Historia prawdziwej miłości [M]

amandi

Powiem tak:
Po pierwsze: doskonale oddajesz i opisujesz uczucia. Naprawdę doskonale

Po drugie: dlaczego miałoby mi się nie podobać?

Na początku myślałam, że to będzie opowiadanie, w którym House wszystko niszczy i końcówką będzie dramatyczny pogrzeb tej miłości. Na szczęście... Lisa Cuddy była jedyną kobietą, którą naprawdę kochałem. Jest jedyną kobietą, którą kocham. Co prawda nigdy więcej nie odsłoniłem swojego serca tak bardzo, jak tamtego wieczoru. Ale wiem, że ona wie, że ją kocham. Niezmiennie. Od dziesięciu lat, pięciu miesięcy i dwudziestu jeden dni. I to sprawiło, że moje serduszko poczuło się lekkie jak chmurka

. Masz talent

. P.S. a od ilu godzin

?

Schevo

Dziękuję

Tak jakoś mi się wydawało, że się nie spodoba... Ale skoro Ci się spodobało... To fajnie

Od ilu godzin? OMG xD Niech pomyślę...

Siedmiu godzin

P.S. Tylko nie pytaj o minuty xD
Dzięki i pozdrawiam

amandi

Wiem, że fajnie

. Okay, skoro nie mogę o minuty...czekaj, ale nie zabroniłaś się pytać o sekundy

! I ich setne

. Swoją drogą, to ostatnie zdanie o tych latach, miesiącach i dniach naprawdę dobrze zamknęło całość. Po prostu

piękne

jeanne

ty dÓpo! Jak mogłaś pomyśleć, że się nie spodoba? Hm? Myślałaś pewnie, że mam zły gust! No to jesteś w błędzie!

Mwhahah!

Schevo

amandi, jak mogłam zapomnieć o tych sekundach? *bije się po głowie* Może wspaniałomyślnie darujesz mi odpowiedź?

Mówiąc szczerze to chwilę zastanawiałam się nad zakończeniem tego opowiadania. Powstało kilka wersji w mojej głowie, ale ta wygrała

I widać dobrze, bo przypadła Wam do gustu

Dziękuję i pozdrawiam

***

LicenceToKill

Och Shevo, Ty zÓa kobieto!! Trzymałas mnie w niepewnosci aż do tego cudownego zdania:
- Tak, kocham Cię. Bardziej niż wczoraj i mniej niż jutro.
po którym dosłownie się rozpłynęłam

Cały opis tego, co czuł House, wszystkie jego pytania były tak realistycznie ukazane, że... że rozpłynęłam się znowu

A cały fik, który mogę porównać do najfajniejszego prezentu po choinką (sorry, ale tylko takie porównanie przyszło mi w tej chwili do głowy) jest prze... *rozpłynęła się trzeci raz i nie wróciła, by dokończyć*

amandi

*myśli*, *znowu myśli*, *i jeszcze myśli*, tak, daruję

. Na ringu w końcu zawsze wygra lepszy

. Chociaż na sprawdzianach to zawsze, jak skreślę odpowiedź i napiszę drugą, to okazuje się, że za pierwszym razem miałam rację, bleeh

. Ale twoje zakończenie jest świetne i się nie podporządkowuje szkolnym standardom

ceone

aaa świetne.

runiu

Piękne, świetnie opisałaś uczucia House, naprawdę wyszła ci cudowna historia prawdziwej miłości.

Cave

ty to masz talent

i to wielki

przeogromny

gratuluje

Bereśka

C U D O W N E !!!!!!!!

Pozdrawiam

i weny życzę

minnie

Ślicznie

Humor mi sie poprawił, bo od rana był marny, a teraz jest bardzo dobry

Kocham takie fiki no i Twoje fiki Schevo oczywiście !
Czekam na nastepne i wena życzę

jeanne

Oczywiście, że mój gust jest wyśmieniity, a szczególnie jeśli chodzi o fiki

Na końcu humor był bardzo dobry xD Dziękuję

Schevo

jeanne

Ja też się tu czuję wyśmienicie

Przynajmniej wiedziałam jak panią pedagog utemperować

i nawet nie czułam sie winna! xD

Schevo

T.

to było....piekne... Shevo...nie wiem co powiedziec. To poprostu było piekne...

