Zabawy w ogrodzie [2/2]

NiEtYkAlNa

*wchodzi do Hilsona i nieśmiało się rozgląda* bosh, jaki głupi ze mnie człowiek

otóż człowiek coś napisał i nie wie co z tym zrobić... To może wstawię tu... *zastanawia się* Fic dwuczęściowy, mam nadzieję, że się komuś spodoba, ponieważ chciałabym mieć siły na napisanie zuej części drugiej

Kategoria: love

Zweryfikowane przez -NiEtYkAlNa-

Minęły niemal dwa lata odkąd House zdał sobie sprawę, że nie tylko potrzebuje Wilsona jako przyjaciela, ale również jako partnera. James uświadomił sobie to samo kilka miesięcy wcześniej niż Greg. Wiele kosztowała go walka o uczucia diagnosty, ale nie żałował. Teraz był bardzo szczęśliwy. Jednak… Ostatnio było mu wciąż mało. Mało House’a, mało zbliżeń, mało więzi. Może to dlatego, że obaj przez ostatnie tygodnie mieli sporo pracy. To znaczy, Jimmy miał. House pracował tyle, ile zazwyczaj. Ale… nie mógł nawiedzać Wilsona tak często, jakby tego chciał, ponieważ był pod ścisłą obserwacją Cuddy. Oświadczyła, że dodaje House’owi godzin w klinice, żeby nie miał czasu nudzić się w gabinecie. On jak zwykle zbywał pacjentów z katarem i innymi śmieszącymi go dolegliwościami.

- Pssst… - Jimmy rozejrzał się po gabinecie. Nikogo w nim nie było. Potrząsnął głową. To zapewne przemęczenie, pomyślał.
- Hej - ktoś szepnął. James nie zauważył, że drzwi do pomieszczenia są delikatnie uchylone. Po chwili House uchylił je bardziej.
- Chodź. - Wyciągnął dłoń do kochanka.
- House, dokąd? Mam dużo pracy. Dam ci pieniądze na lunch. - W tym momencie ujrzał błagalne i zasmucone spojrzenie bławatkowych oczu.
- Chciałem… - szepnął ponownie.
- Dlaczego szepczesz? I dokąd mnie ciągniesz? - zapytał łagodniej.
- To przez Cuddy. - Rozejrzał się nerwowo po korytarzu. Słyszał kroki i stukot obcasów.
- No chodź szybko! - Ponaglił go. Onkolog wstał energicznie i z przestraszoną miną ruszył za diagnostą.
- Dokąd? - House niemal pędził. Nagle zatrzymał się i wepchnął Jimmy’ego do schowka.
- Tutaj. Tu jesteśmy bezpieczni, ta mała żmija nas nie znajdzie. A poza tym… stęskniłem się - powiedział nieśmiało. I… mam ochotę na ciebie. - Uśmiechnął się ciepło, pochylając się nad Wilsonem. Ten widok przyprawił Jamesa o dreszcze. House był taki piękny. A więc ty również tęsknisz, pomyślał. Tobie również brakuje bliskości. Już jakiś czas wcześniej Wilsonowi po głowie chodziła pewna myśl, teraz był przekonany, że jest słuszna. Mieli nowy apartament z ogrodem. Pokonali wiele kryzysów. Dlaczego nie zacząć nowego etapu w życiu? Razem.

Uśmiechnięte usta Jimmy’ego zbliżyły się do warg House’a, który spragniony bliskości, natychmiast pogłębił pocałunek. Dłonie Wilsona objęły talię drugiego mężczyzny, a jego język pieścił wdzięcznie delikatną skórę wnętrza ust diagnosty. House zamruczał z zadowolenia.

- O której kończysz? - zapytał, niemal nie przerywając pocałunku.
- Niedługo - szepnął Wilson.
- A to ciekawe… myślałem, że…
- Zamknij się i całuj - odpowiedział onkolog, przesuwając obie dłonie na pośladki kochanka.

Tego wieczoru Wilson przyjechał do mieszkania tuż za House’em. Zaparkował swój samochód obok motoru diagnosty i energicznym krokiem wszedł do domu. Wiedział, że czeka go miły wieczór w świetnym towarzystwie. Chciał również podzielić się myślami z kochankiem.

W telewizji emitowany był nudny film, House popijał piwo i kończył resztę kolacji Jimmy’ego. Drugi lekarz leżał oparty o ramię diagnosty, głaszcząc go po udzie i gapiąc się bezmyślnie w telewizor.

