Polowanie na jelenie [Z]

Ley

Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeest! *biega po całym domu z radości*

Jestem pierwsza!
*wypina dumnie piersi*

OLA336

jakoś to przeżyje

neko.md

Dobra, jestem 3 ale przecież omnium trium perfektum!
więc tak:

lisku! już przy Rozmowach padłam, więc z kolan wstawać nie muszę.
skąd ty bierzesz tyle Wena? znalazłaś kopalnię Wena? *patrzy podejrzliwie*
nie, to nie fair!
*focha się*
ale za to jak boskie nie fair!

lisku, Wena, Wena, Wena!

lisek

Ley

Teraz to lis biega po całym domu

Cieszę się, że ktoś się przezemnie uśmiechnie

Miecz, dziewice i House

Boże, nawet fajny tytuł na fika

Bo i jest czego

Fauna i flora owego lasu powinna mieć się zdecydowanie na baczności

I to ja dziękuję

Oluś

Ta... Twój mąż w roli oposa porywającego bokserki Wilsona

wybacz, ale jakoś samo się nasunęło

Ale żeby wszystko było jasne w lesie, w norce czeka na oposka jego żona, która notabene zleciła mu kradzież bokserek, tyle, że tych osobnika z laską

ale mam nadzieję, że mu wybaczysz

poza tym zawsze możesz się sama wybrać na polowanie

I czy mi się wydaje, czy ostatnio jakoś często używasz emotki z kijem?

Ty obrońco House'a

Powinnaś robić za jego osobistego bodygarda

Będą polować wykałaczką na biedne roztocza

I jak mam Cię oduczyć używania tych słów na "g" i "m"

Też kocham

O i jest Nekuś kochana

Ostanio faktycznie musiałam długo kopać, żeby go znaleźć

Ola mi trochę pomogła

I wstawaj z tych kolan

jam nie godna

Dzięki, że jesteś, że czytasz i komentujesz

Sama w ten sposób karmisz mojego kapryśnego wena

Dziękuję więc

marguerite.

Osz! Nowa część!

- Chyba, że zostały napadnięte przez stado napalonych oposów – wtrącił się House.
- Erika nie nosi bokserek, więc jest bezpieczna – parsknął śmiechem, wymownie spoglądając na onkologa.
- Już po Cuddy! – House udał przerażenie.

Pięknie.
Jestem na siebie zła.
Po pierwsze, jak tak nie potrafię, a po drugie, zamiast sterczeć nad książkami trzy razy przeczytałam tą część.

Za dobrze piszesz po prostu.
Za moje niezaliczenie będziesz odpowiadała ty, lisku.

Mówiłam już, że świetnie?
Chyba ta.

W sumie to już chyba nic więcej z siebie nie wyduszę, a na serio zabiorę się do książek.

Będzie ciąg dalszy komentarza, jak znajdę coś sensownego do powiedzenia, czego moi poprzednicy jeszcze nie zdążyli nadmienić...

marguerite.

Gorzata

świetne!
House przybywa na ratunek!

no i sposoby nie niesienia swojego bagażu (czytaj alkoholu)

genialne!
*nadal się śmieje na podłodze*
czekam na część kolejną!
Wena!

neko.md

*nadal nie wstaje z kolan*

Lisku! Jesteś jak najbardziej godna!!
a gdzie kopalnia Wena jest?? to może i ja się wybiorę?
czyżby ... w lesie ?

a wejścia do kopalni strzegą nimfy?

*patrzy nieufnie*
*mruczy do siebie* las... nimfy...
*wymierza oskarżycielski palec*
byłaś w lesie z Wilsonem kopać Wena?!

e;
dobra, zdałam sobie sprawę jak dwuznacznie brzmi byłaś w lesie z Wilsonem

House_addict

Jej, czemu ja to dopiero teraz przeczytałam? Może dlatego, że próbuję zrobić wszystko, poza odrobieniem pracy domowej z polskiego?

W każdym razie, dobrze trafiłam.

