Nie tego się spodziewał [Z]

Cave

zdjecia ?? he he bedzie goraco xD

Bereśka

Cudowny. W nocy będę miała Houseowe sny

Bardzo mi się podobało.

Nie wiem czy wiesz ale uwielbiam tego fika

Pisz następne.

Pozdrawiam i wena życzę

evi

uwielbiam Cię Schevo!

świetne!

*Madziula*

ewel

Monolog House'a i właściwie zaniemówienie Cuddy wspaniałe *.* Już wiem, że dzisiaj będzie dobry dzień, skoro zaczął mi się od Twojego fika

A ta Mary to niezła jest, już myślałam, że Wilsona zgniecie jakimś sarkastycznym tekstem, albo coś gorszego, a ona: wyjdę za ciebie, bo ja na to jak na lato

Chciałabym zobaczyć minę Wilsona, ale nie wiem, czy moje mięśnie brzucha wytrzymałyby ten widok

No i wciąż mi chodzą po głowie ten Kaczątka - nie dosłownie, af kors

Ja mam wielką nadzieję, że odkryjesz przed nami karty tego niecnego, zUego planu i opiszesz te zdjęcia :>
Buziaki wielkie, pozdrawiam gorąco

runiu

Kolejny super odcinek, Mary się tak szybko zgodziła na ślub, tego się nie spodziewałam. Wyznanie Housa - świetne. No i te zdjęcia, Chase je wywiesił? Kto na nich jest? Nie trzymaj nas dłużej w niepewności, tylko szybko daj nowy odcinek:)

Wercia214

Jakie zdjęcia ??
Kiedy ślub ??
Czy szykuje się goraca scenka ;> ??
Super

Schevo

Okay, i chyba znowu zmienię liczbę odcinków... Bo jednak nie zmieszczę tego wszystkiego tak, jak chcę. 21 albo 22 odcinki łącznie. Czyli jeszcze 2 lub 3. Mam nadzieję, że się Wam nie znudzi.
Ta część jest... No comment.

Odc. 19

Spojrzała na śpiącego mężczyznę. Jej mężczyznę. Klatka piersiowa podnosiła się mu równomiernie i spokojnie. Wyglądał na niemalże niewinnego. Na twarzy błąkał mu się ledwie zauważalny uśmiech. Zastanawiała się, dlaczego to im tyle zajęło. Czemu to musiało tyle trwać, zanim uświadomiła sobie, że go kocha? Czemu on dopiero teraz zrozumiał, że darzy ją jakimś uczuciem? Lepiej późno, niż wcale, pomyślała, przytulając się do niego.

- No i co tak się gapisz? Człowieka nie widziałaś? - zapytał, otwierając oczy. - Wiem, że jestem przystojny i pociągający, ale żeby do tego stopnia? Napastujesz mnie nawet we śnie? - dodał, przyciągając ją do siebie.

- Przystojny? Ciekawe, z której strony – droczyła się z nim.

- Zraniłaś moje uczucia – powiedział, udając nadąsanego.

- To ty masz uczucia? Boże, będę musiała o tym opowiedzieć w szpitalu. Gregory House ma uczucia! Teraz to już mnie nic nie zdziwi.

Uśmiechnął się bardziej do siebie, niż do niej. Cuddy zawsze potrafiła się z nim droczyć. Była chyba jedyną, poza Mary, osobą, która nie uciekała z krzykiem słysząc jego komentarze. I właśnie dlatego nie mógł o niej zapomnieć przez te dwadzieścia lat. A co ze związkiem ze Stacy? Istniał tylko po to, żeby zapomnieć o Cuddy. Na początku. Później coś z tego wynikło i byli ze sobą przez tak długi czas. Ale Stacy nigdy nie była Lisą, nigdy nie rozumiała go tak, jak ona i w końcu zdecydowała za niego. Nie wybaczył jej i nigdy nie wybaczy. Z kolei Cuddy była przy nim, pomimo tego kim był. Na początku, jako szefowa, później jako znajoma, a teraz jako... No właśnie jako kto?

- A tylko spróbujesz. Moja reputacja na tym ucierpi! Chyba mi tego nie zrobisz, prawda? - zapytał, zbliżając do jej twarzy swoją twarz.

- To jest szantaż emocjonalny... Bo co innego mogę teraz powiedzieć? - powiedziała, a po chwili zamknął jej usta pocałunkiem.

***

- A co jeśli on tylko z tym żartował? Cuddy nas zabije!

- Nie żartował. I Cuddy zabije jego, a nie nas. W końcu to był jego pomysł.

Chase i Foreman szli powoli korytarzem, rozmawiając. O ile można było nazwać rozmową ciągłe marudzenie Chase'a i ciągłe wyśmiewanie Foremana.