- Myślisz, że jesteśmy choć trochę szaleni? - Wypalił bez zastanowienia, nadal przyglądając się ekranowi. Diagnosta o mało co się nie udławił makaronem.
- Oh tak, Jimmy. Jesteśmy jak banda szaleńców! - zakpił.
- Zróbmy coś szalonego… - zaproponował.
- Nie obraź się, kochanie, ale ty nie jesteś szalony. - Uśmiechnął się szatańsko.
- Jestem. - Oburzył się Wilson. Miał teraz ulubiona minkę House’a. Jego usta drgały delikatnie, a brwi były zmarszczone.
- Co szalonego chciałbyś zrobić, skarbie? - Odpuścił, nie chciał doprowadzić Jamesa do płaczu.
- Weźmy ślub - powiedział onkolog, patrząc Gregowi głęboko w oczy.
- Słucham? O tak, to rzeczywiście byłoby szalone… i głupie. Nie ma mowy! Jak ty to sobie wyobrażasz?! - ryknął na kochanka.
- Ale… - wymamrotał onkolog.
- Prędzej wykąpię się z tobą w kisielu, a Słońce stanie się czarne, niż ja i ty weźmiemy ślub.
- Jak mogę cię przekonać do ślubu? - zapytał nieśmiało James.
- Możesz… - House udał, że się zastanawia. - Udowodnij, że nie jesteś sztywniakiem, oczywiście chodzi mi o osobowość. - Puścił mu oczko.
- W porządku. Umowa stoi. - Wilson zatarł dłonie na myśl o możliwości przekonania House’a do ożenku. Przecież nie powiedział kategorycznego: NIE.
- Zaraz, jaka umowa? - Ocknął się diagnosta.
- Ta, którą zawarliśmy. - Uśmiechnął się szyderczo. Niedoczekanie twoje, pomyślał Greg. Nigdy ci się nie uda udowodnić, że jesteś postrzelony. Ponieważ… nie jesteś.

Następnego dnia James Wilson wziął wolne i zajął się przygotowaniami i realizacją swojego szalonego planu. Diagnosta tego dnia miał wrócić wcześniej z pracy.

Było lato, na dworze upał. Jimmy z drobną pomocą wynajętego pracownika umieścił w ogrodzie wszystkie potrzebne rzeczy.

- Po co panu tyle tej mazi? - zapytał zaciekawiony mężczyzna.
- Ponieważ… - zająknął się. - Um… Urządzam przyjęcie dla przyjaciela. Będą zapasy, rozumie pan? - Uśmiechnął się szeroko.
- Szkoda, że macie szczelnie ogrodzony ogród, chętnie popatrzyłbym na panienki. - Zachichotał pracownik. Wilson również się zaśmiał i postarał się jak najszybciej go odprawić. Resztą zajął się sam. Ledwie zdążył się przebrać, gdy usłyszał dźwięk klucza w zamku.

- Jestem! - Brzęk kluczy na stoliku.
- Wilson! - Laska oparta o ścianę.
- Tutaj! - Usłyszał.
- Co ci się stało? - zapytał zdziwiony diagnosta. Wilson stał w sypialni w spodenkach do kąpieli w hawajskie wzory.
- Łap! - Rzucił mu parę podobnych.
- Chcesz, żebyśmy zostali braćmi bliźniakami? - zakpił.
- Daj spokój, zakładaj je. Mamy w ogrodzie basen. - Uśmiechnął się szeroko.
- Zwariowałeś? Kupiłeś basen? - Tak naprawdę House się cieszył.
- To niespodzianka.
- W zasadzie to dobrze, że go mamy. Jest gorąco, chętnie się ochłodzę. - Ruszyli na taras i weszli do ogrodu, Greg oniemiał.
- Co to ma być? - zapytał zniesmaczony. - Mamy znowu po dziesięć lat? Jak chcesz tam pływać na materacu? - Wykrzywił twarz.
- Nie będziemy tam pływać. - Wilson uśmiechnął się szeroko.
- Więc co będziemy robić w nadmuchiwanym basenie pełnym wody? - zapytał zaciekawiony House.
- Nie ma w nim wody. - Uśmiech Wilsona stał się jeszcze szerszy.
- A co?
- Podejdź bliżej. - Greg zrobił to, o co został poproszony i…
- Wilson, czy ty z konia spadłeś? - zapytał, widząc kisiel wypełniający basen po brzegi.
- Jeszcze nie, ale mam nadzieję, że zaraz to zrobię. - Pogłaskał House’a po ramieniu i spojrzał znacząco na jego spodenki.
- Wilson! Jesteś szalony! - krzyczał House.
- Tak, jestem szalony, House! Masz rację, wygrałem! Wyjdziesz za mnie!
- Co? - Do diagnosty dopiero dotarło, że Wilson właśnie udowodnił mu, jak bardzo jest zwariowany.
- Aha, aha, aha! - Jimmy skakał dookoła, wyglądało to na taniec zwycięstwa.
- Przestań, do cholery! Słyszysz?!
- Aha, aha, aha! Oh yeah, oh yeah, oh yeah! Co prawda, Słońce jeszcze nie jest czarne, ale nasze zapasy w kisielu truskawkowym czas zacząć! - krzyknął zadowolony z siebie i wepchnął House’a do basenu.

