Strzępki życia [Z*]

Gorzata

Pomysł miałam już na coś takiego od pewnego czasu, nawet napisałam część kiedyś, ale dziś przyszedł Wen i dokończyłam. Błędy mogą się pojawić, bo choć sprawdzałam kilkanaście razy, mogłam czegoś nie znaleźć.
"[Z*]", bo mam plan na jeszcze kilka podobnych fragmentów, które jednak nie będą od siebie bardzo uzależnione.

Dla Nitki za te wszystkie rozmowy na gg, świetne ficki, wymyślenie ogólnego tytułu dla tego [Z*] i w ogóle za wszystko

Zweryfikowane przez Gorzatę

1. Budzik

- House! - krzyknęła administratorka, kiedy mocno spóźniona weszła do szpitala. Jej główny diagnosta stał właśnie przy stanowisku pielęgniarek, ale gdy zauważył Cuddy, skierował się do swojego gabinetu. Los mu sprzyjał: pani dziekan została zatrzymana przez jedną z pielęgniarek, która najwyraźniej miała jej do przekazania jakieś ważne informacje.
Wolność nie trwała jednak długo. Dziesięć minut później drzwi do gabinetu House’a otworzyły się gwałtownie.
- Ciężka noc pani doktor? - spytał z ironicznym uśmiechem, nawiązując do spóźnienia administratorki. Cuddy zamknęła do tej pory otwarte drzwi i usiadła naprzeciwko diagnosty.
- Mógłbyś mi wyjaśnić, dlaczego to zrobiłeś? – zirytowana zignorowała jego pytanie.
- Co wyjaśnić? - zapytał z miną niewiniątka.
- Dobrze wiesz, o co mi chodzi!
- Ale może być kilka o-co-ci-chodzi. Mówisz o dzisiejszej nocy, wyłączeniu twojego budzika, czy zrobieniu biopsji pacjentowi? - spytał.
- O… Co?! Zrobiłeś biopsję pacjentowi bez mojej zgody?! - krzyknęła.
- Nie było cię. - Wzruszył ramionami.
- Bo ktoś wyłączył mój budzik.
- Trzeba było nie wpuszczać mnie do łóżka.
- Trzeba było nie pchać się tam – odpowiedziała, naśladując go.
- Trzeba było nie otwierać mi drzwi.
- Trzeba było nie walić w nie pół godziny.
- Trzeba było… - zaczął.
- House! Mamy wyniki! - Foreman razem z resztą ekipy wszedł do gabinetu, przerywając tym samym wypowiedź diagnosty.
- Powiedzcie tradycyjne „House! Miałeś racje!” i podajcie mu leki - polecił diagnosta.
Drużyna wyszła, co wskazywało, że ich szef po raz kolejny nie pomylił się.
- I widzisz? Biopsja była potrzebna. A co do pozostałych rzeczy… To była dobra zabawa. - Uśmiechnął się lubieżnie.
Cuddy wstała i spuściła lekko głowę. Tak jak myślała, dla niego była tylko zabawką. Marzyła, żeby dla niego ta noc znaczyła tyle, co dla niej, ale wiedziała, że nigdy tak nie będzie.
- Ale ta zabawa uzależnia bardziej od Vicodinu, a na odwyk z tego powodu mnie raczej nie przyjmą, więc jesteś skazana na mnie do końca życia. - Podszedł do niej.
Podniosła nieśmiało głowę. Nie mogła uwierzyć, że ten chamski egoista wyznał jej, co prawda w swój własny, pokręcony sposób, że ją kocha.
Diagnosta podszedł do niej i złożył na jej ustach krótki pocałunek.
- Widzimy się wieczorem? – spytał, odsuwając się.
- Tak. Tylko pamiętaj, na razie ani słowa nikomu. Nawet Wilsonowi – upomniała go z uśmiechem.
- Przecież i tak nie uwierzy, a zresztą zobacz. – Ruchem głowy wskazał zbliżającego się onkologa.
- Cześć – James przywitał się z lekarzami.
- Hej Wilson! Wiesz, że sypiam z Cuddy? – spytał diagnosta.
- Jasne, a ja z Madonną – odpowiedział onkolog.
Administratorka przyglądała się im z rozbawieniem mieszającym się z szokiem, a widząc tryumfujące spojrzenie House’a, tylko pokręciła głową i wyszła z gabinetu.

