Forever young [Z]

Katarzyna

Zweryfikowane przez Saph

Był październik. Rok szkolny dopiero się zaczął a Gregory House miał już serdecznie dość swoich klasowych „kumpli”. Nigdy nie był zbyt lubiany, chociaż cała szkoła znała go bardzo dobrze. W całym liceum można by zapytać pierwszą napotkaną osobę o wskazanie Grega a ta bez najmniejszego wahania by to uczyniła. Wysoki, rozkopany, w koszulce z dziwnym napisem czy też logo/nazwą zespołu. Zazwyczaj siedział na uboczu, ozywał się tylko gdy ktoś sprowokował go „swoimi durnymi wywodami” aby zmieszać go z błotem i dostawić do pionu mówiąc – to w co wierzysz to brednie. Nic dziwnego, że nikt nie przepadał za jego towarzystwem i vice versa. Jednak mimo całej tej otoczki kiedy zabierał głos wszyscy przysłuchiwali mu się dokładnie. Na lekcjach filozofii na które uczęszczała zaledwie ośmioosobowa grupa uczniów zawsze robił furorę. Był inteligentniejszy, bardziej oczytani i spostrzegawczy od przeciętnego szesnastolatka i świetnie zdawał sobie z tego sprawę. Nie ukrywał się z tym, wręcz się z tym obnosił co było główną przyczyną niesnasek z rówieśnikami. Dodatkowo miał bardzo dużo powodzenie u dziewcząt. Wiedział jak z nimi rozmawiać, żeby nie umiałby mu się oprzeć. Kiedy chciał mógł być czarujący i wodzić je za nos piękną poezją.

Tego dnia jak zawsze spóźnił się na lekcje matematyki. Miał to szczęście, że matematyk był ich wychowawcą, a on był z materiałem kilka miesięcy do przodu. Wpadł do klasy na burza i zajął swoje miejsce.

- No widzę, że jesteśmy już w komplecie. Miło pana wiedzieć, panie House. – Zaczął matematyk i popatrzył na House, który już otwierał usta, żeby zaszczycić go jakąś miłą ripostą z rana. Nie zdążył jednak gdyż nauczyciel kontynuował. – Jak dobrze wiecie rok szkolny zaczął się już jakiś czas temu, jednak pragnę wam przedstawić waszą nową koleżankę. Jest od was o rok młodsza, więc proszę was abyście byli dla niej mili. House – nauczyciel znów zwrócił się do niebieskookiego bruneta zajmującego drugą ławkę – do ciebie mówię. No nic… przedstawiam wam Lisę Cuddy. – Dokończył nauczyciel otwierając drzwi. Przez próg przestąpiła niezbyt wysoka, jednak bardzo urokliwa młoda dziewczyna. Miała długie, lekko kręcone czarne włosy i dość ciemną karnację z którą idealnie komponowały się piękne szaro-zielone oczy. Była ubrana w jeasny i czerwoną lnianą koszulę, która miała rozpięty o jeden guzik za dużo. Stanowczo nie wyglądała na piętnaście lat.

- Liso. – Znów odezwał się nauczyciel. – Zajmij proszę wolną ławkę pod oknem. Zacznijmy lekcję. – Nikt jednak nie zwracał uwagi na nauczyciela wykładającego właściwości funkcji. Wszyscy byli zajęci obserwowaniem Nowej, która jako jedyna wydawała się być pochłonięta lekcją.

W porze lunchu z racji pięknej pogody wszyscy zajęli miejsca na podwórzu szkoły. Kiedy Lisa wyszła z tacą, na której znajdowała się jedynie porcja małych frytek i sok pomarańczowy rozglądała się z niepokojem w poszukiwaniu wolnego stolika. Niestety jak na złość wszystko było zajęte za wyjątkiem jednego stolika, który okupował tylko jeden chłopak pogrążony w jakieś lekturze. Wzięła głęboki wdech i ruszyła w jego kierunku. Widziała go już dzisiaj na zajęciach z matematyki i angielskiego, nie odzywał się za wiele, w zasadzie jako jedyny nie powiedział nic. Mimo to postanowiła zakończyć ten dzień dodatnim bilansem w poznaniu nowych ludzi.