___________________
Ciąg dalszy zabawy w ogrodzie nastąpi mam nadzieję

milea

bitwa w kisielu

na to bym nie wpadła

Izoch

bobi_szmyc

W sumie tekst można uznać powiedzmy w 1/10 za kanoniczny - uzależniony od brania ślubu Wilsonek

NiEtYkAlNa

milea

NiEtYkAlNa

Okej

Napisałam druga część

Nie wiem czy jestem z niej zadowolona, na pewno cieszy mnie decyzja, które chłopcy podjęli

Mam nadzieję, że miło będzie się wam czytało

- Wilson, czy ty już zgłupiałeś do reszty?! - wrzeszczał House, tonąc do pasa w kolorowej mazi.
- Idę do ciebie, kochanie! - Usłyszał i Wilson wskoczył za nim z głośnym plasssk.
- Kleję się, do diabła, Wilson! - Wściekał się, ale James prawie natychmiast przylgnął do niego swoim ciałem i pocałował go namiętnie.
- Właśnie dlatego w basenie jest kisiel truskawkowy, w wodzie nie byłoby takiej frajdy - krzyczał rozpromieniony onkolog. - O tak, House, jestem królem! Aha, aha, ah… awww! - Świętowanie przerwało mu silne uszczypnięcie w… pośladek.
- To bolało - powiedział zaskoczony, rozcierając bolące miejsce.
- Miało boleć. - Diagnosta uśmiechnął się szatańsko. Nadal był w basenie z Wilsonem, więc Jimmy postanowił pójść na całość. Jak szaleć, to do utraty tchu, pomyślał. Ponownie pocałował House’a, tym razem po to, żeby uśpić jego czujność. Uważając na jego chorą nogę, odwrócił go na brzuch, zaskakując go przy tym niesamowicie.
- Jimmy, nie wiedziałem, że lubisz od tyłu. - Przekomarzał się. James uśmiechnął się szyderczo i jednym, szybkim ruchem ściągnął kąpielówki z tyłka kochanka.
- Wielu rzeczy nie wiedziałeś, na przykład tego, że stać mnie na szaleństwo, chodź do mnie! - Odwrócił go ponownie na plecy i pocałował głęboko. - Mam jeszcze jedną niespodziankę! - krzyknął, odsuwając diagnostę nieco od siebie i wychodząc z basenu.

Podszedł do ogrodowego stolika, na którym stało radio i włączył muzykę. Piosenka*, która popłynęła z odtwarzacza była zmysłowa i o nienagannej linii melodycznej, w rytm której Jimmy zaczął kołysać biodrami. Niemal kocimi ruchami zbliżał się do basenu, zarazem zsuwając z siebie spodenki. House przekrzywił głowę, przyglądając się z uwagą i podnieceniem, tej jakże seksownej scenie. Poczuł, że jego członek niemal natychmiast sztywnieje. Gdy James był już całkiem nagi, ale wciąż drażnił się z House’em nie dołączając do kąpieli, ten westchnął wyczekująco i wyciągnął dłonie przed siebie.
- Mam dołączyć, skarbie? - Wilson nie miał dość, zamierzał rozgrzać kochanka do białości. Nie spostrzegł jednak, kiedy silne ręce House’a zdążyły wciągnąć go do basenu. Chlap, chlap, chlap!
- Jak dobrze - szepnął onkolog, gdy poczuł dłonie diagnosty błądzące po jego nagim ciele, niemal w całości zanurzonym w słodkim specyfiku. Przylgnął całym ciałem do kochanka, ocierając się kilkakrotnie swoją twardą erekcją o wnętrze jego ud. Z gardła House’a wydobył się cichy pomruk zadowolenia. Ta sytuacja budziła w nich dodatkowe emocje. Nie znajdowali się w łóżku, jak zazwyczaj. Byli w ogrodzie, w tle grała nastrojowa muzyka, a oni pławili się w… truskawkowym kisielu. Wariaci!

