Trying to understand [Z]

Ley

Aaaaaaccchhh.

*plusk, kap, kap, kap - Ley rozpływa się i jako ciało ciekłe skapuje na swój dywan już tak dostatecznie brudny*

Dziękuję, dziękuję, dziękuję!

Za to, że Huddy jest znowu razem,
Za to, że masz takie pomysły,
Za to, że dobrze je wykorzystujesz,
Za to, że masz bogatego wena,
Za to, że nie zawodzisz swoich czytelników,
Za to, że szybko wstawiasz części.

Ah. Zakochałam się

Chyba wezmę ślub z twoim wenem

I chyba wyglądam w tym momencie tak:

Zawsze tak wyglądam, gdy czytam genialne fiki.

Czekam na kolejną część

runiu

Po masakrycznej poprzedniej części, która nie wiem czemu tak strasznie na mnie podziałała, ta część jest po prostu cudowna . Cieszę się, że House wziął się w garść. W ostatnim fragmencie bardzo dobrze opisałaś uczucia Cuddy i w ogóle w całym fiku stworzyłaś świetną Cuddy.

Powiem szczerze, że nie spodziewałam się czegoś takiego w fiku Huddy. Zaskoczyłaś wszystkich czytelników tematyką jaką poruszasz (najpierw Rachel, teraz jeszcze alkoholizm House’a) i tym, że dajesz sobie z nią tak świetnie radę.

Pozdrawiam i życzę wena

dr Tygrysolka

No skoro tamta część Oli nie pokrzepiła, to ta już musi

Nie widzę innej możliwości

Cytat:

Chyba wezmę ślub z twoim wenem

Najpierw musisz grzecznie poprosić go o rękę

Może się zgodzi

Cytat:

Już myślisz już coś przypuszczasz, a tu Tygrysek robi ci boom

No to BUM!

Pięć miesięcy wcześniej

WRZESIEŃ

- House, chodź tutaj – Cuddy ponaglająco machnęła ręką w kierunku diagnosty. Greg westchnął cicho i dołączył do niej.
- Możesz mi powiedzieć, do czego jestem ci tutaj potrzebny? – zaczął marudzić.
- Jako… opiniodawca – odparła Lisa, tłumiąc śmiech. Po chwili obydwoje stanęli przed sklepem z wielkim szyldem głoszącym: „Świat dziecka. Wszystko, czego potrzebujesz dla swojego malucha.”
- Dlaczego dałem się w to wpakować – jęknął House, kręcąc głową. Cuddy tylko złapała go za rękę i pociągnęła do środka.
Od razu, niemal na progu dorwała się do nich ekspedientka, niezwykle nadgorliwa i ze sztucznym uśmiechem na twarzy.
- W czym mogę państwu pomóc? – zaszczebiotała.
- Chcieliśmy tylko popatrzeć – odpowiedziała niepewnie Lisa. Trzymając Grega za rękę, udała się na koniec sklepu, w dział niemowlęcy.
- No to szukamy – oznajmiła i natychmiast zagłębiła się w stosy dziecinnych ubranek, przekładając je z błogim uśmiechem. Nagle poczuła, że ktoś ją stuka w ramię.
- Tak? – odwróciła się. Przed nią stał House, uśmiechając się szeroko. Pomachał jej przed nosem znalezioną przez siebie czarną bluzeczką z napisem „The Greatful Dead”.
- Już znalazłem – powiedział rozpromieniony. Cuddy pokręciła głową, ale kąciki jej ust zadrżały lekko.
- Greg, szukamy rzeczy do wyprawki.
- Znalazłem – powtórzył.
- Zdefiniować ci wyprawkę niemowlęcą?
- Skoro chcesz – wzruszył ramionami.
- To są pajacyki, śpioszki, body, butelki – te rzeczy, które będą potrzebne dziecku zaraz po narodzeniu – wyjaśniła z kpiącym uśmiechem. – Kto jak kto, ale ty powinieneś to wiedzieć.
- To ta bluzka nie nadaje się do wyprawki? – zapytał House, robiąc minę zawiedzionego dziecka.
- Hmmm… Pomyślmy… Nie!
- Cuddles…
- Szukaj dalej – ucięła. Nagle za plecami usłyszała znajomy głos. Odwróciła się.
- O, cześć, Cameron – uśmiechnęła się. – Co tutaj robicie?
- Szukamy prezentu dla bratanicy Allison – wyjaśnił Chase. – A wy? Nie, przepraszam. Głupie pytanie.
Cała trójka się roześmiała. Zaraz dołączył do nich Greg. Stanął obok Lisy i podał jej maleńkie dżinsy. Podniosła je do góry i powiedziała:
- Doprawdy, artykuł pierwszej potrzeby dla noworodka.
- To co ona ma nosić?! – zbulwersował się House.
- Śpioszki – wyjaśniła Cuddy. – Pajacyki. Nie wiem, coś, co noszą wszystkie inne noworodki!
- Wyobrażacie sobie moją córkę w różach? – zapytał z niedowierzaniem.
- Nawet mi to przez myśl nie przeszło – zapewnił go szybko Chase. Cameron przytaknęła.
- A teraz nie będziemy wam przeszkadzać – powiedziała i złapała Roberta za rękę, odciągając go w inny rejon sklepu. Lisa i Greg zostali sami.
- Odłóż te spodenki – poprosiła go. House wykrzywił twarz w podkówkę.
- Ale ja tak bardzo chcęęęę – zajęczał.
Cuddy uśmiechnęła się i odwróciła się od niego, wracając do wieszaka ze śpioszkami. Jakiś czas później stanęła wraz z Gregiem przy kasie, stawiając na ladzie koszyk z wybranymi ubrankami. Na samym wierzchu nasyconym błękitem pyszniły się małe dżinsy.

