Tatuś [Z]

nimfka

genialne po prosyu

ale gdzie to +18 :> bo nie widzę, będzie dziś??

Syśka

Właściwie to fik już napisany więc wklejam PART 7

Nie mam wprawy w weryfikowaniu tekstu więc umówmy się, że moment dla pełnoletnich zaznaczę kolorem. Reszta jest raczej grzeczna.
Nie chciałam narażać się adminom, stąd cały fik zaznaczam +18

PART 7

House przyłożył głowę do poduszki. Liczył, że szybko przyjdzie sen, który choć czasowo uwolni go od tej przeklętej nogi.
Przypomniał sobie stojącą w wannie Cuddy.
„Czy ona się uśmiechała??” Przechyliła zalotnie głowę… Jak mógł tego nie zauważyć? Wyraźnie go kokietowała, a on po prostu stamtąd wyszedł? Powinien był zostać i…
Zasnął.

Całe pomieszczenie przesiąknięte było jej zapachem. Podszedł bliżej. Stojąc nago w wannie prawie dorównywała mu wzrostem. Gdy był już kilka centymetrów od jej twarzy przymknęła oczy i lekko rozchyliła usta. Delikatnie, prawie ze strachem dotknął jej ramion i przywarł do jej miękkich, wilgotnych warg. Zadrżała przy tym pierwszym pocałunku. Zanurzyła palce w jego włosach. Mocniej zagłębiła się w jego usta. Muskał samymi opuszkami palców mokrą skórę na jej plecach. Uniosła wysoko brodę tak by mógł pokryć pocałunkami jej szyję i płatki uszu. Niesforne loki łaskotały go w twarz. Otworzył oczy i spojrzał na nią pytająco wielkimi niebieskimi oczami. W odpowiedzi uśmiechnęła się i zdjęła jego pomięty T-shirt. Teraz przytulił ją czując na swoim torsie ciepłe, nagie piersi. Jednym zręcznym ruchem uniósł ją nad wodę i wyjął z wanny. Nawet nie poczuł nogi. Usiadł na krawędzi wanny, a Lisa na jego kolanach oplatając jego tułów długimi nogami. Przygarnął ja do siebie gwałtownie i już miał ją pocałować, gdy usłyszał drażniący dźwięk telefonu.
„Skąd w tej łazience cholerny telefon?!”

Dźwięk stawał się coraz wyraźniejszy. Cuddy zniknęła.
House otworzył oczy. Miał spocone ręce i twarz.

- Czego?!- odebrał nadzwyczaj uprzejmie jak na te okoliczności.
- Yyy… House?
Wilson brzmiał co najmniej nietrzeźwo.
– Możesz... możesz po mnie... przyjechać? Jestem w barze... w barze u Bart’a… - wymamrotał.
- Role Ci się nie porąbały? – syknął wściekły House.
To James był jego nadwornym taksówkarzem, nie odwrotnie. W dodatku przerwał mu sen, TAKI sen.
- Musimy pogadać – wybełkotał Wilson.
„Cholera!” pomyślał Greg. Spojrzał na zegarek. 2.14.
Poczucie winy po bliźniaczej sytuacji z przed kilku miesięcy kazało mu podnieść się z łóżka i włożyć leżącą na podłodze koszulę.
Wstał. Noga bolała go jakby trochę mniej, chwycił jednak z nocnej szafki Vicodin i połknął profilaktycznie kilka tabletek.
Złapał kluczyki i swoją laskę. Trzasnął ze złością drzwiami i pokuśtykał w stronę samochodu.