- Można? – Zapytała z uśmiechem odrywając tajemniczego bruneta od lektury.

Gatha

ooo, super się zaczyna xD House i Cuddy jako totalne małolaty

już się nie mogę doczekać cd

Madzia

Kasiu, swietne.

wiem, ze duzo takich pytan zadaje

: kiedy kolejna czesc?

kasiorek92

Super

Młody House. Czekam na dalszy rozwój wydarzeń

madziax

młody House... tak tak ja również sie pytam kiedy next ?
- Można? – Zapytała z uśmiechem odrywając tajemniczego bruneta od lektury.

po czym zakochał się w niej i co chwile komentował jej figurę...

ewel

ooo jaka miła niespodzianka

nowe opowiadanko i to z niesamowicie świeżym pomysłem

już nie mogę się doczekać c.d.

jujoj

Nie mogę sie doczekać następnej części !

jeanne

Wysoki, rozkopany, w koszulce z dziwnym napisem czy też logo/nazwą zespołu. Zazwyczaj siedział na uboczu, ozywał się tylko gdy ktoś sprowokował go „swoimi durnymi wywodami” aby zmieszać go z błotem i dostawić do pionu mówiąc – to w co wierzysz to brednie

proszę bardzo ładnie prosze... stwórzcie mi takiego chłopaka co??

- Można? – Zapytała z uśmiechem odrywając tajemniczego bruneta od lektury.
OMG! To będzie i jest genialne!
Czekam na więcej xD

Cave

Chce nastepna czesc!

Katarzyna

- Dziękuję. – Odpowiedziała z uśmiechem. Musiała przyznać, że ów tajemniczy chłopak miał w sobie coś co ją przyciągało. Dopiero kiedy usiadła zauważyła trzy wolne stoliki.

- Jestem Lisa. – Powiedziała licząc na zapoczątkowanie miłej pogawędki. Mimo całego swoje wdzięku, który próbowała przekazać w tych dwóch słowach jej towarzysz nie oderwał wzroku od książki. Odpowiedział krótko.

- House.

- Ciekawe imię, muszę przyznać, że pierwszy raz się z nim spotykam. – Zadrwiła. Tym razem udało jej się wywołać reakcję drugiej strony. House zamknął książkę i popatrzył swojej rozmówczyni w oczy.

- Greg. – Powiedział z uśmiechem. Musiał przyznać, że ta dziewczyna miała coś w sobie. Gdyby nie miał ochoty odpowiedzieć nie zrobiłby tego, co więcej mógłby ją doprowadzić do łez w ciągu kilku minut. Piętnastolatki były stanowczo zbyt wrażliwe.
- Miło mi się poznać, Greg. – Posłała mu uwodzicielskie spojrzenie. – Co czytasz?

- Chyba chciałaś zapytać co czytałem. Wyobraź sobie, że ktoś mi przerwał. – Odpowiedział kradnąc frytkę z jej tacy.

- Doprawy straszne. – Nareszcie trafił jej się ktoś z kim mogła się trochę podroczyć.

- Boska komedia.

- Dante? Interesujące. – Zaskoczył ją odpowiedzią.

- Interesujące?

- No rzadko trafia się ktoś w twoim wieku czytający klasykę poezji z nieprzymuszonej woli. Tak dla przyjemności. – Wystarczyło jego jedno spojrzenie a ona już zaczynała się tłumaczyć. Niewiarygodne. Zawsze miała powodzenie u chłopaków, zawsze jednak wiedziała jak z nimi postępować. Ale teraz, to było coś zupełnie innego.

- Skąd wniosek, że czytam Dantego dla przyjemności?

