Sześć dni i siedem nocy [Z]

maagdaa

Cudnie piszesz !

Czekam na kolejną część

monad

Takie mam tempo w ten weekend, że dostałam dwie części nowego fika naraz

Podoba mi się i to bardzo

House zachowuje się jak najcudowniejszy dupek na świecie

A Cuddy udaje asertywność w miarę swoich możliwości

A i tak wiadomo jak to się skończy

Cudne! Cudne! I jeszcze raz cudne!

Dialogi powalają, postacie bardzo, bardzo autentyczne

Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy

coolness

lisek

Martusiu i co dużo mówić...
Talent przez duże T

Wierna i oddana czytelniczka - lisek
I pomyśleć, że miałaś opory

Buziaczki

A widzisz, nie tylko ja dostrzegam Twoje cudowne dialogi, prawda Monad

BOSKIE

monad

To się rozumie samo przez się lisek

dialogi Cuddy & House to podstawa każdego dobrego fika

czarodziejka

Talenciara

boska część

rewelacyjne są te Twoje dialogi

z serialu z żywcem wzięte

A ten cały Chris niech się nawet nie próbuje zbliżać do Cuddy, bo będzie miał ze mną do czynienia!

a ja go nie oszczędzę

Gerg odwagi!

Dasz radę, w końcu to ty tu jesteś facetem.

Ja się domagam więcej! xD
Duużo Wena, czaasu, no i neta 24h na dobę

Pozdrawiam cieplutko

martusia14

Dziękuję dziewczynki za wsparcie i za to,że jesteście ze mną.
Zapraszam na część czwartą.

Trzeciego dnia urlopu wychodząc na śniadanie Cuddy zobaczyła pod swoimi drzwiami piękny bukiet róż. Od razu pomyślała o Chris’ie. Gdy zeszła na dół zobaczyła go siedzącego przy stoliku i pijącego kawę. Podeszła do niego i pocałowała w policzek.
- A to za co? – zapytał zdziwiony Chris.
- Za piękne kwiaty
- Za jakie kwiaty?
- To nie ty je mi dałeś? To znaczy, nie ty zostawiłeś je po moimi drzwiami? – teraz to dopiero była w szoku. To chyba niemożliwe, aby były od House’a.
- A te kwiaty. No pewnie, że są ode mnie. Piękne kwiaty dla pięknej kobiety.
- Dziękuje nie trzeba było.
House szedł w stronę kawiarni, gdzie również tak jak Cuddy jadał śniadanie. Zastanawiał się co powie na kwiaty. Niestety zobaczył ją siedzącą przy stoliku z jakimś gościem. Bezczelnie trzymał ją za rękę. Pomyślał, że zaraz tam wejdzie i mu przyłoży, ale ostatecznie zrezygnował i postanowił wyjść jak najszybciej, zanim się rozmyśli.
Późnym popołudniem, gdy Cuddy wróciła zadowolona z kolejnej randki z sympatycznym Chris’em przypomniało jej się o Housie. Zaczęła się nad tym wszystkim zastanawiać. Z jednej strony był Chris. Przystojny, czuły, opiekuńczy, sympatyczny i delikatny. Z drugiej był Greg. Chamski, arogancki, złośliwy, ale zarazem cholernie seksowny i potrafiący rewelacyjnie całować. Z Chris’em miło jej się spędza czas, lecz nie czuje tego samego co przy Housie. Nie potrafi uwolnić się do uczuć, którymi darzy House’a i nie potrafi tak samo pokochać kogoś innego. I ciągnie się to za nią już tak od dwudziestu lat. Sama nie wiedziała dlaczego, ale przy nim czuła się bezpiecznie. Potrafił sprawić, że czuła się najpiękniejszą kobietą na świecie. Na początku denerwowały ją te jego komentarze o jej wielkim tyłku i dekoltach, ale później zrozumiała, że tak chce jej pokazać, że jest dla niego atrakcyjną kobietą.nPozostawało tylko jedno pytanie. Czy on też coś do niej czuje? Nie zastanawiając się dłużej postanowiła pójść do niego. Zapukała raz. Cisza. Drugi raz. Również cisza. Zastanawiała się, gdzie on może się podziewać. Poszła do lokalu gdzie wczoraj byli, lecz go tam nie zastała. W drodze powrotnej zobaczyła Kate, która go prowadziła, bo zapewne on sam nie był wstanie chodzić. Podbiegła do nich i powiedziała:
- Dalej to już ja się nim zajmę.
- Nie dziękuje dam sobie radę – zmierzyła ją młoda dziewczyna.
- Na pewno sobie dasz radę? On nie jest dla ciebie, a poza tym nie jesteś jego niańką.
- A co niby on jest dla pani?
- Dwie laski kłócą się o mnie… fajnie – mamrotał pod nosem House.
- Jeśli chcesz wiedzieć to on jest moim chłopakiem, więc spadaj – Cuddy podeszła i zabrała go od niej. To co powiedziała widać przekonało Kate, bo od razu sobie poszła. Z trudem doprowadziła go do pokoju i położyła na łóżku.
- Ale ty masz oczyska Cuddy – stwierdził House.
- To nie są oczy tylko moje piersi. Śpij już. Porozmawiamy jutro jak wytrzeźwiejesz – podeszła do niego pogłaskała po włosach i pocałowała w policzek. Gdy stała już przy drzwiach usłyszała:
- Jesteś strasznie seksowna, a ten palant nie jest dla ciebie. On nie zasługuje na taką kobietę jak ty… zresztą ja też nie – Cuddy uśmiechnęła się delikatnie i wyszła.

