Be happy [Z]

Hania

świetne.

T.

- Wilson! – Głos administratorki szpitala zatrzymał go na środku hollu. Odwrócił się i zobaczył jak Cuddy zmierza w jego stronę przyspieszonym krokiem.

- Cześć Cuddy, jak tam na randce? Mam nadzieję, że House nie kazał ci płacić w knajpie? Zapomniałem mu o tym wspomnieć przed wyjściem…

- Nie… nie… tylko wiesz… -Cuddy ściszyła głos do konspiracyjnego szeptu. Wydawała się być lekko podenerwowana –chciałam cie o cos zapytać…

- Słucham. –Wilson również ściszył głos, co wydało mu się niezwykle zabawne w obecnej sytuacji. Cuddy zachowywała się jak nastolatka, która zamierzała podpytać najlepszego przyjaciela swojego obiektu westchnień. Nie pomylił się.

- Bo wiesz… nie wiem… czy myślisz, że House mnie lubi? –Wykrztusiła w końcu z siebie, a jej twarz nabrała koloru soczystej czerwieni.

-Hmmm –Wilson o z trudem powstrzymał się przed wybuchem śmiechu –a czemu uważasz, że mogło być być inaczej? Przecież byliście na randce.

- No może, zanim poszliśmy na randkę to mnie lubił… ale potem odprowadził mnie do domu i… po prostu wyszedł… Może po randce uznał, że już mnie nie lubi? –Cuddy wyjawiła w końcu swoje wątpliwości.

- Wyszedł? A co miał zrobić? Rozbić namiot w twoim salonie? –Na twarzy Wilsona wykwitł promienny uśmiech.

- Och Wilson! Przestań, robisz się nieznośny próbując bawić się w Housa! Doskonale wiesz, o co mi chodzi –Cuddy podniosła nieco głos, wywołując zainteresowanie personelu.

- Tak Cuddy… myślę, że House cie na prawdę lubi. Może, dlatego właśnie wyszedł… nie pomyślałaś o tym? – Mówiąc to obdarzył ją promiennym uśmiechem, po czym odwrócił się i skierował do windy, zostawiając administratorkę pogrążoną we własnych myślach.

***

Kiedy zobaczyła Housa wchodzącego do jej gabinetu, poczuła mieszaninę podniecenia i euforii ogarniające jej ciało. Reakcja nastolatki. Nagłe uwolnienie endorfin do krwioobiegu. A może po prostu była beznadziejnie zakochana?

- Umiesz gotować? –zapytał obiekt jej gwałtownych uczuć jak gdyby nigdy nic.

- Zdarza mi się… -powiedziała wymijająco zastanawiając się jednocześnie, gdzie jest ukryty haczyk.

- Na pewno nie gotujesz tak dobrze jak Wilson –spojrzał na nią tym swoim bezczelnym uśmiechem, od którego ciarki przechodziły po jej plecach.

- Założysz się? –Nie była by soba, gdyby nie podjęła rzuconego miedzy wierszami wyzwania.

- Jak przegrasz, robisz dla mnie streapteas. Jak ugotujesz cos lepszego od Wilsona… cóż …hmmm niech pomyśle…

- To ty robisz dla mnie! –Wypaliła szybko Cuddy. Pomysł Housa wydawał jej się szalony. To, że się zgodziła było jeszcze bardziej szalone. Ale przecież znała swoje umiejętności –wiedziała, że wygra… A streapteas w wykonaniu Housa to mogło być niezapomniane przeżycie i przedmiot szantażu, przez co najmniej dwa lata –U mnie o 20?

- Załatwione. Lubię te czerwone majteczki z koronki, co kiedyś u ciebie znalazłem. Możesz je włożyć –uśmiechnął się lubieżnie i skierował do wyjścia.

- A ty lepiej przećwicz choreografie przed lustrem. Nie przyjmuje potem żadnych wymówek! – śmiała się serdecznie, kiedy zamykał za sobą drzwi.