- Cicho, słuchaj... - uciszył Roberta.

Przy stanowisku pielęgniarek zebrał się mały tłumek. Wiadome było, że to właśnie tutaj odbywało się obstawianie zakładów.

- Chciałbym postawić 200 dolarów na to, że Wilson prześpi się z Cuddy.

- Ja też.

- I ja też. Dopisz mnie tam. 300 dolarów, Bridget Cranck.

Chase uśmiechnął się do neurologa. Chyba jednak House miał rację, pomyślał.

***

- No to House się zdziwi... - powiedział cicho Wilson.

- Bardzo się zdziwi – dodała po chwili Mary.

Spojrzeli na siebie i równocześnie wybuchnęli śmiechem.

- Ty się go boisz? - zapytała po chwili.

- Ja? Jego? Nie, ja się nie boję jego. Ja tylko boję się jego reakcji. I jego zachowania. I...

- Boisz się – powiedziała ze śmiertelną powagą. - Boisz się House'a. Jak można bać się tego starego zrzędy?

- Nie boję się.

- Boisz.

- Nie.

- Tak.

- Nie.

- Tak.

- Czemu czuję się tak, jakbym właśnie z nim rozmawiał? - zapytał z uśmiechem Wilson.

- Bo rozmawiasz. Z jego udomowioną, kobiecą wersją. Chociaż... Zawsze twierdziłam, że to on jest podobny do mnie, nie ja do niego. No wiesz, bo gdybym była do niego podobna to odwalałabym podobne numery, jak on.

- Jakieś konkrety?

- Numery jakie wywinął? Od czego by tu zacząć...

LicenceToKill

mi też od razu lepiej się zrobiło

Ale zaraz umrę z ciekawości - co to za zdjęcia?!

ClaudiaACM

Ganialne

)) JAk wszystkie

Czekam na następny odc.

=****************

Bereśka

Super!!! Więcej nie napisze bo nie wiem co

czekam na następną część

Pozdrawiam

kremówka

evi

i znów bosko!

Wercia214

No ciekawe jakie numery ..... ;>
CuDo

minnie

BossskiexD
Czekam na ciąg dalszy z niecierpliwością!
Wena życzę

No i co to za zdjęcia^^

Hania

więcej. ;DD

*Madziula*

aaaaaaaaaa super

cudownie

T.

runiu

Hej, dalej nie wiemy co z tymi zdjęciami i co House wymyślił. Nie trzymaj nas dłużej w niepewności i szybko stwórz nową część.

ewel

Ha! Wiedziałam, że Mary to równa babka

A Wilson wpatrzony w nią, jak wół w malowane wrota

Super!

House to naprawdę cwaniak, mam już teorię do jego niecnego planu

Na PW Ci napiszę

A poranna scena - miód z domieszką ostrych przypraw, czyli to, co zUe Huddziny lubią najbardziej!

]:>
Dzięki wielkie, Schevo

Pozdrawiam

Schevo

Mój organizm zaczyna domagać się snu... Wrr...

***

LicenceToKill, zdjęcia? Hmm, niedługo się dowiecie

[niektórzy już wiedzą...] Pozdrawiam

***

ClaudiaACM, dzięęęęki

***

Bereśka, dzięki

***

Wercia214

Jak zawsze piszesz takie podziekowania za komentarze to można się spodziewać za kilka lub kilkanaście minut nowego odcinka co nie ?? ;> Pozdrawiam

czekam

Schevo

Wercia214, zwykle tak, teraz postaram się coś wkleić za jakieś pól godziny, ale nie wiem czy się uda

Bo na razie odcinek mam w głowie i muszę go tylko spisać ^^ Pozdrawiam

Wercia214

No to czekam

z [nie]cierpliwością

Schevo

Dzisiejszy odcinek oficjalnie uznaję za jeden z gorszych.

Odc. 20

Przy drzwiach gabinetu Cuddy zebrał się mały tłumek. Wszyscy stali wokół dwóch zdjęć i informacji wywieszonej na szybie, zawzięcie o czymś dyskutując. Podeszła pewnym krokiem do tego miejsca, próbując opanować drżenie nóg. Chciała poznać prawdę, jednocześnie bojąc się jej. Co jeśli tam będzie House i Cuddy? Co wtedy zrobi?

Miała wrażenie, że świat zwolnił, a wszyscy skierowali na nią swój wzrok. Gdy znalazła się już koło drzwi, powoli podniosła wzrok na zdjęcia przyklejone na wysokości jej wzroku. Wzięła głęboki wdech.
Ulga, tyle poczuła. Potem zdziwienie. Ogromne zdziwienie. Że niby oni razem? Tak po prostu?