NiEtYkAlNa

klepię. Yay*___*

e;

House_addict

Bardzo ładny styl, zabawna historyjka, tylko to szybkie wyznanie miłości. No, ale rozumiem, że takie miało być zamierzenie.

Podobało mi się.

H_a

coolness

O błędach się nie wypowiem, nie widziałam ich, a może nie chciałam ich widzieć. Tak, czy siak, przyjemnie się czytało. Przyjemny tekst, ot co.

Ładnie i zgrabnie napisane. Może i jakoś pomysł nie powola, aczkolwiek wypowiedzi śmieszą i bawią, co jest sporą zaletą tego ficka. Gratulacje. W każdym razie mimo tego, że fluffu sporo (a Merlin mi świadkiem, że dzisiejsze natężenie fluffu jest zbyt duże... ah, te filmy...), to jestem zdecydowanie na tak.

Moim idolem jest i tak Wilson, sypiający z Madonną, bądź co bądź House sypia z Cuddy

Weny na tak udane kolejne "tforki".

Pozdrawiam,
nessie

lisek

Ale fajne

Nawet super fajne

Podobnie jak Jakstam najbardziej urzekł mnie Wilson

Patrzy z zazdością na Madonnę

Świetnie oddane Huddy, tego mi było trzeba przed snem

Wena na kolejne

Sarusia

I ja dołączam do grona zadowolonych

Bardzo zgrabna i bardzo przyjemna miniaturka. Lubię takie 'urywki'. I bardzo liczę na to, że kolejne części będą urywkami z ich wspólnego życia

Życzę matki weny i powodzenia w pisaniu!

Szpilka

Podobało mi się

Fajne, lekkie i zabawne - moja ulubiona wersja Huddy.
Śmieszna rozmowa House'a i Cuddy o tym, co trzeba bylo robić, a czego nie.
No i oczywiście Wilson. Zdecydowany faworyt tej części. On to zawsze coś palnie

Pozdrawiam i życzę kolejnych pomysłów oraz czasu na ich realizację.
Szpilka

HuddyFan

No cóż, wiedzę że panuje jakaś dziwaczna moda na [Z*] Czy to oznacza, że ja też mam się za to wziąć?

Niee, i tak nie wyjdzie mi tak dobrze jak Tobie.

GosiaczeQ_17

Oj ale to było fajne

Świetnie oddało całe Huddy... Co tu więcej napisać... Czekam na kolejne skrawki z ich życia

Zuu

przepraszam, że dopiero teraz komentuję ale mnie nie było

fik naprawdę świetny, wciągneło mnie a jak się czyta to ma się wrażenie, że ogląda się serial. Postacie pozostają ze swoimi charakterkami i na dodatek świetne dialogi.

Ogólnie super i czekam na c.d. Twojej twórczości

pozdrawiam i wena życzę

daritta

Oł men.!

Gosiu najkochańsza ty wiesz,że mi się podoba,bo mi się wszystko co ty napiszesz bardzo podoba i już ci to pisałam wczoraj na GG

Najlepsza była reakcja Wilsona

Uwielbiam takie Huddy

I of kors czekam na kolejną taka miniaturkę,czy coś takiego ; )

Pozdrawiam,kocham,ściaskam i wena geniastycznego życzę

IloveNelo

Muszę tu częściej zaglądać, bo ostatnio zaniedbałam te fiki nasze...wasze

Mi się bardzo podobało.

Przyjemny bardzo tekst

No i Jimmy sypiający z Madonną...

Wena i pozdrawiam

Czerwono-Zielona

Ojejaj, to było boskie! Shore by lepiej tych dialogów nie wymyślił! Esencja House'a

Oboje byli zabawni i uroczy jednocześnie...

Obytroje raczej, bo Wilson miał wprawdzie tylko jedno wejście, ale za to jakie!

Padam na twarz w niskim pokłonie i idę dalej turlać się ze śmiechu

Joolka

Poproszę więcej

To jest naprawdę bardzo dobre. W pierwszym akapicie raziła mnie tylko bliska obecność słowa "pielęgniarka", ale to kwestia stylistyki, i tak mała, że nie psuje ogólnego wrażenia po przeczytaniu tekstu!

Następną część poproszę! W tym samym tonie! No i chce przeczytać, jak się Wilson w końcu dowie!