Fik jest niezwykle zabawny, postacie podobne do pierwowzorów, wtrąciłaś do akcji dwa rodzaje gaci i Jack'a, a Wilson mi się też wyjątkowo jakoś podoba.

Świetny pomysł i, co najważniejsze, świetnie napisane dwie części. A gdzie trzecia? No? Nie tłumacz się tylko pisz!

Wena zÓego i nagiego!

H_a

ot_taka

Lisku, Lisku, skąd Ci się to bierze??

Uśmiałam się do łez... A już myślałam że nic mi humoru nie poprawi w ten paskudny deszczowy/śniegowy dzień

daritta

Jejusiu... Przepraszam,że dopiero teraz komentuję. Wybaczysz mi.? *błaga na kolanach*

Co do ficka to jest genialny.!

Ta sytuacja z bokserkami

Padłam ze śmiechu ;d

Ten fragment jest świetny:
"- Czyżbym czuł swąd tlących się rzęs? – diagnosta perfekcyjnie udał przerażenie. Erika z prędkością światła zniknęła w namiocie.
- Gdzie jest to cholerne lusterko?!"

Albo ten:
"- Chyba, że zostały napadnięte przez stado napalonych oposów – wtrącił się House.
- Erika nie nosi bokserek, więc jest bezpieczna – parsknął śmiechem, wymownie spoglądając na onkologa.
- Już po Cuddy! – House udał przerażenie."

Matko kocham cię

Czekam na cd of kors

Pozdrawiam i wena życzę

lisek

Marguerite

Z pewnością potrafisz

No ta mam przes...

Ale zaliczyłaś?

Prawda?

Dzięki

Gorzata

Wstawaj z podłgi

Tak, pomysłowość House'a nie zna granic

Kolejna część u mojej niezastąpionej bety

Nekuś

Wstawaj

O Boże! Padłam

Wydało się

Agusss mnie zabije

Dwuznacznie? Skąd

House_addict

Trzecia już w drodze

A zóy i nagi wen pilnie potrzebny

Dzięki

O taka

Nie mam pojęcia

Bardzo się cieszę

Mam nadzieję, że pogoda już lepsza

Pozdrawiam

Daritta

Nie mam czego

Bardzo mi miło, że jesteś

Dzięki, super, że się podobało

marguerite.

Lisku, powiem Ci, czy zaliczyłam, jak dodasz następną część.

A do tego czasu potrzymam Cię trochę w niepewności.

Agusss

*klepie miejsce*

Kochany mój jedyny Lisusiu!

I love You

Już nawet wybaczę Ci, że to nie dokładnie w ten dzień

Dziękuję bardzo za dedykacje

Czuję się zaszczycona!

A teraz... Początek mnie rozwalił zwłaszcza to lusterko

No i House oczywiście z tym rozłożeniem całego bagażu na wszystkich

Później akcja z namiotem u Cuddy

No kosmos

Pieczenie kiełbasek i "House rycerz"

Ale nie! Ja leżę i nie wstaję

Mojej roli nikt mi tutaj nie pobije! Całą ja!

Kocham Cie za ten fragment

Ale ja się napaliłam na mój udział a tu tylko tyle

Ale bokserki! Mogłabyś mi je dokładniej opisać?

Bo jakieś leżą u mnie w pokoju i zastanawiam sie czy to te, czy po pijackiej ucieczce je zgubiłam

ILY

Weny xD

lisek

Marguerite, mam nadzieję, że jednak zdałaś

W sumie to mam dziwne przeczucie, że tak

Agusss

taaa... cała Ty

Ale tam nie było napisane, że opos był pijany

no, ale Ty chyba tam wiesz lepiej

I już nie udawaj, ja jestem pewna, że Wilsonowe bokserki wiszą na ścianie Twojego pokoju, oprawione w ramkę z opisem pt. "Zbić w razie potrzeby"

A wracając do fika...

