Za późno [M]

Muniashek

Kategoria: love

Zweryfikowane przez autorkę

Od autorki: Naszło mnie. Nie jestem pewna, czy jakoś to wyszło, pisałam to pod wpływem natchnienia i zmęczenia

Dzięki Atris, za poprawienie i przeczytanie

Ostrzeżenie? Ofkorz. Śmierć jednego z bohaterów.

Jednego jestem pewna: w końcu mi coś wyszło tak, jak chciałam

Chciałam, żeby dokładnie tak to wyglądało. Chciałam, żeby były różne narracje. Osoba zwracająca się do Grega to... Ktoś w rodzaju Nadziei czy Śmierci. Nie umiem tego nazwać, mam nadzieję, że rozumiecie

To chyba wszystko. Miłego czytania

***
Tak jak nigdy nie byłeś pewien, tak teraz jesteś aż nadto. Boleśnie uświadomiłeś sobie tę prawdę. Tak, boli. I powinno. Nie, nie jestem okrutna… Po prostu stwierdzam fakt, który Ty powinieneś przyjąć do wiadomości dawno temu. I byłoby dobrze. Teraz już za późno, doskonale o tym wiesz. Nie, nie mogę Cię pocieszyć. Nic nie cofnie czasu.

***

Greg leżał na swojej kanapie i z pozoru bardzo uważnie oglądał coś w telewizji. Pewnie Monster Trucki. Albo General Hospital. To akurat jest najmniej ważne.

W głowie Grega toczyła się bitwa. Bitwa, która decydowała o zakończeniu zdecydowanie większej wojny. Bitwa dotycząca bardzo wrażliwej i intymnej części jego osobowości. Bitwa, która miała rozstrzygnąć, czy tę część ukazać. Ostatecznie bitwa wyrokująca jego przyszłość.

Tak, była to bardzo ważna bitwa oraz wojna.

***

Powiedzieć, czy nie? Cholera jasna, ukazać się przed nim, czy nie? A co, jak mnie wyśmieje? Z drugiej strony patrzy na mnie takim wzrokiem… Jak mógłbym mu się oprzeć? Nie… Nie chcę nigdy więcej musieć mu się opierać. Nie chcę nigdy więcej się powstrzymywać. Albo to zaakceptuje, albo nie… A wtedy wyjadę. Zostawię go, żeby nie musiał się krępować w pracy. Nie wszędzie mnie przyjmą, ale… Gdzieś na pewno.

Ale co, jak mnie wyśmieje? Przecież to będzie boleć. Umrę, jak to zrobi. Nie… On nie jest taki. Prędzej by się poświęcił dla mnie, niż wyśmiał… Mam nadzieję.

A może mu nie powiem… Ostatecznie do tej pory wytrzymywałem, nie wytrzymam jeszcze trochę? W końcu… To prawie nic takiego. Zacznę go unikać. Odrobię godziny w przychodni, tam przecież nie będzie mi przeszkadzał… A potem… Potem jakoś będzie. Powinienem dać radę.

Muszę mu w końcu powiedzieć. Jak nie teraz, zaraz, to jutro. Nie wytrzymam, doskonale o tym wiem. Nic się nie stanie. Powiem mu i kompletnie nic się nie stanie. Na pewno…

Tak. Jutro mu powiem. Nic się nie stanie.

***

NAZAJUTRZ

Tak, cierpisz. Bardzo dobrze, za długo z tym zwlekałeś. Teraz on leży tutaj, zakrwawiony, a Ty doskonale wiesz, że nie uratuje go już nikt. Jego serce przestało pracować dawno temu, nawet nie liczyłeś. Jego mózg też już na pewno umarł… Za długo czekałeś, za długo!

***

CHWILĘ WCZEŚNIEJ

Ulicą idzie dwóch mężczyzn. Śmieją się, rozmawiają. Widać, że są dobrymi znajomymi. Po chwili jeden zbliża się do drugiego i namiętnie go całuje. Od tego momentu akcja zaczyna toczyć się szybciej. Zza rogu ulicy wyjeżdża czarny samochód. Z jego okna wysuwa się lufa pistoletu, rozlegają się strzały. Słychać krzyki „Cioty nie mają prawa żyć!”. W tym samym czasie jeden z mężczyzn, trochę niższy i grubszy, zasłania drugiego. To on pierwszy pada na chodnik, dookoła niego rozlewa się krew. Ten wyższy pochyla się nad nim, przytula go do siebie, z jego oczu płyną łzy. Radość, którą dopiero co otrzymał, została mu odebrana. Ludzie kotłują się wokół, po kilku minutach przyjeżdża karetka. Jednak z rannym nie da się nic zrobić. Już raczej nie ranny, a martwy. Za późno.

