Be happy [Z]

Wercia214

Nie no super !!
Ta akcja z Wilsonem ...

- boska!!
Naprawiłaś mi humor tą częścią !!
Twoje Fiki działają jak narkotyk = dają dobrą zabawbę i uzalezniają !!

Ale porównanko xd
Już się nie mogę doczekać RANDKI !!
Ciekawa jestem czy House czegoś nie wykombinuje ;>..
I ja chcę więcej !!
Już wielokrotnie to mówiłam i bd jescze duuużo razy powtarzać....
... KOCHAM TWOJE FIKI !!

Duuużo Wena życzę

I pisz szybko !!

Ścickam wirtualnie

Martuss

No nieźle... takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam...

House zaprasza kogokolwiek na randkę??
Jaa nie mogę... chce to zobaczyć w serialu

rocket queen

Może jeszcze zaśpiewam "Come on baby, light my fire"!

Kocham Cię za tego fika!

jeanne

Ok, moja praca z techniki wygląda tak : siedzę uhahana przed monitorem czytając fika T.

kremówka

to ja przyłączam się do wyznań miłosnych i napiszę Ci T., że też Cię kocham za tego fika

Jest.. Ohhhh... Cudowny po prostu... Uszczęśliwiasz nim całkowicie moja małe, Huddzinkowe serduszko

Chociaż, szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie House'a w operze... To znaczy, nie, że nie wyobrażam... Nie twierdzę, że on nie może też czasem pójść do opery czy do teatru, nie musi przecież całe życie słuchać Jaggera, ale House zapraszający Cuddy do opery?
Myślę, że jestem zaskoczona prawie tak bardzo, jak Cuddy...

Dziwię się jeszcze Wilsonowi, że nie skomentował w żaden sposób, kiedy House przyznał mu się tak otwarcie, że chciałby zobaczyć Cuddy nagą...

Ale może nie chciał spowodować w nim zmiany decyzji...

Strasznie mi się podoba... I już chce więcej...
I czekam niecierpliwe na to więcej...

Pozdrawiam gorąco

T.

Krótkie???ja sie na 2 i pół strony rozpisałam

jesteście niezaspokojone i niewyzyte drogie huddziny! i za to Was kocham:*

minnie

Świetne!!
Krótkie, ale cudne!
Czekam na cd i wena życzę

My też Cię kochamy

Cave

dla mnie to mogłoby byś 15 stron xD a zwlaszcza twojej tworczosci

amandi

Cudo - great - wspaniałe - i wszystkie tego synonimy

! Naprawdę! Kurczę, rozmowa House'a z Wilsonem.... nie wiem, jak to określić. Zabawna (umarłam przy niej), a jednocześnie z ukrytym sensem i to zakonczeenie...

A sytuacja z Cuddy w windzie. Dobrze, że ta laska nie trafiła w Chase'a, tylko w scianę

. House zasłonil własnym ciałem - mogła go objąć, pod pretekstem szukania guzika

. Wieczór w operze : już zamówiłam sobie bilety w rzędzie za nimi

.

!!

runiu

Rozmowa Housa z Wilsonem świetna, ale House w operze, on się tam zanudzi na śmierć.

Cudowny fik, czekam na cd.

ceone

Te... robisz to specjalnie! trzymasz nas na głodie ;d!

Wercia214

Yyy....czemu się nie pojawił mój komentarz ??

No trudno, napisze drugi...

Co mamy zrobić jeśli takie jesteśmy ?!
Domagać się więcej !!
Jeszcze, jeszcze .... !!

Wena życzę

martusia14

hej i co tam z kolejna częścią?
pozdrawiam;p

Izabella

I ja też czekam.
Pisałaś już T., że jesteś bardzo zajeta, ale minął już chyba tydzień od ostatniej super części.

T.

- Krawat? To nie msza żałobna, tylko randka z Cuddy –House próbował protestować, ale Wilson okazał się nieubłagany. Z wprawą zawiązywał na szyi przyjaciela, ciemno niebieski krawat.

- Cuddy na pewno się spodoba, pasuje ci do oczu –Onkolog z duma spojrzał na swoje dzieło. W końcu udało mu się wyprowadzić Housa na ludzi. Wyprasowana szara koszula, sprawiała, że diagnosta przynajmniej raz wyglądał schludnie, adidasy zostały zastąpione czarnymi, wypastowanymi półbutami, w których można było się przejrzeć. Wilson jeszcze nigdy nie widział, żeby House była tak zdenerwowany. Marudził jeszcze bardziej niż zwykle, ale w końcu poddał się całkowicie sugestiom przyjaciela.

