Gra o miłość [Z]

GosiaczeQ_17

No nie... obmyślam tortury dla Wilsona...

A tak na poważnie świetny fic

Czekam zniecierpliwiona na cd.
ale powiedz, że będzie happy end albo jakaś namiastka happy endu

Pozdrawiam

JiKa30

Ostatnio przeczytałam wszystkie części i czekałam na następną.Świetnie piszesz, też chciałabym mieć taki talent

Chociaż trochę się rozczarowałam, wolałabym, żeby Cuddy wygrała.No, ale to Twój fik i Twój wybór.

martusia14

No nie ja znajdę Wilsona i go zabiję no po prostu uduszę z zimną krwią gołymi rękami

Część mmmm gorąca

Normalnie gdy Lisek pisze to tłumy szaleją

Rewelacja

a_cappella

Lisku!

Dopiero teraz się zorientowałam, że poprzedni komentarz zaczęłam inaczej, o nie, niedopuszczalne...

Ale tutaj już wszystko wraca do normy, tym razem moje "Lisku!" oznacza wielkiego banana na twarzy (właściwie jak w większości przypadków

).
Tzn. brak przecinków trochę też, ale chyba Ci wybaczę.

Aleksandra

Wilson! Po co to zrobiłeś? Cuddy się wścieknie!

Świetny fik! Czemu trzymasz nas w niepewności? Oszz ty!

Ja. Chcę. Ciąg. Dalszy.

Całuję

coolness

Chciałam napisać coś konstruktywnego... wybacz... ale nic z tego nie będzie...
Jedyne co mogę zrobić to płakać i się załamywać. Mam tak wielkiego doła, że nikt nie jest wstanie mnie w z niego wyciągnąć... faceci są złem...

Prawdę mówiąc dla mnie to mogło by się zakończyć nie happy endem, odpowiadałoby to mojemu nastrojowi i życiu...

No nic. Wiedz, że jak zwykle mi się podobało. Wybacz, ale naprawdę nie jestem wstanie powiedzieć nic więcej.

Weny

ps. Obiecane fluffowe ficki napiszę, ale raczej nieprędko. Na razie można mnie się spodziewać jedynie z angstem, o ile w ogóle dam radę coś napisać...

sylrich05

czekam na cd.

Agusss

Lisku.
Ja Ci wiele dziś nie powiem!
Po prostu świetnie piszesz

Nieważne co by sie działo w Twoim ficku kupuję to w ciemno

Weny!

monad

A ja i tak kocham Wilsonka

Za "komplikowanie" sprawy

Emocje w fiku rozgrzane do nieskończoności.. a tu telefon

jak dla mnie emocje nie opadły ale przekroczyły granicę nieskończoności... teraz mogą zdarzyć się tylko dwie rzeczy... morderstwo męskiego bohatera (tu są dwie opcje albo Cuddy Housa albo House Wilsona) albo mimo wszystko ciąg dalszy wieczoru... wściekłość, nerwy i wulkan emocji to doskonały wstęp do... wiadomo czego

Brawo lisek

fantastyczne, tylko nie męcz nas zbyt długim czekaniem na kolejną część

Ala

A może Cuddy się wścieknie i sama zasiądzie na fotelu House'a każąc mu robić striptiz, żeby sobie odbić swoje upokorzenie???

Czuję, że będzie się działo...

lisek

Oluś

Ten Twój nastrój robi się już niepokojący

Wilsonka trzeba kochać

zawsze i wszędzie

Poza tym mówi to ktoś kto bardzo lubi mieszać w życiu bohaterów, ha, sama mnie tego nauczyaś więc teraz się męcz

Kocham

vicky1996, po pierwsze miło mi poznać

ale nie liczcie na zbyt wiele, w końcu to tylko ja i mój ograniczony wen

Baby, ale mi walnęłaś posta, no i mam problem, bo chyba mnie zjesz, tak, króliczka nie będzie

ale i tak cię uwielbiam

Alu strasznie się cieszę, że się podoba

Dziękuję

Gosiaczek Wilsonek to przecież sama słodycz

jakie tortury

Może dowiesz się już dziś

Jika30, ja nie mam talentu, musiałaś mnie z kimś pomylić

mimo wszystko dziekuję

Przecież wygrała

Martusia ty już nie przesadzaj

i nie zabijaj Wilsonka

A cappella, no i od razu lepiej jak od razu tłumaczysz

wiem, przecinki mnie kiedyś zabiją

A co do reszty nie wszystko jest takie jak się nam wydaje

Kurcze Wy to macie tyle pomysłów na ciąg dalszy, a ja same beznadziejne

i jak ja mam wrzucić tę ostatnią już część się pytam

Aleksandro, lisek wie, że jest bardzo zÓym liskiem

Również przesyłam buziaczki

Jakastam, ale to wiadomo od dawno, faceci to zÓo wcielone, każdy jeden z osobna i wszyscy razem wzięci

