Titanium [M]

NiEtYkAlNa

Taki mam humor, więc taka jest tez miniaturka. Nie wiem co z tego wyszło, bo nie pisuję takich rzeczy, dlatego oceńcie sami

<i>Zweryfikowane przez NiEtYkAlNa</i>

Stoi w deszczu wypatrując błękitu, ale gęsta mgła zasłania wszelkie widoki.
Jedyne co może ujrzeć, to łzy na policzkach wymieszane z kroplami deszczu.

Stoi zaledwie kilkanaście metrów od niej, ale wyciąga dłonie przed siebie, jak ten ślepiec pogrążony ciemnością szukając po omacku swojego przeznaczenia.

Czy je odnajdzie, czy w końcu spotka szczęście?

Jej zwiewna, jasna sukienka, teraz cała brudna niosi kurz, wiatr zdmuchnął go z jej pobliża. Biegnie ile sił w nogach, bosa, naga.

Szuka go, ale czy znajdzie? Czy zauważy?

Jak siedzi w ciemnym kącie skulony i szlocha cicho. Błękit zmienia się w granat, a ten z kolei zaczyna ociekać czernią.

Nagle wszystko pokrywa smoła, ogranicza jej ruchy, stopy ślizgają się bezwładnie pod czarną mazią. Tak, jakby ciągle stała w miejscu.

Czy to już koniec? Czy kiedykolwiek zaświeci słońce?

Nie poddaje się, wstaje i opierając się o wszystko, co znajdzie dookoła idzie w jej kierunku. Słyszy jak go woła, jak błaga, by nadal szukał. To nie zabawa w chowanego, to życie.

Upada, boli ją, płacze, nie ma siły się podnieść. Postanawia walczyć dalej, wie, że musi. Inaczej straci wszystko.

Błaga ją, żeby się nie poddała, czuje jej ból, słyszy cichy płacz. Jego cierpienie nie jest istotne, znajdzie ją, choćby mgła miała nigdy nie ustąpić.

Zrywa się burza, grzmoty uderzają w ziemię jeden po drugim. Światło. Biegnie do niego pomiędzy błyskawicami, czuje jego zapach. Zbliża się.

Wypatruje jej, kwiatowa woń dociera do jego nozdrzy, pierwsza chwila przyjemności od tak długiego czasu.

Czy to już?

Hojny wiatr rozwiewa wszystkie chmury, nastaje cisza, ciepłe światło ogrzewa jej twarz, promienie oświetlają zmęczoną, odartą z ubrania sylwetkę. Widzi go.

Podąża w jej kierunku, utyka. Idzie tak szybko, jak mu tylko nogi pozwalają. Jego pokaleczone ciało jest jak wielka rana, ona jest jego opatrunkiem. Wpada w jej ramiona.

Czy go uleczy?

Czule muska ustami jego rozdartą skroń, łza spływająca po policzku upada na jego dłoń, teraz to jego kropla życia.

Trwają tak bez końca, otacza ich tylko światłość, a rany goi miłość. Ta, której z uporem szukali.

baby

neko.md

jakie to piękne ...

NiEtYkAlNa

neko.md oczywiście, że możesz, nawet nie musisz pytać

baby dziękuję

mazeltov

"Czule muska ustami jego rozdartą skroń, łza spływająca po policzku upada na jego dłoń, teraz to jego kropla życia.

Trwają tak bez końca, otacza ich tylko światłość, a rany goi miłość. Ta, której z uporem szukali."

piekny fragment

Aleksandra

to jest takie głębokie, mam łzy w oczach! Nietykalna, jesteś moim guru!

Kocham ten tekst

czarodziejka

a rany goi miłość. Ta, której z uporem szukali.

Cudowne.
Takie troszkę jakby filozoficzne? z głębią.
Kocham

Brak mi słów normalnie przez Ciebie!
Ale wiedz, że wyszło Ci jak najbardziej.

Mam nadzieję, że jeszcze coś w tym stylu napiszesz. ; )
Pozdrawiam cieplutko

Wena i czasu ogromnych ilości.

gehnn

Mój typ! Trochę za słodko się kończy, ale i tak :D

Ciekawie, ładnie, a nawet bardzo. Dużo przenośni. Lubię dużo przenośni, kocham niedosłowność (kiedyś przestanę to powtarzać w każdym poście. naprawdę). Ładnie napisane. Szybko i miło się czyta. Parę błędów interpunkcyjnych jest. Poza tym nie mam zastrzeżeń, jak najbardziej mi się podoba.

Śliczna, klimatyczna miniaturka.

Pozdrawiam i wenna.

NiEtYkAlNa

mazel jaki długi komentarz

dziękuję

Aleksandra dziękuję bardzo

czarodziejka

marguerite.

Jak siedzi w ciemnym kącie skulony i szlocha cicho. Błękit zmienia się w granat, a ten z kolei zaczyna ociekać czernią.

Trwają tak bez końca, otacza ich tylko światłość, a rany goi miłość. Ta, której z uporem szukali.

Nie wyróżnię się niczym specjalnym.
Wszyscy zacytowali to, co się im najbardziej podobało? Ja też!
W szczególności pierwszy fragment, który podałam... Błękit zmienia się w granat, a ten z kolei zaczyna ociekać czernią. ...

Tekst ma naprawdę nie lada potencjał i jest naprawdę głęboki.
Czytając przypomniała mi się piosenka Celine Dion - "My Heart Will Go One". Też jest taka nastrojowa...
Włączyła sobie ją i przeczytałam tekst jeszcze raz! Nie wiem czy to w ogóle możliwe, ale wtedy robi jeszcze większe wrażanie....

Vicodinka

Piękne....

To mój komentarz