Oczekiwane związki, niespodziewane powroty [Z]

jeanne

Jeej..
jakie romantycznee...
Poza tym w razie czego Wilson was przypilnuje
czysta prawda

Świetne. Te ich dialogi.... Jakby z życia wzięte. To sprawia że twoja twórczość jest genialna i ją wprost ubóstwiam

Z ogromnym smutkiem czekam na ostatnią część....
mam nadzieję że szybko nas poczęstujesz kolejnym ficem xD

Gatha

Oboje nie podejrzewali, że jutro, kiedy będą razem wychodzić do pracy wszyscy mieszkańcy jego kamienicy będą się zastanawiać jakim cudem ich irytujący sąsiad ma takie szczęście do kobiet <- uśmiałam się na tym jak nie wiem... czyli tym razem nic im nie przeszkodzi w "posunięciu się dalej" xD

kremówka

wszystkie moje komentarze już pewnie są nudne, bo cały czas piszę to samo, ale nie poradzę nic na to,że z każdym odcinkiem ciśnie mi się na usta tylko jedno słowo : Genialne

nie mogę doczekać się już ostatniej części...

mam nadzieję, że po skończeniu tego fika szybciutko zabierzesz się za następny...

agnieszka2372

Pół roku później
13 kwietnia
W szpitalu było ciemno i prawie zupełnie pusto. Mimo dość późnej pory w swoim gabinecie nadal przebywała Lisa Cuddy. Miała coś do załatwienia i strasznie się zasiedziała. Ubierała płaszcz kiedy tuż przed nią pojawiła się ręka z ozdobną torebką.
- Co to ? - spytała odwracając się patrząc w oczy House. Nie mogła uwierzyć, że odstawił laskę , żeby tylko ją przestraszyć.
- A jak ci się wydaje?
- Prezent?
- Wow ! Musisz być chyba jakimś geniuszem – drwił z jej zaskoczenia.
- Podobno mieszkam z geniuszem – flirtowała ignorując jego błazenadę. Gdyby wierzyła we wszystko co mówi nie przetrwali by tygodnia.
- Z jakiej to okazji ?
- Obchodzimy rocznicę – oznajmił.
- Wcale nie.
- Właśnie, że tak – upierał się przy swoim.
- Nie – zaprzeczyła ponownie
- Tak.
- Nie - obstawała przy swoim - Poznaliśmy się na studiach na początku kwietnia, o ile się nie mylę. Zaczęliśmy się spotykać pół roku temu w październiku, wtedy pierwszy raz mnie pocałowałeś – wyliczała - wtedy była nasza pierwsza randka, wtedy również się przespaliśmy. Chyba, że liczysz nasz zupełnie pierwszy raz, po tym jak cię zatrudniłam, ale to było w lutym.
Nagle ogarnęła ją niekontrolowana irytacja. Nie myślała, że może się zdenerwować dostając prezent. Okazuje się, że z Housem możliwe było wszystko.
- Lojalnie cię uprzedzam, jeśli mylisz mnie z jakąś swoją panną zapomnę o swoich zasadach i wlepię ci godziny w przychodni wszystkich lekarzy całego szpitala – tylko się uśmiechnął.
To była właśnie jego Cuddy.
- Chcesz wiedzieć czy nie?
- Chcę – przyznała zaintrygowana wyjmując z torebki swoją niespodziankę.
- Wow! Moja własna piłeczka – spojrzała na niebiesko - czerwoną piłkę, identyczną do zabawki jaką trzymał u siebie - To musi być coś wyjątkowego – zauważyła z uśmiechem.
Podziękowała obdarowując go wolnym i namiętnym pocałunkiem
- Więc?
- Nasza pierwsza kłótnia – zaskoczył ją po raz drugi. Greg House nie był przeciętnym facetem. Pamiętał datę ich pierwszej kłótni? Rzeczywiście, biorąc pod uwagę ich historię wydarzenie dość znaczące w ich życiu
- Znaliśmy się aż tydzień zanim doszło do kłótni? - spytała nie próbując nawet powstrzymywać śmiechu.
- Nie widzieliśmy się przez ten czas – wyjaśnił w ramach usprawiedliwienia.
- Był 13 kwietnia. Skończyły się moje zajęcia. Omawialiśmy jakiś przypadek z kolegami - zaczął swoją opowieść.
- Wymyśliłem jakieś kontrowersyjne rozwiązanie, większość się krzywiła, ale nawet nie kwestionowali mojego pomysłu. Siedziałaś niedaleko. Musiałaś usłyszeć rozmowę bo oczywiście się wtrąciłaś. Miałaś na sobie fioletową bluzkę, która bardziej opięta już być nie mogła i dżinsy.
- Pamiętam - przerwała. Miał racje
- Powiedziałeś, że przez mój dekolt nie możesz się skupić.
- Uznałem, że jesteś interesująca, kiedy dowodziłaś, że się mylę.Ponadto wyglądałaś piekielnie seksownie licytując swoje racje.
- Dlatego nieustannie mnie wkurzasz? - dopytywała, na ustach pojawił się jego patentowy uśmieszek .
- Cały tydzień nie mogłem o tobie zapomnieć. Nazwałaś mnie 'zarozumiałym palantem' – przypomniał cytując jej słowa.
- Niewiele się zmieniło – zauważyła z uśmiechem.
- Do końca studiów zdarzały nam się niewielkie słowne utarczki. Potem spotkaliśmy się tutaj, zatrudniłaś mnie i od tej pory kłócimy się zawodowo.
- 13 kwietnia. Zapiszę sobie w kalendarzu – zapewniła.
- Zrób tak.
- A ja nie mam dla ciebie prezentu – udała zatroskaną.
- Coś wymyślimy - zapewnił całując ją po szyi.
- Mhmmmm – zamruczała doprowadzając go szaleństwa. Był już najwyższy czas, żeby zbierać się do domu.