Izabella

bardzo podobało mi sie zestawienie użyte przez ciebie w tym opowiadaniu.
Z jednej strony kłębowisko mysli, watpliwości, pytan, strachu, z drugiej strony dialog składający sie z bardzo prostych słów o wielkim znaczeniu.

whoopee

Achhhh, jak pozytywnie

Genialne! Narracja pierwszoosobowa jest chyba nastawiona na przekaz uczuć i spostrzeżeń i wyszło Ci to po prostu wspaniale. Cieszę się wbrew pozorom, że dopiero dziś i teraz tu dotarłam, bo potrzebowałam właśnie takiego tekstu, dającego jakąś nadzieję

Dzięęęki!

kremówka

Schevo to było naprawdę przepiękne... takie... głębokie, prawdziwe, refleksyjne... rozpłynęłam się po prostu i ciężko mi cokolwiek ambitniejszego napisać...

amandi

Niestety, nie tylko ty tak masz - w czwartek na sprawdzianie z geografii mi się to znowu przytrafiło

. Jak ty się cieszysz, to my się cieszymy, bo wtedy powstają nowe fiki, które nas cieszą

(zrozumiał coś ktos z tego, oprócz faktu, że to opowiadanie się wszystkim podoba??

)

ewel

dżiz, urocze, piękne, tak głębokie i zarazem tak przyjemne w odbiorze *__* jestem oczarowana

naprawdę, bardzo Cię przepraszam, Schevo, że ostatnio tak zaniedbuję Ciebie i Twoją wspaniałą twórczość, ale studia biologiczne to nie przelewki (

) i cierpię na chroniczny brak czasu

i nawet nie mogę obiecać, że się to zmieni

ale zawsze, jak znajdę wolną chwilkę, spróbuję poczytać coś Twojego i napisać coś od siebie - w większości jest to niezbyt inteligentne wyrażenie zachwytu - ale co ja na to poradzę, że Twoje teksty tak na mnie działają?

pozdrawiam

willanka

Ja cierpię na tę samą przypadłość, co Ewelcia, niestety xD.
Schevo to było bosko boskie, tak świetnie utrafiłaś w mój nastrój, moje przemyślenia, serce i... duszę?! OMG Schevuś, chyba mnie przejrzałaś na wylot

. Ok jutro wyedytuję tego posta i naskrobię parę mądrzejszych zdań, bo dzisiaj mi to nie idzie kompletnie, ale jeszcze wspomnę, że bardzo mi się podobało

Schevo

T., wiesz jak bardzo cenię dobie Twoje komentarze prawda? Dziękuję ślicznie

I pozdrawiam

***

Izabella, bardzo się cieszę, że przypadło do gustu

Dziękuję

***

whoopee, i co ja mam powiedzieć? Cóż, po prostu podziękuję [dzisiaj nie jestem w stanie napisać niczego bardziej inteligentnego] i pozdrowię

***

kremówko, takie słowa są dla mnie bardzo, bardzo pokrzepiające... Ostatnio straciłam wiarę w to, że potrafię napisać coś sensownego. Dziękuję Ci bardzo

I pozdrawiam, wirtualnie ściskając

***

amandi, chciałabym napisać coś mądrzejszego, ale chyba nie jestem w stanie... Więc po prostu cieszę się, że Ty się cieszysz

Pozdrawiam

***

ewel, już Ci dziękowałam za ten komentarz, ale podziękuję jeszcze raz

Rozumiem Twój brak czasu, sama nie znajduję chwili na nic, nawet na zerknięcie na Horum... I wiesz, że bardzo lubię czytać Twoje komentarze, prawda?
Dziękuję, pozdrawiam i wirtualnie ściskam, życząc więcej wolnego czasu

***

willanko, sprawiłaś, że po ciężkim dniu na mojej twarzy zagościł uśmiech

Nawet nie wiem co napisać. Po prostu jest coś takiego, co sprawia, że czytając Wasze komentarze czuję się świetnie. Cieszę się, że potrafię skrobnąć coś co się Wam podoba...

Dziękuję Ci bardzo [bo nie potrafię napisać nic innego...], pozdrawiam i wirtualnie ściskam