Eliksir miłości [Z]

FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj

Eliksir miłości [Z]
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny

Forum House M.D Strona Główna -> Huddy

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

agnieszka2372
Lekarz Rodzinny

Dołączył: 01 Kwi 2008
Posty: 839
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 15 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Władysławowo
Płeć: Kobieta

Wysłany: Nie 14:20, 20 Wrz 2009 Temat postu:

Cralite napisał:

Ciekawa jestem jak to się skończy, naprawdę.

Dowiesz się, za jakieś 4, może 5 postów.

Wilson dość szybko odpuścił sobie próby dotarcia do diagnosty bo znał jedną podstawową prawdę go dotyczącą. To, że o czymś nie mówił, nie znaczyło, że o tym nie myślał. Wiedział, że jeżeli przez jakiś czas sam pomęczy się z tematem będzie bardziej skory do słuchania jego rad. Teoria ta wypróbowana przez lata działała bezbłędnie. Szczególnie, że na prawdę ciężko było House'owi nie myśleć o Cuddy gdy co rusz trafiał na nią w szpitalu. Po porannej interwencji z żoną pacjenta, niezbyt zręcznej dla obojga, natknął się na nią po lunchu. Stała w pewnej odległości, zajęta rozmową z...o dziwo, Amber. Na szczęście stał w pewnej odległości więc żadna z nich go nie zauważyła. Tego dnia Cuddy miała na sobie czarną bluzka i grafitową idealnie podkreślającą jej figurę spódnica. Czy chciał się przespać z Cuddy? Oczywiście, że chciał. Wątpił w istnienie zdrowego, heteroseksualnego faceta, który by nie chciał. Mimo to gdy wszystko zmierzało w tym kierunku instynktownie się odsunął. Sam nie do końca rozumiał czemu to zrobił. Nie prawda, to akurat była bzdura. Dokładnie wiedział czemu to zrobił. Może nie łatwo było mu się do tego przyznać, ale żałował by bardziej budząc się rano ze świadomością, że ją wykorzystał. Po tylu latach nie takiego chciał dla nich początku. Jasne, co z tego, że przez jedną noc mogło być wspaniale skoro był pewny, że na tym się nie skończy. Z wiekiem przekonał się, że nie istniał seks bez jakiś konsekwencji. Poprawka, nie istniał darmowy seks bez konsekwencji. Co więcej w przypadku swoim i Cuddy mógł to stwierdzić z całą pewnością bo przekonał się o tym na własnej skórze.
Z rozmyślań wyrwał go uśmiech brunetki słuchającej czegoś co mówiła Amber. Pierwszy raz widział, żeby tak się do niej uśmiechała. Wyglądało na to, że panie jednak się dogadają. Teraz był już pewny, że nigdy nie pozbędzie się Amber. Ta myśl nie przerażała go jednak tak bardzo jak jego reakcja na uśmiech szefowej. Z trudem uświadomił sobie, że zaczynał czuć coś do Cuddy. W porządku, znał kogoś kto parsknął by śmiechem na użycie w tym zdaniu słowa 'zaczynał'. Wilson upierał by się, że od zawsze mu się podobała i w jakimś stopniu zawsze mu na niej zależało. Gdyby się chwile nad tym zastanowić coś pewnie w tym było dlatego właśnie postanowił się nad tym nie zastanawiać Nie zmieniało to jednak faktu, że uczucie do Cuddy stawało się coraz silniejsze. Było to o tyle gorsze bo on nie wypił żadnego przeklętego eliksiru. Po raz kolejny wyrzucał sobie, że nie przemyślał sprawy dokładnie. Wiedział, że powinien był podejść i szczerze z nią porozmawiać. Teoretycznie miał teraz trochę czasu, a nie można było tego tak zostawić. Zdeterminowany zrobił krok do przodu, potem drugi.
Tyle rzeczy chciał jej powiedzieć, że nie wiedział od czego zacząć. Chciał ją zapewnić, że to nie jej wina, jakoś to wszystko jej wytłumaczyć, ale nie miał pojęcia jak to osiągnąć nie robiąc z siebie kompletnego idioty.
Zatrzymał się w miejscu obserwował ją jeszcze przez jakiś czas po czym cofnął się i wrócił do swoich zajęć.