Przed Wami część trzecia

Taka sobie, ale wrzucam. Jak zwykle zresztą

Dla Oli, by raz na zawsze zapamiętała sobie, że ja nigdy nie przesadzam

I dla Jiki, bo jest niezastąpiona

Betowała Jika

III

- Wiedziałem! – krzyknął w stronę nadchodzącej Eriki. Spojrzała na niego jak zwykle, czyli jak na kosmitę po przeszczepie kilku ludzkich genów. Uśmiechnął się złowieszczo. – To w którą stronę ciemnego lasu ją zaciągnęły?
- Kto? Kogo? – mając do wyboru spotkanie House’a i niebezpiecznego grizzly na swojej drodze, zdecydowanie wybrałaby tą drugą opcję.
- Pytam o Cuddy – wyjaśnił po chwili teatralnego milczenia.
- A... Powiedziała, że ma ochotę popływać.
- Jezu! Czy ona nie wie, że już nie jeden taki supertankowiec zatonął?– wywrócił oczami.
- Na szczęście widziałam tam tylko kilka żaglówek– zdezorientowana dziewczyna wzruszyła ramionami i poczłapała w stronę obozowiska.
- Kretynka – pomyślał.

Z miejsca, w którym stał, doskonale widać było rzekę. Jednak odległość sprawiała, że nie widział dokładnie kąpiących się osób. Jak on żałował, że nie zabrał ze sobą lornetki. Noga dawała już o sobie znać, więc nie zamierzał iść dalej. Musiała mu wystarczyć jego bujna wyobraźnia. Cuddy w stroju kąpielowym. Mokra. Usiadł na najbliższym kamieniu i przez nozdrza wciągnął głęboko powietrze. Łyknął jedną pastylkę i wrócił w swój jakże piękny świat fantazji o szefowej. Widział jej piersi skąpo okryte skrawkiem materiału. Brzuch, po którym spływały kropelki wody i… nogi. Idealne, zgrabne stojące tuż przed nim. Na moment się zawahał, po czym podniósł wzrok do góry.
- O czym tak myślisz? – fantazja nagle się urzeczywistniła.
- Hej! A gdzie bikini? – zapytał zawiedziony.
- Gdybyś nie zauważył, robi się chłodno.
- Podobno miałaś popływać.
- Zmieniłam zdanie.
- Ktoś tu chyba nie lubi naszej Pameli?
- Wcale… - od razu się oburzyła. Choć w myślach musiała się przyznać do tego, że faktycznie chciała ją spławić. W końcu ileż można wysłuchiwać paplaniny o cudownym życiu u boku cudownego Chrisa?
- Jak chciałaś się jej pozbyć, trzeba było wrzucić ją do rzeki, a nie bezczelnie kłamać – pokiwał głową z dezaprobatą.
- I kto to mówi? Poza tym musiałam pomyśleć. A Erika – specjalnie podkreśliła jej imię – nie ma z tym nic wspólnego.
- Nie umiesz kłamać.
- Po prostu ty nie wiesz, kiedy to robię – zripostowała.
- Więc o czym tak rozmyślałaś? – nie odrywał wzroku od jej krótkich spodenek. - Pewnie o tym, kto śpi na górze, a kto na dole - przeniósł wzrok nieco wyżej.
- Kretyn.
- Też cię kocham.
- I tak nie wpuszczę cię do namiotu.
- To ja z takim poświęceniem ruszam ci na ratunek…
- Poddałeś się w połowie drogi. Uszedłeś z pięć minut, poopalałeś się w zachodzącym słońcu, a na koniec mnie obraziłeś. I jeszcze liczysz na wdzięczność? – nie mogła uwierzyć.
- Szczerze, to liczyłem na coś więcej – pełne uzębienie diagnosty zabłyszczało w ostatnich promykach słońca. Lisa wywróciła oczami i ruszyła przed siebie.
- W sumie nie jest tak źle.
- Nie gap się! – syknęła. Dobrze wiedziała, gdzie ta kuśtykająca kozica wbijała swój wzrok. Resztę drogi pokonali w milczeniu.

