Pierwszy i ostatni (bajka na dobranoc 1) [M]

T.

zweryfikowane przez T.

Krótki przerywnik w moim fiku grozy:D
Potraktujcie jako bajke na dobranoc...specjalnie dla WAS :smt002
Wybaczcie mi błędy -jest juz późno, nie chce mi sie sprawdzać, a chce wstawić ten tekst -mam nadzieję, że będziecie mieli tyle radosci z jego czytania, co ja z pisania.

Był cichy i spokojny zimowy wieczór. Cuddy wpatrywała się w płatki śniegu przyklejające się do szyby okna –różne kształty, rozmiary, formy –każdy z nich był inny i niepowtarzalny. Owinięta w ciepły koc, bardziej chyba z przyzwyczajenie niż chłodu, siedziała w fotelu z kieliszkiem czerwonego wina w ręku i wpatrywała się w ciemności sobotniej, mroźnej nocy.

Kiedyś, jak była młoda, marzyła o rodzinie, marzyła o takich wieczorach jak ten. Wieczorach, w których dom wypełniony będzie śmiechem, tupotem małych nóżek i ciepłem męskiego ramienia. Zawiłe koleje życia, z jakiegoś niewytłumaczalnego powodu , pozbawiły ja tego wszystkiego. Jako kobieta czterdziestoletnia czuła się oszukana i rozczarowana. Ciągle czuła pustkę, a pewne niezaspokojone pragnienia zyły w niej gdzieś głęboko własnym życiem przypominając jest ciągle o porażce, która była zbyt bolesna żeby przyznać się do niej sama przed sobą. Była sama.

Kropla czerwonego wina kapnęła niepostrzeżenie na jasny koc. Materiał wchłonął ją, i pozwolił rozprzestrzenić się po włóknach, tworząc dużą, ciemną plamę. Studiowała ja przez chwile. Wyglądała jak krew…

Jej myśli zaczęły krążyć wokół wydarzeń sprzed wielu lat. Zamknęła oczy i pozwoliła obrazom płynąć…

***

To była jej kolejna randka z Housem.
Jak dziś pamiętała ich pierwsze spotkanie. Stała w męskiej toalecie, po twarzy ociekała jej jakaś niezidentyfikowana ciemnozielona breja, włosy przyprószone mąką, wyglądały jakby nagle osiwiała, a jej ubranie w strzępach, całe było utytłane. Od samego początku wiedziała, że otrzęsiny pierwszego roku, to idiotyczny pomysł. Patrzyła bezradnie w lustro, kiedy zauważyła, że drzwi jednej z toalet otwierają się. Wysoki chłopak o jasnoniebieskich oczach, wpatrywał się w nią z uśmiechem.
- Wyglądasz jakbyś uciekła spod topora, córo młynarza…-zagadnął wesoło, podchodząc do umywalki.
- I tak właśnie się czuję –stwierdziła próbując doprowadzić się do jako takiego porządku. Ku jej przerażeniu do łazienki wbiegł jeden z jej dręczycieli śmiejąc się głośno.
- Tu się chowasz KOCIE! Miau! –Już podchodził do niej z czarnym markerem, gotowy do dalszej zabawy.
- Spadaj stąd Bennet, ona jest teraz moja –Słowa niebieskookiego wybawcy były jak miód na udręczoną duszę –miała już zdecydowanie dość tej zabawy. Dopiero kilka dni później zrozumiała, dlaczego Bennet posłuchał. Owianego złą sławą egocentryka i dupka Gregorego Housa w miasteczku akademickim słuchali wszyscy.

Spędziła resztę wieczoru doprowadzając się do porządku w jego łazience. To był pierwszy dzień ich pokręconej przyjaźni.

Potem spotykali się codziennie. Niektórzy dziwili się jej dlaczego to robi. Była piękna, mądra, z tłumem wielbicieli ciągnącym za nią gdziekolwiek by się nie pojawiła. A ona lubiła jego. Lubiła ich słowne utarczki, lubiła jego bystrość i inteligencje. Nie przeszkadzało jej to, że choć wszyscy darzyli go szacunkiem, to jednak jego zachowanie nie przysparzało mu wielu przyjaciół. Właściwie to nie miał prawie żadnych. Był samowystarczalnym geniuszem, który z nie wiadomo jakiego powodu, właśnie ja dopuścił do swojego hermetycznego świata. Od pewnego czasu, on zaczął nazywać te ich spotkania randkami. Najpierw była przekonana, że to któryś z jego żartów. Potem zauważyła, że on chyba jednak mówi to na serio.

