Bo to był najwspanialszy prezent... [M]

handzia

No cóż. Drugie dzieło, nie powiem że dobre, ale jakoś się tu pcham.

Piąty grudnia, jutro Mikołajki. Genialny diagnosta Gregory House przemierzał zaśnieżone ulice New Jersey. Co kilka kroków siarczyście przeklinał. Nienawidził zimy, świąt, tego całego zamieszania... Nie mógł wtedy jeździć na motorze, ciągle ślizgał się po zamarzniętych kałużach, a widok szczęśliwych, uśmiechniętych ludzi przyprawiał go o mdłości. Od jakiś trzech godzin powinien być w przychodni, gdzie czekała na niego masa zasmarkanych osób. Jednak on się tam nie spieszył. W tym okresie przynajmniej miał jakieś wymówki: korek, wypadek, śnieżyca... Codziennie coś innego. Jednak doskonale wiedział, że i bez tego też by się spóźniał. Gdy już dotarł do szpitala przy wejściu czekała na niego jego szalenie seksowna szefowa.
-House! NIe masz zegarka?! Ostatnio ciągle się spóźniasz! Zdajesz sobie sprawę z tego, ile dodatkowych godzin w przychodni nazbierałeś przez te dwa tygodnie? - no i się zaczyna.
-Cuddy! Nie wiesz, że złość piękności szkodzi?
-Serio? W takim razie ty musiałeś mieć badzo dużo powodów do złości.
House tylko się uśmiechnął w ten jego drwiący sposób i udał się w stronę windy.
-Nie tak szybko, Greg!- Zabiegła mu drogę, bo uważała, że ich rozmowa jeszcze się nie zakończyła.
-Chwila, chwila... Czy właśnie powiedziałaś do mnie po imieniu?- Nie krył swego zdziwienia.
-A co w tym dziwnego? Przecież tak masz na imię, prawda? No chyba, postanowiłeś zmienić swoją płeć i teraz będziesz wszystkim kazał wołać na siebie Helena?- Uśmiech sam cisnął się jej na usta.
-A wiesz, że to dobry pomysł..? Chociaż nie! Wtedy nie mógłbym się bezkarnie wpatrywać w twoje ogromne melony, tego bym nie zniósł!- Wygiął usta w podkówkę, a Cuddy tylko głośno wypuściła powietrze.- Czy tylko dla mnie jest dziwne to, że zwróciłaś się do mnie po raz pierwszy od dwudziestu lat po imieniu? Może w wyniku Mikołajkowego szaleństwa, kompletne cię odmóżdżyło? No chyba, że uświadomiłaś sobie, że tegorocznych świąt nie chcesz spędzać sama z twoim bachorkiem..?
- Tak, masz rację. W tym roku chce coś zmienić, dostrzegłam, że brakuje mi mężczyzny.
House nie miał pojęcia czy Cuddy sobie żartuje czy mówi na poważnie. Jednak długo nie musiał się zastanawiać, bo jakieś piętnaście sekund po wypowiedzianych słowach administratorka wepchnęła swego pracownika do windy i wdusiła pierwszy lepszy guzik. House nie wiedział co się dzieję, nie wiedział co ma o tym wszystkim myśleć. Gdy winda ruszyła, Cuddy wcisnęła przycisk STOP.
- Wiem, że na nie lec...- niestety nie było mu dane dokończyć, bo szefowa wbiła się ustami w jego. Początkowo zdezorientowany diagnosta, po krótkiej chwili zorientował się co się dzieję i nie mogąc przepuścić takiej okazji zaczął rozpinać kolejno wszystkie guziki koszuli Cuddy. Gdy chciał ściągnąć jej stanik, Lisa odblokowała windę, doprowadziła się do porządku i podała diagnoście karteczkę.
"U mnie o 21:00"
House nie wiedział co o tym wszystkim myśleć, jednak nie chciał zmarnować ani chwili na przygotowanie. Postanowił skorzystać z okazji. W końcu niedawno uświadomił sobie, że ją kocha. Tylko że wtedy przeszkodą był Lucas. Jednak teraz gdy jego już nie ma, nie mógł zmarnować swojej być może ostatniej szansy. Przed wyjściem przebierał się z dziesięć razy. Nigdy nie przykładał dużej wagi do wyglądu, jednak ta noc miała być wyjątkowa. Zanim dotarł do domu Cuddy, zajrzał jeszcze do kwiaciarni i kupił bukiet goździków. Wydawały się mu odpowiednie. Po chwili stał przed drzwiami Lisy. Zadzwonił, a ona po chwili mu otworzyła. Wzięła od niego kwiaty i od razu poprowadziła go do sypialni. Tej nocy na pewno się nie nudzili. Rano obudziło go ciche mruczenie kobiety. Podniósł jedną powiekę.
-Wesołych Mikołajek! - Cuddy miała wspaniały humor.
-Przecież wiesz, że nie lubię świąt...
-Wyczyściłeś buty?
-Moje buty są zawsze czyściutkie.
- W takim razie sprawdź, może ten czerwony dupek dał ci jakiś prezent- uśmiechnęła się słodko i dała mu buziaka.
-No... Po takiej zachęcie.
Powoli zwlekł się z łóżka i poszedł w stronę korytarza. Zajrzał do swoich czystych adidasów i ujrzał małą paczuszkę. Wziął ją i poszedł do Cuddy.
-Nie otworzysz?- zapytała.
-Spokojnie, kobieto!
Rozwiązał kokardkę i podniósł wieczko pudełka. Niepewnie zajrzał do środka i zobaczył zegarek.
-To po to, żebyś się nie spóźniał. Nawet wczoraj przyszedłeś dwadzieścia minut później.
-Obiecuję, że teraz zawsze będę przychodził na czas. Zresztą... Tak sobie myślę, że w ogóle mógłbym stąd nie wychodzić. Kupimy sobie psa, płot pomalujemy na biało... Dziecko już mamy.
-Kocham cię- wyznała Lisa.
-I myślisz, że też ci to powiem?
- Nie wiem. Byłoby miło.
-No dobra... Kocham cię- wyszeptał prawie niesłyszalnie House. W tym momencie półtoraroczna Rachel przyszła do sypialni i weszła do łózka mamy. Położyła się po środku i niespodziewanie zarzuciła rączki na szyję Grega. Lisa musiała przyznać, że był to bardzo słodki widok. Tegoroczne mikołajki były zdecydowanie najlepsze w jej życiu.