Podczas gdy House'a dręczyły skutki, Cuddy zamartwiała się o przyczyny. Cały ranek próbowała dojść do tego jaki błąd popełniła. Nie było to łatwe bo wciąż nie rozumiała co się stało. Nie miała pojęcia co zrobiła nie tak.
Co sprawiło, że nagle zmienił zdanie. W jednej chwili wydawało się jej, że się rozumieją, że emocjonalnie po raz pierwszy są w tym samym miejscu, że był gotowy dać im szanse, a w następnej została wystawiona za drzwi. Dobra, sama się wystawiła, ale nie mogła czekać na taksówkę w jednym pomieszczeniu z nim.
Była rozczarowana bo długo im zajęło dojście do tego punktu, za długo. Na dodatek była pewna, że była to jej jedyna szansa na stworzenie związku z House'm i najwyraźniej coś spieprzyła. Podejrzewała, że wszystko potoczyło się nieco za szybko. Dodając do siebie jego przyzwyczajenie do samotności, niechęć do związków oraz trudności w nawiązywaniu emocjonalnych więzi pewnie można się było tego spodziewać. Nie mogła mieć mu tego za złe, sama też nie była w tym najlepsza. Pewnie, że też się bała, ale chciała zaryzykować. Jednego była pewna: pięć minut dłużej myślenia o tym i oszaleje. Z nadzieją na zyskanie potrzebnej perspektywy wstąpiła do gabinetu Wilsona. Nie chciała tego robić, ale nie miała innego wyboru. Posiadanie wspólnego przyjaciela miało swoje plusy i minusy. Słysząc pukanie onkolog odwrócił głowę od rentgena na rtg, któremu właśnie się przyglądał.
Widząc w drzwiach szefową wiedział już o co chodzi.
- Hej, Wilson – przywitała się z nieco nerwowym uśmiechem - Minęłam się dziś z Amber.
- Wpadła na lunch przed swoim dyżurem - wyjaśnił krótko dostrzegając, że wciąż stoi w progu. Był ciekaw ile zajmie jej przejście do sedna.
- Chyba jestem ci winna przeprosiny jeśli o nią chodzi.
- Nie ma sprawy, martwiłaś się o mnie– zbagatelizował onkolog wzruszając ramionami i decyduj ac się oszczędzić jej więcej zdenerwowania zaproponował - Skróćmy czajenie się i przejdźmy do pytania o House'a.
- Rozmawiałeś z nim?
- Ostatnio więcej niż bym sobie tego życzył – wymamrotał nieco sfrustrowany.
- Opowiadał ci o naszym wyjściu?
- Nie, a stało się coś? - spytał w nadziei, że coś się wreszcie wyjaśni. Szczerze powiedziawszy sam już nie wiedział co myśleć o całym tym eliksirze. Musiał być jakiś powód dla którego Cuddy nagle przejęła inicjatywę. Mimo swoich wątpliwości trzymał język za zębami.Nie zamierzał wystawiać na próbę ich przyjaźni. Były rzeczy których po prostu nie mógł jej powiedzieć, tak samo jak były rzeczy, których nie mówił House'owi.
- Nie jestem pewna. Wieczór był udany - zaczęła ostrożnie dobierając słowa - Świetnie się razem bawiliśmy, tak mi się przynajmniej wydawało dopóki ...– urwała niepewna, czy powinna powiedzieć, skoro nie zrobił tego House.
- Dopóki?
- Nic... - pokręciła głową zmieniając zdanie - Po prostu muszę wiedzieć, czy to jego typowa awersja do związków, czy chodzi o mnie?
- O ciebie - oparł bez zastanowienia Wilson. Nie zabrzmiało to szczególnie pocieszająco.
- Nie w tym sensie – zapewnił widząc jak posmutniała - Znasz go, nie cierpi zmian. Nadal radzi sobie z tymi w pracy. A ty jesteś jedną z nielicznych stałych w jego życiu. Musi przywyknąć do zmiany waszych relacji. Daj mu trochę czasu. Na pewno porozmawia z tobą, kiedy już wszystko sobie poukłada - poradził mając nadzieje, że to wystarczy - Mogę o coś spytać?
- I tak spytasz.
- Racja. Co sprawiło, że zdecydowałaś się umówić z Housem? Czemu teraz?
- Nie wiem - przyznała zastanawiając się przez chwile - Jednego dnia zobaczyłam go w pracy i jakbym przejrzała na oczy. Zaczęłam się zastanawiać na co tak właściwie czekamy.
- Mhm – była to odpowiedź, która nie bardzo mu pomagała - Pogadam z nim.
- Nie chciałabym...
- Nie martw się – przerwał zanim dokończyła myśl - Słowem nie wspomnę o naszej rozmowie.
Ulga na jej twarzy była ewidentna. Wilson dopiero wtedy przyjrzał się jej uważniej. Zauważył, że ma ze sobą torebkę i jest gotowa do wyjścia. Nieco za wcześnie jak na nią.
- Wychodzisz?
- Jadę do rodziców, mają rocznicę ślubu – wyjaśniła podwód jej nietypowego zachowania - Mamy z tej okazji rodzinną kolacje. Wracam jutro popołudniu.
- Przekaż im ode mnie najlepsze życzenia i baw się dobrze.
- Dzięki, do zobaczenia.
Wychodząc z gabinetu onkologa Cuddy postanowiła wstąpić jeszcze do House'a. Mogła wykorzystać to, że była tak blisko. Akurat szykował się do wyjścia. Miał na sobie swoją czarną, skórzaną kurtkę, która działała na nią bardziej niż na kobietę w tym wieku powinna działać. Obserwowała jak diagnosta pakuje rzeczy do plecaka. Albo rozwiązał przypadek, albo miął dosyć siedzenia i przyglądania się objawom na tablicy, w jego przypadku ciężko było stwierdzić. Chciała powiedzieć mu coś pocieszającego, spytać co o tym wszystkim myśli, przekonać, że jej na nim zależy, że mają szanse zamiast tego stała i przyglądała mu się przez szybę. W końcu cofnęła się i zanim ją zauważył poszła do windy.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez agnieszka2372 dnia Nie 14:23, 20 Wrz 2009, w całości zmieniany 5 razy