Tego wieczoru znowu mięli się spotkać na „randkę”. Kiedy szła do niego, opatulona w ciepłą kurtkę, szczelnie chroniąca ja przez gęsto padającym śniegiem, była przekonana, że obejrzą film, wypija po dwa piwa i zjedzą pizze. Że będzie tak jak zwykle –miło i wesoło. Kiedy otworzył jej drzwi i zobaczyła przeszywające ja spojrzenie błękitnych oczu, zdała sobie sprawę, że cos jest inaczej.

W pokoju panował półmrok i cisza, żadnego buczenia telewizora ani porozwalanych przedmiotów na podłodze, które zawsze zmuszały ja do slalomu. House sprzątał- gdzie to odnotować- przemknęło jej przez myśl. Był jakiś milczący. Wyczuwała w nim jakąś obawę, lęk i niepewność. Wiedziała, że cos się wydarzy.

Nie myliła się. Kiedy podał jej kieliszek z winem nie mogła ukryć zaskoczenia.
- Wino? Czy ja śnie? –próbowała rozładować sytuację.
- Na specjalne okazje –powiedział tajemniczo.
- Nie masz dziś urodzin, ani imienin…święto lasu?
- Prawie…-zanim zorientowała się co się dzieję, czuła już jego wargi na swoich. Pocałunek był delikatny, niemalże nieśmiały. Przywodził jej na myśl, delikatne tchnienie wiosny, pobudzające do zycia uspinoną przez zime nature. Ten pocałunek obudził w niej kobietę –nagle zapragnęła jego pieszczot, jego ust…wszystkiego. Głęboko skrywana fascynacja, wybuchła w niej i zalała falą nowych, nie znanych wcześniej uczuć. Pozwoliła mu przyciągnąć się i pogłębić pocałunek. Kiedy jego język wdarł się nagle brutalnie do jej ust, westchnęła przeciągle. Nie znane dotąd pragnienie kazało jej poddać się całkowicie jego woli.

Poczuła niedosyt kiedy oderwał się od niej i poprowadził w stronę łóżka. Mieszanina strachu, niepewności i zarazem bolesnego oczekiwania na to co nieuchronne wypełniały każdą komórkę jej ciała. Chciała tego. Ale jednocześnie sama myśl o tym co za chwile się wydarzy zapierała jej dech w piersiach.

Patrzyła jak zahipnotyzowana, jak powoli i pieczołowicie rozpina po kolei każdy guziczek jej bluzki. Każdy z nich wydawał jej się otwierać dla niej drzwi do nowego, nieznanego dla niej świata. Kiedy gorączkowo pozbył się jej stanika, zadrżała pod jego wzrokiem. Czuła ciepłą dłoń, która obejmuje jej pierś, powodując fale nagłego pożądania gdzieś w dole brzucha. Każdy jego najmniejszy ruch sprawiał, że płonęła coraz bardziej i bała się, że jeśli to się nie skończy ona spłonie –że nie zostanie z niej już nic.

Jego dłonie znalazły teraz miejsce na jej pośladkach, które gładził przez chwilę, zanim zaczął się siłować z guzikiem od dżinsów. Po chwili, również one podzieliły los reszty garderoby. Usłyszała jak House wciąga nerwowo powietrze. Jego oczy, błądzące po jej nagim ciele płonęły.

