Na te smutne dni [Z*]

coolness

Temat zakładam i będę tu wklejać różnej długości smutne miniaturki o Huddy. Tak jakoś mnie ostatnio na takie wzięło.

zweryfikowane przez autorkę

Grób

On odszedł, umarł, wiemy to oboje. Nie wiemy dlaczego właśnie on, nie wiemy dlaczego właśnie wtedy, ale wiemy oboje, że on już nie żyje. Był moim przyjacielem, a twoją miłością.

Oboje cierpimy. Ty chyba bardziej. Ale ty się nie poddajesz. Patrzę na ciebie i podziwiam cię. Ja już nie mogę. Życie bez niego to nie to samo. Umieram z każdym dniem.

Chodzimy razem do niego na grób. Ty klękasz przy nim, ja też. Kładziemy kwiaty. Łzy spływają ci wtedy po policzkach, mi też. To jest jedyny moment, kiedy jesteś taka krucha, przestajesz być silna.

Ja już nie mogę. Dłużej nie wytrzymam. Nie umiem być taki silny tak jak ty. Wszystko kojarzy mi się z nim. Duszę się. Chcę aby wrócił, choć wiem, że to niemożliwe. On przecież już nie żyje.

Kiedy się budzę, mam wrażenie, że on śpi w pokoju obok. Idę tam, lecz tam go nie ma. Są tylko jego rzeczy.

Idę na lunch i myślę, że zaraz się pojawi i podbierze mi jedzenie. A on nie przychodzi. Czasami ty się pojawiasz. Razem jemy i się śmiejemy. Ale obydwoje wiemy, że to już nie to samo. Z nim było inaczej.

Podziwiam cię, naprawdę cię podziwiam. Podziwiam cię, że się nie załamałaś po jego śmierci. Ty go kochałaś i kochasz go nadal przecież. On też cię kochał, choć nigdy ci tego nie powiedział. Myślę, że o tym wiedziałaś. Tym bardziej cię podziwiam. Ja bym nie mógł. Po śmierci Amber byłem załamany, a ty pozwoliłaś sobie tylko na jeden dzień słabości.

Już dłużej tu nie wytrzymam. Za ciężko mi bez niego. Był moim przyjacielem od lat.

Wyjeżdżam, odchodzę. Ale będę tu wracał i odwiedzał jego grób wraz z tobą.

Będziemy razem chodzić w sobotę na cmentarz. Będziemy kłaść róże i zapalać znicze. A on będzie spoczywał w grobie z napisem: Gregory House, zmarł zabity przez swojego byłego pacjenta. Dla jednych chamski, dla innych był przyjacielem, dla jednej miłością życia.

Edit: Dzięki Dziaga, już poprawiłam.

neko.md

śliczne

czegoś takiego dzisiaj mi było trzeba...

marysiaaa

jest ładne, no i oczkami Wilsonka

OLA336

Tak bardzo ładne i wzruszające

Podoba mi się

Ale szczerze? Bardziej mi to pod Hilsona pasuje

coolness

Dziaga

Śliczna miniaturka. Dziewczyno ty masz dar do takich rzeczy. Aż mi się smutno zrobiło i zaczełam się zastanawiać co by się stało jakby na prawdę House zmarł...
Zgodzę się z OLA336 to bardziej do Hilsonka pasuje choć Huddy też trochę w tym jest.

monad

Nie lubię smutnych fików

nie lubię takich w których House umiera

po prostu nie lubię... bo po nich jest mi zwykle smutno

Ale to nie zmienia faktu, że Twój fik mnie wzruszył. I zrobiło mi się trochę smutno. I podobał mi się bardzo. Bardzo, bardzo.

coolness

I niech ktoś mi tylko powie, że to kojarzy mu się z Hilsonkiem. Otóż Wilsona nie ma tutaj...