To inny gatunek dla nas kobiet zupełnie niezrozumiały

też pzretestowałam to na sobie. Spoko do niczego się nie zmuszaj, ja poczekam, bo wiem, że jest na co

Zwłaszcza po "Sylwestrze"

Przesyłam pozytywne wibracje

Syrlich, no już prawie

ale nie wiem, czy jest na co czekać

Agusss

Ale nie kupuj kota, znaczy liska w worku

Zawsze coś może się nie udać

Dzięki i KC

PS. Kocham cię za tego lisusia

aż się wzruszyłam

Monad, no jedna co ma właściwe podejście do Wilsonka, ale ona to zna mnie już chyba lepiej niż ja sama

Nic więcej nie powiem

Ale mnie teraz zestresowałaś tymi Twoimi pomysłami, przy nich moje są do d...
No nie ważne, myślę, ze mimo wszystko nie będę Was męczyć zbyt długo. Nic, ide przemyśleć te Twój pomysł z morderstwem

Alu, ale nie licz na zbyt wiele, jak już pisałam to tylko ja i mój mało elokwentny wen

Pozdrawiam

mazeltov

isku nie masz po co bic poklonow kazdy z nas tylko czekal zeby zobaczyc kolejan czesc tego dziela

co do zawartosci:
1 jednak mu sie udalo ja oszukac

2 czerwony komplecik zamaist kroliczka

chociaz nie wiem czy nie wolal bym kroliczka

3 podest z rura do stryptizu

iscie szatanski pomysl
4 telefon Wilsona

(fuck) no to sie doigral mam nadzieje ze ten jego genialny mozg cos wymysli bo inaczej zamiast gry o milosc bedzie walka o zycie i to House bedzie musial o nie walczyc
5 z jednej strony ciesze sie ze tak wyszlo ale z drugiej jest mi troche szkoda Cuddy wiadomo ze on nie chce jej upokorzyc czy tylko wykorzystac ale ona o tym nie wie wiec to jak sie musiala by czuc takim momencie nie chce sobie nawet wyobrazac

KOCHAM TWOJE FIKI CO DO JEDNEGO BEZ ZADNYCH WYJATKOW :LOVE:

czekam na cd mam nadzieje ze dodasz dzisiaj zeby nas uszczesliwic w ostatni dzien ferii

neko.md

czuję się teraz jak ostatnia świnia.
nie dość, że nie skomentowałam przedostatniej części, to do tego komentuję tak późno tą...
*płacze i uderza się f tfash*
wybacz mi!
dobrze, powiedzmy, że mi wybaczyłaś

chwilowo

więc do ficka:
*parzy na baby z miną jak-zjesz-liska-to-zjem-ciebie*
co wy chcecie od Wilsona?!
bardzo dobrze, że dzwoni!
Cuddy będzie wiedziała co House do niej czuje, House się zapadnie, Cuddy w tym stroju w jakim jest go odszuka...i tak dalej

więc z niecierpliwieniem czekam na następną część, lisku!

Wena rogatego!
pozdrawiam,
neko

PS: Skąd House miał rurę do stripizu???

lisek

Neko, przecież zamówił

Nawet wspomniałam o reakcji jego sąsiadów

Poza tym sami kazaliście mi podglądać te fantazje House'a, no to macie co macie, a ja mam zwichrowaną psychikę

coolness

monad

Lisek ten pomysł z morderstwem to oczywiście żart

i ani myśl z niego korzystać

Słodka i bolesna zemsta nie musi być powiązana z śmiertelnym rozlewem krwi

Liczę na Twoją pomysłowość i pełną fantazji zemstę Cuddy na obu przedstawicielach płci przeciwnej

Wilsonka oszczędź choć trochę bo on jak zwykle nie wie co czyni

Housa możesz trochę bardziej potorturować

silny jest, twardy i wszystko przetrzyma

muchacho

Nie nie nie !!! Dlaaaczego

Już tak pięknie sie zapowiadało i nagle Wilson i jego wyrzuty sumienia!

Czy on nie mógł zadzwonić jakieś 30 min później ?

No ale już nie marudzę i czekam na cd.

