One way ticket [Z]

Gatha

jeez, ale ci to wspaniale wyszło xD

mam nadzieję, że kolejna część już niedlugo?

Katarzyna

Najpewniej jeszcze dzisiaj.

Cave

czekam

jeanne

No normalnie jak dzieci xD
Muszą się nauczyć że istnieje coś takiego jak : rozmowa a nie tylko monologi wewnętrzne

Cudne!
Please more

Katarzyna

Właśnie weszłam do domu, tak więc następna część jutro w godzinach południowo/popołudniowych albo dopiero w niedzielę.

Em.

Teraz niech tylko uzgodnią, u którego z nich będą mieszkać i będzie super

. A tak na serio, to podoba mi się to, co napisałaś. Bardzo fajnie oddaje to relacje House-Cuddy. I jestem przekonana, że ta noc była NAPRAWDĘ ważna

.

Cave

nie moge.. rozplywam sie

Katarzyna

Część przedostatnia. Fragment długi, choć nie jestem z niego zadowolona. Mimo wszystko - enjoy!
___________________________________________________________

Milczeli naprawdę długo. Wtuleni w siebie zajmowali się własnymi myślami, chcieli aby tak pozostało już zawsze. Cuddy wstała jako pierwsza, złożyła na jego ustach delikatny pocałunek i bez słowa udała się do łazienki. Usłyszał lejącą się wodę. Ubrał spodnie, otworzył drzwi i wyszedł do siebie. Po drodze do swojej kajuty wstąpił do barku, był otwarty zaledwie od kilku minut. Zamówił szklankę whiskey, którą wypił duszkiem. Smak alkoholu delikatnie rozszedł się w jego ustach. Kiedy wszedł do siebie wyciągnął z torby czysty t-shirt i udał się pod prysznic.

Kiedy Cuddy wyszła z łazienki nie była zaskoczona, że jej pokój jest pusty. Wydawało jej się, że słyszała delikatny trzask drzwi. Dobrze się stało, potrzebowała chwili oddechu, on pewnie też. Położyła się na łóżko i zasnęła. Obudził ją delikatna muzyka. Otworzyła oczy i zobaczyła House’a siedzącego pod ścianą, obok niego leżała para głośników podłączonym do iPoda. Wstała z łóżka, usiadła obok niego i wtuliła się w jego ramiona. Tego dnia nie zamienili jeszcze słowa. Cuddy odezwała się pierwsza.

- House… my… - Położył palec na jej ustach, dając jej tym samym do zrozumienia, żeby nic nie mówiła.

- Do końca rejsu został nam tydzień. Cieszmy się nim. Rozmawiać będziemy później. – Powiedział niepewnie spoglądając na twarz swojej towarzyski, na której zagościł uśmiech. Skinieniem głowy dała mu do zrozumienia, że przystaje na tę propozycję. Teraz liczą się tylko oni.

Następny tydzień upłynął im bardzo przyjemnie i stanowczo za krótko. Zachowywali się jak para zakochanych nastolatków. Bawiły ich sytuacje kiedy ludzie brali ich za małżeństwo i życzyli wszystkiego najlepszego. Kiedy pewnego wieczora spacerowali po pokładzie i zatrzymali się na moment aby podziwiać otaczający ich bezkres oceanu, zaczepiła ich pewna starsza para.

- Pięknie państwo razem wyglądacie. – Powiedziała starsza kobieta patrząc z uśmiechem na Cuddy w objęciach House’a. – Prawda Roger? – Skierowała sobie pytanie do męża, który nie miał innego wyjścia jak przytaknąć. – Od dawna są państwo małżeństwem? – Tym razem pytanie było skierowane do Cuddy. Spojrzała porozumiewawczo na House’a szukając jakieś pomocy w udzieleniu odpowiedzi. Normalnie patrzyłby jak się męczy próbując skłamać, tym razem jednak postanowił ulżyć jej rosnącemu zakłopotaniu.

- Dwa lata. – Odpowiedział, uśmiechając się przy tym do swojej świeżo upieczonej małżonki, która odpowiedziała mu najszerszym z możliwych uśmiechów.

- Widać, że się państwo kochają. Promieniuje z was szczęście. – Podsumowała parę starsza kobieta, która jak się później okazało miała na imię Matylda. Wymienili jeszcze kilka zdań, kilka szczerych uśmiechów poczym starsza para oddaliła się życząc ich wszystkiego najlepszego. House objął Cuddy jeszcze mocniej, a twarz wtulił w jej włosy.