- Gadasz jak gej! Która godzina? Cholera, nie mogę się spóźnić! –House nerwowo spojrzał na zegarek. Zaraz powinien wychodzić. Spojrzał w lustro jeszcze raz. Czuł się jak idiota. Ale Wilson miała racje, wiedział, że Cuddy się spodoba ta odmiana. `To tylko na dziś` pocieszał się w duchu, poprawiając po raz setny koszule.

- Tylko pamiętaj! Żadnego seksu! Masz jej pokazać, że ci zależy, tak? Odprowadź ja pod drzwi, buziak w policzek i w tył zwrot!

- Powiedział starszy specjalista do spraw rozwodów… -odparował House, wyraźnie zdenerwowany. Chwycił płaszcz i jeszcze raz sprawdził czy wszystko zabrał. –Dobra, wychodzę, przywieziemy Briana za jakąś godzinę –powiedział, po czym zniknął za drzwiami.

-House, Kwiatki! –Wrzasnął za nim Wilson, przypominając sobie o czekającym w wazonie bukieciku.

***

Do końca nie wiedziała, czy mówił serio. Na wszelki wypadek jednak wolała się przygotować. Tak dawno nigdzie nie była… Długo stała przed szafą zastanawiając się, co ma włożyć. Całe wieki temu nie kupowała sobie wieczorowych sukienek odpowiednich na taka okazję. Przebrnęła przez stos ubrań ciążowych, które nadal zalegały w szafie, aż w końcu dokopała się do czarnej, prostej sukienki. Uznała, że będzie odpowiednia, obiecując sobie w duchu wyprawę na wielkie zakupy. O 6.50 była już gotowa. Patrzyła z czułością na śpiącego słodko Briana, zastanawiając się nad zachowaniem Housa.

- A co jeśli twój tatus nas wystawi? –Zadane pytanie odbiło się od ścian i poszybowało w próżnie, nie doczekawszy się odwiedzi.

- Czego on od nas chce? –Zastanawiała się na głos, kiedy usłyszała dźwięk dzwonka. Spojrzała na zegarek. House punktualnie…

Otworzyła drzwi z bijącym sercem. Serce. To jedna z tych rzeczy, których nie da się oszukać. Waliło jak oszalałe, kiedy schodziła po schodach, kiedy dotknęła klamki, a mały włos nie wyskoczyło z jej piersi. Mogła sobie wmawiać wszystko… ale przecież serce ma swoje racje, których rozum nie zna…

- Proszę. –Wręczył jej bukiecik i wszedł do domu. Przechodząc koło niej , nie mógł się powstrzymać, przed dyskretnym wciągnięciem w nozdrza powierza nasyconego jej zapachem. Pachniała doskonale.

- Podziękuj Wilsonowi. –Powiedziała uśmiechając się promiennie. Zawsze fascynowała ją ta ich osobliwa przyjaźń. Od razu wyczuła rękę Wilsona w odświętnym stroju Housa.

- Podziękuje. Gotowa? –zapytał rozglądając się po mieszkaniu.-Gdzie Brian?

- Na górze, już ide po niego.

Patrzył jak wchodzi po schodach kołysząc biodrami opiętymi ciasnym materiałem. I jak tu nie myśleć o seksie? Buzi na dobranoc? Łatwo mu powiedzieć… A jeśli ona będzie chciała wiecej? Ma uciekac? Analizował różne wersje zdarzeń. Chciał być przygotowany na każdą ewentualność.

***

Kiedy kurtyna opadła, a widownia rozbrzmiała gromkimi brawami, House ocknął się z ogarniającego go dłuższego czasu otępienia. Spojrzał na swoja towarzyszkę, która zafascynowana, z wypiekami na twarzy entuzjastycznie wiwatowała na cześć wykonawców. Jej postawa, jej uśmiech, bijaca od niej radośc… wyglądała na szczęśliwą. Przeszło nagle przez myśl, że było ten widok wart był siedzenia dwóch i pół godzin w niewygodnym fotelu i spoglądania na zegarek w oczekiwaniu końca. Niestety Wilson miał bilety tylko do opery a nie na przykład na monster tracki…

Wstał i próbując przekrzyczeć tłum, dał jej znak do wyjścia. Chwycił jej dłoń, przedzierając się przez rozentuzjazmowanych miłośników opery, az w końcu doszli do wyjścia.

