Szorty ceone [D]

ceone

Koktajl

Cytując: Genialna ze mnie Hilsonka ;d
Zły wem, zły

! Wymyśl mi jakiegoś Hilsona !

Ten wieczór przypominał emocjonalny koktajl. Nieopisany ból, pustka w sercu. Gorycz niespełnionych nadziei, zawiedzionych marzeń. Szczypta ciepłych uczuć, które nie znalazły ujścia. Szklanka wypełniona po brzegi samotnością, odosobnieniem, poczuciem całkowitej rezygnacji. Kolor ścian, który wpierw wydawał jej się łagodny, teraz krzyczał pod każdym spojrzeniem, jakby rozdzierany bólem. Zapach przygotowanego wcześniej mleka, dziecięca melodyjka dobiegająca z sąsiedniego pokoju. Oderwanie od realności, całkowita duchowa absencja. Ciche, jakby odległe stukanie do drzwi. Zapach jego perfum, szelest koszulki. Wyraz błękitnych oczu, niby nutka słodyczy, spływająca po brzegach naczynia, wypełniająca każdy poszczególny kawałeczek jej serca. Ciepło jego oddechu, leciutkie drapanie brody, miękkość warg. Chwilowe zamroczenie, wybuch skrywanych od dawna namiętności. Niezmącone niczym szczęście. Nagłe opamiętanie. Lekkie zdziwienie przeplatane setką pytań bez odpowiedzi. Ślad jego obecności, echo jego słów. Dobranoc, dobranoc, dobranoc. Koktajl wychylony do dna, jednym haustem. Stłuczona szklanka.

kremówka

Omg...
Nie wiem nawet co napisać...
Stworzyłaś coś w rodzaju narracji do sceny, którą wszystkie znamy już chyba na pamięć... I zrobiłaś to tak pięknie...
Nie wiem dlaczego, ale zawsze te najpiękniejsze fiki są smutne...
Niby krótko, niby niewiele, ale w tych niewielu słowach zamknęłaś tak wiele...
Jetem pod wielkim wrażeniem...

eye_roller

wow! no to był czad. świetne.

minnie

Wow!! świetne

Izabella

To takie małe cudeńko, perełka, klejnocik.
Wyjąc na chwile z pudłeczka, podziwiać i schować na póżniej i znów podziwiać.

Cave

Cudowne.. wow

ceone

amandi

Poczułam się, jakbym dostała zastrzyk zachwytu. Tyle emocji, taki opis... Do tego pocałunku idealny. Boże, jakbym przeżyła to razem z nią.. W tak krótkiej treści tyle zawartości.. cudo

runiu

Pięknie opisałaś tą scenę, bardzo dobre porównanie do koktajlu. Chociaż tekst jest taki krótki, to zawarłaś w nim wszystko co trzeba.

Jarii007

Cudo

Przepięknie to opisałaś

Więcej

Mieszanka wybuchowa

LicenceToKill

No no no *pełna podziwu*
Zaskoczyło mnie, pozytywnie oczywiście

ceone

*rozdaje horumowiczkom buziaki w ramach podziękowań za tak miły odzew*

nutka

Naprawde fajne , bardzo mi sie spodobało

czekam na więcej , pozdrowienia

ceone

Kochać, nie znaczy patrzeć na siebie nawzajem, lecz patrzeć razem w tym samym kierunku.
Antoine de Saint – Exúpery

***

Spoglądał na nią co dzień. Rozczulały go iskierki w jej oczach, gdy rzucała kolejną ciętą odpowiedź na jego zaczepkę. Pochłaniał wzrokiem zaróżowione od emocji policzki, linię ust, gdy wymawiały jego imię. Ona też na niego patrzyła. Z początku bezczelnie, rzucając wyzwanie niebieskiej otchłani jego oczu. Przegrała, zatonęła w nich całą sobą. Obserwowała jego ręce, błądzące po blacie biurka niczym po klawiaturze fortepianu, czując, jak każdy „dźwięk” porusza nowe struny jej uczuć. Czasem wpadli na siebie w przelocie. Ten nagły kontakt ich ciał, tak upragniony, a tak niespodziewany, wywoływał drżenie serca, spuszczał ze smyczy dzikie żądze, pozwalając im rozszarpywać na strzępy resztki zahamowań. Teraz, stojąc przed drzwiami jej domu, czuł jak płatki śniegu roztapiają się pod wpływem gorączki w jego duszy. Nie musiał nawet pukać. Widziała go przez okno. Patrzyła jak szedł, zamyślony, podpierając się laską, szedł wprost do jej domu. Stali na werandzie wchłaniając ciepło własnych ciał. Ich oczy zapłonęły wewnętrznym blaskiem, wzrok powędrował ku górze. „Jemioła”- szepnął.

Cave

amandi

My God...to tchnęło taką magią, miłosnym iskrzeniem pomiedzy dwojgiem ludzi... i kiedy te żądze spełniły swoje zadanie, poszedł do niej, a nad ich głowami zapłonęło coś, co stanowi początek dalszej drogi... drogi razem... w tak krótkich dziełach zamieszczasz tyle rzeczy, tyle emocji, opisów... nie wiem, jak to nazwać... po prostu to było piękne... i ten cytat na początku, idealnie oddający charakter tekstu........

runiu

Świetny tekst, bardzo dobrze wychodzą Ci takie krótkie formy, przekazujesz w nich bardzo wiele różnych emocji.

minnie

Jemioła....

Ślicznie

Pozdrawiam

Karola

swietne sa, zadnych bledow z polotem napisane ,dobrze oddane emocje

House_addict

Mrrr...
Cudne.

Madness

*__*
piękne...
Kocham drabble ^^
Rany...piękne...

Camelia

Jejku, nie wiem co napisać. W tak krótkim tekście przekazujesz ogrom emocji, w których realność bez zawahania (głupia) uwierzę. A później przyjdzie szósty sezon i dojdzie do tego, ze przestanę oglądać House M.D. na rzecz alternatywnej, Horumowej rzeczywistości w Twoich utworkach

Podziękuj Wenowi za zmianę na Huddy. Pozdrawiam ciepło i nie ukrywam, że liczę na więcej