- Która to już para bierze nas za małżeństwo? – Zapytała nie ukrywając swojego rozbawienia tą sytuacją.

- Czwarta. – Wyszeptał jej do ucha. Cuddy odwróciła się. Ich twarze dzieliły milimetry, ich oczy przenikały się. Każde z nich w głębi swojego umysłu myślało nad tym, co by było gdyby te wszystkie życzenia dotyczące ich wspólnej przeszłości się spełniły.

Nie pozostało wiele czasu, aż jacht przybędzie do portu. To była ostatnia noc, którą mieli spędzić wspólnie na oceanie. House postanowił, że będzie ona niezapomnianym przeżyciem zarówno dla jego wybranki, jak i dla niego. Unikał jej cały dzień. Cuddy przypisywała jego dziwne zachowanie bólowi nogi, który nasilał się od kilku dni, nie chciała myśleć o innych możliwych przyczynach. Mimo wszystko House pozostawał niezwyciężony. Cały dzień marzył, aby zatopić nos w ciemnych, lokowanych włosach swojej przełożonej, nie mógł jednak popsuć niespodzianki. Kiedy zapadł zmrok w kajucie Lisy rozległo się pukanie do drzwi. Była ubrana w House’owy t-shirt i krótkie spodenki. Nie spodziewała się nikogo. Ku swojemu zaskoczeniu w drzwiach zobaczyła jednego z kelnerów jachtowej restauracji.

- Słucham? – Zapytała najgrzeczniej jak tylko potrafiła starając się ukryć swoje zdziwienie. Przecież niczego nie zamawiała.

- Dostałem polecenie, aby dostarczyć Pani ten liścik. – Młody człowiek wyciągnął przed siebie rękę w której trzymał białą kopertę. Cuddy uśmiechnęła się do niego odbierając tajemniczą przesyłkę. Podziękowała i zamknęła drzwi. Chwilę stała bezruchu zastanawiając się co House wymyślił, bo przecież nie miała wątpliwości, że to od niego. Oparła się o drzwi, wzięła głęboki oddech i otworzyła kopertę.

Wskocz w najseksowniejszą bieliznę jaką masz, poczym wskocz w najseksowniejszą sukienkę jaką masz. Czekam na Ciebie, tam… zresztą domyślisz się.

PS. W sumie to nie musisz wkładać bielizny.

Zarumieniła się. Znała House’a od dawana, nie raz udało mu się wywołać rumieńce na jej policzkach, jednak zadziwiała ją łatwość z jaką mu to przychodziło. Postanowiła bezzwłocznie zastosować się do poleceń z listu i udała się w miejsce, którego jak wynikało z listu miała domyślić się sama.

Tak jak przypuszczała. House stał przy balustradzie mając za plecami stolik z nakryciem dla dwóch osób. Nie byłoby to nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że znajdowali się w najwyżej położonym miejscu na jachcie, do którego wstępu za nic w świecie nie mieli pasażerowie. Kiedy tylko usłyszał kroki obrócił się. Jego oczom ukazała się najpiękniejsza kobieta jaką kiedykolwiek widział. Była taka naturalna, jej kształty opiewał tylko delikatny materiał zmysłowej, czerwonej sukienki ze sporym dekoltem, który podkreślał jej walory, natomiast rysy twarzy były podkreślone delikatnym makijażem. Jedyne co udało mu się z siebie wykrzesać, kiedy zbliżyła się do niego na odległość kilku kroków było. „Łaaałłłł…”.

Ta noc była niezapomniana. Najpierw zjedli wykwintną kolację podlewaną soczyście czerwonym winem. Następnie udali się do kajuty Cuddy gdzie oddali się swoim miłosnym uniesieniom.

Zbudził go dźwięk klaksonu, który oznajmiał, że pozostała godzina do czasu kiedy jacht znajdzie się w porcie. Postanowił się tym nie przejmował, miał o wiele lepsze zajęcie niż martwienie się czy zdoła w kilkanaście minut pozbierać swojego rzeczy porozrzucane po dwóch kajutach znajdujących się w największej możliwej odległości od siebie. Przypatrywał się Cuddy leżącej na brzuchu z twarzą skierowaną w jego stronę. Jego ręka delikatnie głaskała jej nagie plecy co wywołało na jej twarzy delikatny uśmiech, który dawał mu do zrozumienia, że właśnie się obudziła. Nie miała ochoty otwierać oczu, jednak nieszczęsny dźwięk klaksonu rozległ się ponownie. Leniwie przeciągnęła się i złożyła pocałunek na ustach swojego towarzysza.