OLA336

lisek

Więc na początek dziękuję Wam wszystkim, zwłaszcza komentującym

Cieszy mnie każde Wasze słowo bez względu, czy jest to uwaga, czy komplement

Życzę wszystkim takich czytelników

Dla Oli, by Twój wen powrócił

Bo mimo, że nie zawsze możemy dostać to czego chcemy, to czasem warto się uśmiechnąć, bo przecież nigdy nie wiadomo. I dla tych wszystkich, którzy na mnie liczą i się przeliczą

IX -ostatnia

Cuddy nadal stała w tej samej zastygłej pozie. Z jedną ręką na wielkiej metalowej rurze, a drugą ciągle przytrzymując odpięty już stanik. Jej wzrok mógłby zabić każdego, ale nie jego. Przez te lata zdążył się już uodpornić. Mimo wszystko był jednak przerażony jak nigdy. W myślach już zabijał swojego najlepszego przyjaciela, a później oglądał swoją własną śmierć z rąk najpiękniejszej kobiety jaką kiedykolwiek widział. To była bardzo długa i bolesna śmierć. Przełknął ślinę nadal bojąc się cokolwiek powiedzieć. Czekał aż administratorka zeskoczy ze sceny i rzuci się na niego w sensie nie zupełnie takim jaki sobie wcześniej zaplanował. Zanim zadzwonił Wilson był najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Zdobył ją. Nie do końca uczciwie, ale jednak. Wiedział, że ma przewagę. Znał ją. Był pewien, że Lisa świadoma swojej porażki będzie mu posłuszna. Wbrew wszystkiemu ufali sobie bezgranicznie. Znaleźli sposób, by mimo skomplikowanej przeszlości móc razem pracować. Nieustanne kłótnie, wrzaski, docinki, a nawet drobne psikusy. To wszystko miało na celu rozładowanie napięcia narastającego między nimi przy każdym spotkaniu. Nie potafili inaczej. Gireki stały się substytutem prawdziwego uczucia. Jednak w pewnym momencie sami się w nich zatracili. Właśnie tego dnia zdali sobie z tego sprawę. W końcu pojęli, o co tak naprawdę toczy się ta gra.
Wbrew zdrowemu rozsądkowi, który nakazywał jej zabić tego podstępnego drania gołymi rękami zrobiła coś kompletnie nieoczekiwanego. Coś o czym marzyła od momentu, gdy przekroczyła próg tego cholernego domu. Siedział tam jak wryty wymyślając tysiące różnych historyjek i usprawiedliwień, jednak nie szło mu najlepiej. Jego umysł był skupiony głównie na stojącej naprzeciw niego prawie nagiej szefowowej. Było mu wszystko jedno, czy go zwolni, obedrze ze skóry, czy jutro rano znajdą jego zwłoki nabite na metalowy pal stojący na środku jego salonu. To wszystko było już nieważne. Ta chwila, ten moment i ta rozwścieczona kobieta przed nim były tego warte.
- Co robisz? – zapytał odkładając szklaneczkę burbonu na mały stolik obok.
- A jak ci się wydaje? – zmarszczki na jej czole złagodniały, ale oczy nadal błyszczały. Tyle tylko, że nie było w nich już tej złości. Teraz dostrzegł w nich to samo, co ona widziała w jego błękitnych tęczówkach, gdy pożerał ją wzrokiem. Pożądanie. Po tym co się stało, po swoich oszustwach, po bezczelnym wykrzystaniu administratorki i przeklętym telefonie od Wilsona wiedział, że coś musi się stać. Że ona na pewno mu tego nie daruje.
- Chcesz mnie zbić z tropu, a potem, gdy będę się gapił na twoje nagie piersi, udusisz mnie podwiązką – wydukał z siebie nadal będąc w lekkim szoku.
- Nie zamierzam cię zabić – uśmiechnęła się zalotnie. – To będzie coś znacznie gorszego – dodała wracając do przewanego wcześniej, bardzo zmysłowego tańca.
- Nie słyszałaś tego co mówił ten idota? – diagnosta sięgnął po swoją szklaneczkę i łapczwie wypił całą jej zawartość.
- Słyszałam – upewniła go nim rzuciła w niego swoim czerwonym stanikiem. Omal się nie zakrzusił. Stała odwrócona do niego plecami. Był u kresu wytrzymałości. Niestety nie zobaczył tego czego tak bardzo pragnął. Jej skrzyżowane ręce skutecznie mu to uniemożliwiły. Czując, że jeśli zaraz jej nie dotknie, nie pocałuje i nie będzie się z nią kochał to na pewno umrze, wstał z fotela.
- Nawet o tym nie myśl – wbiła w niego stanowcze spojrzenie. Właśnie zrozumiał jaki rodzaj śmierci mu przygowała. Zawał.
- Nie rób tego. Wiesz, że wygrałaś. Nie musisz się już nademną znęcać – dodał dziwnie łagodnym, nie pasującym do niego tonem.