OLA336

I czy nie można było tak od razu?

Dziękuję, uśmiech z powrotem zagościł na mojej twarzy

Część piękna

Jednak jakoś w dalszym ciągu nie mogę wybaczyć Greg’owi jego… jak by to nazwać… wybryków z alkoholem? No, nazwijmy to wybryków z alkoholem

Mam też dziwne wrażenie, że to się jakoś bardzo, ale to bardzo źle skończy i strasznie się tego boje. Mimo wszystko czekam na cd. Pozdrawiam

joyjoyjoy

nie wiem czy mi wypada, ale ... kocham Cię ! *.*
a raczej to, co piszesz

.

IloveNelo

już się przestraszyłam (pijący House -

)
ale na szczęście kolejnymi częściami mnie uspokoiłaś

pięknie, cudownie, wspaniale!

Wena!

Zraniona

Nie no, to muszę skomentować

I tyle

Bo kocham śpioszki

noi twojego wena

runiu

Śliczna, słodka część. Miło się czyta w końcu coś tak optymistycznego. Nawet jakiś kompromis z dżinsami został zawarty

Czekam na cd, ale jakoś wydaje mi się, że zakończenie fika będzie straszne.

OLA336

A czemu tu nie ma kolejnej części?? *Siedzę i płaczę*

dr Tygrysolka

Nie siedź, Oluś i nie płacz

Jest kolejna część i to z dedykacją dla ciebie

Wczoraj mnie nie było, bo oglądałam pierwszy odcinek 6 sezonu

Nie byłam już w stanie skupić się na niczym innym

OLA336

To za dedykację

A to

Za tą część. Boże jakie to jest piękne, aż się wzruszyłam i mam łzy w oczach. Kurde twój fik mnie rozbraja. Po prostu jest w nim to „coś”. To coś to moim zdanie „samo życie” To jest tak prawdziwe, że po prostu zapiera mi dech. Kurde ja nie wiem co mam napisać bo żadne słowa nie wyraża tego, jak bardzo podoba mi się ten fik i żadne słowa nie wyrażą tego co czuję czytają to opowiadanie

Ley

Czy wyjdziesz za mnie o wspaniały Wenie Tygryska?! *klęka na jedno kolano*

Wszyscy płaczą, a mi dzięki twojemu opowiadaniu poprawia się humor.

