Coś za coś. Przemyślenia Jamesa Wilsona. M]

lisek

Nie strzelajcie

napisane w przypływie melancholijnego nastroju

Ostrzegam przed czytaniem

„Może w życiu po prostu nie można mieć wszystkiego. Może wybierając swoją drogę w jednej chwili tracimy wszystko inne co mogłoby nas spotkać, gdybyśmy wybrali inaczej. On wybrał samotność. Zawsze wydawało mu się, że ma już wszystko. Medycyna była jego żywiołem, a przypadki medyczne jego życiem. Wszystko co miał było właśnie tu w PPTH. Ale nie był szczęśliwy, zrezygnował z tego uczucia na rzecz wolności i niezależności.Tak ona też miała wszystko, tylko czy tego akurat chciała. Kariera, tytuły, szacunek, stanowisko i pieniądze to wszystko już zdobyła, ale aby mieć coś trzeba oddać coś innego jej przyszło poświęcić dom i rodzinę. Zbyt późno uświadomiła sobie, że tego właśnie pragnęła najbardziej na świecie. Tak naprawdę marzyli o tym samym, o miłości i mieli ją na wyciągnięcie ręki, ale żadne z nich nie zdecydowało się na ten krok. Całe życie kochali się skrycie, troszczyli się o siebie nawzajem i kłócili marząc, by choć na chwile znaleźć się w swoich objęciach. Nie doczekali się ani skrytego romansu ani podniosłych deklaracji, nigdy nie odważyli się przyznać do swoich uczuć. Zgineli tragicznie 9 maja 2009 roku. Życie jest zbyt krótkie i niesprawiedliwe, by pozwolić mu okraść się z miłości, nie cieszmy się z jej namiastek walczmy z całych sił o jej pełnie, by móc zaznać prawdziwego szczęścia tu na ziemi. Wam pozostał już tylko tamten świat i obyście w nim odnaleźli to czego tu przez własny upór nie potrafiliście dostrzec, obyście odnaleźli się nawzajem. Do zobaczenia House. Do zobaczenia Cuddy.” – mówił onkolog żegnają swoich przyjaciół na zawsze.
[/b]

OLA336

Przez ten fik mam doła

moim zdaniem piękny fik nie dół żeby było jasne

Kamylka

Cudowna, piękna miniaturka.

Może i smutna, ale taka prawdziwa.

Ley

Jak mogłaś uśmiercić moją Huddy?! *bije po łapkach*
Nie no żartuje

W swoim fiku możesz zrobić co chcesz.

Cudowna miniaturka, wzruszyłam się

Czekam na więcej twoich wytworów

[H]oney^^

WoW nie spodziewałam się że ktoś napisze coś takiego

Ładny początek, potem zaczyna się robić trochę dołująco. Trudno powiedzieć coś więcej, ale nie jest źle. Weny ;D czekam na jakieś kolejne prace twojego autorstwa.

jessica

OMG!! Cuddy i House nie żyją straszne:(
Ale fick bardzo dobry nawet nie pomyślałam, że ktoś może napisać właśnie taki fick życzę weny:)

ECC

Jestem na NIE. Już mówię, dlaczego.

Primo, za krótkie.
To nie jest miniaturka, tylko miniaturka miniaturki. I nie chodzi tu tylko o sto pięćdziesiąt słów, składających się na to, co napisałaś. Zminiaturyzowałaś wszystko, począwszy od przedstawienia postaci, a skończywszy na uczuciach, jakie są opisywane. Jest za szybko, czytelnik czuje jak twoje literki, słowa, gonią go, nie pozwalając zastanowić się głębiej nad treścią tego, co chciałaś przekazać.

Secundo, za płytkie.
Powierzchowne, dość płytkie potraktowanie tematu śmierci, i to śmierci podwójnej. Zaserwowałaś kwitek z pralni, bo każdy doskonale wie, lub domyśla się tego, że oboje pragną miłości i nie są szczęśliwi. Każdy zapewne słyszał również banały, serwowane przez brazylijskie telenowele i psychoterapeutów, pomagających samotnym nieszczęśliwcom. „Życie jest zbyt krótkie i niesprawiedliwe, by pozwolić mu okraść się z miłości, nie cieszmy się z jej namiastek walczmy z całych sił o jej pełnie, by móc zaznać prawdziwego szczęścia tu na ziemi.” – o tym mówię. Myśl ta zapewne nie byłaby zła, gdybyś w jakikolwiek sposób potrafiła lub zechciała ją rozwinąć. Ale tego nie zrobiłaś. Zadowoliłaś się „pigułką” ze skondensowanymi uczuciami, płytko opisanymi rozterkami. I nie byłby w tym nic złego, gdyby ta pigułka podziała. A działa tylko wtedy, jeśli potrafi się w krótkich zdaniach kumulować skrajne emocje i przekazywać je czytelnikowi. Tym razem nie zadziałało.

Tertio, OOC.
Kto? - Wilson. Kompletne OOC. Paskudne, nieprzemyślane. Zastanawiam się, czy zadałaś sobie trud głębszej analizy charakteru James’a. Nie sądzę, ponieważ to, co mówi kompletnie do niego nie pasuje, a to tworzy efekt sztucznych rzęs. Niby jest cacy, ale z bliska widać, że te „rzęsy” są źle doklejone a po bokach odchodzi klej. Wilson nie mówiłby w taki sposób, w jaki ty to przedstawiłaś. Jest zbyt wrażliwym, przewrażliwionym (chyba można pokusić się o takie stwierdzenie) wręcz mężczyzną, dla którego ta dwójka nie tylko była ważną (jeśli nie najważniejszą!) częścią życia, ale także stanowiła materiał bardzo głębokiej analizy. Znał ich bardzo dobrze, za dobrze, by mówić o nich tak absurdalnie przewidywalne rzeczy.

Nie podobało mi się, ale mi podobno mało rzeczy smakuje.
Mimo wszystko – pisz, bo to właśnie ciągłe doskonalenie warsztatu jest źródłem sukcesu literackiego.

Pozdrawiam,
A.

martusia14

Brak słów.Piękna miniaturka

lisek

ECC wiedziałam, że trochę ryzykuje wrzucając tę miniaturkę, aż dziwie się że tylko jedna osoba jest na nie, jak narazie

ale bardzo mnie cieszy,że reszcie się podobało

uwielbiam ten dział

Miniaturka miniaturki może i tak, ale czytałam krótsze
Płytkie zdecydowanie nie no może troche banalne
Wilson myśle, że mogłby coś takiego powiedzieć dla mnie on taki właśnie jest
Ale cieszą mnie wszystkie komentarze z każdego coś wynoszę zwłaszcza z krytycznych
Pozdrawiam

Ala

"Może wybierając jedną drogę w jednej chwili tracimy wszystko inne co mogłoby nas spotkać, gdybyśmy wybrali inaczej. On wybrał samotność." - o jedno "jedno" i "wybierać" za wiele

)

Jak najbardziej pasują mi te słowa do Wilsona. Też tak go odbieram.
A długość? Cóż, widocznie Wilson nie miał więcej przemyśleń

Jestem na tak. Ładne :-)