Everything changes... [Z]

jeanne

Jeanne miała przeczucie i włączyła dział Huddy, a tu nowy odcinek

moniia2311

mi się podoba seryjnie rozwalił mnie ten tekst z zabawnym głosem

cudnie

Jarii007

Cuuudo

Alee takieś jakieś smuutne ?

amandi

- Jimmy, sprawdź czy cię nie ma po drugiej stronie drzwi - powiedział, nie odrywając wzroku od ekranu monitora.

świetne

. Ciekawe, czy Wilson zerknął tam przez ramię

- Dlaczego się uśmiechasz? - zapytał Wilson, patrząc na przyjaciela z niemałym zdziwieniem. Wściekłość powoli przemijała. Sam się sobie dziwił, że wymagał ludzkiego zachowania od House'a. Ten człowiek nigdy nie zachowuje się po ludzku. Nigdy.

- Bo właśnie odkryłem, że gdy się wściekasz to masz zabawny głos.

- House!

Oh, God. Wilson nawet mu się uśmiechnąć nie pozwoli

. normalnie kara śmierci za to

. great odpowiedź House'a.

Wspaniały odcinek! Z jednej strony wzruszający, z drugiej zabawny.. Mmm!

minnie

Świetne!
Taki trochę smutny, ale bardzo, bardzo fajny

Czekan na cd i wena życzę

Schevo

Siedzę zadowolona przez kompem, więc chyba wezmę się za napisanie jeszcze jednego odcinka, ale nic nie obiecuję

Muszę tylko uporać się z zadaniem z matmy i historii

Więc może coś jeszcze dzisiaj wkleję....

***

LicenceToKill

A ja dopiero zdyszana i zmęczona wpadłam do domciu ;/

Ale już szybko przeczytałam i... i znowu będę się powtarzać, że:
- fajne,
- odrobinę smutne, ale tylko odrobinkę,
- oczywiście strrrrrrrasznie zaciekawia, więc nie mogę doczekać się kolejnego fragmentu

Szevo, błagam Cię, nie każ długo czekać na następny odcinek

kremówka

Z góry przepraszam, za słabą jakość tego komentarza, ale usiłuję czytać lekturę i średnio w ogóle mam czas na komputer...

Och, czemu ja dopiero teraz zauważyłam ten odcinek?

Schevo... Jak zwykle super... Cudny opis uczuć Cuddy (wiesz, że to lubię), zabawny dialog House'a z Wilsonem... I wszystko świetnie napisane... Czego chcieć więcej?

Chyba tylko kolejnego odcinka...

Pozdrawiam i czekam na jeszcze

Schevo

Krótkie. Nie wiem dlaczego.
W każdym razie, nie wiem czy dobre.

Odc. 10

Człowiek się nie zmienia, człowiek czasem - po prostu - daje się tylko poznać z innej strony.

Po raz kolejny. Znowu. Kim on jest?

E-mail, nadawca: nieznany. Jak to jest, że ten człowiek trafia ze swoimi cytatami w samo sedno?

Wpatrywał się z niedowierzaniem w ekran monitora, próbując rozgryźć 'nieznanego'. Kim był? Dlaczego to robił? Jaką miał z tego korzyść?

Z drugiej strony... Czy to ważne? Ważne było tylko to, że rozwiał jego wątpliwości. Nie zmienił się. Po prostu dał się poznać z innej strony. I tyle.

Jego pager zapiszczał. Poczuł, że stało się coś złego, coś bardzo złego. Poruszał się na tyle szybko, na ile mógł. Pędził do sali, zajmowanej przez matkę Cuddy. Z daleka widział, że coś nie gra. Słyszał krzyki i czyjś szloch. Był przy drzwiach, kiedy usłyszał ten jeden dźwięk, którego nie chciał usłyszeć. Spojrzał na aparaturę i zobaczył to, czego nie chciał zobaczyć. Prosta, ciągła linia nigdy nie oznaczała niczego dobrego. A lekarze stojący obok i wpatrujący się ze smutkiem [?] w pacjentkę oznaczali coś dużo, dużo gorszego.

- Czas zgonu: 5:24 - usłyszał gdzieś obok jakiś głos. Niemożliwe, pomyślał, nie zgadzam się!

Ktoś przebiegł koło niego. Poczuł znajomy zapach i odwrócił się na pięcie. Cuddy biegła w stronę swojego gabinetu, nie zwracając uwagi na ludzi wybałuszających na nią oczy. Chyba nigdy nie żałował tak bardzo, że nie ma sprawnej nogi i nie może za nią pobiec. Powoli, przeczuwając, że musi zostawić ją na chwilę samą, ruszył w kierunku jej gabinetu. Nie śpieszył się, chociaż bardzo tego chciał. Pozwól jej wypłakać się samej, powiedział do siebie, przecież nie chcesz, żeby płakała w twoje ramię. A co jeśli chcę?

***

Wbiegła do gabinetu, pozwalając łzom spłynąć wreszcie po twarzy. Miała gdzieś to, że wraz z nimi spływa cały makijaż. To, że ludzie patrzyli na nią, jak na wariatkę. To wszystko było teraz nieważne.

