Pain [M]

Schevo

Zweryfikowane przez Kamę

Cytat:

Napisane szybko. Nie wiem czemu. Może dlatego, że ktoś kiedyś powiedział, że chce cierpiącego Grega?

Zaprzeczenie.

Nie stało się nic złego. Powiedz, że nie stało się nic złego.
Wszystko jest tak, jak kiedyś. Zaraz wtargnie do mojego gabinetu w tej swojej wydekoltowanej bluzce, opieprzając za kolejne spóźnienie do pracy. Zaraz. Jeszcze tylko chwila i ją zobaczę.
To sen. Pieprzony koszmar, z którego zaraz się wybudzę, prawda?
Minęło pół godziny od stwierdzenie zgonu... Co ja pieprzę?! Jakiego zgonu?! Przecież to tylko sen! Nie stało się nic złego.
Obudzę się, a obok mnie będzie leżała ona. Prawda?

Wściekłość.

Dlaczego mi ją zabrałeś?! Dlaczego?!
Pogrzeb. Teraz to już prawdziwy koniec.
Nienawidzę cię! Co takiego, kurwa, zrobiłem?! Dlaczego mi ją zabrałeś?! Odpowiedz!
Nie odpowiadasz.
Boisz się?!

Negocjacja.

Nigdy w ciebie nie wierzyłem. Ale teraz uwierzę. Tylko mi ją oddaj... Proszę...
Co mam zrobić? Mam oddać swoje życie? Dobrze. Oddam. Tylko pozwól mi spędzić z nią chociaż kilka godzin. Pozwól mi się z nią pożegnać. Pozwól ostatni raz poczuć miękkość jej ust. Proszę.
Zostanę zagorzałym katolikiem. Tylko mi ją oddaj. Musisz mi ją oddać. To będzie wymiana. Ja za nią.
Zgadzasz się?

Depresja.

Minął tydzień.
Nie wyjdę z domu. Nigdy więcej nie wyjdę z domu.
Pukanie. Wilson?
Nie chcę z nim rozmawiać. Nie chcę rozmawiać z nikim.
Nie otworzę. Może pomyśli, że nie żyję?
To ja powinienem umrzeć. Nie ona. Ja zamiast niej. Tak powinno być. Nie zasłużyła na to.
Mam dość tego życia. Nigdy go nie lubiłem, ale teraz...
To już chyba koniec.

Akceptacja.

Miesiąc. Tak długo, a zarazem tak krótko. Codziennie siedzę przy jej grobie. Nie modlę się. Nie wiem, czy ona mnie słyszy. Ale ja do niej mówię. Tylko tyle.
Tak miało być. Życie nie zawsze toczy się tak, jak chcę.

KONIEC

ewciaiwo

smutne

ale piękne

Jarii007

Ahhh

Smutaśne

Mi się podoba bardzooo

Zresztą jak Twoje wszystkie fiki

jeanne

Schevo jesteś moja ulubioną sadomasochistką

Od kilku dni szukałam czegoś takiego, a gdy już znalazłam łzy mi stanęły w oczach ( reakcja mojej koleżanki która akurat weszła do mojego pokoju " Czemu ty ryczysz przy komputerze?")
To było cudne, ale ogromnie smutne

LicenceToKill

Naprawdę piękne...

ewel

Wiele emocji. Doprawdy czytając to opowiadanie, można przeżyć katharsis.
Klasa sama w sobie, wyznaczasz Schevo swój znak jakości, brawo!
Buziaki, od wiernej fanki, choć ostatnio umęczonej studentki biologii

kremówka

Mówiłam, że lubię smutne? Mówiłam, ale mówię jeszcze raz...
Lubię smutne, bo trzeba umieć to zrobić dobrze. Ty umiesz. I bardzo mi się to podoba... Niby krótkie opowiadanie, a zamknęłaś w nim tyle emocji...

Schevo, wiesz, że uwielbiam Twoje opowiadania... Więc co ja jeszcze mogę napisać...

Czekam na kolejne Twoje dzieła... Pozdrawiam

amandi

Jezu... tylko tyle mogę powiedzieć. Jezu... Nie mogłam oddychać, jak to czytałam.. Gdybym mogła, dałabym ci literackiego Nobla..

Bereśka

Cudne i nic więcej nie napisze bo nie wiem co mogłabym jeszcze napisać

Podobało mi się

zresztą jak wszystko co piszesz

Pozdrawiam

i życzę weny

runiu

Piękne i strasznie smutne, jednak mimo to mi się podoba. Kolejny fik z serii 5 etapów. Lubię sposób w jaki piszesz, niezależnie od tego czy fik jest wesoły, czy nie.
W sumie to ostatnio nawet polubiłam smutne opowiadania.
Pozdrawiam.

Schevo

ewciaiwo, ano smutne... Ale to tak jakoś wyszło. Dziękuję

***

Jarii007, dziękuję bardzo

Czuję się zaszczycona faktem, że Ci się podoba

***

Sapphire

Oj, smutne to...

Ale masz talent, bo nie tylko doprowadziłaś mnie do płaczu (nikt tego nie widział, PRAWDA?!), ale też nie zapomiałaś o Hałsowatości House'a... Ten cytat: "Boisz się?!".

rocket queen

Chylę czoła za pomysł i wykonanie

Dziwi mnie tylko to, że Greg tak szybko dotarł do ostatniego z pięciu etapów, które przechodzimy po stracie bliskiej osoby. Miesiąc to zdecydowanie za krótki czas. Bardzo często nie wystarczają nawet lata.