Nie tego się spodziewał [Z]

Bereśka

NICE. nie wiem co mam jeszcze napisać

LicenceToKill

Właśnie Shevo dlaczego w Tobie tyle pesymizmu? Piszesz naprawdę świetnie, fiki są ciekawe i z niecierpliwością czeka się na kolejne fragmenty ;D kremówka ma rację - więcej wiary w siebie !

jeanne

Wszyscy ładnie razem przesyłamy paczkę z pewnością siebie dla Schevo xD

evi

łaaa, bo ja już nie mogę doczekać się kolejnej części

sytuacja rozwija się bardzo ciekawie

i kto zapłaci w końcu za wycieczkę?

Schevo

runiu

No i motorówka im stanie na środku wielkiej wody:) Ciekawe co House zrobi. Świetny fik, z każdym fragmentem coraz bardziej mi się podoba.

Doszłam też do wniosku, że chyba wolałabym, żeby House przegrał ten zakład, co wcale nie znaczy, że ma nie dostać za to żadnej rekompensaty np. w postaci Cuddy:P

Hania

hyhy.; DD
booskie.

minnie

Również padałam przy "ahoj przygodo.."
Czkeam na ciąg dalszy:P

Schevo

Muahaha, mam świetny humor ;D Normalnie cudowny ;D Jutro zaczyna się łiikend ;D Ha! ;D A za tydzień biwak! ;D I love my life! ;D
Nowy odcinek. Zainspirowany rozmowami z pewnym kolegą ;D Miłej lektury życzę =**

Odc. 10

- House, i co teraz? Od początku mówiłam, że to zły pomysł. Tak to właśnie jest, kiedy zamiast słuchać mnie, postępujemy tak, jak ty chcesz. Boże, House, to wszystko twoja wina. Przez ciebie tkwimy w tej motorówce, daleko od suchego lądu i bez szansy na pomoc...

- Mogłabyś się wreszcie przymknąć? - przerwał jej wywód, przewracając oczami. - Nie mogę się skupić na myśleniu.

- To ty potrafisz myśleć? - zapytała złośliwie.

- Może poczekamy na twój wspaniały pomysł, co? Och, nie, zapomniałem, ty przecież cały czas dramatyzujesz. Królowa dramatu.

- Głupi grzyb – powiedziała pod nosem, siadając na drugim końcu motorówki.

Udawał obrażonego, jednocześnie powstrzymując się od wybuchnięcia śmiechem. Grzyb, pomyślał, jestem grzybem.
Popatrzyła na niego i na jej twarzy pojawił się uśmiech, który powoli zamieniał się w chichot.

- Zachowujemy się jak dzieci, prawda? - zapytała, siląc się na poważny ton.

- Możliwe. Ale chyba tylko ty tak się zachowujesz. Wiesz, ja jestem zawsze poważny, rozważny i takie tam. Mamusia zawsze powtarzała, że jestem dojrzalszy niż inne dzieci w moim wieku. Chyba. Coś w tym rodzaju. Wiem, że byłem coś bardziej niż inni. Ach, wiem! Bardziej nieznośny.

Uśmiechnęła się do niego. Zapadło milczenie, przerywane tylko podmuchami wiatru. Trwali w ciszy, nie chcąc jej przerwać. Po raz pierwszy nie wiedział co powiedzieć.

- Co teraz będzie, House? - zapytała po chwili.

- Coś na pewno będzie. Ale co? Nie mam zielonego pojęcia.

Usiadł obok niej, zastanawiając się, co mogło spowodować awarię silnika i czy jest szansa, że ktoś ich tutaj szybko znajdzie. Zdawał sobie sprawę z tego, że im dłużej nie pojawi się pomoc, tym bardziej Cuddy stanie się nieznośna. A tego akurat potrzebował najmniej. Z drugiej strony... Znajdowali się sam na sam, z dala od ludzkości, w kilkoma butelkami rumu schowanymi w przenośnej lodówce. Może lepiej, żeby pomoc nie nadchodziła za szybko, pomyślał.