***

Mamusia zachowywała się dzisiaj jakoś dziwnie. Kiedy przyszła z pracy, jak zwykle wyściskała mnie i wycałowała tak, ze pewnie się błyszczałem, a potem powiedziała, że dzisiaj jest ważny dzień i poprosiła, żebym był grzeczny. Przecież ja zawsze jestem grzeczny… no dobra, prawie zawsze… Ale dopiero teraz mnie o to poprosiła, więc ta wielka plama z soku na jej dokumentach się nie liczy… Już i tak moja nowa opiekunka na mnie nawrzeszczała. Jędza… No wiec, potem zaczęła sprzątać i krzątać się po kuchni. Nuciła przy tym cos pod nosem, fałszując jak zwykle. Czasem się zastanawiam, po kim odziedziczyłem zdolność do niefałszowania, skoro ona tak fałszuje. No, ale mniejsza o to. Potem odstawiła jakiś cyrk z przebieraniem się. Czy to jakaś nowa zabawa? Zakładała coraz to inne ubranka i pytała czy wygląda seksownie. Co to znaczy seksownie? Strasznie była podekscytowana. Paplała i paplała. A potem znowu mnie przytulała. Mamusie są spoko, choć czasem zachowują się dziwnie.
Dopiero wieczorem sytuacja wyjaśniła się. Przyszedł ten duży koleś z trzema nogami i brodą. Przyniósł mi takie coś, co nazywał stetoskopem i bawił się ze mną jak mamusia była w kuchni. To było śmieszne. Przykładał zimna końcówkę do różnych rzeczy a ja słyszałem dziwne dźwięki. Pukanie… szeleszczenie… świsty… Powiedział, że jest lekarzem -jak mamusia, tylko lepszym, a lekarze używają tego do badania ludzi. Może ja tez będę lekarzem? Zauważyłem, że on coraz częściej u nas jest. I mamusia widocznie go lubi. To zupełnie jak tak jak mamusia mojego kupla Boba swojego… zaraz… jak to słowo brzmiało…?

- TATA.

***

Serce mężczyzny zabiło mocniej, a przez umysł przeszła gwałtowna jak błyskawica świadomość tego, co właśnie się stało. Poruszyła go z siła traby powietrznej i wywróciła w jednej sekundzie jego świat do góry nogami. Wpatrywał się oniemiały w chłopca, który uśmiechał się do niego i przenikał spojrzeniem swoich wielkich, inteligentnych, niebieskich oczu. Całkowite przerażenie i szok zawładnęło nim na chwile, aby po chwili, zamienic się w narastającą falę ciepłych uczuć, która zalała go i zawładnęła nim całkowicie. Tan dziwny stan, którego nigdy jeszcze nie doświadczył, sprawił, że w tej chwili, nie był zdolny do wykonania najmniejszego ruchu, który mógłby zburzyć harmonie tej ulotnej chwili. Podświadomie chciał zatrzymać ją jak najdłużej.

- Wszystko gotowe, możemy siadac do stołu. –Głos Cuddy dotarł do niego dopiero po chwili, przywracając go do rzeczywistości.

- Uhum. –wykrztusił z siebie tylko, wpatrując się nadal w chłopca.

- Coś się stało? –Cuddy nagle zaniepokoiło dziwne zachowanie Housa –jego brak reakcji i nieodgadniony wyraz twarzy.

- Nie… wszystko ok… już ide…

kolejna cześc najprawdopodobniej jeszcze dzis wieczorem:D

kremówka

Oooooch...
Jestem absolutnie zachwycona...

Jak zdołam wykrztusić z siebie jakiś sensowny komentarz, oprócz westchnień zachwytu, to napiszę... Na razie sobie tak wzdycham przed komputerem...

No i czekam na kolejną część wieczorem... I striptease House'a

Wercia214

amandi

*Madziula*

aaaaaaaaaaaaaaaaa

Przemyślenia synka Huddy tego mi właśnie brakowało

jak zwykle genialne

i to TATA na końcu

to ja niecierpliwie czekam na dalej

tylko... House może skłamać mówiąc, że Wilson lepiej coś zrobił... wątpię aby to Cuddy wygrała...

Hania

cudowne.

Ale oczywiście nie mogę się doczekać
kolacjii.

