Pierścionek [M]

Pikaola

To maleństwo powstało przy okazji tworzenia się innej miniaturki

Jeszce mam parę pomysłów, ale nie wiem co tego wyniknie.

Gdy Cuddy weszła do gabinetu diagnosty, nikt nawet nie podniósł głowy, żeby na nią spojrzeć. Jako administratorka tego szpitala powinna ich wylać z tego szpitala, ale czego mogła się spodziewać po ludziach pracujących z najbardziej zgorzkniałym facetem. Widząc zespół zaczytany w jakimś ciekawym artykule udała się wprost do Housa z nowym, interesującym przypadkiem.
- Macie pacjenta. – Gdy podawała teczkę diagnoście, na jej palcu zalśnił srebrny pierścionek z małym brylancikiem.
- Dr Cuddy, jaki śliczny pierścionek? Czyżbyś złożyła śluby wieczyste?
- Nie dr House, wychodzę za mąż.
Kaczątka, które do tej pory, nie zwracały uwagę na ich rozmowę, nagle podniosły wzrok i spojrzały na Cuddy, by po chwili obdarzyć spojrzeniem szefa. Oczekiwali z jego strony jakiś komentarzy i złośliwych docinków. Ale oni dalej wymieniali między sobą spojrzenia. To była gra, którą (nie)spodziewanie przerwał House, podnosząc się i kierując się w stronę drzwi.
- House, gdzie idziesz? Macie pacjenta?
- Mam déjà vu – powiedział teatralnie chwytając się za głowę. – Muszę się napić.
Do gabinetu wracał po pół godzinnej przerwie, z małym pakunkiem w dłoni.
- House! House! Mógłbyś się zatrzymać, kiedy ktoś cię woła?
- Tylko nie mów mi Jimmi, że masz problem z dogonieniem kulawych geniuszy.
- Nie błaznuj. Słyszałeś, że Cuddy wychodzi za mąż?
- Właśnie idę to oblać – powiedział to wyciągając, najdroższego szampana. – Nie tego spodziewałeś się Jimmi, prawda? – dokończył, widząc przerażoną twarz przyjaciela.
- Nie jesteś zły? Nie jesteś ciekaw, jaki dupek się do niej dobiera? Spodziewałem się ciebie ciskającego gromy i wsadzającego ludziom z przychodni termometr w tyłek, a ty jak gdyby nigdy nic chcesz oblać ślub Cuddy? Już wiem! Ty już coś wymyśliłeś. Jaki masz plan?
- Jak to jaki? Żenię się. - Wypowiadając te słowa dziarsko wkroczył do gabinetu. Takiego szczęścia nie miał za to Wilson, który z impetem uderzył w szklane drzwi, w wyniku czego wylądował na posadzce.
- James, nic ci nie jest? – Cuddy wyglądała na przerażoną, gdy onkolog nie podnosił się przez kilka minut. – House przestań się śmiać i pomóż mu wstać.
- Jimmi, wstawaj i przestań sobie szeptać jakieś formułki – powiedział, widząc jak ten szybko porusza ustami (co w sumie wyglądało dosyć zabawnie). Lekko szturchnął go butem gdy ten nadal się nie podnosił.
- House!
- Dobra, koniec wygłupów. Cuddy ma dzisiaj okres.
- Greg, czy to mi się wszystko przyśniło? Przecież… Nie, nie… - Dobiegły go z ziemi słowa przyjaciela.
- Tak, tak. A teraz wstawaj i idź kup sobie garnitur.
- Ale ja nic nie wiedziałem – powiedział, wstając z podłogi i otrzepując swój nienaganny ubiór.
- Nikt nic nie wiedział, ale skoro ślub w tę niedzielę uznaliśmy, że czas się ujawnić. – Spojrzał na swoją narzeczoną i posłał jej uśmiech, na co ona odpowiedziała tym samym.
Gdy szampan już się skończył, a wszyscy rozeszli się do swoich zajęć, została tylko para kochających się ludzi.
- Nareszcie możemy przestać się ukrywać.
- Tak, chodźmy do domu. - Kiedy kierowała się do drzwi, zauważyła, że Greg dalej stoi w jednym miejscu. – Zostajesz?
- Idę, ale przecież pacjent… - Lisa zaczęła się śmiać i House już wiedział o co chodzi. – Dobrze, że mam cię przy sobie. Chodźmy, bo mam ochotę na… - Odsunął włosy i szybko pocałował ją w kark.
- Greg, przestań wiesz, że mam tam łaskotki. - Próbowała wyrwać się narzeczonemu, ale ten był zdecydowanie silniejszy.
- Oczywiście, że to wiem, ale uwielbiam kiedy się śmiejesz. I wiem, że masz je jeszcze… - Nie zdążył dokończyć, bo jego usta zostały zasłonięte, drobnymi palcami.
- Jeszcze słowo, a zobaczysz co stanie się z twoim fortepianem.
- Fortepian zostaw w spokoju, weź sobie Jamesa, on jest taki milutki- powiedział mocno się do niej przytulając. – A ja nadal wiem gdzie masz łaskotki – szepnął do jej ucha.
W pustym korytarzu jeszcze długo unosił się głośny śmiech Lisy Cuddy.

KONIEC
*rozgląda się szukając nadchodzących ludzi z widłami*

[/img]

Ley

Uwaga pierwszy ludź nadchodzi...
ale nie z widłami tylko nadchodzi z zachwytem

Takie wesołe i przyjemne

Myślałam, że Cuddy wychodzi za kogoś innego i ta miniaturka będzie smutna, a tu taka niespodzianka.

Greg narzeczony - jak to zabawnie brzmi

Nieźle oszukali Jamesa.
Podobało mi się

Pozdrawiam i życzę dużo pomysłów i bogatego Wena

dr Tygrysolka

Ludzie z widłami nie nadejdą, mówię ci

Bo kto chciałby cię zabijać za taką cudną miniaturkę

Biedny Jimmy! Co by House z Cuddy nie zrobili, on zawsze by ucierpiał

martusia14

Miniaturka rewelacja

Nie dość,że w 100% Huddy to jeszcze zabawna

Zraniona

: podbiega do martusi i krzyczy: -Zostaw go! Wiesz za ile pójdzie na allegro ? Hugha sobie kupimy! :

Oto czwarty ludz tylko widły się skończyły to złapałam grabię i zagrabnę sobie trochę twojego talentu

Tak jak Robin Hood

Świetna miniaturka

A dostaniemy prędko tą drugą ?

Weeenaaa bo jak go zabraknie to kaszana

Uwież przyszedł, odszeł, zostawił mojego fika po pierwszej części,
ale już go łapię

Papa

justykacz

Sarusia

Postawiłaś przede mną przysłowiowy trudny orzech do zgryzienia.
Sama nie wiem co powiedzieć.

Urocza treść. Zabawna, optymistyczna - takie lubię.
Ale poległ w kilku miejscach styl. O błędach interpunkcyjnych nie wspomnę, bardzo utrudniały czytanie.
Ortograficznych brak, to dobrze.

runiu

Lubię takie lekkie, zabawne teksty. Przyjemnie się coś takiego czyta. Nie spodziewałam się, że to House jest tym szczęśliwcem

Z błędów najbardziej razi ten w tytule.

Czekam na inne Twoje pomysły.
Pozdrawiam

Pikaola

Dziękuję wszystkim za komentarze ;*
Sarusiu na przyszłość zapamiętam sobie twój komentarz i obiecuję się poprawić

Runiu już poprawiłam błąd w temacie

Nawet go nie zauważyłam