Forever young [Z]

Jarii007

Mmmm

House się postarał

Dobrze tak temu Alanowi

Wercia214

Awwww......ślicznie

House jako rycerz, Cuddy księżniczka, a ten chłopak brzyyyydki zły smok....... super

Cave

ohh.. nikt lepiej nie potrafilby opisac mlodych Huddy xD

LicenceToKill

Pewnie powie: "Greg, Ty mój bohaterze"

kremówka

TAAAAAK

uszczęśliwiłaś mnie całkowicie

Cudowny odcinek fika, do tego w podkładzie fajna piosenka... czego chcieć więcej?

Ja chcę tylko kolejnego odcinka

czekam na niego niecierpliwie i pozdrawiam

minnie

Troskliwy House, to mi się podoba

ceone

ahhhhhhhhhhhhhh SUPERHOUSE xxD

whoopee

Yeah! House wkracza do akcji!

Mam nadzieję, że dziś kolejna część?

Katarzyna

Zależy o której wrócę do domu. Jeśli przed 22:30 - powinna być kolejna część, jeśli po... może być różnie.

Wercia214

No to wróć przed 22.30

Katarzyna

- Wszystko w porządku? – usłyszała znajomy głos. Teraz już była bezpieczna.

Poczuła się bezpieczna, jednak mimo to nadal stała nieruchomo z zamkniętymi oczami. Bała się je otworzyć, jednak wiedziała, że musi. Chciała odejść stamtąd jak najszybciej. Uciec jak najdalej z tego miejsca i wymazać ten wieczór z pamięci. Otworzyła oczy. Obok niej stał niebieskooki brunet, przypatrujący się jej z uwagą i troską. Mimowolnie rzuciła mu się na szyję i załkała.

- Już dobrze. Chodźmy stąd. – wyszeptał. Cuddy oderwała głowę od jego ramienia. Miał rację – powinni odejść jak najszybciej i jak najdalej. Chwilę później byli już wystarczająco daleko, żeby spokojnie usiąść. House zauważył, że Lisa drżała. Nie wiedział czy z zimna, czy ze strachu. Oddał jej swoją kurtkę, a ona podziękowała mu uśmiechem. Miała piękny uśmiech – szeroki i szczery, dla niego warto było zrobić wszystko.

- Wracajmy, odwiozę cię do domu. – przerwał ciszę. Znajdowali się nad rzeką. Niedaleko miejsca do którego zabrał ją na początku tygodnia. Słychać było delikatny szum rzeki, a nad nimi rozciągało się gwieździste niebo. Gdyby nie wydarzenia, które miały miejsce kilkanaście minut wcześniej, byłaby to idealna sceneria na randkę.

- Nie... Posiedźmy tu jeszcze trochę… proszę. – powiedziała półszeptem. Nie płakała, jednak czuła się potwornie. Chciała płakać, jednak jego obecność dodawała jej otuchy. Dopiero teraz dotarło do niej, że to jego widziała kilka godzin wcześniej, w domku i że z pewnością był na tej prywatce nie bez przyczyny. Jak dobrze, że był – pomyślała.

- Dobrze. – zgodził się i usiadł obok niej. Chciał ją objąć ramieniem, ale nie wiedział czy może. Postanowił zaryzykować i przysunął się do niej tak blisko, że ich uda się dotykały. Powoli uniósł rękę, dokładnie obserwując zachowanie swojej towarzyszki. Czekał na jakiś znak, przyzwolenie z jej strony. Ona również dokładnie go obserwowała, nie miała zamiaru zaprotestować. Potrzebowała teraz dotyku kogoś, kto dawał jej poczucie bezpieczeństwa. Objął ją, a ona oparła głowę na jego ramieniu. Siedzieli tak jeszcze długo, milcząc – każde zajęte swoimi myślami. Muzyka, która przebijała się przez szum rzeki ucichła. Musiało być już bardzo późno, lub bardzo wcześnie.

- Możemy już jechać. – odezwała się Cuddy przerywając trwającą od długiego czasu ciszę.. House siknął głową i wstał. Kilka minut później byli już pod domkiem, w którym odbywała się impreza. W poszczególnych pomieszczeniach paliły się światła, jednak nie było słychać żywej duszy. Podeszli do motoru stojącego na samym końcu prowizorycznego parkingu, by chwilę później, z łoskotem silnika wedrzeć się w noc.
Kiedy zatrzymał się pod domem Lisy zauważył, że w jednym z pomieszczeń pali się światło. Tym razem jednak, nikt nie stał w oknie. House pierwszy zszedł z motoru, by pomóc Cuddy. Odprowadził ją pod drzwi, jakby chciał się upewnić, że nic jej już nie grozi. Lisa schyliła się i wyciągnęła klucz, spod doniczki stojącej przy drzwiach. House tylko się uśmiechnął. Odwróciła się do niego i popatrzyła mu w oczy. Chciała mu podziękować, jednak żadne słowa nie potrafiły wyrazić jej wdzięczności, żadne słowa nie chciały jej przejść przez gardło. Nachyliła się delikatnie i pocałowała go w policzek.

- Dziękuję. – powiedziała jeszcze, rzucając mu ostatnie spojrzenie i zniknęła za zielonymi drzwiami.

whoopee

Cudnie opisane

Robię się monotematyczna, ale chyba nie muszę pisać, że czekam na cd? Pozdrawiam

Wercia214

Awww......sweett

Aż się lepiej poczułam

Tylko szkoda że masz tak mało czasu ....

Wena życzę i całuje

Cave

nareszcie

kocham ich mlodych xD

Jarii007

Ahhhhhhhhhh

Jejuuuu normalnie urocze

ceone

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa moje ulubione słit opowiadanko *___________________*.
lepsze niż czekolada.

Jarii007

Kiedy będzie kolejna część?

Ja tu płaczeee

Czekam

Katarzyna

Kolejna część być może (duże może

) dzisiaj, jeśli nie - to na pewno jutro.

LicenceToKill

Słodko, bardzo słodko

Jarii007

minnie

Sweeeeeeeet!!!!

ceone

dziś *_____________* <prosi>

amandi

wspaaaaaaaaaniaaaaałeeeeeeee

Katarzyna

Niestety mam dla was złe wiadomości - właśnie weszłam do domu i jestem zbyt padnięta by napisać cokolwiek. Przykro mi z powodu tego, że znowu będziecie musiały czekać. Mam nadzieję, że będziecie wyrozumiałe

. Obiecuję, że postaram się napisać coś jak najszybciej

.

Jarii007

Nieeeeeeeeeee

Ale ok - rozumiem co t oznaczy "być padniętym

"

Wyśpij się ... I czekam na cd