.

neko.md

Agusss

Kochana Lisku!

Uwielbiam!

Tak ogólnie nie potrafię sie wysłowić

Tak mnie wzięło sie na śmianie

xD
Ogólnie TY MASZ GENIALNE POMYSŁY!
I Wykonanie oczywiście

Wszystko mi się podoba w Twoim wykonaniu

No dobra kończę, bo zanudzę

KC

Jakastam- dobrze, że dodałaś^^ Bo możliwe, że bym sie obraziła

AAA Jest Cocci na sali?! Kocham jej zdjęcie rodzinne

Sarusia

Jakie fajne!

Zabawne, kanoniczne, dobrze napisane... naprawdę super.
W sam raz na poprawę humoru

Brawo!

Aduśka

Wooow!
Powiem tylko tyle, że zawsze, gdy przeczytam Twoje cudeńko, kiedy się tym tak zachwycę, to nigdy nie wiem co powiedzieć

Hmm. Powiem tylko tyle, że dialogi są idealnie wpasowane w klimat serialu. Prawie jakby to był oryginał (Przynajmniej ja mam takie odczucia)

Chciałabym zobaczyć minę Wilsona <lol> Gdy wszedł do gabinetu.

Masz świetny język i styl.
Pogratulować olbrzymiego talentu! Chylę czoła! Mistrzu!

monad

Ja ponieważ cierpię na brak czasu, przychodząc do domu wchodzę na forum i bez patrzenia co, otwieram wszystkie fiki, których nie dane mi było poprzedniego dnia przeczytać. Otwiera mi się tego zwykle całe mnóstwo

Dotarłam do Twojego fika lisku i krzyknęłam "ooo lisek!!!"

Buzia rozpromieniła mi się przeogromnym uśmiechem i wzięłam się radośnie za czytanie

Tyle tytułem wstępu

A co do fika, no cóż mogę powiedzieć. Są moje cudowne dialogi, jest cudownie stremowana Cuddy, cudowny pewny siebie House w pełnym wydaniu

Jest nawet kropelka mojego ukochanego Wilsonka

Czegóż mogę chcieć więcej? No może drugiej części miniaturki po wyjściu bohaterów ze szpitala

Ale wiem, że na to nie ma co liczyć

lisek to moje ulubione zwierzątko

i tym optymistycznym i radosnym wyznaniem kończę swój komentarz

mazeltov

jak zawsze cudnie,
House i te jego dwuznaczne komentarze, Cuddy chce vicodin, Wilson nie Wilsona zostawie bez komentarza

Niesamowicie mi sie podobalo, oby wiecej takich cudnych historyjek

a koncowka nakreca wyobraznie, a moze bedzie ciag dalszy House odwozi Cuddy i ...........?

POzdrowienia i wena zycze

lisek

Oleńko

jak zwykle pierwsza

Ło Boziu i to z jakim komentem

Wiesz, teraz mi głupio, że nie ujęłam Cię w dedyku, bo za ten nadgarstek faktycznie Ci się należało

Spuszcza głowę w dół zawstydzona, ale nadal mnie kochasz?

Po tym PS padłam jak długa

nie dziwię się, że oplułaś monitor, tak wybuchnęłam śmiechem skupiając na sobie obecność domowników, dziwnie patrzeli

a ja nie mogłam przestać się śmiać

przesyłam całusy

Ceone, łał, bardzo mi miło poznać, a tym milej, że mogłam tym czymś poprawwić humor

Dziękuję

Magdalenka ma zóe myśli

no ja nie mam pojęcia jak w ogóle mogło Ci to przyjść do głowy

Jak wyglądałaś tak jak emotka, to całkiem milutko

Elizo

jeszcze nikt nie porównał mojego fika do czekolady

ale to chyba jednak przesada, uwielbiam czekoladę

I uwielbiam CIEBIE

Marysiaaa, stąd vidodin

i kolejna oddanka fanka Wilsona

Dzięki

Czarodziejka

ja Cie nie mogę, że aż tak

Dziękuję z całego serducha i ównież pozdrawiam cieplutko

Neko Md. no tak kolejna z nieczystymi myślami, a to taki niewinny tekst był przecież