Przy barze siedział Wilson. Barman już sprzątał.
- Nalej... jeszcze jednego... nalej mi! – James ledwo siedział.
Uśmiechnął się szeroko na widok przyjaciela.
- Mogłeś przyjechać do mnie, mam coś lepszego niż te siki, które pijesz. - House nie zamierzał przedłużać pobytu tutaj.
- Cuddy chciała… - zaczął Wilson.
„Doskonale!” pomyślał Greg i przewrócił oczami. „Teraz jeszcze będę wysłuchiwał lamentów zakochanego pijaczyny.”
- Ona chciała urodzić... chciała moje dziecko urodzić!– ledwo wybełkotał James.
- No gratulacje! Nie sadziłem, że marzy o wychowywaniu maminsynka, który zostanie onkologiem tylko po to by całe życie bez poczucia winy powtarzać „Przykro mi, to rak! Nic się nie da zrobić!”. – House był zirytowany tą rozmową.
- Ha! No widzisz! ... hihi... A jednak chciała! – Wilson uśmiechnął się triumfalnie.
- No niezła szopka! Idziemy – zdecydował House. Był zmęczony.
- House! Chodziło niestety TYLKO... tylko o dziecko. Hihi... Ale przyznaj... przyznaj, że byłeś zazdrosny. A ja... hihi... powiedziałem jej, że... że na pewno jesteś.
- Ty idioto! – Greg miał już tego dość. – kiedy to zrobiłeś wieczorowy kurs skanowania myśli?
Teraz to go tu chyba zostawi!
Wilson nagadał babie głupot i teraz to on będzie musiał się z nią użerać. Niestety w połączeniu z tym co zrobił, gdy płakała po utracie tamtej małej… To mogło zmienić ich relacje, a tego nie chciał. Było mu wygodnie tak jak jest. Bez odpowiedzialności, bez zaangażowania, bez marudzenia! Przyjaźń z Wilsonem to wystarczające źródło odwiecznych pretensji, moralizatorskich wywodów i ględzenia o uczuciach.
Wsiedli do samochodu. Wilson zasnął w trakcie jazdy. Najchętniej obudziłby go zdzielając laską po łbie.

Lisa spała niespokojnie. Przewróciła się na bok i otworzyła oczy. Było kilkanaście minut po drugiej.
Ostatnim obrazem sennym, który zapamiętała były JEGO oczy.
„Jest tak złośliwy, że nawet we śnie mnie prześladuje!”.
Wypadki ostatnich dni spowodowały, że Cuddy wielokrotnie myślała o swoich relacjach z Gregory’m Housem.
Wiedziała, że po nim nie należy się spodziewać tego co po każdym innym. Nawet gdyby cokolwiek do niej czuł nigdy się nie przyzna. Mimo całej jego odpychającej otoczki podziwiała jego błyskotliwy umysł, to, że uparcie dążył do celu, a nawet to „wyrafinowane” poczucie humoru.
Tyle, że Greg nigdy nie pozwoli jej się zbliżyć na tyle, by ją pokochać.
A ona? Ona jest „za stara” na platoniczną miłość….

„Lisa! Tu ziemia! Jutro masz zebranie zarządu. Idź spać!”.
Zamknęła oczy.
Znów zanurzyła się w błękitnej toni. I nie uważała, że ten obraz był jej nie miły.

Zasnęła.

...

martusia14

przeczytałam wszystkie części od razu i stwierdzam że to jest boskiee,cudowne i piękne
błagam cię nie przestawaj pisać bo twój fik bardzo mi sie spodobał
pozdrawiam i czekam na cd

Cave

gdy tylko doczytalam sie ze +18 zaznaczasz innym kolorem, odrazu przewinelam w dol zeby zobaczyc ile jest tych fragmentow

zÓa ja

no i nigdy nienudzace sie slowa: czekam na wiecej xD

Syśka

Cave, muszę poćwiczyć pisanie TAKICH momentów, żeby mogło być ich więcej - wiesz, zaczynam niewinnie

Jeśli ten fik ogólnie Wam się spodoba to może skuszę się na następny.

Miyoshii

faaaajne

super fik

mam nadzieję, że się skusisz

na następny

amandi

Cave, zrobiłam idealnie tak samo

zÓo jest zaraźliwe

Syśka, dziękuję

, czuję się pozdrowiona

... pamiętam swój debiut, więc będę sekundować ci po wsze czasy

. Piszesz bardzo ciekawie i mam nadzieję, że na tym fiku się nie skończy

. Tekst o Małej Syrence i idiotach mnie powalił

. W ogóle bardzo dobra była część 6, w której House niby przypadkowo napatoczył się na kąpiącą się Cuddy (już ja go znam! siedział w samochodzie z lornetką!