Saph

Mam nadzieję, że Cuddy wygra ten zakład.

Oby tylko Brian nie zobaczył, jak ten trójnogi pan się rozbiera.

Uwielbiam synka Cuddy, jego przemyślenia są po prostu boskie.

Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Martuss

T. to jest wspaniałe

jak ja kocham przemyślenia Briana

martusia14

świetnie
ja wybieram wersje rozbierającego się Housa
czekam na kolejną część

pozdrawiam

rocket queen

minnie

Przyszedł ten duży koleś z trzema nogami i brodą...
Nie wiem czemu, ale to zdanie jakos mnie najbardziej rozbroiło

Swietne i czekam na cd

Pozdrawiam

Izabella

Młody jest niezły. Czuję, że to właśnie on zmienia Housa. Młody wyzwala w nim uczucia, których House jeszcze nigdy nie doznał i chyba nie ma nic przeciwko nim.

Natomiast Cuddy całkowicie mnie zaskoczyła. Jest jak zakochana małolata. Nie ma psiapsiuły na zwierzenia, więc nagabuje biednego Wilsona. Och, miłość, miłość. Tylko pozazdrościć. I tak spontanicznie przyjeła zakład.
Ja chyba nie chcę, żeby ona wygrała. Moja wyobraźnia chyba nie ogarnie streapteasu Housa.

T.

Ta częśc od lat 18!!!

za muzyke dziekuje Tonils:*

Bardzo Was prosze o włączenie muzyki w odpowiednim momencie ;DD zÓej muzyki ;DD

Jeszcze nigdy mamusia nie śmiała się tyle, co dzisiaj. Śmiała się cała sobą. Najpierw byłem trochę zazdrosny. W końcu to przecież ma mnie –najwspanialsze dziecko świata. Ale potem pomyślałem, że przecież ja tez lubie inne osoby. Lubię Boba, mimo, że czasem zachowuje się jak idiota… Idiota to nowe słowo, jakiego nauczyłem się od Taty z brodą. Słyszałem jak mówił tak do mamusi o wujku Wilsonie. A mamusia mówiła mi kiedyś, że Wujek Wilson i tata, to przyjaciele, tak jak ja i Bob, wiec to chyba tak się mówi na zachowanie przyjaciela. Zapamiętałem sobie to bardzo dobrze. Lubię tez inne osoby, z którymi się bawię. Wiec skoro mamusia go lubi i się przy nim uśmiecha to chyba dobrze. Niech i ona się ma, z kim bawić. Oni tak śmiesznie na siebie patrzą. Ojej… widziałem już gdzieś to kiedyś… Ogladałem taki film… jak mamusia myślała, że śpię… i tam tak się śmiesznie całowali. Nie w policzek jak z mamusią… tylko się tak… pożerali… Ale zanim to robili to się właśnie tak patrzyli na siebie… Oni tez tak będą? To takie niehigieniczne… bleh…

***

- Młody a co ty się tak zmarszczyłeś, jakbyś cierpiał na niestrawność ?
–House patrzył na skrzywioną minę Briana.

- Pewnie jest już zmęczony, zaraz położę go spać. –Cuddy spojrzała z czułością na syna, a potem przeniosła wzrok na Housa. W czasie kolacji był dziwnie milczący. Bez słowa pochłaniał przepyszne krewetki w sosie koperkowym –specjalność jej kuchni. Miała obawy, co do wyniku zakładu, dopóki nie zaczął jeść. Wyraz błogości i zachwytu, jaki pojawił się na jego twarzy, powiedział jej wszystko. Wygrała. –Zaraz wrócę.