OLA336

pierwsza

Przepraszam ale musiałam iść na kolacje a po za tym mam sprawną tylko jedna rękę

Zły Chris przywłaszczył sobie kwiaty od House’a

coolness

Ha! Pobawię się w wymienianie błędów, ale tylko tych co mi się chce

monad

Zaczęłam czytać ostatnią część

i strasznie się zdziwiłam

bo nie wiedziałam kto to jest ten Chris

a się okazało, że nie dość że miałam wolne tempo w czytaniu fika, to w czasie jak pisałam komentarz po drugiej części pojawiła się trzecia, której nie zauważyłam

to się nazywa tempo poniżej żółwia

Kolejna część mi się więc bardzo podoba

Niedobry Chris, że przywłaszczył sobie kwiatki Housa

A końcowy tekst Housa o "oczyskach" powala na łopatki

Kolejna część mam nadzieję, że wkrótce się pojawi

maagdaa

Suuuper ! ;O

czarodziejka

To jest wspaniałe

Chcę więcej i więcej

I Cuddy przejmująca pijanego House`a

Wena Martuś

Pozdrawiam cieplutko

mazeltov

Ja chce wiecej ja chce wiecej !!!!!!!!

No co wiem ze jak dziecko jestem. Ale ten fik jest super jest dla mnie jak lizaki z przychodni dla Housa

niezbedny do zycia hehehe. Odbija mi trudno sie mowi ;P

sylrich05

czekam na cd.

Coccinella

O matkoo...

Przez ten tekst --->

sylrich05

ja już się doczekać nie mogę.

martusia14

Nie mam czasu na podziękowanie wam z osobna więc dziękuje ogólnie za tak wspaniałe komentarze.