***

Wybranie prezentu dla House'a graniczyło z cudem. Wybranie prezentu, którego by nie wyśmiał było niemalże całkowicie niemożliwe. Wilson wiedział o tym i co roku obiecywał sobie, że tym razem znajdzie coś, co spodoba się przyjacielowi. I co roku mu się to nie udawało. Tegoroczna Gwiazdka sprawiała mu jeszcze więcej problemów. Jego myśli krążyły tylko wokół jednej osoby i wybranie czegokolwiek sprawiało olbrzymią trudność.

- W czym mogę pomóc? - dotarł do niego głos ekspedientki.

Chwilę zajęło mu zorientowanie się, gdzie jest. Mały sklepik niedaleko przystani. Okay, już wiem, pomyślał.

- Szukam prezentu dla przyjaciela – powiedział po chwili. - Mogłaby mi pani coś doradzić?

***

Foreman otworzył drzwi mieszkania swojego szefa. Powoli wszedł, zastanawiając się czy aby na pewno dobrze robi włamując się do niego. Chase niepewnie ruszył za nim. Może Cameron miała rację?, pomyślał, ale szedł dalej.

- Ja sprawdzam salon, ty sypialnię.

Robert skierował się w stronę pokoju, który House nazywał sypialnią. Uchylił drzwi i zobaczył niepościelone łóżko i ubrania walające się po podłodze. Na szafce obok łóżka stała do połowy opróżniona butelka Whiskey i szklanka, z której zapewne pił diagnosta. Chase zastanawiał się od czego zacząć. Co sprawdzić?, pomyślał. Stał przez chwilę w bezruchu, kiedy jego wzrok przykuła koperta leżąca na zmiętej kołdrze. Nie pasowała tutaj. Podszedł do łóżka i powoli wyciągnął rękę w jej kierunku.

- Foreman, chodź tutaj! - krzyknął, nie chcąc być jedynym, który przeczyta własność House'a.

Otworzył kopertę i wyciągnął z niej kartkę zapisaną pochyłym, niezgrabnym pismem, które tak dobrze znał.

***

- Napijesz się? - zapytał, wyciągając w jej kierunku butelkę rumu.

- Nie. I ty też nie powinieneś pic – powiedziała. - Albo daj – dodała po chwili, myśląc, że jeśli już tu jest to łatwiej będzie to znieść po kilku łykach pirackiego napoju.

- Ach, te kobiety. Zawsze niezdecydowane – odpowiedział, podając jej butelkę.

Pociągnęła zdrowy łyk, a House popatrzył na nią ze zdziwieniem. Nie sądził, że szefowa ma wprawę w piciu rumu. Ciekawe, ile jeszcze o niej nie wiem, pomyślał z uśmiechem, podnosząc do ust butelkę i upijając kolejny łyk.

kremówka

Możliwe. Ale chyba tylko ty tak się zachowujesz. Wiesz, ja jestem zawsze poważny, rozważny i takie tam. Mamusia zawsze powtarzała, że jestem dojrzalszy niż inne dzieci w moim wieku. Chyba. Coś w tym rodzaju. Wiem, że byłem coś bardziej niż inni. Ach, wiem! Bardziej nieznośny. Boskie

Cuddy i House w zepsutej motorówce na środku oceanu... może być ciekawie

tylko niech nie szaleją za bardzo, bo się motorówka wywróci

czekam na cd

Bereśka

Super:D dlaczego mam wrażenie, że w tej kopercie jest list, który House zostawił wiedząc ze jego współpracownicy będą przeszukiwać jego mieszkanie?

Pisz dalej:D

Cave

no no ..to sie zabawa rozkreca xD

T.