House obserwował jak wyjmuje małego krzesełka i znika w dziecięcym pokoju. Przez cała kolacje myślał o usłyszanym słowie. Tata. Ciężko mu było przyznać, jak głęboko wyryły się one w jego duszy. Brian był absolutnie fantastycznym dzieckiem. Na myśl o swoim synu, ogarniało go poczucie dumy i czegoś jeszcze… W jakiś dziwny sposób, czuł, że nie mógłby teraz tak po prostu odejść. Nie mógłby zignorować jego istnienie, tak jak do tej pory. Nie był już tylko dawcą nasienia… był ojcem. A Cuddy? Kim była Cuddy? Wspaniałą matką, piękną, inteligentną i zabawna kobietą. Kobietą, która go fascynowała i przerażała jednocześnie. A gotowała rzeczywiście świetnie, Wilson mógł jej co najwyżej sztućce czyścić i nawet czuł lekkie wyrzuty sumienia, że ona nigdy się o tym nie dowie. Ale przecież nie pozbawi się tej przyjemności, żeby popatrzeć jak się dla niego rozbiera… Zdecydowanie było to warte malutkiego kłamstewka… Na myśl o tym, co miało się za chwilę wydarzyć poczuł narastające podniecenie…

Wyjął z szafki dwa kieliszki i nalał w nie wina. Podniósł do ust i upił łyka. Przyjemne ciepło rozlało się po jego ciele, a cierpki smak czerwonego Mildiani Barakoni zapewnił podniebieniu wytrawnego konesera nadzwyczajnych doznań. `Cuddy ma świetny gust nie tylko w kwestii jedzenia ` -musiał przyznać w duchu.

- Jaką muzykę sobie życzysz? –Usłyszał jej głos za plecami i odwrócił się powoli. Stała przy odtwarzaczu CD, przebiegając wzrokiem płyty.
- A przy czym lubisz tańczyć? –zawiesił głos i przełknął nerwowo ślinę. Rzadko kłamstwo przychodziło mu z takim trudem. – Gotujesz świetnie, ale Wilson jest lepszy. Przykro mi, ale przegrałaś.

Popatrzyła na niego przeciągle i wolno, kołysząc biodrami znacznie bardziej niż zwykle podeszła do niego. Zatrzymała się kilka centymetrów przed nim, tak , że ich twarzy niemal się stykały. Czuł jej oddech na swojej szyi.
- Kłamiesz. –Rzuciła mu z pewnością siebie, patrząc prosto w oczy.
Zadrżał pod wpływem tego spojrzenia i jej bliskości. No cóż, to, że ona wie, nie przesądza jeszcze o tym, kto wygrał zakład. Będzie się trzymał swojej wersji do upadłego.

- Podjęłaś ta grę. Znałaś zasady od początku. Chyba nie sądziłaś, że pozwolę ci wygrać? Przykro mi. Nadal uważam, że Wilson gotuje lepiej.
–Uśmiechnął się do niej z męska satysfakcją wymalowaną na twarzy.

- Jesteś dupkiem House. –Powiedziała tylko obdarzając go złowieszczym uśmiechem. –Ale właśnie, dlatego, że doskonale wiem, że jesteś dupkiem, już dawno przyswoiłam sobie instrukcje obsługi Housa –dupka. -Mówiąc to podeszła do komody i wyjęła z niego dziwnie wyglądające urządzenie przypominające swoim wygładem ciśnieniomierz. House poczuł dziwny niepokój. Może jego radość ze zwycięstwa była przedwczesna?

- Co to do cholery jest? Chcesz mnie troturowac, żebym wyznał prawde? Tego nie było w umowie. –zapytał z przesadnym dramatyzmem w głosie.

-Chyba nie sądziłeś, że uwierzę na słowo, komuś, kogo myślą przewodnia jest stwierdzenie „Everybody lies”? Mówiłam ci o mojej znajomej, która ma męża pracującego w wydziale dochodzeniowym? To jest wariograf. Wykrywacz kłamstw. –obwieściła triumfalnie –a ty siadaj.

House wpatrywał się nią osłupiały. Nie mógł uwierzyc, że ściągnęła wariograf, że jego plan na świetna zabawę właśnie legł w gruzach, a na jego czubku zasiadł 100 tonowy słoń. A co najgorsze powoli zdawał sobie sprawę, że to on będzie stroną wykonująca streapteas.

- Jestes szaloną, zÓą kobietą. Wniosę o odebranie ci praw rodzicielskich do opieki nad Brianem. –mówiąc to usiadł posłusznie i podwinął rękaw koszuli. –kacie czyń swoja powinność.