- House! To było fantastyczne! Genialne! –w blasku ulicznych neonów widział jak oczy błyszcza jej z podniecenia wywołanego przedstawianiem.

- Już wiem jak Wilson zdobył swoje trzy zony –stwierdził House z sarkazmem, uśmiechając się łobuzersko. –Idziemy cos zjeść? –Zaproponował.
-A kto płaci? –spytała z przekorą w głosie.

- No przecież nie ja! –Odpowiedział szybko, wywołując głośny śmiech swojej towarzyszki.

*(**

Mała, zaciszna knajpka spowita była aromatem świeżo palonej kawy i dobrego tytoniu. Muzyka sączyła się cicho z dyskretnie rozmieszczonych głośników, tworząc klimatyczny nastrój rodem z Casablanci. Cuddy pomyślała, że to miejsce idealnie pasuje do Housa. Było jak on –owiane nutka tajemnicy i atmosfera starego filmu gangsterskiego. Podniosła do ust kieliszek wina i zanurzyła usta w czerwonym, półwytrawnym winie. House wydawał się być w końcu rozluźniony. Może to zasługa wypitego Burbona, a może swobodnej rozmowy, jaką prowadzili od pół godziny. Był zupełnie inny niż zazwyczaj. Był… miły? A przynajmniej się chyba starał… Uśmiechał się. Zauważyła, że ma cudowny uśmiech. Zawadiacki. Seksowny. Patrzyła na jego usta, a jej wszystkie zmysły były pobudzone do granic możliwości. Pierwszy raz od bardzo dawna, czuła się jak na prawdziwej randce. Czuła, że jest z właściwym mężczyzną, który poświęca jej cała swoja uwagę. Omiata ja pożądliwym wzrokiem, śmieje się z jej żartów, słucha…

- Więc co było potem?

- Słucham? – głos Housa wyrwał ja z zamyślenia.

- Co było po tym jak zerwałaś z tym idiota?

- W sumie nic niezwykłego… zerwaliśmy zaręczyny, on ożeniła się z ta dziewczyna, z którą go nakryłam, po miesiącu sprawa ucichła i tyle. Więcej o nim nie słyszałam –wyjaśniła cicho wracając do przykrych wspomnień. Pod wpływem chwili szczerości, opowiedziała mu ta historię. Kiedys o mały włos nie wyszła za mąz za faceta, który zdradzał ją z sekretarką.

- To na prawdę musiał być straszny idiota –stwierdził House po chwili.

- W twoich ustach to brzmi prawie jak komplement –uśmiechnęła się szeroko.

-Tylko się nie przyzwyczajaj. –Odwzajemnił uśmiech.

- Dlaczego nigdy nie wybaczyłeś Stacy tego co zrobiła? –Zadała pytanie, które nurtowało ja od zawsze.

- Dlaczego nie wybaczyłem jej, że zrobiła ze mnie kalekę? –Podniósł szklaneczkę do ust i wypił resztkę bursztynowego płynu.

- To była tez moja decyzja. –Cuddy spoważniała nagle. Zgodziłam się na to. Namówiłam ja na to.

- To co innego. –jego dłon mimowolnie powędrowała na niesprawna nogę.

- Dlaczego?

- Ty to zrobiłaś, jako lekarz. Ona była moja kobietą. –Powiedział w końcu –to znaczna różnica. Jako lekarz zrobiłbym to samo.

Pokiwała głowa ze zrozumieniem. Zastanawiała się, co ona by zrobiła na miejscu Stacy. Pewnie to samo…

- Ładny masz krawat. Podkreśla twoje oczy –powiedziała próbując rozładować napiętą nagle atmosferę.

- Wilson tez tak twierdzi – stwierdził House, wybuchając głośnym śmiechem.
- Przepraszam, czy ja powinnam być zazdrosna?

- Tak, chyba tak. W końcu on mi robi śniadania, a ty nie. Musisz się bardziej postarać.

- A tak tez robi? –Zapytała, po czym pochyliła się i pocałowała go delikatnie w usta.