Zapraszam na cd

Rano wzięła śniadanie z kawiarni i postanowiła zjeść je razem z House’m. Nie musiała długo czekać, aż jej otworzy. On również już nie spał.
- Zamiast śniadanka mogłaś przynieść coś na ból głowy – powiedział krzywiąc się.
- O tym też pomyślałam – zagrzechotała pudełkiem z tabletkami.
- Nie rób tak i mów ciszej. Czuję się tak, jakby przez głowę przejeżdżała mi dywizja pancerna.
- No ja się nie dziwie. Dużo wczoraj wypiłeś?
- Nie pamiętam.
- A może powiesz mi co było powodem twojego upicia się?
- Nie pamiętam.
- House porozmawiajmy – przysiadła się do niego na kanapę.
- Przecież cały czas rozmawiamy.
- Wiesz, że nie o takie rozmawianie mi chodzi.
- A o co?
- Jesteś z Kate?
- Spałaś z Chris’em?
- Nie odpowiada się pytaniem na pytanie.
- Niech ci będzie. Kate jest fajna i napalona. Poznałem ją w holu, a później spotkaliśmy się w barze i tyle. Nic mnie z nią nie łączy.
- Spotykam się z Chris’em codziennie. Dobrze mi z nim. Całowaliśmy się już, ale jeszcze z nim nie spałam – po tych słowach nastąpiła dłuższa cisza. Nikt nie wiedział co ma powiedzieć. House w końcu zdecydował, że to on zacznie pierwszy.
- Zakochałaś się w nim?
- Nie wiem – opowiedziała szczerze.
- Ja na przykład lubię Kate, lecz jej nie kocham.
- A ja nie wiem co do niego czuje. Nie możesz tego uszanować?
- Dobra już się nie czepiam.
- Dziękuję.
- A co do mnie czujesz? – spojrzał jej prosto w oczy.
- Lubię cię House, nawet bardzo, ale jesteś moim pracownikiem i… - nie dane jej było dokończyć.
- Do cholery Cuddy zapomnij o tym, że ze sobą pracujemy. Nigdy nie pomyślałaś o mnie inaczej niż o swoim pracowniku? – wstał z kanapy i podszedł do okna.
- Jesteś moim przyjacielem i niech tak lepiej zostanie – ona również wstała.
- Nadal nie odpowiedziałaś mi co do mnie czujesz – stwierdził odwracając się do niej.
- Od kiedy ty chcesz rozmawiać o uczuciach. Jesteś zamknięty w sobie i nie lubisz rozmawiać na poważne tematy.
- Czy ja już ci już czasem nie wspomniałem, że się zmieniłem? A po drugie wiem, że na mnie lecisz.
- Skąd takie przypuszczenie?
- Po prostu to wiem. Twoje usta mówią nie, ale twoje ciało krzyczy „bierz mnie” – zbliżał się do niej powoli.
- Nie rozśmieszaj mnie. Ostatnią rzeczą jaką bym chciała zrobić to by było pójście z tobą do łóżka – jednak w duchu musiała przyznać, że ma rację i że potrafi czytać z niej jak z otwartej książki. Jej serce zaczęło bić coraz szybciej. Dzielił ich już tylko jeden krok.
- Widzę to w twoich oczach. Masz na mnie ochotę.
- Nie nie mam. Ani na twoje gierki również – odwróciła się, lecz on złapał ją za rękę i przyciągnął do siebie. Przylgnął do niej swoim ciałem tak mocno, że aż zadrżała. Wreszcie ją pocałował. Na początku to był delikatny, nieśmiały i czuły pocałunek, lecz po chwili przerodził się w namiętny, pełen uczuć i zachłanny. Błądził rękoma po jej ciele. Całowali się z minuty na minutę coraz bardziej łapczywie. Dała się ponieść uczuciu. Zabrała się za rozpinanie jego koszuli i… w tej chwili zadzwonił jej telefon. Cuddy otrząsnęła się i odsunęła House’a od siebie. Gdy spojrzała na wyświetlacz widniał napis ‘’Chris’’. Patrzyła to na telefon to na House’a. Ostatecznie jednak wybrała jednak pierwsza opcje i odebrała.
- Cześć słoneczko – usłyszała radosny głos Chris’a.
- Cześć.
- Możemy się spotkać za pół godziny na tarasie?
- Pewnie.
- Coś się stało?
- Nie. Wszystko w porządku – skłamała.
- To dobrze. Do zobaczenia.
- Pa.
Gdy skończyła rozmawiać spojrzała na House’a. Siedział na fotelu z piwem w ręku i patrzył w niebo za oknem.
- To się nie powinno już nigdy powtórzyć. Rozumiesz?
- Jasne, że rozumiem. Przecież dzisiaj w nocy twój romantyk da ci więcej – powiedział to tak chłodno i bez żadnego przejęcia, że Cuddy przeszedł dreszcz. Zabolało i to bardzo.
- On jest przynajmniej romantyczny. Ostatnio zostawił pod moimi drzwiami kwiaty. A ty? Kiedy ty dałeś mi kwiaty?
- Ale przecież… Masz rację. Nigdy ci ich nie dałem, bo widocznie na nie nie zasługujesz - skłamał, chociaż z początku chciał jej powiedzieć prawdę. Jego słowa znów trafiły ją prosto w serce.
- Jesteś nic nie wart House. Oj, przepraszam, miałam na myśli „nikogo”. Dziwię się, że jeszcze Wilson od ciebie nie uciekł – teraz to ona raniła. Po tych słowach wyszła trzaskając drzwiami.
- „Miłej zabawy z oszustem’’ - powiedział już sam do siebie.