Cuddy wybuchła głośnym śmiechem. Jego dramatyczny głos i powaga malująca się na twarzy, dodawały pikanterii całej sytuacji. Podłączyła mu aparaturę do przedramienia i włączyła ją.

- Dobra, na początek kilka pytań kontrolnych. Odpowiadaj TAK lub NIE.
–Poinstruowała go.- Nazywasz się Greg House?

-Nie, Marilyn Monroe! –odpowiedział nadasany.

Biiiiiiiiiiiiip! Czerwona lampka zapaliła się alarmująco.

- Dobrze… Czy uważasz, że mój tyłek jest za wielki? –Cuddy zadała drugie pytanie.

- Jasne, że tak, dziwie się, że jeszcze nie musiałaś poszerzać futryn w szpitalu.

Biiiiiiiip! Lampka „fałszu” zabłysła znowu wywołując na twarzy Cuddy triumfalny uśmiech.

- Czy uważasz że Wilson gotuje lepiej niż ja? –zapytała i wstrzymała oddech.

- Tak, twoich krewetek nawet bezdomny kojot by nie tknał!

Biiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiip!!! Dźwięk rozległ się ponownie, a Cuddy podskoczyła z radości. –Ty podły kłamco! Wyskakuj z gatek! – kobieta śmiała się triumfalnie.

House wyglądał jak zbity pies. Czyli przyjdzie mu za chwilę zrobić z siebie idiote. Dał się podejść jak ostatni kretyn… nie docenił jej… Nie docenił jej inteligencji… Była godnym przeciwnikiem. Administratorka podeszła do odtwarzacza i wybrała płytę. Kiedy ostra muzyka popłynęła z głośników, Cuddy rozsiadł asie wygodnie na kanapie.

- Czekam, doktorze House.

[ [link widoczny dla zalogowanych] –muzyka]

Go ahead, be gone with it
Come to the back
Go ahead, be gone with it
VIP
Go ahead, be gone with it
Drinks on me
Go ahead, be gone with it

House czuł sie jak zbity pies. Jak on mógł dac się podpuścić? Czuł się jak kretyn. Sięgnął do guzików koszuli i powoli zaczął je rozpinać. Gdyby ktoś go widział, gdyby Wilson się dowiedział! Gdyby ktokolwiek się dowiedział! Patrzył wprost w triumfujące stalowoszare oczy administratorki. Co za poniżenie! Brakował jej tylko czarnego pejcza! Kiedy wszystkie guziki były już rozpiete, ściągnął koszule jednym szybkim ruchem i rzucił wprost na kobiete. Złapała ją w locie i ku jego zaskoczeniu podniosła ją do twarzy i zanurzyła w niej nos, pragnąc nasycić się jego zapachem. Poczuł jak twardnieje, a jego dżinsy robią się nadzwyczaj ciasne. To będzie ciężkie zadanie.

Let me see what you're working with
Go ahead, be gone with it
Look at those hips
Go ahead, be gone with it
You make me smile
Go ahead, be gone with it
Go ahead child

Powoli demonstracyjnie, niemal wczuwając sie w rytm muzyki ściągnał t-shirt I równiez rzucił go w jej strone. Czuł na skórze jej gorące spojrzenie. Atmosfera w pokoju stawał się coraz cięższa, coraz bardziej napięta. Powietrze zdawało się zawisnąć w niemym oczekiwaniu.
- Go ahead boy. –wymruczała Cuddy,a jej wzrok ślizgał się od nagich ramion, torsu, czarnej ścieżce, kończącej swój bieg pod spodniami.

Go ahead, be gone with it
And get your sexy on
Go ahead, be gone with it
Get your sexy on
Go ahead, be gone with it

Sięgnął do guzików w jego spodniach i ropział je powoli. Widział, że Cuddy bawi się świetnie. Jej spojrzenie płonęło. Kiedy rozpinał rozporek, nieświadomie zwilżyła wargi językiem, na co jego męskość zareagowała gwałtownie. Chyba była jedyna kobieta na świecie, dla której był w stanie upaść tak nisko! Opuścił spodnie, pozwalając jej wpatrywać się dowoli w oznaki swoje podniecenia tak bardzo wyraźne przez elastyczny materiał bokserek.