)... ta scena... elektryzujące napięcie pomiędzy nimi...szczególnie ze strony House, który mimo że rzucał zwykłymi uwagami, to jednak na chwilę dał się porwać chwili i przestał się kontrolować ("Lisa..."), ale szkoda, że nie poszedł z tym brakiem hamulców dalej

. Choć ręcznik do rąk też był świetny

.

Zaś część 7... no-no-no

Hałsiu zorientował się w sytuacji, bo Łilsonek jak zwykle języka nie umie za zębami utrzymać i pochwalił się prośbą Kadi

. Nieźle

. swietna była ta rozmowa pomiędzy nimi, gdzie Wilson tak chwalił się, że Cuddy jednak go wybrała

. A House'owy maminsynkowaty onkolog i wieczorowy kurs skanowania myśli? - rewelacja

. House teraz jeszcze bardziej nie wie, co zrobić... wyżycie się na Wilsonie, choć kuszące

, chyba nie jest najlepszym rozwiązaniem, więc... więc czekam niecierpliwie na... szalone, prawdziwie zÓe +18

. Sen mi się bardzo podobał, delikatnie opisany, niewinny

, pokazujący to, jak bardzo House pragnął w tamtej chwili Lisy... i to przebudzenie... doskonałe... biedaczek

... bliźniacza sytuacja - obejrzałam dzisiaj jeszcze raz i znowu się popłakałam... to za mocne jak dla mnie

. A tym razem to House w poczuciu winy musi zwlec się z łóżka nad ranem i zbierać przyjaciela z baru

A więc, jak zawsze - barrrrrrrrdzo niecierpliwie - czekam na jak najszybsze wrzucenie kolejnej części

i mocno pozdrawiam

Syśka

Wszystko już poprawione, więc wrzucam.

Jutro laba

PART 8

Dotarł do szpitala po jedenastej. Powinien od ponad godziny przyjmować w klinice. Przed gabinetem czekało kilkanaście osób.
- Ty, ty i ten śpiący do domu! Nic Wam nie jest. – House wskazał na kilku pacjentów - Tej powiedzcie, że czopków się nie łyka. A reszta … niech poczeka na prawdziwego lekarza!

Odwrócił się i poszedł na górę.
„Pacjent Formana” dochodził do siebie. Gość powinien wycałować mu tyłek, za to, że go uratował przed oskalpowaniem.
„Idioci!” – ponownie ocenił kompetencje swoich podwładnych.

Zaczął odbijać o ścianę piłkę. Ten monotonny dźwięk zawsze wspomagał pracę jego neuronów.
Co powinien teraz zrobić? Iść do Cuddy i obrazić tak, by jeśli miała jakiekolwiek złudzenia - pozbyła się ich natychmiast. Było to zdecydowanie najprostsze i najrozsądniejsze rozwiązanie. Znajdzie odpowiedni moment i wszystko wróci do normy. A potem przez pół roku będzie miał świetny temat do drwin - dziecko Wilsona! Ha ha...

- Cuddy pytała gdzie są dokumenty, które miałeś przygotować – usłyszał głos Formana.
- Ja miałem przygotować?! – House zrobił minę, która miała wyrażać zdziwienie i oburzenie zarazem. – Czy Ty nadal uważasz, że zatrudniłem Cię tu ze względu na Twój „medyczny geniusz”? Bo mnie się wydawało, że jesteś na etacie pracownika od CZARNEJ roboty!
Forman wiedział, że dalsza dyskusja jest bez sensu. Włączył laptopa i zaczął przeglądać dane.
- Idę poinformować Cuddy, że przyniesiesz jej co chciała jak tylko uporasz się z tymi CYFERKAMI.- rzucił House stojąc w drzwiach.

Chyba nie będzie już tu dzisiaj potrzebny.
Chwycił swoją kurtkę i zniknął w korytarzu.
„Przedstawienie czas zacząć!” uśmiechnął się w duchu i skierował kroki do administracji.