- Wywnioskowałam to po tym ledwo widocznym uśmieszku, który pojawił się na twojej twarzy kiedy przewracałeś stronę. – Punkt dla Lisy. Teraz ona go zaskoczyła. Już zbierał się do odpowiedzi kiedy zadzwonił dzwonek.

- Do zobaczenia kiedyś tam. – Usłyszał tylko i już jej nie było.

Popatrzył na zegarek i wywnioskował, że nie ma sensu siedzieć na ostatnich dwóch lekcjach, które go w ogóle nie interesowały. Udał się na parking przed szkołą gdzie stał zaparkowany nowy motor, który dostał od ojca za zdane prawo jazy i zadowalające wyniki w nauce. Odjechał.

Kiedy Lisa wróciła do domu od razu udała się do swojego pokoju na piętrze. Udało jej się uniknąć pytań w stylu „jak tam pierwszy dzień w szkole?”. Często się przeprowadzali, więc przyzwyczaiła się już do zmiany środowiska. Najgorsze były pierwsze dwa razy, teraz pierwszy dzień w nowej szkole to była dla niej bułka z masłem. Rzuciła torbę w koncie pokoju i położyła się na łóżku. Nie mogła wybić sobie w głowy błękitnych oczu z którymi wymieniła kilka spojrzeń w porze lunchu. Z zamyślenia wyrwał ją dźwięk telefonu. Nie miała pojęcia, że już go podłączyli.

- Lisa! – Odezwał się w słuchawce zachrypnięty głos w którym od razu rozpoznała głos swojej przyjaciółki.

- Anna! Cześć. – Odpowiedziała ucieszona Cuddy. – Co się stało z twoim głosem?

- Wczoraj byłam na koncercie, poznałam świetnego chłopaka jest o dwa lata ode mnie starszy i gra na gitarze. Mówię ci jest po prostu wspaniały.

- Pytałam o twój głos głupolu. – Przerwała jej Cuddy kładąc się ponownie na łóżku.

- Wiem, wiem to od krzyczenia pod sceną. Ale mówię ci Adam jest wspaniały, a jaki przystojny. Wszystkie dziewczyny chciały zwrócić jego uwagę a on wybrał mnie! Wyobraź sobie, że ma własny samochód. Podwiózł mnie do domu, oczywiście kiedy tylko wróciłam mój ojciec zaczął mnie bombardować pytaniami kto mnie przywiózł i w ogóle skąd ja mam takich starych znajomych. – Wylewała z siebie potok słów w takim tempie, ze tylko nieliczni byliby je w stanie zrozumieć, co chwila przerywając aby przełknąć ślinę. – Ale opowiadaj... jak tam pierwszy dzień w nowej szkole? - Zapytała kiedy skończyła swój wywód dotyczący super faceta poznanego na koncercie.

- Całkiem w porządku. – Lisa udzieliła zdawkowej odpowiedzi.

- No przestań, tylko tyle? – Oburzyła się przyjaciółka. – Poznałaś kogoś?

- No w zasadzie… - Zaczęła.

- Wiedziałam! Opowiadaj!

- Nie rozmawialiśmy zbyt długo, tylko chwilkę w przerwie na lunch. – Broniła się przez zwierzeniami Cuddy.

- Jaki on jest? – Zapytała Anna kiedy już opadły pierwsze emocje związane z „o matko ci faceci”.

- Dziwny… - Powiedziała zanim zdążyła się zastanowić. – To znaczy… inny. Inny niż wszyscy. – Poprawiła się.

- Co znaczy inny?

- Siedzi sam, czyta Dantego, nie odzywa się zbyt wiele. – Powiedziała chyba nazbyt nieśmiało.

- Jak wygląda? – Ciekawość jej przyjaciółki była czasami irytująca.

- Ma… ma… wspaniałe, błękitne oczy. – Wydukała. – Ale mówię ci… jeszcze takich nie widziałaś. – Westchnęła. W odpowiedzi usłyszała tylko drwiące „uuuuu”.

- Lisa! Zejdź na dół! Musisz coś zjeść! – Usłyszała głos swojej mamy dobiegający z kuchni.