Gorzata

Nitka nie-ma-za-co

Poprawiać, trochę poprawiałam, bo jak ci pisałam, przecinki się na mnie uwzięły

dzięki za wyłapanie literówki! już poprawione

fluff zabawno-spontaniczno-lekki-ale-z-przekazem

i te wszystkie komplementy *rumieni się* dzięki

H_a dzięki, cieszę się, że się podobało

coolness na fluff akurat miałam ochotę, więc zbiór fluffu będzie

dzięki!
lisek cieszę się, że na coś się przydał mój fick

Sarusia oczywiście, że dalej będą razem

no, przynajmniej na razie tylko na takie fragmenty ich życia mam pomysły
Szpilka moja też

dzięki

Huffuś prawda, wyjdzie ci lepiej

dziękować!
Gosia dzięki

doczekałaś się
Zuu spoko, też czasem spóźniona jestem

dzięki
daritta *rumieni się* dzięki!
Nelo to się bardzo cieszę, dzięki
Czerwono-Zielona miłego turlania

Jolka czytasz mi w myślach, właśnie na coś takiego miałam pomysł już od dawna

Ja wiem, wszystkich namawiam na nowe części ich ficków, a sama ociągam się i dodaję po kilku tygodniach. Tyle, że w moim wypadku szkodzi bardziej właśnie dodanie

Ja po prostu muszę długo myśleć nad następną częścią i najczęściej mam tylko ogólny pomysł. No, ale coś jest

Krótkie, ale takie miało być.

Więc dla wszystkich, których molestuję o ficki, tak w ramach przeprosin (nie miejcie nadziei, że przestanę

)

2. Wizyta

Delektował się widokiem jej nagiego ciała. Kobieta spoczywała na jego piersi, a ciemne włosy w jego rękach. Nadal nie mógł uwierzyć w swoje szczęście. Była jego. Spotykali się już od tygodnia, a nikt z ich otoczenia nie wiedział jeszcze o ich związku. Biorąc pod uwagę osoby pracujące w szpitalu i zajęcia pary w czasie przerw, było to co najmniej dziwne.
Z uśmiechem przypomniał sobie dzisiejszą noc i poranek, kiedy przekonał ją do zostania w domu. Rozmyślania przerwał mu jednak dzwonek do drzwi. Przez chwilę ignorował ten szatański dźwięk, ale kiedy do dzwonka dołączyło pukanie, powoli zwlekł się z łóżka. Ze sterty ubrań wygrzebał bokserki, które po chwili miał już na sobie. Spojrzał jeszcze po raz ostatni na kobietę, która pod wpływem zmiany pozycji i nachalnym dźwiękiem poruszała się niespokojnie. Z westchnieniem wyszedł z sypialni i podszedł do drzwi wejściowych.
- Czego chcesz? – spytał, kiedy po otwarciu drzwi ujrzał przyjaciela.
- Gdzie ty się podziewasz? Nie dość, że Cuddy zadzwoniła dziś o siódmej, że jej nie będzie, to jeszcze ty nie odbierasz telefonu! Jest już południe! Zwykle pojawiasz się wcześniej! Zaraz, ty wiesz, że nie ma Cuddy i dlatego zrobiłeś sobie wolne?! – Wilson zaatakował go w odpowiedzi.
- Brawo, geniuszu! A skoro już odkryłeś Amerykę, to możesz już spływać. Naprawdę, jestem zmęczony po nocy i poranku pełnym wrażeń! – powiedział House, próbując zamknąć drzwi tuż przed nosem onkologa. Jego przyjaciel zdążył się jednak wślizgnąć i teraz stał naprzeciw niego w przedpokoju.
- Nie obchodzi mnie, ile wydałeś na dziwkę! Masz w tej chwili jechać do szpitala! – rozkazał James.
- Greg? Co się dzieje? – Do ich uszu dobiegł jeszcze lekko zaspany głos, a po chwili za nim wyłoniła się jego właścicielka.
- Cuddy? – Wilson otworzył ze zdziwienia usta, kiedy zobaczył szefową jedynie w szlafroku.
- Wilson? Co ty tu robisz? Nie powinieneś pracować? – Administratorka próbowała ukryć swoje zakłopotanie przechodząc do spraw zawodowych.
- Przyjechałem po House’a. Ale teraz już rozumiem, czemu go nie było… Więc ja może nie będę wam już przeszkadzał – powiedział onkolog kierując się do drzwi.
Kiedy drzwi zamknęły się za Wilsonem, Cuddy i House wybuchnęli śmiechem.
- To co, może powtórka z wczoraj? – spytał z lubieżnym uśmiechem diagnosta.
- Wieczorem. Muszę zaraz jechać po Rachel – odpowiedziała, całując go krótko w usta.
- Twoi rodzice tylko się ucieszą, że mogą dłużej pobyć z wnuczką – zapewnił ją.
- No nie wiem… Musisz mnie jakoś przekonać.
- Jeszcze będziesz żałować tych słów – powiedział, przyciągając ją do siebie. Po chwili całowali się już gorąco, kierując się w stronę sypialni.