Położył ja na łóżku. A sam szybko pozbył się koszuli i spodni. Dołączył do niej i przykrył ich ciała jasnym kocem. Całował ją z zachłannością i żądzą człowiek, który po wielodniowej wędrówce po pustyni, wkracza w końcu do upragnionej oazy. Kiedy jego dłoń wędrowała w dół jej brzucha –gdzie biło centrum jej kobiecości, oderwała się od niego.
- Greg…ja…ja …jeszcze nigdy…-patrzyła zawstydzona w jego oczy.
Wydawał się być zaskoczony, ale tylko przez chwilę. Potem zobaczyła jak na jego twarzy pojawia się szeroki uśmiech i prawdziwa, męska satysfakcja.
- Chcesz tego? –wolał się upewnić.
- Chcę –wyznała speszona.
- To zaufaj mi –powiedział czule rozwiewając wszystkie jej wątpliwości pocałunkiem.
przyszedł ranek. Kiedy obudziła się lekko obolała i niesamowicie szczęśliwa na ramieniu swojego pierwszego mężczyzny, czuła, że ta chwila, na zawsze wyryje się w jej pamięci. Patrzyła na ciemna plamę na kocu. Była kobietą.

Potem,nagle wszystko prysło jak bańka mydlana. Potem,zostało zadane pytanie, które miało prześladować ja przez resztę życia.
- Pobierzmy się –powiedział tak po prostu podając jej filiżankę kawy, a ona wybuchła śmiechem.
- Świetnie się razem bawimy, dogadujemy, szanujemy…-chciał jeszcze cos powiedzieć, ale nie zdążył. Przerwała mu jego wywód.
- Greg, to prawda, ale przed nami całe życie, jesteśmy za młodzi, żeby podejmować takie decyzje, to nierozsądne. To szaleństwo –wtedy była tak bardzo pewna tych słów. Wierzyła w nie. Wierzyła w swoją świetlana przyszłość, w księcia na białym koniu, w te wszystkie marzenia, które bardzo szybko zostały zweryfikowane prze życie. Nawet jeśli gdzieś w głębi go kochała, to wolała żyć w świecie iluzji i złudzeń, marząc o szklanych domach i tym, co nieosiągalne.

Następnego dnia Gregory House wyjechał, aby po kilkunastu latach pojawić się ponownie, z wielkim hukiem w jej zyciu.

***

Lubiła wspominać te wydarzenia. Choć z perspektywy czasu wiedziała, że była naiwną i bujającą w obłokach idiotką, to jednak sam fakt, wspólnej nocy, przywoływał na twarzy jej uśmiech. Tacy niewinni, niedoświadczeni…mieli tylko jedną noc, żeby móc się poznać. I choć wtedy z dumą spoglądała w lustro, myśląc osobie jako o dojrzałej kobiecie, to teraz wiedziała, że była zaledwie wyrośniętą dziewczynką.

Kiedyś odrzuciła go, bo chciał czegoś, czego sama nie umiała zdefiniować. Bała się powierzyć mu całkowicie. Bała się, że wiążąc się, za dużo straci. Te wszystkie możliwości które ja czekały, te wszystkie nieodkryte ścieżki… To ja kusiło…nęciło…
Teraz wiedziała, co na prawdę było stratą.

Była dorosłą kobietą, ukształtowaną i zahartowaną przez życie. Nie biegała już za mrzonkami z siatka na motyle. Twardo stąpała po ziemi i wiedziała, że szczęścia nie da się zamknąć w klatce. Teraz chciała przy sobie tylko jednego –silnego mężczyzny, który z równą zaciekłością broni prawa do plazmy w swoim gabinecie, co życia swoich pacjentów. Zbyt wiele lat potrzebowała by to zrozumieć. Zbyt wiele błędów popełniła na zawiłej drodze do poznania tej prawdy.

Wiedziona nagłym impulsem podniosła telefon i szybko wykręciła numer. Po kilku sygnałach, usłyszała w słuchawce znajomy głos.
- House –głos mężczyzny był szorstki i rzeczowy.
- Wanna fuck? –bezceremonialne pytanie zawisło nad cichą, zimową nocą.

kremówka

cudna bajka na dobranoc

jestem naprawdę miło zaskoczona, wchodzę na chwilę na horum a tu taka miła niespodzianka

dzięki T.

Kama

Zabiłaś mnie puentą.
No po prostu padłam, bo spodziewałam się po tej romantycznej opowieści wszystkiego poza takim pytaniem.
:smt005
Brawo. Piękna bajka. Pięknie opisane uczucia.