Pamiętam

Pamiętam każdy twój uśmiech.
Pamiętam każde spojrzenie twych niebieskich oczu.
Pamiętam każdy uścisk dłoni.
Pamiętam każdy twój tekst.
Pamiętam każdą chwilę spędzoną razem z tobą.
Pamiętam każdy twój czuły gest.
Pamiętam miłość, której nigdy mi nie dałeś.
Pamiętam dwa słowa, których nigdy sobie nie powiedzieliśmy.
Pamiętam łzy, które przelałam po twojej śmierci.
Pamiętam twój szorstki policzek, który gładziłam palcami.
Pamiętam usta, które zawsze chciałam pocałować.
Pamiętam ciebie i nigdy nie zapomnę.
Pamiętam. Ja to wszystko pamiętam.

coolness

I znów coś od strony Wilsona...
zdecydowanie za dużo piszę.... idę poczytać

Cierpisz

Widzę jak cierpisz.
Ukrywasz swój żal po jej śmierci.
Udajesz, że jej nie kochałeś.
Wmawiasz, że nawet jej nie lubiłeś.
Ukrywasz uczucia, którymi ją darzyłeś pod maską.
A ja to widzę.
Wiesz dlaczego?
Bo ty ją zawsze kochałeś.
W twoim sercu nigdy nie było miejsca dla kogoś innego.
Ona zawsze była przy tobie, a ty przy niej.
A teraz już jej nie ma.
Cierpisz.
Wiem, że ci brakuje waszych słownych przekomarzanek.
Tylko ona potrafiła tak z tobą rozmawiać.
Widzę jak cierpisz.
Próbujesz grać silnego.
Ale ja widzę jak patrzysz w okna myśląc o niej.
Brakuje ci jej. Brakuje strasznie.
Była twoim oparciem.
Tylko przy niej potrafiłeś się otworzyć.
Widzę jak chcesz wejść do jej gabinetu, ale się wahasz, jakby to było święte miejsce.
Kiedy żyła nawet nie pukałeś i wchodziłeś.
Ja wiem, że ją kochałeś.
Ona ciebie też.
Zastanawiam się dlaczego sobie tego nie powiedzieliście.
Bo byłeś zbyt uparty?
Bo bałeś się miłości?
Bo ona uważała, że nie jesteś zdolny kochać?
Wszystko jedno. Nie powiedzieliście sobie tego.
A teraz jest już za późno.
Ona nie żyje.
A ty wciąż ją kochasz.
I cierpisz.

Agusss

Jakaśtam!
Toż to jest wspaniałe! Nie wiem czy akurat na takie teksty mam ochotę, ale... Pięknie!

Świetnie! Dalej pisz!

KC! xD

monad

Ech tak.. smutne i okrutnie wzruszające.. Dobrze, że założyłaś specjalny fik więc wchodzę na własną odpowiedzialność i wiem, że to co przeczytam będzie poza tym, że jak zawsze DOBRE to dodatkowo smutne.

Talent masz i tego się nie da ukryć

coolness

Napisałam to coś [tego drabble'a](do czego się nie przyznaję), kiedy byłam jeszcze wstanie pisać. Teraz mam jeszcze większego doła niż wcześniej... i nie jestem nic wstanie pisać...

Nie mógł jej tego dać

Czy tego właśnie chcesz?, padło pytanie. Zaprzeczenie. Nie chciała. Nie chciała być kobietą na jedną noc. Nie chciała być tylko szefową. Nie chciała się z nim tylko kłócić. Nie chciała na niego wrzeszczeć. Nie chciała by on wrzeszczał na nią. Nie chciała być z nim tylko przez chwilę. Chciała czegoś innego. Chciała być tą jedyną. Chciała z nim normalnie rozmawiać. Chciała by zamiast upijać się w samotności burbonem, wraz z nią pił herbatę, grając na fortepianie. Chciała by ją całował, zamiast łykać niezliczone tabletki vicodinu. Chciała być z im na zawsze. Ale on nie mógł jej tego dać. Odszedł więc.

Agusss

Smutne...
Wiem jak Ci kochana trudno

Nie potrafię nic powiedzieć...
Ale ten drabble jest świetny. Krótko, treściwie.
Żebyś więcej pisała takich cudownych rzeczy

neko.md

Smutne i piękne.

życzę dużo Wena, czasu i więcej radości

mazeltov

smutne i piekne tylko tak mozna to opisac

zycze wena na kolejne