coolness

Fluff, fluff, fluff *pojękuje*
Wybacz, komentarz będzie krótki i chaotyczny, ale Merlin mi świadkiem, ja fluffów nie trawię.

Zdaje sobie sprawę, że znakomita większość ludzi woli fluffy i w ogóle szczęśliwe zakończenia. Ale mnie się one przejadły, nic na to poradzić nie mogę.

Króciutka ta miniaturka i nadmiar w niej fluffu. To są według mnie minusy tego tekstu. Ale może ja zamilknę, ja i fluffy nie lubimy się po prostu, tak jak ja i przecinki.

Nic dziwnego więc, że pierwsza miniaturka podobała mi się o wiele bardziej, tam mimo że był fluff, to jednak odnoszę wrażenie, że jednak mniej go było.

Jednak w sumie nie mogę ocenić obiektywnie, sam fluff mnie odstrasza. Mimo wszystko widać, że tekst jest napisany dobrze. Szybko się czyta, a miniaturka jest zgrabnie napisana - czyli wszystko jest ja należy. Gdybym lubiła fluff to pewnie bym powiedziała, że bardzo mi się podoba, tak to mogę powiedzieć jedynie: jest ok, zjadliwe.

Jednego natomiast nie można Ci zarzucić. Nie mogę powiedzieć, że fick nie jest humorystyczny, humor obecny jest tu nadal, przez co fick w moim mniemaniu i tak wychodzi na plus.

Podsumowując, mimo że nadmiar fluffu, to i tak jestem bardziej na tak niż na nie.

Btw, dziękuję za dedykację, bądź co bądź m.in. mnie ona dotyczy

Pozdrawiam i życzę weny,
nessie

daritta

Rezerwacja ; )

Edit: Czuję,że dedyk też dla mnie ;d
Of kors bardzo mi sie podoba

I ja lubie fluffy,ale to już wiesz ;P
Haha. Uwielbiam kiedy postacie w ficku się plączą,czują niekomfotowo albo coś takiego

Ogólnie to bardzo fajnie. Humor nadal jest i wszyscy są sobą

Czekam na koeljną "część"

Pozdrawiam i wena życzę

Szpilka

A ja lubię fluffy, dopóki nie psują mi charakterów postaci. A tutaj się nie popsuły

Automatycznie sprowadza nas to do stwierdzenia, że mi się podobało

, a tak na marginesie powiem Ci, że bardzo mi się podobało.

Fajna rozmowa House'a z Wilsonem. James zawsze przyjdzie, wejdzie, odezwie się lub zadzwoni w najmniej odpowiednim momencie. Nie wiem jak on to robi

Może ma jakiś dodatkowy zmysł

No i te jego typowe zmieszanie i usunięcie się w bok. Kocham to

Ubolewam jedynie nad długością tej minaturki, bo super się ją czytało. Fajna, lekka i zabawna - tak jak poprzednia.

Pozdrawiam i życzę weny na kolejny fick

Szpilka

GosiaczeQ_17

No tak doczekałam się albo i nie

Musiałaś wstawić akurat jak mnie nie było

Teraz nadrabiam dużo ficków

Tylko się teraz pytam. Why to takie krótkie było?

I może zamiast popędzania innych zajęłabyś się pisaniem?

joke

Bardzo mi się podobało. Co z tego, że fluff. Szpilka trafnie zauważyła, że postacie nie straciły swoich charakterów i to jest na plus

Pzdr

I czekam na więcej of course

Zuu

A mi się podoba

House taki ... mrr ...

, szczęśliwe Huddy i Wilson jak zwykle nie wtedy kiedy trzeba

Pzdr. i wena życzę

czekam