Pierwsze zdjęcie przedstawiało Wilsona i Cuddy siedzących na łóżku w jakimś apartamencie. Na jednym łóżku, ramie w ramie, całkowicie oddanych rozmowie. Na jej twarzy malował się smutek, on wyglądał tak, jakby właśnie ją pocieszał. Ktokolwiek zrobił to zdjęcie, musiał być piekielnie dobrym fotografem. Świetnie oddał uczucia malujące się na ich twarzach, dobrze skierowując ostrość. Zdjęcie zrobione było z daleka, była tego pewna. W końcu kiedyś interesowała się fotografią i potrafiła ocenić tak banalną rzecz. Niby nic takiego, a wywołało zaciekłe dyskusje pośród obserwatorów.

Drugie zdjęcie było już niemalże jednoznaczne. Wilson obejmujący w pasie Cuddy, która była z tego powodu zadowolona. Co to ma być?, pomyślała, przyglądając się uważniej zdjęciu. Na tym zdjęciu onkolog wyglądał nieco inaczej, młodziej. Tak, jakby zostało zrobione jakiś czas temu... Spojrzała w bok, nikt inny nie zwrócił uwagi na ten drobny szczegół. Po raz drugi przyjrzała się fotografii. Coś nie pasowało. Kontury postaci były lekko rozmazane, czego nie było widać na pierwszy rzut oka. Czyżby fotomontaż?, pomyślała. Ale po co i dlaczego?

Powoli przeniosła wzrok na kartkę wiszącą nieco pod zdjęciami. Napisana na komputerze, uniemożliwiała rozpoznanie osoby, która ją napisała. „Płomienny romans Jamesa Wilsona i Lisy Cuddy rozpoczął się dokładnie z momentem przylotu na Karaiby. Wynajęli dla siebie apartament dla nowożeńców, zostawiając Gregory'ego House'a samemu sobie. Pomyślałem, że chcielibyście o tym wiedzieć. Wielki Brat” Zabawne, pomyślała, czemu wydaje mi się, że wiem, czyja to robota?

***

Boże Narodzenie, czas radości i prezentów. Cholera, prezentów!, pomyślała, przypominając sobie, że nie zaopatrzyła się w żadne upominki dla House'a i Wilsona. Ja już dostałam swój prezent, powiedziała sobie w duchu, przeglądając się w lustrze. Tylko kim właściwie dla niego jestem? Kochanką na jedną noc? Nie, gdyby chciał tylko zaspokoić swoje naturalne potrzeby, zamówiłby dziwkę. Tak, wszyscy twierdzili, że House nie szanował kobiet, ale to nie była prawda. Miał do nich szacunek większy niż normalny facet. Jeśli chciał tylko seksu to zamawiał dziwkę, jeśli to było coś poważniejszego... Cóż, wtedy też kończyło się na seksie. Ale to był dwie zupełnie różne rzeczy.

Próbowała ogarnąć wszystkie wydarzenia z ostatnich kilku godzin. Wyznanie House'a, najlepszy seks w jej życiu, później miłe przebudzenie. To wszystko było cudowne, jednocześnie niemal niemożliwe. Nie wierzyła w to, że wszystko będzie takie kolorowe i proste. Nie chciała, żeby takie było. Chciała, żeby House był Housem i tyle. Niczego więcej nie oczekiwała. Po prostu chciała, żeby to wszystko było takie, jak te chwile, które spędzili razem podczas studiów. Kiedy był chamem, gnojem i dupkiem, ale jednocześnie był jej. Po prostu. Był jej, przez te kilkanaście godzin był kimś więcej niż facetem, z którym się przespała. Takich było dużo. On był kimś z kim mogła później porozmawiać. Mimo wszystko, rozmowy z nim wspominała często i ciągle uczyła się czegoś nowego o nich. Tak, House był arogancki i zawsze wszechwiedzący, ale potrafił słuchać. Tamta noc, tamten poranek... Czy tak będzie przez resztę jej życia?

***

Chciał zrozumieć, kim dla niego jest. Chciał jednoznacznie określić swoje uczucia, bez żadnego pieprzenia o miłości. Nie wiedział co to miłość. Czy fakt, że myślał o niej non stop przez ostatnie dwadzieścia cztery godziny czynił to uczucie miłością? Czy fakt, że nigdy nie mógł zapomnieć o jednej nocy, którą spędzili razem, bez wątpienia najlepszej nocy w jego życiu, czynił to uczucie miłością?

Pieprzenie, pomyślał. Skąd mam wiedzieć czy ją kocham skoro nigdy wcześniej nie kochałem? Czy ja, Gregory House, umiem pokochać kobietę? Gdyby wierzył w Boga, zapewne to jego zapytałby o zdanie. Teraz ograniczył się jedynie do kolejnej wewnętrznej kłótni...