-Zadowolona?

- Niezupełnie… chyba o czymś zapomniałeś… -wskazała gestem jego bokserki.

Szybko pozbył się tego ostatniego świadka jego hańby i stanął przed nia w stroju Adama.

-Teraz lepiej… -mówiąc to podniosła się wolno z kanapy i podeszła do niego. Delikatnie pocałowała w zagłębienie miedzy szyja a barkiem, jednocześnie dotykając jego męskości.

- Uhummmm –wymruczał pod wpływem nagłych odczuć.

-Myślisz, że jesteś taka sprytna? –zapytał, czując jak jej dłonie przesuwają się po jego ciele.

- Myślę, że tak. –Przyciągnęła jego twarz gwałtownie i wpiła się z pasja w jego usta. Pulsująca, głęboka, namiętność zalała jego ciało i umysł i zawładnęła nim całkowicie. Gorączkowo pozbawiał jej kolejnych części ubrania, pragnąc jak najszybciej poczuć gładkość i ciepło jej skóry. Pociągnął ją w stronę kanapy i ułożył na niej. Kiedy dotarł zniecierpliwionymi palcami do centrum jej kobiecości, poczuł jak zadrżała i westchnęła przeciągle.

- Nie przestawaj… -wymruczała mu do ucha…

- Nie zamierzam… -zapewnił ją, przypominając sobie, że na tym mniej więcej etapie zostawił ją ostatnim razem. Teraz było inaczej. Czuł jej zapach, tak intensywny, wiodący na krawędź szaleństwa…

Zdając sobie sprawę, że nie ma szans na długi i ckliwy seks, rozchylił jej nogi i ułożył między nimi. Patrzył jak zamyka oczy i odchyla głowę z rozkoszy zaskoczona jego gwałtownym wtargnięciem. Czuł ją… czuł samym sobą.

- Spójrz na mnie. –poprosił. Otworzyła powoli oczy. Te wielkie, piękne oczy.

- Warto było. –powiedział, po czym doprowadził ją na sam szczyt rozkoszy.

tonsils_hockey

Sie zarumienię zaraz

No i ta HOT atmosfera między nimi

rocket queen

Saph

Bardzo się cieszę, że House "upadł tak nisko".

Myślalam, że się wycofa, ucieknie. Jestem zachwycona.

Piosenka jest dobrana wręcz idealnie.

martusia14

łał to było coś
gratuluje tej części

Izabella

Dzięki - w tej chwili tylko tyle.

Po chwili - czy ty tam byłaś, podglądałas ich przez okno? Może to Ty jesteś Cuddy?

Kurcze, a ja znów sama tej nocy.

runiu

Świetne, a pomysł Cuddy z wykrywaczem kłamstw genialny.

jeanne

Miałam sobie zrobić odwyk od Horum... Miałam

Ale jak tylko zobaczyłam nową część Twojego fika, to moje postanowienie poszło się paść

I to TAKI rozdział

Jeanne wie kiedy przyjść xD
OMG! striptease w wykonaniu Housa! *zgon, zgon i jeszcze raz zgon!*
Ja chcę takie urodziny!

zÓa muzyka, zÓy rozdział autorstwa T. wszystko czego mi trzeba przed końcem weekendu

*rozgląda sie czy nikt nie patrzy i czyta*

T.

Jeanne kochana, chyba przegapiłas jeden odcinek:P dzisiaj powstały dwa:D

kremówka

Nooo...

Martuss

T. to było... to było... nie mam słów

ty zUa kobieto
wiesz jak ja lubie takie fiki?
wiem wiem jestem niewyżyta

perełek cytować nie będe bo chyba musiałabym zacytować całą części

w TYM stanie nie jestem w stanie napisac nic co przypominało by komentarz

mam tylko pytanie:
kiedy następna część??

jeanne

T., faktycznie

Moja ślepota mnie przeraża

Za bardzo się rozemocjonowałam zÓą częścią