- Muszę kończyć, wołają mnie. – Powiedziała. – Zadzwonię. – Dodała, po czym odłożyła słuchawkę zanim zdążyła otrzymać odpowiedź.

Madzia

świetny kawałek.

kiedy kolejna część??

Cave

Gdyby nie Twój fik trudno byłoby mi sobie wyobrazić Cuddy i House'a tak młodych..

Twoje opowiadania tak działają na wyobraźnie że nie miałam żadnych problemów

czekam oczywiście na reszte

Gatha

oooh, piękny kawałek xD

młodzi House i Cuddy stają mi przed oczami jak żywi, gdy czytam Twojego fika xD

już się nie mogę doczekać kontynuacji

eye_roller

ooo-super- odmiana w fikach- tym razem czasy młodości

już podoba mi się ten pomysł

czekam na ciąg dalszy

kremówka

przeczytałam teraz obie części na raz i strasznie mi się podobają

młody Greg, młoda Lisa... pierwsza miłość... może być ciekawie...

Pikaola

2 części na raz i jestem zachwycona

Nowy pomysł = cudownie

jeanne

- Ciekawe imię, muszę przyznać, że pierwszy raz się z nim spotykam. – Zadrwiła. Tym razem udało jej się wywołać reakcję drugiej strony. House zamknął książkę i popatrzył swojej rozmówczyni w oczy.

- Greg. – Powiedział z uśmiechem. Musiał przyznać, że ta dziewczyna miała coś w sobie. Gdyby nie miał ochoty odpowiedzieć nie zrobiłby tego, co więcej mógłby ją doprowadzić do łez w ciągu kilku minut. Piętnastolatki były stanowczo zbyt wrażliwe.

no nie wiem czy Cuddy by sie dała

świetne xD
czekam na dalszą część

Katarzyna

Następnego dnia postanowiła jechać do szkoły rowerem. Zwykle tego nie robiła, jednak piękna pogoda i obietnica złożona samej sobie, że zrzuci kilka kilogramów były argumentami nie do przebicia. Była już w połowie drogi kiedy nagle rower odmówił jej posłuszeństwa, spadł jej łańcuch. Kiedyś już sobie z tym radziła, bez problemu udawało jej się naprawić niemal wszystko jednak dzisiaj, jak na złość nic jej nie wychodziło. Była cała usmarowana smarem. Oparła rower o najbliższe drzewo i postanowiła iść pieszo. Kiedy popatrzyła na zegarek zorientowała się, że już jest spóźniona. Była w opłakanym stanie. Cała mokra od potu, spragniona i wysmarowana smarem, a jakby tego było mało już drugiego dnia w nowej szkole była spóźniona. Dzień zapowiadał się tak pięknie. Nagle usłyszała warkot motocyklowego silnika, obróciła głowę i zobaczyła znajomą sylwetkę. Motocyklista dodał gazu i zanim zdążyła się ponownie obrócić był tuż za nią. Zatrzymał się. Rozczochrany brunet z zabawnymi okularami na nosie niemal natychmiast wywołał uśmiech na jej twarzy.

- Nie powinieneś jeździć bez kasku. – Powiedziała aby przerwać wymianę spojrzeń.

- Dzień dobry. – Początkowo zignorował jej radę. – Mam mocną głowę. – Rzucił chwilę później i zlustrował ją wzorkiem od stup po czubek głowy. – Chyba jesteś spóźniona.

- Nie wyglądasz na kogoś kto martwi się o spóźnienia. – Zauważyła trafnie.

- Nie martwię się o spóźnienia, jednak zdaje się, że nie mogę powiedzieć tego samego o tobie. – Jego spostrzegawczość nigdy go nie zawiodła. – Na twoim miejscu bym się tam nie pokazywał. – Powiedział zsiadając z motocyklu.

