Ruch [M]

Scribo

Kolejny napad weny, który zaowocował tym jakże inteligentnym dialogiem... Wielkie podziekowania dla Ertao, za walkę z moimi przecinkami - które żyją własnym życiem - literówkami i składnią

Zweryfikowane przez autorkę

– Mówię ci, że on się ruszył.
– Nie wygaduj bzdur, House! To trup.
– Ruszający się trup.
– House… Trupy znane są z tego, że nie ma w nich ani krzty życia. Więc, wyjaśnij mi, jak mógł się ruszyć?
– Zawładnęły nim piekielne moce.
– Ty nie wierzysz w piekielne moce.
– Ale to nie znaczy, że ich nie ma, prawda?
– …
– …
– Dobra, to po co mnie tu ściągnąłeś?
– Mówiłem Ci, że…
– I nie chcę już słyszeć o tym trupie!
– …
– No co?
– Ty mi nie wierzysz.
– Dlaczego twój głos brzmi oskarżycielsko?
– Bo mi nie wierzysz!
– A powinnam?
– Tak. Bo ten trup zaraz się na ciebie rzuci.
– W tym pomieszczeniu jest tylko jedna osoba, która może się na mnie rzucić.
– Trup?
– Nie, idioto. Ty.
– Och.
– … Ale nie zrobisz tego, prawda?
– Chyba tylko po to, żeby cię bronić przed trupem.
– Broniłbyś mnie…?
– Aha! Więc dopuszczasz możliwość, że on mógłby się na ciebie rzucić!
– …
– A widzisz?
– House! Co my tu robimy?
– Omawiamy sprawę ruszającego się trupa.
– Czyj to trup, tak w ogóle?
– No, teraz już mój. Wiesz, sekcja i te sprawy…
– Ja się pytam o jego dane personalne ze stanu przedśmiertnego!
– Aaa… Tym, no… pacjentem. Muzykiem. Gitarzystą.
– Tym z kotem?
– Skąd wiesz, że miał kota?
– Bo dałeś mi go, kiedy umarł.
– Och. No tak. A czemu ci go dałem?
– Skąd mam wiedzieć? Zwykle nie wyjaśniasz swoich motywów.
– No tak.
– …
– …
– House, czy ty coś piłeś?
– Nie, czemu?
– To może brałeś więcej Vicodinu?
– Nie…
– Do widzenia, House.
– Czekaj!
– To powiedz, o co ci chodzi.
– O trupa.
– Już ustaliliśmy, że – jak to trup – jest martwy. Coś jeszcze?
– Jesteś złą kobietą…
– Wychodzę.
– Nie!
– House, do cholery!
– Ona na mnie krzyczy…
– Chwila. Do kogo ty teraz mówisz?
– Do trupa. Bo ty mnie nie słuchasz.
– …
– Cuddy…?
– Tak?
– Opierasz się o niego.
– …!
– Nie musisz od razu piszczeć.
– Dlaczego on stoi?!
– Siedzi.
– Wszystko jedno! Dlaczego nie znajduje się w pozycji leżącej? I dlaczego go po prostu nie wsadzisz do worka i szuflady?!
– Smutno mu było. I mi też. Więc go posadziłem, żeby pogadać. No a wtedy się ruszył. Sam. To już mi się nie podobało. Chociaż wiesz, całkiem miło nam się gadało. To znaczy, zanim postanowił się na mnie rzucić.
– House…
– …?
– Czy ty nie zrobiłeś sobie z niego kolegi do butelki i kieliszka?
– Ja nie piję w pracy.
– …
– Co ma znaczyć ta pełna powątpiewania cisza?
– Jak cisza może być pełna powątpiewania?
– Nie wiem. Ale ta była.
– …
– A ta pełna obawy o moje zdrowie psychiczne, prawda?
– Cóż…
– Nie odpowiadaj.
– …
– Nadal nie wiemy, czemu się ruszył.
– Nie ruszył się.
– Ruszył!
– Więc może ręka mu się osunęła, bo wcześniej ją inaczej ułożyłeś. Nie wiem. Nie obchodzi mnie to. Mogę już sobie iść?
– Nie.
– House…?
– No bo…
– Taak…?
– Nie chcesz ze mną dokończyć wina?
– …
– …?
– Niech stracę.

*
– Cuddy?
– Ta – hik! – ak?
– Ko – o – o – cham cię! Hik!
– …
– …
– Dobrze całujesz, nawet gdy – hik! – jesteś pijany.
– Wie – hik! – em.

*
– House?
– Taak?
– Ja też cię kocham.
– …
– …?
– Przecież jesteśmy już trzeźwi.
– Wiem.

*
– Więc jesteście razem?
– Tak.
– Jak to się stało?
– Widzisz, Jimmy, to wszystko kwestia odpowiedniego podejścia.
– To znaczy?
– No, ja ją wziąłem na trupa.
– W sensie zalałeś ją w trupa?
– Nie tylko, Jimmy, nie tylko. Widzisz, jeden ruch trupa i jeden ruch w przód. Szach – mat. Wygrałem.
– …

KONIEC

Erato

Nie ma za co

Cokolwiek Ci betuję, to zawsze czysta przyjemność!

Ponieważ napisałam bardzo skrótowo, co o tym myślę, to teraz napiszę więcej.
Uwielbiam takie klimaty. W ogóle, zbudowanie fika KANONICZNEGO, a opartego tylko na dialogach, jest piekielnie trudnym zadaniem. Któremu Tobie udało się z łatwością sprostać. Nic się nie wlecze, tekst ma dynamikę, a teksty, wypowiadane przez poszczególne postaci, są inteligentne i zabawne.
Mój ulubiony (o czym wiesz):

Madness

Ómarłam XDDDDD

To genialne, ale zaraz wskakuję na 10 część Ewnementu, ot co! Pisz częściej takie miniaturki! xD

Mad.

House_addict

Nowy sposób na podryw 'na trupa'.
Tego jeszcze nie było.

Co ja mam napisać, dialog rozbawił mnie do łez i jest brilliant.

<- Tak wyglądałam czytając tą miniaturkę.

H_a

Pietruszka

joasui

Oto, co może uczynić marka Dobrego Fikopisarza: zaczynam zaglądać do działów shipperowych, bo Scribo coś napisała.
Jak zwykle kawał dobrej roboty, dowcipne, przemyślane i bardzo House'owe (choć ogólnie nie jestem wyznawczynią jakiegokolwiek miłosnego shipa), czytało się super. Gratuluję

Kamylka

Bardzo fajny pomysł.

Cały dialog dynamiczny, super się czytało.

I do tego ten humor House'a.

Sarusia

Scribo! WIELBIĘ CIĘ.
Zostanę prezesem Twojego FunClubu.

To było GE-NIAL-NE!
Szalenie dowcipne, nowatorskie (metoda samych dialogów - super!), urocze.

Zawartość Huddy w Huddy stuprocentowa, brawo.

Wiesz, ja mam ten problem, że uwielbiam Twój styl, a nie przepadam za dramatami. Tymbardziej się cieszę, kiedy napiszesz coś niedramatycznego.
Wydrukuję to sobie i będę czytać w przypływach złego humoru, będę czytać rano i na dobranoc, będę czytać znajomym na głos...

Kłaniam się w pas, pozdrów swojego genialnego Wena.

Gdybym miała zacytować wszystkie zdania, które mi się podobały, to bym zacytowała pewnie cały tekst. Ale to jedno ujęło mnie szczególnie:

GoSs