LicenceToKill

Co będzie dalej? - jedyne pytanie, które przychodzi mi na myśl

Jak zwykle cudnie, niech Twój WEN wariuje dalej ;D

Hania

piraci ich znajdą.; p
śliczne. ; DD

jeanne

Schevo

Witajcie

kremówka, zgadzam się, może być ciekawie ;D I zapewne będzie ;D Tak mi się przynajmniej wydaje

Dzięki

Bereśka, powiem tak: opcje są dwie

I nie wiem jeszcze, którą wykorzystam

Albo Twoje przypuszczenia się spełnią, albo ten list będzie miał inny...eee...charakter

Dzięki

alusia_, powoli się rozkręca

T., House wszystko zaplanował? Hmm, może tak, może nie

Mam to samo, co z listem. Opcje są dwie

I wszystko zależy od tego, jak to napiszę

Dziękuję

LicenceToKill, dalej będzie coś

Ale co? Tego nie wie nikt

Wen pozdrawia Was wszystkich

Dzięki

Hania, dziękuję

jeanne, nawet nie wiem co napisac

Czytając Twoje komentarze zawsze się uśmiecham

Zawsze

Ja wcale nie jestem sadystką! xD No dobra, może trochę

Jutro wkleję nowy odcinek, może być?

Dzięki

Wercia214

Pięknie

Sory że dopiero teraz pisze ale nie miałam dotępu do kompa

Ciekawie się zapowiada .... ;P
Czekam na next :d:d
Wena życzę

minnie

Super!
Ciekawe co tam Chase znalazł;D
Pisz szybko:*

Schevo

Okay, nie wiem czy chcecie, ale wstawiam. Miłego czytania =**

Odc. 11

Witajcie idioci,

naprawdę myśleliście, że zostawię jakieś ślady? Serio? Boże, ale z Was kretyni! Ja, Wielki Diagnosta, miałbym zostawić jakiś trop, po którym postawilibyście forsę i, co lepsze, wygralibyście? Straciłem wiarę w ludzkość... Chase, nie oglądaj się za siebie! Nie ma mnie tutaj, odpoczywam na słonecznych Karaibach, nie pamiętasz? Foreman, bo Ci zaraz gałki oczne wyskoczą.

Okay, padalce, nie pisałbym, gdybym nie miał żadnej sprawy. Powiem tak: mam plan. I Wy mi pomożecie, racja?
Zadzwonię wieczorem. Odbierzcie, bo jak nie...

Wielki Diagnosta

P.S. Wiem, że dzisiaj jest czwartek. Jesteście tacy przewidywalni... Boże, kogo ja wychowałem?

Chase wymienił zdziwione spojrzenie z Foremanem. Skąd on wiedział?, pomyśleli oboje. Musiał wiedzieć, że Cameron będzie ich powstrzymywać i dopiero w czwartek wyruszą na poszukiwania. Ten człowiek był albo geniuszem, albo zaraz wyskoczy z szafy krzycząc: „Niespodzianka!”.

- Co jest, do cholery, grane? - zapytał przestraszony Chase. - Skąd on wie?

- To House – powiedział po chwili neurolog. - House jest wszystkowiedzący. House to House.

- Czyli dzisiaj – Robert spojrzał w tekst – możemy spodziewać się telefonu, tak?

***

- Jeśli to twoja robota, House, to przysięgam, że uduszę cię tymi oto rękoma – powiedziała Cuddy, pociągając zdrowego łyka z butelki.

Opróżniła już dwie, ale dalej nie było po niej nic widać. Siedziała niewzruszona, jedynie jej spojrzenie było nieco...dziwne. House uśmiechnął się do siebie. Diabeł, nie kobieta, pomyślał.

- Przecież mówiłem, że tym razem to nie ja, mamusiu. Czemu wszyscy zawsze podejrzewają mnie? - zapytał z miną zbitego psa. - To się ciągnie już od przedszkola! Zawsze ja byłem wszystkiemu winny! Widzisz jak to wpłynęło na moją psychikę?! Jestem nieśmiały i zamknięty w sobie. I pomyśleć, że to wszystko przez to, że w przedszkolu pani przedszkolanka posądziła mnie o namawianie koleżanki do pokazania pewnych miejsc swojego ciała. A to naprawdę nie byłem ja!

Uśmiechnęła się, mimo woli. Nie potrafiła sobie wyobrazić House'a jako dziecka. Bez chorej nogi, bez laski i bez sarkazmu. To było zdecydowanie zbyt trudne zadanie dla jej wyobraźni.