Saph

Mam nadzieję, że od dzisiaj co wieczór będziesz nam serwowała takie bajki. :smt003

Opowiadanie czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Końcówka jest rozbrajająca, pisząc komentarz nadal się uśmiecham.

evi

super baja na dobranoc

oby więcej takich!

judyth1

Wanna fuck? –bezceremonialne pytanie zawisło nad cichą, zimową nocą.
_________________

koniec mnie powalił!

Schevo

Dziękuję za wywołanie uśmiechu na mojej twarzy

Przez cały dzień będą prześladować mnie obrazy z tej "bajki" ;D
Zakończenie rewelacyjne i zaskakujące

Nie tego się spodziewałam, więc podoba mi się jeszcze bardziej ;D
=**

ewel

Świetne

Opisy - rewelacja! Możesz odebrać u mnie nagrodę Nike w przyszłym roku

Wspomnienia bywają inspirujące^^

Huda

dla mnie to nie była raczej bajka na dobranoc, ale na rozpoczęcie dnia.
cudowne. :smt003

Qzka

vicodin_addict

Szkoda, ze nie przeczytałam wczoraj, cudowne, cudowna bajka na dobranopc

Bardzo [prazyjemnie się to czyta, zarówno fragmenty z "teraz" jak i wspomnienia Cuddy.
mMasz bardzo dobry styl, co zapewne usółyszałaś już nie raz.
Zakończenie jest świetne

jeanne

Hania

boskie.; **

Wercia214

Super

Uśmiecham się na myśl o Cuddy i Housie razem..... :smt003
będzie dzisiaj jeszcze jedna część ??

T.

Dzieki za wszystkir miłe komentarze, nie bedzie kolejnej częsci. To juz wszstko, reszte pozostawiam Waszej bogatej wyobraźni...

vicodin_addict

A szkoda, chociaż jesli mam być szczera, tak jest super. Bo kończy się odpowiednio. Lubię takie zakończenia, więc nie mam co narzekać.

To kiedy nast. część fiku grozy?

Cave

hahaha... swietny koniec

caly fik swietny

LicenceToKill

Och..

Koniec to po prostu cudo ;D Cuddy nie wytrzymała, nie powstrzymała swoich instynktów ;D

willanka

Uwielbiam wyjścia od małych szczegółów do wielkich historii

. Tutaj pięknie dało się to zauważyć, wszystko ładnie współgra ze sobą

.

A bezceremonialne pytanie House'a mnie rozwaliło doszczętnie xD. Jak on umie się wczuć w odpowiednią atmosferę^^

LicenceToKill

Ale... Ale kiedy będzie ciąg dalszy?

eye_roller

ok. prawie zniszczyłam laptopa musem malinowym na ostatnim zdaniu. powinno się ludzi uprzedzac o takiej ewentualności. boje się pomyślec co by było gdybym jadła krakersy i się zaczeła dławić.
super napisane. takie nostalgiczne a potem sru! przyziemne

madziax

-Wanna fuck? będzie mnie teraz prześladować ;D

niektóre wyrażenia, np Następnego dnia Gregory House wyjechał, aby po kilkunastu latach pojawić się ponownie, z wielkim hukiem w jej zyciu. mnie dobiły, takie artystyczne ^^.

czemu ten fik nazywa się 'Pierwszy i ostatni' ? tzn, czemu ostatni ?! ;]

T.

Ostatni -dalego że historia zatacza koło. Kiedyś House był jej puierwszym - buyła niewinna młoda dziewczyna. teraz jest doswiadczona, dojrzała kobieta. Przyjełam że House jest pierwszym mężczyzną w jej zyciu (utrata dziewictwa) i ostatnim, którego chce. ostatnim w jej zyciu.

Gora

Śliczne. Nastrojowe, delikatne, spokojne.... A potem ta puenta. Padłam

Pozdrawiam
g

Czerwono-Zielona

A dla mnie to była bajka na rozpoczęcie Nowego Roku

Wow, rewelacyjna. Bardzo podoba mi się ta wersja wspólnej przeszłości Cuddy i House'a. Czuję ją, świetnie pasuje do tego, co jest teraz między nimi.
I oczywiście przy ostatnim zdaniu podzieliłam los poprzedników, zbierając szczękę z klawiatury

Fajnie się czyta Twoje teksty...