Pierwszy dialog zabójczy

runiu

OLA336

lisek

Hmm.... i co ja mam powiedzieć

Moje marzenie o Huddy maleństwie się spełniło

Tylko, dlaczego wyszło Ci tak serialowo

House w Twoim wykonaniu dokładnie tak, by się pewnie zachował w serialu, szczęśliwy, ale nadal nie okazuje zbyt wielu emocji.
Tekst Cuddy na początku powala

Potem to mogła być już tylko sielanka, dom, mąż, rodzina i dwie śliczne córeczki

Ale nasz kochany Tygrysek stoi po ciemnej stronie mocy

jeśli mogę tak powiedzieć

I znów będę rozmyślać co będzie dalej i skąd takie zachowanie u Cuddy. Tygrysku prosi nie każ długo czekać. Nie będę się rozpisywać jakie fajne było i jak mi się podobało

Bo to norma w Twoim przypadku, że wszyskim się podoba

Jedno "ale" - prosi o dłuże fragmenty

Bo czyta się super
Wencia na ciąg dalszy

IloveNelo

dr Tygrysolka

Końcówki poprzedniej części autorka interpretować Wam nie będzie. Na tym polega magia niedpowiedzeń, że każdy może zrozumieć je inaczej.

OLA336

Zraniona

Boże i jak ja mam komentować twojego ficka skoro po każdej części zapiera mi dech?
Więc mojgo komenta nie zobaczysz, ale ja zawsze tu będę i ciągle będe czekała na nową część z pod klawiatury diabełka z ciemnej strony mocy

Papa

Moment

IloveNelo

No tak... Tego się spodziewałam...

Czyli nadal staczamy się po równi pochyłej...
Niestety i tak bywa...

Ley

Jej.

To takie prawdziwe.

Ukazuje co alkohol robi z ludźmi i do czego może doprowadzić.
Bardzo, ale to bardzo mi się podobało!
Chyba najlepsza część? Ale nie jestem pewna, bo w każdym parcie pojawiało się coś, co mnie zawsze urzekło.

Po prostu nie wierzę, że House mógłby uderzyć Lisę.
Ale myślę, że to nie był on. Nad jego umysłem zapanowało uzależnienie.

Rachel jak zwykle słodka. Pokazała się z opiekuńczej i wrażliwej strony.
Więc fragment z dwoma "siostrami" jest jednym z najlepszych w tej części.

Padam na kolana, bo ten rozdział uwiódł moje serce.

Twój Wen jest cudowny! Kocham go na zabój!

Muszę kupić najpiękniejszy pierścionek jaki zdołam znaleźć.

Całuję wszędzie i pozdrawiam.

dr Tygrysolka

lisek

Nie

Dlaczego moja kochana Cuddy tak cierpi

I gdzie jest ten cholerny Greg

O co tu chodzi? Co ty tam jeszcze planujesz? Lisek znów zaciekawiony i przerażony musi czekać na kolejną część, bo cały czas mam przed oczami twój pierwszy post

WENA i proszę zrób coś, by nie było tak strasznie

Ley

Ekhem.... raz, dwa, raz... próba klawiatury...
Przepraszam, za to, że wywołałam u ciebie zÓe myśli

Ale chyba muszę jakoś zdobyć twoją przychylność

Ta część była bardziej spokojna niż poprzednia.
Tylko jednego nie rozumiem.. czy, czy Lisa straciła Danielle?
Bo tak to zinterpretowałam...
Cuddy się zmieniła? Jestem ciekawa w jaki sposób.
Twoje opowiadanie jest takie... tajemnicze?
Jest w nim tyle niedopowiedzeń, zagadek...
Jak ja to lubię.

Nie chce żeby się kończyło.

*myśli o bliskim końcu i łezka zaczyna kręcić jej się w oku*

A właśnie ciekawe gdzie się podział House? *rozwiązuje jedną z zagadek Tygryska rodem z CSI*

Czekam na kolejną jak myślę równie wspaniałą część

PS: Napisany pod napływem miłości do twojego wena

No wiem. Nie rymło się ani troszka xD

dr Tygrysolka