- Możesz powtórzyć jeszcze raz jak? Bo nie jestem pewien… -zasugerował z mina niewiniątka.

***

Wyjście z jej domu było najtrudniejszą rzeczą, jaką przyszło mu dzisiaj zrobić. Czekał, aż położy śpiącego Briana do łóżeczka, a tysiące mysli wirowało w jego głowie. Zóych myśli. Wcale nie chciał wychodzić, ale słowa Wilsona, przypomniały mu o celu, jaki sobie postawił. Bo w końcu, tyle jeszcze będzie nocy przed nimi…

- Dziękuje ci Greg, to był cudowny wieczór –podeszła do niego promieniejąca szczęściem i radością. Była taka piekna… taka seksowna… taka… jego…

- Przekaże Wilsonowi –powiedział tylko próbując ukryć zmieszanie –pójdę już –dodał.

Widział w jej oczach zaskoczenie i nutkę zawodu. Czyli wszystko idzie zgodnie z planem.

- Dobranoc. –powiedział muskając jej usta wargami.

- Dobranoc. –powiedziała szeptem, patrząc jak znika za drzwiami.

runiu

Świetnie to wszystko opisałaś, to jak House się starał, szykował się, robił wszystko co mu Wilson każe, starał się nie zasnąć w operze i ogólnie był miły.
No ale ta końcówka, znowu tylko dobranoc, ile można czekać...

martusia14

świetnie opisana randka Housa z Cuddy
mam nadzieje że następna część będzie szybciej niż ta
pozdrawiam

rocket queen

Nie znałam House'a z tej strony ;-)
Wrażenie jak najbardziej pozytywne

Cave

nareszcie kolejny odcinek

cudowny.. House starajacy sie.. rzadko spotykane

nidociv

Izabella

Dzięki, że wróciłas do tego fika. Od poczatku jestem nim zachwycona i z niecierpliwością czekam na kolejne części.

Cieszę się, że Wilson wyszykował House i dał mu kilka rad starego praktyka i cieszę się, że House z nich skorzystał. Choć moje zmysły krzyczą dlaczego tylko cmok na pożegnanie, ja chcę wszystkiego. Szanuję jednak twój pomysł i wiem, ze to "wszystko" jeszcze sie pojawi, tylko w odpowiednim momencie.

Twojego pióra nie komentuję, bo gdyby było słabe toby mnie tu nie było i nie prosiłabym ciagle o ciag dalszy.

kremówka

Ooooch... Cudny ten "randkowy" House...

Jak to się facet umie starać kiedy mu zależy... *rozmarza się* (inna sprawa to to, co się z nim dzieje po zdobyciu upragnionego celu=kobiety - wraca do dawnych zwyczajów

)
I bardzo mi się podoba takie oblicze House'a... Zawsze uważałam, że on nie jest tylko egoistycznym dupkiem, tylko, że ma też w środku takie bardziej ludzkie oblicze... Może nawet troszkę romantyczne...

Ten ich wieczór opisałaś tak... Aż czułam tą atmosferę ciasnej kawiarenki i napięcie miedzy nimi...
Wiesz, że zawsze jestem pod wielkim wrażeniem tego co piszesz i jak to robisz...

Pozdrawiam bardzo gorąco i czekan niecierpliwie na jeszcze

amandi

Maj Gad

...

Cudo razy nieskonczoność

Chyba nie muszę mówić, jak bardzo podobał mi się wyelegantowany przez Wilsona House.. jak niezłe był zachwyt Cuddy nad przedstawieniem i rozespane niebieskie oczy...
Kolacja w kawiarni... szczerość... ważna szczerość... pocałunek... idealne zakończenie idealnej randki...
Uwielbiam, jak piszesz i przepraszam, że nie mogę wydusić żadnego logicznego komentarza - to było piękne i dojrzałe

Chciałabym tylko jeszcze usłyszeć przemowę małego Briana

Pozdrawiam bardzo, barrrrdzo gorąco

minnie

Świetne, cudne, [...] przepiękne i inne pochwały

Bardzo sie cieszę, że nowa część się pojawiła

Mam nadzieje, że niedługo się pojawi następna

Pozdrawiam i Wena życzę

*Madziula*

aaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Jak ślicznie

House który się stara

ja już chcę dalej