- Dzięki za radę. To co może mała przejażdżka? – Zapytała ironicznie. House zatrzymał się i popatrzył na nią z uwagą. Dobrze wiedział, że miał to potraktować jako żart, jednak ona go nie znała. Wczoraj w szatni Cuddy była tematem numer jeden, każdy chłopak przy zdrowych zmysłach chciał ją poderwać. Dlaczego nie miałby skorzystać i znowu pokazać tym nastoletnim idiotą, że to on jest górą? Uśmiechną się.

- Czemu nie. – Odpowiedział zadziwiając swoją towarzyszkę. Cuddy stała chwilę bez ruchu nie wiedząc co odpowiedzieć. Z jednej strony mogła spędzić dzień z chłopakiem, który wywarł na niej piorunujące wrażenie, z drugiej natomiast dopiero przeprowadziła się do miasta i wczoraj zaczęła szkolę, wagarowanie nie było zbyt rozsądne. Uśmiechnęła się.

- Czemu nie. – Odpowiedziała, zanim zdążyła do końca rozważyć wszystkie za i przeciw. W takich sytuacjach zawsze działa zanim dopuściła do głosu swój zdrowy rozsądek. House ponownie zmierzył ją wzrokiem poczym wsiadł na motor.

- Wskakuj. – Powiedział. Kiedy Cuddy usiadła już wygodnie, House odpalił motor. Chwycił jej ręce, które trzymały kurczowo za skórzane siedzenie i objął się nimi w pasie. Na jego ustach zagościł szelmowski uśmieszek. Dodał gazu.

Cuddy musiała przyznać, że jazda na motorze kiedy jest wtulona w chłopaka pokroju House’a była przyjemniejsza niż w jakichkolwiek innych warunkach. Jechali przez dłuższą chwilę wzdłuż głównej szosy kiedy nagle House skręcił w leśną drogę. Przez jej głowę przebiegła cała masa myśli różnego pokroju. Niektóre zbyt nieprzyzwoite jak na dziewczynę w jej wieku, niektóre zaś przepełnione obawą… sama nie wiedziała przed czym. House zwolnił i obrócił głowę w jej kierunku.

- Nie bój się. – Powiedział jakby czytał w jej myślach. – To najkrótsza droga nad rzekę. – Uspokoił ją.

Faktycznie, już po chwili znaleźli się nad rzeką. Przepływała ona przez środek zielonej polany. House zaparkował w cieniu, pod drzewem znajdującym się praktycznie przy samym zejściu do wody. Zsiadł z motoru i wyciągnął z plecaka koszulę poczym rozłożył ją nieopodal motoru.

- Zapraszam. – Powiedział uśmiechając się do Lisy, która nadal siedziała na motorze.

*Madziula*

super

co prawda podejrzewam że wtedy House nie jeździł motorem i nie nosił w plecaku zapasowych koszul, ale jest super

Katarzyna

Kilka słów wyjaśnień.

Prawko można w stanach robić od 16 roku życia z tego co mi się wydaje. W fiku House skończył 16 lat i jak wcześniej napisałam dostał od ojca motor jako nagrodę za zdane prawo jazdy i niezłe wyniki w nauce. Pisząc to przed oczami miałam House'a w krótkim rękawku, koszule trzymał pomiętą w plecaku - gdyby zrobiło się chłodniej.

Em.

Fajny pomysł na fika, naprawdę

. Jedyna rzecz, jaka nie daje mi skopoju, to fakt, że House w twoim fiku zrobił dokładnie to samo, co z Cameron. Co w wolnym tłumaczeniu znaczy : podrywał je na ten sam posób

. Nieładnie

.

Gatha

super xD

ooh, jak ja bym chciala tak być na Lisy miejscu xD mmmm...

Katarzyna

jeanne

- Nie bój się. – Powiedział jakby czytał w jej myślach. – To najkrótsza droga nad rzekę. – Uspokoił ją.
szalona Cuddy?? to jest to!

oczywiście bardzo bardzo bardzo mi się podobało i czekam na więcej

Em.

Swoja drogą, czego ona się bała? Że House zgwałci ją i zostawi samą w lesie?