Wilson naparł swoją męskością na podbrzusze House’a, pogłębiając przy tym zachłanny pocałunek. To spowodowało, że spora ilość mazi wylała się na trawnik.

- Jimmy, ty wariacie! - Diagnosta dyszał ciężko, opierając się łokciami o krawędź nadmuchiwanego przedmiotu.
- Unieś trochę biodra. - Onkolog zamruczał do jego ucha. Greg podwinął lewą nogę pod siebie i podniósł lekko miednicę. Znajdując się w takiej pozycji mógł być pewien, że jego prawa noga nie będzie narzekać. Wilson pochylił się nieco nad kochankiem i zlizał powoli specyfik z jego sutka, omiatając językiem brodawkę, po to, by po chwili ssać ją delikatnie. House odrzucił głowę do tyłu i jęknął przeciągle. Otworzył oczy i spojrzał w niebo, Słońce ogrzewało ich nagie ciała, w dodatku, nie zamierzało nawet zmieniać swojej barwy. To szalone, pomyślał diagnosta. [/i]Ale jakie podniecające[/i], uśmiechnął się, spoglądając na „ciężko pracującego” Wilsona. James schodził coraz niżej, znacząc mokrą ścieżkę swojego języka wzdłuż torsu kochanka, a później w okolicy bioder, przygryzł delikatnie skórę w pachwinie i oderwał się od diagnosty. Patrzył na ukochanego z zachwytem, House rozciągnięty w basenie, odprężony. Jego członek wyglądał jak duży

oblany obficie słodką, miodową polewą. Z tej części ciała Jimmy zamierzał ją zlizać bardzo dokładnie.
- Jesteś taki piękny - szepnął młodszy lekarz. Ujrzał niemal natychmiast niecierpliwe ogniki pożądania w niebieskich oczach swojego przyjaciela. Pochylił się i objął członek House’a ustami, pochłaniając go niemal w całości, zaraz potem cofnął głowę ssąc mocno i przełykając truskawkowy łakoć. Z gardła diagnosty wydobył się gardłowy jęk, który przerodził się w głośny spazm. W miarę jak usta Wilsona ślizgały się po jego pulsującym członku, House miał wrażenie, że Słońce rzeczywiście zmienia swoją barwę - na białą.
- Chodź do mnie, Jimmy - sapnął, wciągając Wilsona na siebie. Ujął jego twarz w swoje dłonie i pocałował go łapczywie, błądząc językiem w jego ustach. Obaj oddychali coraz ciężej. James wsunął dłonie pod pośladki kochanka i uniósł jego biodra jeszcze wyżej, ocierając się mocno o jego łono.
Nagle wstał, seksowny, ociekający truskawkową polewą… Dla House’a był jak cukierek. Diagnosta gapiąc się na ukochanego, oblizał ochoczo wargi, niemal pożerał go wzrokiem. Onkolog ponownie podszedł do stolika i zabrał z niego bardzo duży ręcznik, który rozścielił na trawniku, nieopodal basenu. Usiadł na nim i skinął na House’a. Diagnosta w mig dołączył do Jamesa, bez wahania kładąc się na kochanku.
- Mam na ciebie wielką ochotę, mój cukiereczku. - Zażartował. Ale w rzeczywistości onkolog przypominał teraz cukierek, brakowało tylko sreberka.
- Pozwól, że teraz ja się zajmę twoją słodką laską - szepnął, przygryzając płatek jego ucha. Wilson zamruczał zadowolony. Diagnosta sięgnął językiem do męskości młodszego lekarza, drażniąc jej czubek, za chwilę zszedł niżej i pieścił jego jądra. Gdy objął go ustami, James wygiął ciało w łuk i jęknął cicho. Przyjmował kolejne pieszczoty, napierając lekko biodrami na twarz kochanka.