Dzięki

Jakastam

gdybyś nie zrozumiała to padłam, padłam i padłam i niestety nie powstanę

Cudo

Agusss

nigdy nie zanudzisz

i zawsze umiesz się wysłowić jak nikt inny

KC

Sarusia, dzięki za miłe słowa, zawsze mam szeroki uśmiech na twarzy, gdy pojawia się Twój nick pod moimi tekstami, bez względu na to co powiesz, bardzo mnie cieszy, że czytasz

Dzięki

Aduśka, dziękuję, ale to chyba za dużo powiedziane, sama pięknie piszesz

Nie chyba nie chciałabyś widzieć jego miny, a przynajmniej nie tej, którą ja miałam przed oczami pisząc tę scenę dla niego

I żaden mistrzu. Mały skromny lisek

Kocham i dziękuję

Monad

ty moja, OOO MONAD!!!!

też tak mam

Powaliłaś mnie na kolana, nie moment już Jakstam to zrobiła, więc mnie dobiłaś, że tak powiem

pozytywnie, kocham, uwielbiam, całuję

i nie, nie Agusss nie mam romansu z Olą

po prostu pożyczyłam sobie jeden z jej końcowych tekstów

Mazeltov, tak wiem, że trochę pojechałam z naszym biednym Wilsonem, ale tak samo wyszło, jak zwykle

Końcówka właśnie miała nakręać wyobraźnie

bardzo...
Cóż, kto wie kiedy urodzi się kolejna historyjka

Dziękuję i pozdrawiam

justykacz

Tylko miniaturka?

maagdaa

Lisku kolejne cudo !

a_cappella

Lisku!

Hahaha! Aż mam problem ze sformułowaniem jakiegoś logicznego zdania...

Do połowy zastanawiałam się, co też oni tam wyprawiają (ekhem... xD), a tu proszę, kostka...

Ogólnie powiem tak: wesolutkie!

Coccinella

*kwik*

Czytałam jednym okiem, bo drugie już śpi, więc może umknął mi ogólny sens, ale bardzo mi się podobało!

To co oni tam w końcu robili?

Kostka, mhm. Niech House nastawi tak moją!

ED: Nie, jednak rezygnuję, nie chcę mieć z nim bliższych kontaktów.

OLA336

Oj tam, niech ci nie będzie głupio

I oczywiście, że cię kocham

Dziękuję za całusy

Moi domownicy już przywykli, że albo śmieję, albo płaczę, albo ślinię się do monitora

Kocham, całuję i pozdrawiam

i jeszcze raz napiszę, że ta miniaturka jest ŚWIETNA!!!!!

lisek

Justykacz tylko tyle? A tak liczyłam na coś więcej

(oszczędzasz mnie, albo nie było tak źle

)
Pozdro

Maagda, dzięki

A_Cappella, no kolejna miała zÓe myśli

ja nie wiem, co się z Wami dzieje

Cocci

ale cudo zdjęcie, tylko napisy mam niewyraźne

To miało być tak ogólnie na poprawę humoru

Ale jak szukasz głębi to już wyjaśniam

Tekst jest dwuznaczny, niedopowiedziany jak cały związek Huddy. Miał ukazywać to jak widzą go inni ( tak, patrz na wnioski Wilsona

) i jaka jest ich prawda, ale niedopowiedzina prawda, jak walczą, by się nie odsłonić, pomimo, że karty już i tak dawno zostały odkryte (patrz ich zaufanie względem siebie i to że zawsze sobie pomagają, nawet przy nastawieniu kostki

) No mniej więcej o tym myślałam jak to pisałam

Oluś

IloveNelo

Kurczę, przeczytałam już jakiś czas temu, ale nie miałam czasu skomentować...

Bardzo, bardzo mi się podobało

Uśmiałam się jak głupia

Przezabawne

Lisku, ja, marnotrawna IloveNelo obiecuję, że jak tylko przerwa świąteczna nadejdzie i trochę czasu znajdę, to wszystkie twe dzieła przeczytam.

Buziaki

Megan_K

Dobre. Naprawdę myślałam, że do czegoś dojdzie a tu SURPRISE

Wesoły fanfick. I taki... lubieżny ;>

neko.md

halo? czy ktoś widział liska ??
bo mi smutno bez jej arcyyydzieł