- Jesteście – rozbawione grono powitało ich bardzo entuzjastycznie.
- Widzę, że moje kiełbaski smakują – posłał im groźne spojrzenie.
- Pyszne – wymlaskał Chris.
- Dokładnie – Wilson uśmiercał właśnie kolejną, brutalnie nabijając ją na widelec. Cuddy w jednej chwili porzuciła butelki z wodą i również dorwała się do kolacji.
- Już wiem, skąd wziął się ten wielki tyłek. Dwie!? – krzyknął, widząc, że porywa ostatnie porcje.
- Mogę oddać ci resztę mojej – odezwał się zakłopotany Wilson.
- Dzięki – odburknął. – Bez jedzenia, bez dachu nad głową – zaczął mówić sam do siebie. W tej chwili przysiadła się do niego Cuddy.
- Chyba nie sądziłeś, że jestem aż tak bezduszna? – zapytała podając mu talerz z jedną kiełbaską.
- Jak wyrzucałaś mnie z namiotu, nie miałaś żadnych wyrzutów – zauważył.
- Mam rozumieć, że nie chcesz – sięgnęła, by zabrać mu kolację. Momentalnie się odwrócił, chowając talerz. – Smacznego – uśmiechnęła się ciepło.
- Je, je, jee… - wymruczał.
- To co? Pośpiewamy? – Erika postanowiła zabłysnąć pomysłem.
- Super – przyklasnął James.
- Jestem za – dołączył Chris. W tej chwili wszyscy spojrzeli na siedzącą naprzeciwko dwójkę.
- Z tego co pamiętam, Cuddy odstawia piękne solówki – diagnosta palnął od niechcenia.
- Zabiję cię – wysyczała mu do ucha.
- Seks?! Później Cuddy, później. Stwarzajmy chociaż jakieś pozory – świetnie się bawił. Szturchnęła go z całej siły i w tej chwili stracił ostatni kęs swojej kolacji.
- Pięknie. Twój dług względem mojej osoby rośnie w zastraszającym tempie. Tym razem nie wykpisz się stringami – posłał jej waleczne spojrzenie. Chris i Erika przyglądali się im ze zdziwieniem. Nie mieli pojęcia jak ta dwójka mogła się jeszcze nie pozabijać. Za to Wilson…
Tak, on patrzył na nich rozmarzony, zupełnie jak czterolatek oglądający Boba Budowniczego na dobranoc. Mniej więcej o to mu chodziło – uśmiechnął się podstępnie.

Kilka piw później…
- „Hej, sokoły… omijajcie góry, lasy…” – odbijało się głośnym echem w całym lesie.
- Cicho! - House nerwowo rozglądał się wokół.
- Co jest? - zapytał Wilson. Przestraszył się, że po raz kolejny jakiś napalony zwierzak dobiera się do jego... rzeczy osobistych. Diagnosta jednak odwrócił wzrok w kierunku brunetki.
- Chyba z wiekiem zaczęłaś fałszować? - skomentował bezczelnie. Onkolog odetchnął z ulgą.
- Dzięki – Cuddy posłała mu oburzone spojrzenie.
- Ale mam pomysł. Może my pośpiewamy, a ty potańczysz?
- Nie ma mowy.
- Wiem, że bez rury nie tańczysz, ale w tych okolicznościach mogłabyś zrobić wyjątek – zrobił minkę niewiniątka.
- Zabiję cię! – Cuddy zerwała się z miejsca, ale delikatny zawrót głowy sprawił, że momentalnie usiadła z powrotem.