***

Nie powinieneś tyle czekać. Być może mógłbyś się dłużej cieszyć jego obecnością. Tym czasem patrzysz już na napis na grobie oznajmiający Ci, że James Wilson zginął dwa dni wcześniej. Doskonale o tym wiesz. Straciłeś radość życia, straciłeś jego sens. Już teraz tylko śmierć się liczy.

~the end.

Atris

Prawdopodobnie są błędy w przecinkach, aż tak dogłębnie tego nie sprawdzałam. Wiesz, jedynie styl

A styl był w porządku. Dwa błędy, co to jest?
Miniaturka sama w sobie jest dobra, nieco powierzchowna, najbardziej w kwestii uczuć, ale wygodnie się ją czyta, nie zagłębiając się w te mroczne szczegóły.

Zgrzytnęło mi tylko, że nazwałaś Jamesa grubszym

Może niższy jest, ale grubszy raczej nie, ewentualnie można przyjąć słowo "przysadzisty".

Weny!

Agusss

Hmmm... No nie miałam dziś ochoty na takie klimaty...

Ale mimo wszystko świetnie. Podzielam zdanie Atris, masz świetny styl.
Wciąga. Czytałam z zapartym tchem. Natchnienie bardzo dobrze podziałało

333bulletproof

Atris

333bulletproof

*walczy na łopaty z Atris* One... nas... znienawidzą! Za to! *sapie pomiędzy kolejnymi uderzeniami*
(God, jak to źle zabrzmiało

)
Lepiej schowaj swoją łopatę, jeśli nie chcesz jej porysować! I tak przyjdę tu, kiedy będziesz już spała, i go odkopię i zrobię VooDoo!

*dalej sapiąc* Atri-is, przejdź na ciemną stronę mocy! Jestem Twoim ojce-e-ee... Twoją żoną! Nie wygrasz z przeznaczeniem! *w tle słychać wstęp do Star Wars*

Atris

333bulletproof, ja sem twój tatinek

(jak jest żona po czesku?

)
Przeeestań go odkopywać. Już umarł, nie naprawisz go

Chyba, że go pocałujesz, wtedy zrobisz z niego trupiego księcia

Nawet się nie waż, widzę ten twój uśmiech na samą myśl

Moją żoną w końcu jesteś!

333bulletproof

Atris

333bulletproof

*z naiwną radością zabiera się za podważanie nagrobka* *nuci przerwany Main Theme z Gwiezdnych Wojen*
Będę miała trupiego księcia!

Atris

*przybiega szybko z łopatą i zaczyna zakopywanie*
Zgłupiałaś jak mnie nie było, czy co? Wiesz ile by trzeba było ziemniaków obierać dla ciebie, mnie i jeszcze Wilsona i House'a? Kto by to obierał?

NiEtYkAlNa

Ja bym powiedziała, że House mógł właśnie poczekać i wtedy nie było by tragedii, ale to Twój wen

Podobało mi się, no poza tym grubszym ;p
reszta bardzo fajna, zmusza do refleksji

333bulletproof
Chyba gnijącego pana młodego

Boże, dobra jesteś z tą łopatą, każdego odkopiesz i śmierć mi nie straszna jak to czytam

Muniashek

*wchodzi do tematu i udaje zagniewaną minę*

Co tu się dzieje, hę? *patrzy spod byka*

Ludzie kochani, to już uśmiercić nie można nikogo, żeby go nie wykopali, no po prostu wandalizm się szerzy, kompletny brak szacunku dla zmarłych, ja nie wiem...

*odbiera 333 i Atris łopaty i wręcza łopatki do piaskownicy*

No, a teraz proszę mi się grzecznie iść bawić

Ok, taki joke. *ucieka przed rozwścieczonymi dziewczynami*

Bożena, jeszcze nie wzięły ślubu, a już zachowują się jak stare dobre małżeństwo...

Edit: Nietykalna, gdyby House nie powiedział Wilsonowi, to fik nie miałby prawa powstać, bo nie byłoby najmniejszego sensu

A tak, to macie co czytać, a że akurat to moje marne pisarstwo jest, to na to już nic nie poradzę, wen nie sługa...

Pozdrawiam, Munio.

Edit2: Się czepiacie grubszego...

A jak inaczej można odróżnić Wilsona od House'a? Źle to ujęłam, chodziło mi o to, że nasz kochany onkolog jest grubszy od diagnosty...

Pa!

NiEtYkAlNa

pisz, pisz, ja czytam, a z plastikową łopatką to niewiele można *próbuje mimo wszystko odkopać Jimmi'ego*

Atris

Może młodszy?

A ja go zakopywałam, żeby Bullet nie odkopała, mamooo!
Ja nie chcę do piaskownicy! *robi obrażoną minę małego dziecka*