- Jeśli nie chcesz, nie musisz patrzeć – wyjaśniła z udawanym zawodem w głosie. Wiedziała, że nawet gdyby w tej chwili przez jego mieszkanie przeszło tornado on z pewnością i tak, by go nie zauważył. - To dopiero początek – jej oczy rozbłysły. - Rozbieraj się – dodała tonem, którym zwykła wysyłać go do kliniki.
- Chyba sobie kpisz? – spojrzał na nią z przerażeniem w oczach.
- Teraz będzie po mojemu – wymownym gestem ponagliła jego powolne ruchy i spojrzała na błyszczący na środku pokoju metal.
- Już lepiej mnie zabij – wetchnął rzucając jej w twarz swoją koszulą.
- Dlaczego kłamałeś? – podeszła do niego bardzo blisko. Unisła wzrok. Tonęli we własnych spojrzeniach nie mogąc złapać oddechu.
- Z tego samego powodu, dla którego ty ciągniesz to dalej – w tej grze potyczek słownych i ciętych ripost szło mu najlepiej. Walka na spojrzenia toczyła się dalej. – Mogłaś na mnie nawrzeszczeć, zwolnić, wymierzyć policzek i wysłać mnie do diabła – recytował coraz bardziej zdenerwowany. – A ty ciągle tu jesteś i chcesz mi wmówić, że to tylko gra?! – szedł za ciosem powoli odzyskując kontrolę nad sytuacją.
- Po co zadałeś sobie tyle trudu?! Pielęgniarki, Foreman, Chase, Cameron, Wilson – wymieniała. W tej chwili straciła już cierpliwość. Było jej wszystko jedno.
- Ty wiedziałaś!? – spojrzał na nią zszokowany.
- House, znam cię – spuściła głowę. Nie mogła przecież wzruszyć ramionami. Stała przed nim praktycznie naga. Tak bardzo się bała, że on nie zrozumie.
- Więc po co ten cały cyrk? – zapytał resztką sił zachowując zdrowy rozsądek. Wiedział, że jeśli ona zaraz stąd nie wyjdzie to za chwilę nie pozwoli jej już odejść. Choćby miał zatrzymać ją siłą. W końcu był tylko facetem, a ona była najpiękniejszą kobietą z jaką kiedykolwiek miał doczynienia.
- Chciałam zobaczyć jak daleko się posuniesz – wreszcie zdobyła się na szczerość.
- Ty chcesz abym posunął się dalej! – genialny diagnosta właśnie postawił swoją pierwszą życiową diagnozę. – Chcesz tego – powtórzył i podszedł jeszcze bliżej. Ich ciała się stykały. Złapał jej dłonie ciągle zakrywające piersi. Poluźniła uścisk. Pozwoliła na to aby założył je do tyłu. Była tak samo bezbronna jak w chwili, gdy przekroczyła próg jego mieszkania.
- Przyznaj chociaż, że wygryłam – poprosiła wtulając się w jego tors.
- Oddam miesiąc wolnego w klinice jeśli zgodzisz się na remis – uśmiechnął się łobuzersko. Teraz czuł się już zupełnie swobodnie i pewnie. Znów był rozgrywającym.
- Nie ma mowy! – krzyknęła odrywając się od niego. - Nie dostaniesz wszystkiego – oburzyła się brunetka.
- Chyba mam już wszystko, a nawet więcej – dodał zjeżdżając wzrokiem coraz niżej. Lisa dopiero teraz zorientowała się, że chyba za bardzo się „odsłoniła.” Mometalnie oblała się rumieńcem.
- Kretyn – odwróciła się na pięcie i skierowała swoje kroki do łazienki.
- Zaczekaj… – usłyszała jego drżący głos. – Dorzucam kolejny miesiąc kliniki, jeśli dokończysz to co zaczęłaś – wbił w nią swoje rozpalone do granic możliwości spojrzenie. Ona zrozumiała co chciał jej powiedzieć. Nie miała tylko pewności, czy on rozumie własne słowa. – Nie bądź dzieckiem. Wilson ma rację – sam nie wierzył, że to mówi. – Nie uciekaj. Przecież chciałaś tego. Chciałaś przegrać i po to tu dziś przyszłaś – oboje wiedzieli, że ma rację.
- W porządku, ale najpierw odpowiesz mi dlaczego ty tak bardzo chciałeś wygrać? – odbiła piłeczkę.
- Bo kocham patrzeć jak przegrywasz – jego wyraz twarzy mówił sam za siebie. Jego oczy wypowiedziały to, czego usta jeszcze nie potrafiły.
- Wiesz, ja też kocham patrzeć jak przegrywasz, gdy złudnie wydaje ci się, że niby wygrałeś – uśmiechnęła się zadziornie.
- Filozof Wilson od siedmiu boleści – wywrócił oczami.
- A właśnie, chyba nie powinniśmy go tak zadręczać – zaznaczyła stopniowo zbliżając się do niego.
- Myślę, że to nienajlepszy moment, by o tym rozmawiać – objął ją w tali i z całą siłą, pasją i namiętnością przyciągnął do siebie. Nie wiedzieli, że ich przyjaciel właśnie świętował swoje "małe - duże" zwycięstwo.
- Chodź Hekor, twój pan właśnie przerósł mistrza manipulacji – onkolog uśmiechał się sam do siebie. Stojąc tuż za drzwiami słyszał ich rozmowę. Jednak, gdy zapanowała podejrzana cisza postanowił się ulotnić. Pewnych rzeczy wolał sobie nie wyobrażać.