Cuddy stała tyłem do drzwi w skupieniu przeglądając jakieś papiery.
- Baaaczność! – krzyknął House otwierając drzwi na oścież.
Lisa gwałtowanie wyprostowała się , ale nie odwróciła głowy.
- Rozumiem, że dla odmiany Ty masz coś dla mnie!
- Wilsona nie złamałaś, a pamiętaj, że ja jestem od niego twardszy! - zadrwił, kładąc nacisk na ostatnie słowo.
Cuddy odwróciła się i spojrzała na niego. Stał od niej o pół kroku. Uniosła się na palcach, żeby być bliżej jego twarzy i wolno wyszeptała.
- Czuję, że zbliża mi się owulacja House. Nie mam czasu szukać nikogo innego. Chyba będziesz miał wreszcie okazję się sprawdzić.
Greg ze zdziwienia uniósł brwii. Uchylił usta jakby chciał coś powiedzieć.
Chwyciła jego dłoń i położyła na swoim pośladku.
Stał osłupiały.

Nagle gwałtownie cofnęła się i diametralnie zmieniła wyraz twarzy.
- A teraz weź zimny prysznic i jazda odrobić godziny w przychodni! – powiedziała twardo, bez cienia emocji.
„O nie, Kobieto!” zakrzyknął w duchu. Nigdy nie tańczy jak mu zagrają!!!

Zacisnął palce na jej włosach i przywarł wargami do jej ciepłych ust.
Była tak zaskoczona, że nawet nie próbowała się uwolnić. Ją samą zdziwiło to, że pod opuszkami palców poczuła jego szorstki zarost.
Całował ją łapczywie. Nie zwalniał uścisku.
Lisa wcale nie chciała by ja puścił.

- Chodź – szepnął
Lisa chwyciła płaszcz i wyszła za nim.
- Musze wyjść. Jestem pod telefonem – rzuciła do pielęgniarki w recepcji.
Czekał na parkingu siedząc na swoim motorze.
Założyła kask, który jej podał.
Musiała podciągnąć wąską spódnicę, żeby w ogóle wsiąść.
Przylgnęła do niego całym ciałem.
Ruszył gwałtownie.
Nie wypowiedzieli do siebie nawet jednego słowa. Każde z nich wiedziało, że jakiekolwiek słowo będzie nieodpowiednie.

...

Syśka

Epilog jest zUy

+ 18

EPILOG

Zamknął za sobą drzwi jej mieszkania. Laskę oparł o najbliższą ścianę. Cuddy stała tyłem, pół kroku przed nim.
Nagle odwróciła się. W pustym domu rozległ się głuchy dźwięk uderzających o drzwi pleców Housa.
Lisa wczepiła się w jego usta, a jej ręce pośpiesznie zdejmowały z niego kolejne warstwy ubrania. On również bezładnie rozpinał jej bluzkę, rozsunął zamek spódnicy.
Wyglądali jak para nastolatków, którzy nie do końca wiedzą co robić. I tak się czuli – jakby to robili pierwszy raz.
Nienasycone pocałunki, pośpieszne oddechy.
Gdy dotknął jej piersi zadrżała.
Wyglądała teraz sto razy lepiej niż wtedy gdy mu się przyśniła. Jej pośladki będące tematem tylu drwin uginały się sprężyście pod naciskiem jego palców. Nie wyobrażał sobie nic bardziej doskonałego.
Jego ręce błądziły po zakamarkach jej ciała.
Spojrzała na niego zachęcająco, odwróciła się i oparła o ścianę.
To nie był romantyczny, delikatny seks. Żadne z nich nie chciało już dłużej czekać.
House wtulił twarz w jej włosy. Tak jakby chciał ukryć przed światem uczucia, które malowały się na jego twarzy. Zatopić w ciemnych lokach dźwięki rozkoszy.
Poziom ich podniecenia sprawił, że nie trwało to długo. Oboje byli jednak zaspokojeni i szczęśliwi.