- Jasne... - powiedziała. - To wszystko wina przedszkolanki.

- Oczywiście, że to jej wina! - dodał, podnosząc butelkę z rumem do ust i biorąc olbrzymiego łyka.

Siedzieli na tej motorówce już od dobrych dwóch godzin, a żadne z nich nie miało pomysłu. Może po prostu poczekamy na pomoc?, pomyślał House.

Dziwiła się, że diagnosta nie próbował się jeszcze do niej dobierać. Przecież zakład to zakład, i powinien robić wszystko, żeby wygrać. A znalezienie się tutaj, z dala od wścibskich ludzkich oczu, było dla niego na pewno korzystne. Nie wiedziała, czy potrafiłaby poradzić sobie z jego, niewątpliwie ogromnym, urokiem osobistym w takich okolicznościach.

Sam nie wiedział, dlaczego jeszcze nic nie zrobił. Dlaczego nie zbliżył się do niej? Dlaczego nie popatrzył jej w oczy? Dlaczego nie złożył na jej ustach pocałunku? Tutaj przecież nie robiłaby mu żadnych wyrzutów, wiedział o tym. Nie dałaby rady. A mimo to nie zrobił nic. Nie chciał, żeby to było takie wymuszenie. To tylko głupi zakład, powiedział, w duchu nie zgadzając się z tymi słowami.

***

Wilson dalej nie miał żadnego pomysłu na prezent. Ekspedientki nie pomagały, bo przecież nie znały House'a. Zaczął poważnie rozważać kupno jakiejś starej płyty z jazzem. To powinno spodobać się przyjacielowi.

Nagle wpadł na pewien pomysł. Czemu wcześniej o tym nie pomyślałem?, zapytał się w duchu. Wsiadł do wypożyczonego samochodu i ruszył w kierunku hotelu. Miał nadzieję, że House miał gdzieś zapisany jej numer... Ona znała go od dawna i na pewno wiedziała, co sprawi mu przyjemność. No i poza tym bardzo chciał ją zobaczyć. Mam nadzieję, że Mary mi pomoże, pomyślał, dodając gazu.

***

- Zagrajmy w szczere pytania – powiedziała po chwili ciszy. - Co ty na to, House?

Zastanawiał się przez chwilę. Zawsze mogę skłamać, pomyślał, kiwając głową.

- Kto pierwszy? - zapytał.

T.

kremówka

Witajcie idioci,

naprawdę myśleliście, że zostawię jakieś ślady? Serio? Boże, ale z Was kretyni! Ja, Wielki Diagnosta, miałbym zostawić jakiś trop, po którym postawilibyście forsę i, co lepsze, wygralibyście? Straciłem wiarę w ludzkość... Chase, nie oglądaj się za siebie! Nie ma mnie tutaj, odpoczywam na słonecznych Karaibach, nie pamiętasz? Foreman, bo Ci zaraz gałki oczne wyskoczą.

Okay, padalce, nie pisałbym, gdybym nie miał żadnej sprawy. Powiem tak: mam plan. I Wy mi pomożecie, racja?
Zadzwonię wieczorem. Odbierzcie, bo jak nie...

Wielki Diagnosta

P.S. Wiem, że dzisiaj jest czwartek. Jesteście tacy przewidywalni... Boże, kogo ja wychowałem? - Przecudowny list

nadal umieram ze śmiechu po przeczytaniu go

Cała reszta - równie boska, zwłaszcza dialog Cuddy i House'a na motorówce

No i te szczere pytania... Moja ciekawość sięgnęła szczytu i wciąż rośnie

czekam na kolejny odcinek baaardzo niecierpliwie

będę tu co jakiś czas zaglądać i Cię dopingować do stworzenia go

LicenceToKill

List mnie powalił ;D

II aż się skręcam z ciekawości - jakie pytania będą sobie zadawać House i Cuddy ;>

Hania

o rany nie mogę się do czekać TYCH pytań.; DD

Wercia214

Super