- Cuddy… - wysapał diagnosta prowadząc ją w stronę sypialni.
- Nie teraz – wyjąkała nie odrywając swoich warg od jego gorących ust.
- Przeeegggrrraałłaaśśśś – zaznaczył z triumfalnym uśmieszkiem na twarzy. Ona również się uśmiechnęła, pozwoliła mu na to małe zwycięstwo. Ich złączone sylwetki zniknęły za drzwiami sypialni.

Gra i miłość. Z pozoru nie mające ze sobą nic wspólnego dwa elementy zgrabnie połączyły pewną dwójkę. Dodajmy bardzo nietypową dwójkę. On uznawał tylko to pierwsze. Ona marzyła o tym drugim. Przez długie lata nie zdawali sobie sprawy z tego, że tak naprawdę pragną tego samego.
Mimo iż wygrała, czuła, że przegra. Wiedziała o tym od chwili, gdy do niego przyszła. On, cały czas miał świadomość, że przegrał, ale gdy zadzwonił Wilson, a ona nie uciekła, zmienił zdanie. Onkolog wiedział od zawsze. Remis był nieunikniony.

THE END

Ps. A tak na przypomnienie filmik, który mnie zainspirował

http://www.youtube.com/watch?v=eI7OvBGbQB8&feature=player_embedded
A w ostaniej scenie Cuddy leżącą obok House'a niestety musicie sobie sami wyobrazić

No to Shore teraz już wiesz czego nam brakuje do pełni szczęścia

OLA336

Lisku, pięknie!!!!!!!

Ten koniec jest wspaniały!!!!!!!

Cudowny i…… brak mi słów!!!!!!!

Dziękuję za dedykację

Co do mojego wena… bez komentarza… Ok, już nie mam focha na Wilsona!!!!!!!

Kocham i cieszę się, że tak to się skończyło

A o swoim złym samopoczuciu nic dzisiaj nie wspomnę. Napiszę ci jeszcze, tak dla przypomnienia, że czekam na cd... ty wiesz czego

I czekam na jakieś nowe piękne dzieło

coolness

rezerwacja

Edit:

Na początek mam ochotę cię zabić.

Zraniona

Habahabahaba

Lisku jesteś nieprzewidywalna. Chyba nawet króliczka zapomnę

lisek

Dobra tak na gorąco

Oluś uwielbiam jak jesteś pierwsza

i kocham te Twoje skaczące emotki, chyba tylko Ty używasz ich w takich ilościach

Jesteś wielka

Jakstam

nie zabijaj

Ty nawet nie masz pojęcia ile ja błękitnych oczu wycięłam z tej części, ile tęczówek w kolorze błękitu, to widocznie przeoczyłam

Wybacz

Zraniona

Kope lat można, by rzec

Nieprzewidywalna, ja?

to najlepszy komplement, ale na przykład monad ty by się z tym nie zgodziła

I znów ten króliczek, teraz mnie będzie prześladował do końca życia

Dzięki

JiKa30

Super

Szkoda, że to już koniec

Czekam na następnego fika Twojego autorstwa

coolness