- Czas się zbierać. – Wiedziała, że musi to powiedzieć, chociaż nie miała na to najmniejszej ochoty. Chciała aby ta chwila trwała wiecznie.

- Możemy tak jeszcze chwilę poleżeć. – Powiedział z nadzieją, ze uda mu się ją namówić na jeszcze chwilę zapomnienia.

- Wiesz dobrze, że nie możemy. Za niecałą godzinę będziemy w porcie.

- No dobrze mamooo...

Wstał i podobnie jak przed tygodniem bez słowa wyszedł z pokoju. Jedną różnicą był pocałunek jaki złożył na ustach Cuddy zaraz po założeniu na siebie koszulki.

Jacht właśnie wpływał do poru w którym czekało mnóstwo ludzi. Czekali oni aby przywitać swoich bliskich, wśród nich Cuddy dostrzegła znajomego bruneta. Zeszli na ląd razem, być może ten ostatni raz trzymając się za ręce. Nie było to łatwe dla House’a jednak kiedy w grę wchodził dotyk Cuddy mógł równie dobrze nieść swoją laskę w zębach. Postawili stopy na lądzie. Wilson od razu zauważył ich mimo wielkiego tłumu ludzi, który z każdą minutą zdawał się powiększać. Nie ukrywał swojego zaskoczenia, kiedy zobaczył tą dwóję razem. Podbiegł do nich. Zmierzył ich wzrokiem. Tego się nie spodziewał, byli jakoś dziwnie rozpromienieni. Przyjechał po Cuddy a w prezencie, jako gratis dostał swojego przyjaciela, którego szukał przez dwa tygodnie. Był pewien, że coś się stało temu staremu durniowi. Tym czasem on wcale nie wyglądał jakby coś złego mu się przytrafiło. Był… wypoczęty (?) zrelaksowany (?) szczęśliwy (?).

- Wyy… to znaczy… Cuddy… House! Ehh… - Wymamrotał onkolog. Odpowiedziały mu tylko dwa diabelskie uśmiechy.

Annie

Przyjechał po Cuddy a w prezencie, jako gratis dostał swojego przyjaciela, którego szukał przez dwa tygodnie. Był pewien, że coś się stało temu staremu durniowi.
Cuddne

W ogóle całośc jest cuddna. Lubię fiki z happy-huddy-endem

Tylko dlaczego to już przedostatnia część?!

*Madziula*

kremówka

boskie

a skoro to przedostatnia część to się nie mogę doczekać ostatniej...

jeanne

Był pewien, że coś się stało temu staremu durniowi. Tym czasem on wcale nie wyglądał jakby coś złego mu się przytrafiło. Był… wypoczęty (?) zrelaksowany (?) szczęśliwy (?).

- Wyy… to znaczy… Cuddy… House! Ehh… - Wymamrotał onkolog. Odpowiedziały mu tylko dwa diabelskie uśmiechy.

Padłam xD
Cudne!
oh...
szkoda że została tylko jedna część....
NIecierpliwie czekam xD

Cave

to czyta sie tak przyjemnie

.. twoj fik jest taki idealny..

Gatha

strasznie miło czyta się Twojego fika xD

już się nie mogę doczekać, kiedy ta ostatnia część?

eye_roller

hehehe- coś się stało tem staremu durniowi- miłość mu się stała

super

bardzo przyjemnie się czyta

Madzia

przeczytałam cały fick na raz. ale miałam radochę

to kiedy ta ostatnia część??

Katarzyna

Wieczorem wychodzę i szczerze mówiąc nie wiem kiedy wrócę. Zabieram się teraz za oglądanie filmu, a przed wyjściem postaram się napisać ostatnią część. Powinnam zdążyć

.

Madzia

Kasiu (mogę tak mówić/pisać??), postarasz się napisać..a wrzucić też??

Katarzyna

Oczywiście, że możesz. Piszę na komputerze, więc niezwłocznie po napisaniu wkleję ostatnią część

.

Madzia

thx

będę czekać

Katarzyna

Już następnego dnia House siedział u siebie w gabinecie i bawił się swoją ulubioną piłką. Nie myślał nad żadnym przypadkiem, od jego powrotu nikt nie zdążył zachorować na tajemniczą chorobę. Ich tydzień dobiegł końca, teraz musiał pojąć decyzję. Nie zdążył przemyśleć nawet pierwszej opcji – „czy ona będzie ze mną szczęśliwa?” kiedy do jego gabinetu wtargnął Wilson.