Umarła. Tak po prostu umarła. Zostawiając ją bardziej samotną, niż kiedykolwiek. Dlaczego umarła? Dlaczego?

Nie była już małym dzieckiem. Była dorosłą kobietą, posiadającą poważną pracę i trwającą w stałym związku. Ale czy to było teraz ważne? Czy miała powstrzymywać emojce tylko dlatego, że była szanowaną administratorką szpitala? Gdyby to miało jakieś znaczenie, to On nie zabrałby jej matki. Dlaczego ją zabrał? Dlaczego?

Wmawiała sobie, że to tylko sen. Pieprzony koszmar, z którego zaraz się wybudzi. Liczyła na to. Wierzyła w to. Zamknęła oczy, po to by po chwili je otworzyć. Liczyła na to, że teraz wszysto będzie, jak dawniej. Nie miała racji. Jej matka dalej była martwa. Nie żyła. Umarła. Odeszła.

Ktoś wszedł do gabinetu, nie odwróciła się w jego stronę. Błagał w duchu o to, aby ten ktoś zrozumiał, że chce być sama. Stukot laski. Podszedł do niej i lekko ją przytulił, odwracając jej głowę w swoją stronę.

- Wiesz, że nigdy nie byłem w tym dobry... - powiedział cicho, patrząc jej prosto w oczy.

Walczyła najpierw z jego uściskiem, ale po chwili całkowicie się poddała jego dotykowi. Płakała, brudząc mu całą koszulę. Nie zwracał na to uwagi. Po prostu ją przytulał. Tak jakby to było całkowicie normalne.

Gdyby nie ta sytuacja to zapewne zastanawiałaby się dlaczego to robi. Ale teraz? Teraz to było nieważne. Cieszyła się, że nie jest sama.

Nie zdawali sobie sprawy z tego, że ktoś ich obserwuje. Ktoś, kto obserwował ich już od dobrych kilku dni...

Cave

chwile mnie nie bylo..a tu juz 2 czesc

Schevo dobrze sie spisujesz

jeanne

No dobrze, poryczałam sie.
*spogląda czy nie ma gdzieś tutaj Nenuni, której coś obiecała*
NIe ma? No to płaczę.

Bereśka

Jak to jest że każdy Twój fik jest po prostu idealny?

A wiem... Ty masz wielki, wielki, wielki TALENT !!!!!!!

Strasznie, strasznie, strasznie mi się podoba i czekam na kolejną część

Pozdrawiam

i weny życzę

Schevo

alusia_, bo wen jakoś tak lubi pracować

I szybko produkuje kolejne odcinki

***

kremówka

Oooooch...
Cudowne, głębokie, strasznie smutne...
Nawet nie wiem, co napisać...
Jestem pod wrażeniem, naprawdę...

Wiem tylko, że chcę jeszcze...

LicenceToKill

Nigdy ani trochę nie byłam romantyczna, ale jakoś (nie mam pojęcia dlaczego

) ten fragment kojarzy mi się właśnie ze słowem ROMANTYCZNY

Może jestem w całkowitym błędzie, ale przecież każdy ma swój punkt widzenia, prawda??

Poza tym, ta część jest taka... taka... taka głęboka i poruszająca..

I w ogóle (mimo wszystko) nie martwi mnie śmierć matki Cuddy, a martwi mnie to, że nie wiem jak wytrzymam czekając na kolejny fragment

whoopee

Ha, teraz już wiem dlaczego mój ostatni komentarz skwitowałaś słowami "do tej pory". Shevo, wyyyymiatasz totalnie. To wszystko jest takie realistyczne...

minnie

Umarła??? Schevo why??
Ale fik super i czekam na więcej

Wena życzę

ewciaiwo

świetne

i czekam

runiu

Rany, czy wy zawsze musicie zabijać matkę Cuddy, nie mógłby House jej uratować?
Przeczytałam dwa ostatnie fragmenty i stwierdzam, że są świetne.
W pierwszym podobał mi House, który jak zwykle ukrywa swoje uczucia i nie przyznaje się, że wziął przypadek matki Cuddy, no i oczywiście Wilson nasza dobra duszyczka.

Drugi fragment piękny i wzruszający.

Ciekawi mnie kim jest ten tajemniczy ktoś kto przygląda się Housowi i Cuddy i wysyła te maile.
Pozdrawiam

OooAnusiAooO

Schevo , bardzo dobry odcinek

Schevo

kremówko, cieszę sie, że przypadło Ci do gustu

Wiesz, że zawsze czekam na Twoje komentarze, prawda? Nie wiem co powiedzieć, po prostu dziękuję

Pozdrawiam i wirtualnie ściskam

***

OooAnusiAooO

Schevo .... Czemu ??

Schevo

Booo jadę z kimś do kina

Hah! I ty już dobrze wiesz z kim

OooAnusiAooO

Nie wiem powiedz mi .. ... .. Ale raczej sie domyślam ....

Schevo

Z takimi jednymi