OLA336

Mam mega focha na Cuddy!!!

Ale czekam na cd

coolness

Wybacz mi martusiu antykonstruktywny komentarz, ale ja już nie mam siły...
Podobało mi się.
Piszesz z każdą częścią lepiej i coraz bardziej mi sie podoba.
Tak trochę smutno się zrobiło...
ale i tak cudnie...
Weny!

czarodziejka

; ( tak mi się jakoś smutno zrobiło... W sensie pozytywnym rzecz jasna, bo ja już po prostu takie fiki uwielbiam

.
Dziękuję Ci za tą część

jak dla mnie jedna z lepszych. Będzie happy end, dramat? Nieważne, ważny jest pomysł.

i wykonanie

Wena i czasu, w pakiecie z netem

Pozdrawiam cieplutko

monad

A tak ładnie się zapowiadało.. No ale trzeba mieć nadzieje

Cuddy zrozumie swój błąd i wybierze Housa

tak tu sobie hipotetyzuję

Pisz szybciutko kolejną część

maagdaa

Jejć, martusiu !

Ten fik z części na część robi się coraz ciekawszy !

Masz ogromny talent.
Czekam niecierpliwie na ciąg dalszy !

sylrich05

czekam na cd.

)

mazeltov

kiedy kolejna czesc ??

martusia14

Oto kolejna część.
Dla wszystkich którym to się podoba

Część szósta

Na tarasie czekał już na nią Chris. Podszedł do niej i pocałował w usta, lecz jego pocałunek nawet się nie umywał do tego jej niedawnego z House’m.
- Pięknie wyglądasz.
- Dziękuję. Ty tez niczego sobie – uśmiechnęła się z przymusem.
- To co dzisiaj moja pani chce robić?
- Nie wiem. Może po prostu się przejdziemy? Wiesz, boli mnie głowa.
- Jak sobie życzysz. A może po spacerze pójdziemy do mnie?
- Możemy.
- No to najpierw spacer – odparł łapiąc ją za rękę.
W tym samym czasie House postanowił zadzwonić do Wilsona. Musiał mu w końcu opowiedzieć o tym głupku całującym jego Lisę.
- Cześć przyjacielu i co tam u was słychać?
- Wszystko dobrze. Bez ciebie jest spokój.
- Czyli nudno?
- No właśnie to miałem na myśli – roześmiał się.
- A jak tam wakacje? – zapytał z ciekawością.
- Dobrze. Ja tylko siedzę i pije, a Cuddy spotyka się z jakimś palantem.
- Cuddy ma chłopaka?
- No a co właśnie powiedziałem?
- I ty nie masz zamiaru tego zepsuć?
- Miałem, ale jak zobaczyłem, że ona jest w nim szaleńczo zakochana to odpuściłem. Po drugie skoro mój rewelacyjny pocałunek jej nie przekonał to już nic jej nie przekona.
- …
- Jesteś tam Wilson?
- Tak, tak jestem. Ty na serio się z nią…
- No przecież mówię, że tak.
- Wow.
- No właśnie.
- Co teraz?
- Nie wiem.
- A może nie poddawaj się i walcz o nią.
- Myślisz, że to coś da?
- Jak nie spróbujesz to nie będziesz wiedział.
- Dzięki. Wiedziałem, że ty zawsze służysz dobrą radą.
- A od czego ma się przyjaciela.
- Na razie Wilson.
- Cześć House i pamiętaj nie poddawaj się… - James nie zdążył dokończyć, bo diagnosta już się rozłączył.
Do wieczora siedział i obmyślał plan. Wyszedł na balkon i zobaczył Cuddy siedzącą na pomoście. Postanowił się przyłączyć.