Kolejne kilka piw później...
Wilson tańczył wokół ogniska. Takie pomieszanie hip-hopu z tańcem ludowym, jak określił to House. Idealne dwa gołąbki robiły się coraz bardziej czułe względem siebie. I niestety nie chodziło o parę lekarzy.
- Może zaciągniesz swojego chłopaka do namiotu? – wymamrotał diagnosta. – Chyba, że zamierzasz go zgwałcić na naszych oczach – pokiwał głową z niesmakiem.
- Zamknij się, idioto – Cuddy chwiejnym krokiem pokonywała odległość od swojego krzesełka w kierunku bezczelnego mężczyzny z laską w ręce.
- No co?
- Musisz obrażać wszystko co się rusza?
- Są tak zalani, że jutro nie będą nic pamiętać.
- Ja będę – zaznaczyła.
- I dlatego musisz się jeszcze napić – podał jej swój kubek z Whisky.
- Chcesz mnie upić i podstępem zdobyć mój namiot – jej oczy mimowolnie rozbłysły, oboje wiedzieli, że nie o namiot tu chodzi. Po piętnastu minutach wpatrywania się w ogień, postanowiła...
- Ok – wypiła duszkiem zawartość podarowanego jej kubka i pociągnęła lekarza za sobą.
- Ok? Nie sądziłem, że pójdzie mi tak łatwo – potulnie podążył za nią.
- Zaczekaj – zatrzymała się przy namiocie Chrisa i Eriki. – O Boże! Czy oni…?
- Tak Cuddy, oni uprawiają seks – tym razem to on pociągnął ją za sobą.
- Zaczekaj – ponownie się zatrzymała.
- Co znowu?
- Chyba o czymś zapomnieliśmy – intensywnie myślała.
- Burbon, prezerwatywy, czerwone stringi… - zaczął wymieniać. – Myślę, że mamy wszystko.
- Kretyn z ciebie. Nie o tym myślałam. Wilson! – palnęła nagle. Ostatnio widzieli go w okolicy ogniska, odstawiającego jakieś rytualne modły. – Musimy go poszukać – ciągnęła go w przeciwną stronę.
- Jest duży, a las i nimfy to jego naturalne środowisko – parsknął śmiechem. – No dobra – widział, że i tak nic nie wskóra. Oboje chwiejnym krokiem udali się w okolice jego namiotu. Zajrzeli do środka.
- I co? Spokojna? – wywrócił oczami. Wilson spał sobie w najlepsze. Co prawda, nie zdołał w całości dostać się do śpiwora, ale za to jak uroczo wyglądał.
- W porządku – Cuddy uśmiechnęła się mimowolnie. Po chwili stali przed jej namiotem. Księżyc był prawie w pełni. Oświetlał jej piękną twarz. Długie, kręcone włosy, szaroniebieski oczy i usta idealne do całowania. Ona również się mu przyglądała.
- Przystojny jestem w tym świetle, prawda? Cuddy ocknęła się z zamyślenia.
- Zostań tu – poleciła, po czym zniknęła w swoim namiocie. Już miał podążyć za nią, gdy nagle został pchnięty wielkim materacem.
- Co to ma być? – był bardziej niż zszokowany.
- Spłacam dług – zaśmiała się perliście. – Chyba nie liczyłeś na nic więcej? – wychyliła się namiotu. Ona klęczała, w przeciwieństwie do niego. Ze swojej obecnej pozycji miał więc idealne widoki na specjalne pagórki.
- Szczerze? – chyba już nawet jej nie słuchał.
- Dobranoc, House. I pamiętaj, nie pokonasz mnie kilkoma piwami i kubkiem Whisky – dodała, zasuwając drzwi. Stał tam, jak wryty, z wielkim materacem na środku obozowiska.
- Czym jeszcze mnie dzisiaj zaskoczysz? Jakieś kolejne wyrafinowane upokorzenie? – tępo wpatrywał się w niebo. Okazało się, że wypowiedział te słowa w złym momencie. Nagle zaszumiało. Ognisko dogasało i robiło się coraz chłodniej. Zły, zmęczony i lekko wstawiony rozwalił się na materacu tuż przed wejściem do jej namiotu.
- Jeśli najdzie ją w nocy potrzeba, będzie miała niespodziankę - pomyślał. Niestety, jako pierwszy, on doczekał się niespodzianki. Około pierwszej w nocy z pięknego snu wyrwała go kropelka wody spadająca na jego czoło.
- Wilson, ile razy ci mówiłem, by nie lać pod wiatr? – wymamrotał i odwrócił się na drugi bok.