- House?! – Wykrzyczał. To było ponad jego siły. – Co… co Wy? Wytłumaczysz mi to?

-Konkretnie? – Spojrzał na przyjaciela błagalnym wzrokiem.

- Co zamierzasz teraz zrobić?

- Rozmawiałeś z nią, prawda? – Zmierzył go wzrokiem, dobrze wiedział kiedy Wilson miał dla niego cenne informacje.

- Chociaż raz nie możesz odpowiedzieć na pytanie? – Zirytował się. Jak on może to wszystko tak bagatelizować? – [/b]No dobra, rozmawiałem.[/b] – Znowu poległ na polu bitwy. – Ona czeka na jakiś ruch z twojej strony. Nie spieprz tego, nie jesteś pierwszej młodości. Nic lepszego może ci się nie przytrafić... – Urwał. – To pewne, że nic lepszego ci się nie przytrafił. – Poprawił. Po tych słowach odwrócił się i wyszedł. To było stanowczo ponad jego siły.

House wstał. Wiedział, że musi coś zrobić. Chciał spróbować, bał się, oczywiście, że się bał jednak musiał spróbować. Cuddy miała jeszcze dzień wolny, nie mógł oczywiście czekać, aż skończy pracę. Wsiadł na motor najszybciej jak tylko mógł. Musiał się z nią zobaczyć.

Dzwonek do drzwi rozległ się drugi raz i wyrwał ją ze snu. Otuliła się delikatnym szlafrokiem i zeszła po schodach. Nie musiała spoglądać w wizjer, żeby wiedzieć kto jest po drugiej stronie. Nie miewała gości dość często, a tylko jedna osoba pojawiała się bez zapowiedzi. Otworzyła drzwi.

- House? – Oparła się delikatnie o drzwi. Nie miała zamiaru go wpuścić do środka do półki nie uzyska od niego jakieś deklaracji. Nie spodziewała się niczego wielkiego, wystarczył drobny gest, jedno słowo. Tak lub nie.

- Nie wpuścisz mnie do środka? – Zapytał uwodzicielsko marszcząc jedną brew.

- Po co przyszedłeś? – Nie odpuści. Nie tym razem.

- Nie wpuścisz mnie do środka? – Zapytał jeszcze bardziej uwodzicielsko.

- Po co przyszedłeś?

- Nie ładnie jest odpowiadać pytaniem na pytanie.

- Nie ładnie jest w ogóle nie odpowiadać na pytanie, o czym dobrze powinieneś wiedzieć. – Uśmiechnęła się. – Więc?

- Więc… noo… na statku, wiesz… mówiłem, że… tydzień… i… pomyślałem, że wiesz…- To było trudniejsze niż przypuszczał, nagle jego elokwencja uciekła bez śladu pozostawiając po sobie tylko kłęby dymu, niczym Struś Pędziwiatr. Postanowił nie pogrążać się. Mówienie czegokolwiek z góry było marnym pomysłem. Zbliżył się do niej na odległość zaledwie kilku milimetrów, tak aby poczuć jej oddech na swojej szyi. Delikatnie złapał jej podbródek i skierował jej twarz ku górze, tak aby złożyć na jej ustach delikatny pocałunek, który mówił więcej niż jakiekolwiek słowa.

- Opór to klucz do sukcesu. – Powiedział odrywając usta. Odpowiedziało mu trząśnięcie drzwi – jednak on znajdował się po ich właściwej stronie.

THE END
___________________________________________________________

Czekam na uwagi podsumowujące.

lisa

świetny fik, bardzo podoba mi sie zakończenie z drzwiami i Housem po właściwej stronie. Brawo!

Madzia

sweet!!

całość świetna..a koniec? rewelacyjny!

nie chcesz napisać epilogu??

jak będziesz coś jeszcze pisała to daj znać

jeanne

- Opór to klucz do sukcesu. – Powiedział odrywając usta. Odpowiedziało mu trząśnięcie drzwi – jednak on znajdował się po ich właściwej stronie.
zapamiętam to i bede traktować jako prawdę życiową xD
Podsumowanie?
Świetny fic

Emocjonujący... pełny pasji... i spełniał funkcję mojej bakaliowej milki

Oh..
Cudowny!
Czekam oczywiście na kolejny

Gatha

cudny! cudowny! przecudny! <- to moje podsumowanie całego fika xD

czekam na kolejny niecierpliwie

a zakończenie rewelacyjne: trzaśnięcie drzwiami i House po właściwej stronie