Gdy przechodzili do sypialni House wreszcie przerwał ciszę.
- Czy jest Pani zadowolona z usług Banku Spermy Gregory’ego Housa? –zapytał.
- To zależy od wyniku testu ciążowego – przekomarzała się Cuddy.
Usiadł na łóżku.
- Ja tam mogę próbować do skutku. To ile chcesz tych pijawek? Cztery? Pięć?
Lekko przyciągnął ją do siebie…

THE END!

martusia14

Łał no normalnie mnie przytkało nie wiem co napisać
Ten fik udał ci się genialnie i mam nadzieje że napiszesz jeszcze coś dla nas; )

Pytanie Housa ile Cuddy sobie życzy pijawek mnie powaliło myślałam że umrę ze śmiechu

To jak potraktowała go w gabinecie drocząc się z nim - genialne

Co a jeszcze mogę napisać no po prostu fik cudeńko

pozdrawiam;) i czekam na kolejnego fika

Día

WOW! To było genialne!!!!!!!
I ta końcówka

- Czy jest Pani zadowolona z usług Banku Spermy Gregory’ego Housa? –zapytał.
- To zależy od wyniku testu ciążowego – przekomarzała się Cuddy.
Usiadł na łóżku.
- Ja tam mogę próbować do skutku. To ile chcesz tych pijawek? Cztery? Pięć?

Genialne, genialne i po stokroć, stokroć? co tam stokroć! Po tysiąckroć genialne

Z utęsknieniem wypatruję kolejnych twoich fików. Wena życzę

nimfka

WOW genialna końcówka

Cave

Izabella

Końcowe częsci są cudowne.
Uwielbiam gdu House mota się z zazdrości i próbuje uporządkować swoje emocje.

Niektóre dialogi iście serialowe. Gratulacje.
Tylko Wilsona mi szkoda. Nie udźwignął facet problemu, choć sie starał. No i sie spił i wszystko wygadał.

Czekam na coś jeszcze.

amandi

dr. paula

Przeczytałam chyba ze 3 części na raz i jestem pod wrażeniem!
Bardzo fajnie ci wyszedł ten fik.

Ale końcówka była najlepsza!

Syśka

Dzięki za wszystkie miłe słowa

Rumienię się czytając kolejne komentarze

Cave

runiu

Przeczytałam na raz całość, mam nadzieję, że nie masz mi za złe, bo po pierwsze tak lubię (nie muszę się denerwować o to kiedy nowa część), a po drugia - sesja.

Część pierwsza.
Oj biedny Wilson, przestraszył się, ale świetnie opisałaś jego reakcję. W sumie myślę, że jakby Cuddy w serialu miała taką prośbę, to też by poszła do Wilsona.

Część druga.
Biedne króliczki z Housem nie mają szans. Masa świetnych dialogów. Myśli Cuddy w końcu zaczynają biec w dobrym kierunku.

Część trzecia.
Rozmowa House-Cuddy - masz genialne poczucie humoru, pomysł Cuddy i rozmyślania House'a - cudowne.

Część czwarta.

czarna kawa.

uśmiałam się z pijanego Wilsona

biedaczysko!
no, no, no. Cuddy jaka porywcza! I House, który tak chętnie sprawi jej kilka pociech

pięknie, czekam na kolejne dzieła.

Syśka

Bardzo dziekuję za wszystkie komentarze

i bardzo miło mi było, że śmialiści się czasami nawet do łez

i o to chodziło!!!

Wszystkich zainteresowanych kontynuacją zapraszam TU.

[R]udy

coool

Ann

"- Czy jest Pani zadowolona z usług Banku Spermy Gregory’ego Housa? –zapytał.
- To zależy od wyniku testu ciążowego – przekomarzała się Cuddy.
Usiadł na łóżku.
- Ja tam mogę próbować do skutku. To ile chcesz tych pijawek? Cztery? Pięć?" -> cudo xD...takimi tekstami zabijasz mnie

Mmm...pomysł ciekawy...biegnę czytać dalsze części

IloveNelo

haha!

zÓy House, zÓa Cuddy, zÓy, zÓy, zÓy epilog!

A na domir zÓego kontynuacja!

Czego więcej do szczęścia potrzeba?

Świetny fik!

pozdrawiam