Po chwili…
- House… - szepnął. Greg oderwał się od niego i spojrzał mu w oczy. - House, nie wytrzymam dłużej, weź mnie, chcę być twój… proszę! - To zadziałało na House piorunująco. W jednej chwili znalazł się z powrotem na kochanku, pieszczą jego szyję gorącymi pocałunkami. Ich ciała pokrywała gęsta, lepka maź, a prażące słońce wcale ich nie oszczędzało. Diagnosta wślizgnął się w Wilsona i zakwilił, gdy poczuł jego mięśnie obejmujące ciasno jego członek. Poruszał się dosyć szybko, ale rytmicznie. Onkolog poczuł jak prężąca się męskość House’a drażni raz po raz jego prostatę.
- Och tak, House! Uwielbiam cię… - jęczał. Po chwili przyciągnął pośladki swojego kochanka, żeby poczuć go w sobie jeszcze intensywniej. Wydał nieartykułowany dźwięk, gdy poczuł dłoń diagnosty na swoim penisie. Osiągnął spełnienie. House’owi niewiele było potrzeba. Widząc Wilsona, który był teraz w siódmym niebie, zawtórował mu, naprężając całe ciało. Opadli bez sił na ręcznik i przez chwilę wpatrywali się w niebo.
- A Słońce nadal się nie zmienia - jęknął House, gdy jego oddech się uspokajał.
- Wykąpałeś się ze mną w kisielu, House - sapnął Jimmy. - Przy tym wybryku, ślub nie będzie wielkim wyczynem. - Podpuszczał go.
- Okej. - Usłyszał.
- Słucham? - Onkolog podniósł głowę i spojrzał na House'a.
- Powiedziałem: okej. - Udawał obojętnego.
- To znaczy, że chcesz tego, że zgadzasz się na ślub?
- No cóż, gdzie ja znajdę takiego drugiego wariata? - Uśmiechnął się szeroko i przyciągnął Wilsona do siebie, całując go namiętnie.

the end
__________________________
* http://www.youtube.com/watch?v=G6wUPCqwWI8&feature=fvst

Agusss

No nie dopiero czytałam pierwszą część, a tu drugą mnie poczęstowałaś!
Nitka!

Ja nie wiem

Co ja mam powiedzieć? xD kiedyś myślałam nad czymś takim tylko nie w kisielu

Ale świetnie napisane

I Jimmy jaki hmm... xD No nie poznaję go xD Ale Greg nie lepszy^^ Aż mi sie przypomniała końcówka jakiegoś wierszyka: "A my się kochamy jak dwa wariaty"

Idealnie pasuje

Wenyyy na więcej takich tekstów

milea

NiEtYkAlNa

Agusss

milea

jlk

Okej, tracę dziewictwo, po raz pierwszy komentuję fika na tym forum

Od razu uprzedzam, jestem w tym kiepska i zachwyty, jakie wyrażę w słowach trzeba będzie pomnożyć na 100.

Po pierwsze: OJP KISIELOWY HILSON. DO WANT.

Po drugie:

NiEtYkAlNa

bobi_szmyc

Boru mój kisielowy - boskie!

NiEtYkAlNa

bobi

Izoch

Druga częęęść!
I ostatnia?!

NiEtYkAlNa

Izoch

NiEtYkAlNa

Izoch

Agusss

bobi_szmyc

coolness

Komentuję, jak obiecałam i jak chciałam. Udało mi się znaleźć chwilkę czasu i ogarnąć zawieszający się komputer.

Nitka! Jak już wiele razy Ci mówiłam, jesteś wariatką (nie taką jak ja ma się rozumieć

) i strasznie pokręconą osobą. To dobrze

NiEtYkAlNa

Izoch

baby · Wysłany: Pią 22:31, 05 Mar 2010 Temat postu:

jeeja, Nitko.

pytałaś się jak, no i masz komentarz.
ło, gdzie ja zawędrowałam

odzywa się we mnie ta mała cząsteczka hilsonka w moim serduszku, neko, która notabene zaraziła sie od jakiejśtam, zaraża

no, więc, nie owijając w bawełnę;

JEEEJU

ale słodkie, serio

- To znaczy, że chcesz tego, że zgadzasz się na ślub?
- No cóż, gdzie ja znajdę takiego drugiego wariata? - Uśmiechnął się szeroko i przyciągnął Wilsona do siebie, całując go namiętnie.
no, zgadzam się Jakastam, słodki ten fragment

no i tak, podobało mi się

kocham,
baby

NiEtYkAlNa · Wysłany: Sob 19:56, 06 Mar 2010 Temat postu:

baby

Witaj w Hilsonie

Cieszę się, że Ci się podobało

Jakastam zaraża Hilsonem, o tak

Ona i Richie zdecydowanie przekonały mnie do chłopaków razem