THE END

kremówka

Boooooskie

i takie słodkie...

a ta własna piłeczka... też bym taką chciała...

nie jestem w stanie wymyślić żadnego sensownego zdania, tylko szczerz zęby przed mnitorem...

Genialne po prostu

lisa

Cuddy dostała własna piłeczkę wow! bardzo dobre zakończenie, House pamiętający ich pierwsza kłótnię.. słodkie

kurcze ale to już koniec

Annie

świetne zakończenie. od tej chwili słowo "rocznica" już nie będzie takie samo...

Kama

Świetne zakończenie. I piłeczka... Lubię symbole. Na dodatek odcinek 3x17 mi się przypomniał.
Ulubione hasło z tej części, absolutnie genialne:

agnieszka2372

oświadczam, że mam pomysł na następny fik

więc odezwę się standardowo po dniu przerwy: we wtorek

jesteście dla mnie strasznie hojni więc zdradzę wam tytuł:

'Oskarowe przedstawienie, czyli farsa zbyt dobrze odegrana '

joasui

Brzmi groźnie

Pozdrawiam

eye_roller

kobieto- ten fik był zupełnie inny niż sobie wyobrażałam

jesteś nieprzewidywalna

i like it

Saph

"Potem spotkaliśmy się tutaj, zatrudniłaś mnie i od tej pory kłócimy się zawodowo."
Super

Ja też chcę taki prezent!
A swoją drógą, House zawsze znajdzie powód do świętowania

*Madziula*

super

Stacy przyglądająca się z oddali Gregowi i Lisie - bardzo mi się to podobało

Wyjazd Stacy i jej pewność, że oni tego nie schrzanią, a potem rocznica pierwszej kótni

uwielbiam twoje ficki

(no to teraz czekam do wtorku

)

Gatha

nie, no rocznica pierwszej kłótni wymiata xD
jejku, dostać od House'a własną piłeczkę - nie wyobrażam sobie lepszego prezentu

z niecierpliwością czekam do wtorku... a tytuł brzmi groźnie

Becia

fik bardzo mi się podoba, uśmiechałam się cały czas, zwłaszcza czytając ostatni rozdział. jaka cuddy musi być szczęśliwa mając takiego Grega w domu

Em.

Ja wiem, dlaczego ma takie szczęście. Kobiety lubią drani

.

Poznaliśmy się na studiach na początku kwietnia, o ile się nie mylę. Zaczęliśmy się spotykać pół roku temu w październiku, wtedy pierwszy raz mnie pocałowałeś – wyliczała - wtedy była nasza pierwsza randka, wtedy również się przespaliśmy. Chyba, że liczysz nasz zupełnie pierwszy raz, po tym jak cię zatrudniłam, ale to było w lutym.

Cuddy prowadzi jakieś zapiski, czy po prostu to wszystko pamięta?

Wow, piłeczka od House'a to naprawdę coś!

*Madziula*

Em a ty byś nie pamiętała szczegółów gdyby chodziło o Housa?

Em.

Madziula, byłabym w stanie pamiętać nawet numer jego buta, ale to przecież Cuddy... Najodpowiedzialniejsza i najbardziej zrównoważona osoba, jaką House zna. I wpadająca w obsesje, jak się okazuje

.

Madzia

kurde. świetny fik.

a kto by nie pamiętał (obojętnie czego) związanego z House'em??

Cave

madzia twoj obrazek z avatara z jakiego odcinka i jakiej serii jest?

Madzia

4x15.

Cave

dzieki bardzo:)

Madzia

nie ma za co.

Gora · Wysłany: Czw 19:36, 12 Mar 2009 Temat postu:

Ładne.

Trochę za bardzo się zachowywali jak para nastolatków i House, który okazał się tym dojrzalszym ale i tak mi się podobało

Cudne kaczuszki. Między nimi naprawdę przez te lata wytworzyła się wieź. Widać to szczególnie w IV i V, kiedy już dla niego nie pracują (w większości) a wciąż ten kontakt jest taki bliski.
Nie zgodzę się, że Stacy - wielka specjalistka od uciekania kiedy zrobi się trudno - ma klasę. To ona w tym filmie pieprzy wszystko do czego sie dotknie.
A Wilsonowi współczuję takich przyjaciół

Rzeczywiście więcej dzieci nie potrzebuje

Pozdrawiam

Koszałek · Wysłany: Pią 21:26, 13 Mar 2009 Temat postu:

Serio, piszesz fajny tekst. Tyle że, czytam naprawdę sporo książek. Przyzwyczaiłam się do książek i pisanie dialogów pogrubioną czcionką jest dla mnie przerażające. Po pierwszym rozdziale musiałam zerknąć do najbliższej książki - słownika angielsko - polskiego. I jakbyś mogła nie zaznaczać tak dialogów byłabym Ci bardzo wdzięczna.
Tyle.

Koszałek