mazeltov

naprawde fajny fik, taki lekki i mily do poczytania i fajny dialog pomiedzy "piekeielna dwojka"

no i zegarek w adidasach

czarodziejka

Fajnie się czyta, ot takie lekkie i przyjemne na poprawę nastroju.

No mi się podobało.

A Rachel przytulające się do Grega.

słodziutkie.
Pozdrawiam i życzę wena.

z czasem w pakiecie świątecznym.

[E]LIZA

Naprawdę świetne! Takie lekkie i przyjemne w czytaniu. Aż uśmiech sam odmalowuje się na twarzy

Końcówka po prostu słodziutka

Pozdrawiam

Aduśka

Sweeeet

Zwłaszcza końcówka. Rozmarzyłam się i rozpłynęłam zarazem.
Dziękuję! aj! Jak ja bym chciała takie coś zobaczyć w serialu <hahaha>Pomarzyć fajan rzecz ;D

Napisane bardzo fajnym językiem. Bieg wydarzeń ciekawy, zwłaszcza końcówka ;D

Całus

monad

Też uważam, że sympatyczne, a że to mikołajkowo/ świąteczny fik to się nie będę czepiać jego cukierkowatości

na święta wszystkie cukierki świata są dozwolone

Ale....... tempo tego fika, było troszkę jak dla mnie za szybkie, taki InterCity

Troszkę, można było więcej opisów dać, więcej dialogów, miniaturka jak najbardziej ale jako regionalny pociąg by się to lepiej czytało

Ale poza tym całkiem przyjemne

handzia

Dziękuję Wam bardzo za wszystkie komentarze

Trochę dłuższy mógłby być, ale tak jakoś wyszło...

IloveNelo

Haha

Bardzo sypatyczne

Trochę krótkie, ale podobało mi się

Pozdrawiam ^^