House_addict

Pierwsza!
*śmieje się, sikając pod wiatr, bo już nie wytrzymuje*
Łehehehehe!
A gdzie jelenie? Bardzo się na Tobie zawiodłam! No, tłumacz się! *tupie gniewnie nóżką*

A tak na serio to dawno się tak nie ubawiłam. Zwłaszcza zabijanie kiełbasek i sexy nóżki Cuddy.

No i lanie pod prąd.

Masz pisać tak długo, aż skóra na palcach Ci się pomarszczy. More zÓa, please.

Wena perwersyjnego!

H_a

Sarusia

*dziki śmiech*
*spada z krzesła*
*nie przejmuje się, tylko dalej z radością tarza się po ziemi i kwiczy*

Zabiłaś mnie!

Zabiłaś mnie genialnymi tekstami, jak na przykład:

OLA336

No to idę z psem który jeździł koleją i jak tylko przybędę, to od razu komentuje

JiKa30

dziękuję za dedyk

lisku, wiesz, co ja sądzę o Tobie i o Twoich fikach. wiesz także, że nie potrafię pisać komentarzy.

zawsze najbardziej powala mnie Erika

weny

Twoja "niezastąpiona" (

) Jika.

ot_taka

Rany, robi się coraz ciekawiej....

Gorzata

tym razem sama z podłogi nie wstanę

ta część jest tak genialna, że nie mogę...
jeszcze nigdy aż tak dużo chyba przy jednej części czegokolwiek się nie śmiałam!
to było świetne!
czekam na kolejną część!
Wena!

Ley

O mamuniu.

*sika ze śmiechu razem z H_a*
Najlepsza, najlepsza część!!!

marguerite.

Och, Lisku, Lisku,, jasne, że zdałam.

Widzę, że Cię tym nie zaskoczyłam...

neko.md

magdalenka

ha dobre!
no tego to chyba jeszcze nie było: leśne Huddy!!!

pijany Wilson- to jest coś co mi już dawno w fikach brakowało

jak zawsze nahalny House- na niego zawsze można liczyc

i Cuddy z jajami

czekam na ciąg dalszy

daritta

Genistyczne.!

Jeszcze nidgy czytając fick nie waliłam głową ze śmiechu w biurko

Jak będę miała guza albo jakiś inny uszczerbek na zdrowiu to czekaj na pozew.!

Moje ulubione fragmenty:
"- Zabiję cię – wysyczała mu do ucha.
- Seks?! Później Cuddy, później. Stwarzajmy chociaż jakieś pozory – świetnie się bawił. Szturchnęła go z całej siły i w tej chwili stracił ostatni kęs swojej kolacji.
- Pięknie. Twój dług względem mojej osoby rośnie w zastraszającym tempie. Tym razem nie wykpisz się stringami – posłał jej waleczne spojrzenie."

"- Cicho! - House nerwowo rozglądał się wokół.
- Co jest? - zapytał Wilson. Przestraszył się, że po raz kolejny jakiś napalony zwierzak dobiera się do jego... rzeczy osobistych. Diagnosta jednak odwrócił wzrok w kierunku brunetki.
- Chyba z wiekiem zaczęłaś fałszować? - skomentował bezczelnie. Onkolog odetchnął z ulgą.
- Dzięki – Cuddy posłała mu oburzone spojrzenie.
- Ale mam pomysł. Może my pośpiewamy, a ty potańczysz?
- Nie ma mowy.
- Wiem, że bez rury nie tańczysz, ale w tych okolicznościach mogłabyś zrobić wyjątek – zrobił minkę niewiniątka.
- Zabiję cię! – Cuddy zerwała się z miejsca, ale delikatny zawrót głowy sprawił, że momentalnie usiadła z powrotem."

Cuddy jest morderczynią.! Przynajmniej 2 razy w tej części chce zabić House'a.! Biedaczek... Ale jak ona go nie chce,to ja go chcętnie przygranę

Na koniec jeszcze dodam,że kocham twoje ficki Lisku

I oczywiście wielkie pokłony

Czekam na cd

Pozdrawiam i wena życzę