To nigdy nie mógł być on [M]

Atris

Kategoria: love

Znacie to uczucie, jak chcecie coś napisać, ale nie możecie?
To ja tak właśnie się czuję. Nie mam kompletnie żadnych pomysłów, ale za to chciałabym was koniecznie uszczęśliwić moim nowym tworem.
Dlatego dostajecie to ot, co właściwie lovem nie będzie pewnie dla nikogo, oprócz mnie. Śmiało możecie na to wołać friendship.

Bullet, chciałabyś to wziąć pod skrzydła i mieć dedyk na wyłączność?

Miłego czytania:

PS. Żadnych śmiercionośnych niespodzianek, raczej nastawione na mój wisielczy humor.

To nigdy nie mógł być Wilson.

On jest ZA miły. Te jego panienki z rakiem, byłe żony, które oskubują go z każdym rokiem coraz bardziej, nawet ja! Zwyczajnie nie potrafi powiedzieć nie. W jego genotypie na stale zakodowane jest nieustające tak, którego nie da się niestety wyplenić.

To nigdy nie mógł być Wilson.

Przecież nie wytrzymałbym jeszcze większego zbliżenia do tej jego miłosiernej duszyczki. A jakby mi się udzieliło jego nastawienie? Przecież gdybym zaczął być, choć trochę milszy... ile ludzi naraziłbym na omdlenie?

To nigdy nie mógł być Wilson.

Jego poczucie winy do reszty by mnie zabiło. Może nawet, po którejś z kolei manipulacji, i mnie zrobiłoby się przykro? Jak mógłbym na to pozwolić? I już nigdy więcej nie zaszantażowałbym Cuddy. Nie, to nie mogłoby się tak skończyć.

To nigdy nie mógł być Wilson.

Znacie go przecież. Widzieliście. No przecież on nawet nie wygląda na faceta! Idealne włosy, idealna cera, idealne ubrania, idealne... wszystko! Nie można być takim idealnym! To grozi banalnością. A jego usta... dałbym głowę, że używa błyszczyka. I on jest facetem?

To nigdy nie mógł być Wilson.

Spójrzcie na niego. Już? Czy wszyscy na pewno patrzą? Dokładnie. Przecież widzicie to, co ja. Piękny, przystojny, pachnący, mądry lekarz Wilson. Boże, ty to widzisz i nie grzmisz! Wszystkie kobiety zbajeruje i nic nie zostanie dla innych nieszczęśników. To takie niesprawiedliwe, że jemu dałeś to wszystko...

Och, do dupy ze sprawiedliwością. To źle, że dostał to wszystko. Bardzo źle. Uhh... oboje to widzimy, prawda? A może mi się wydaje, że frajer z radiologii spojrzał na jego tyłek?

Tak właściwie, kogo ja próbuję oszukać? Oprócz tego, że siebie i całą resztę czepialskiego świata? Oczywiście, że to zawsze musiał być Wilson. Nie było nawet innej opcji. Od samego początku nie miałem innego wyjścia! To jego wina! Wszystko jego cholerna wina!

To zawsze musiał być Wilson.

On jest ZA miły. Potrzebuję kogoś, kto nie ma kręgosłupa i nie potrafi mi odmówić. Poza tym, mnie się nie odmawia. I wcale nie próbuję z niego wyplenić słowa TAK. Przecież to bardzo pozytywne słowo. Próbuję go jedynie nauczyć, i to na jego błędach, że:

House: TAK, TAK, TAK
Laski, panienki z rakiem, byłe żony: NIE, NIE, NIE

Bo tak właśnie powinno być. Co? Co mówicie? Dobrze, dobrze. Już poprawiam.

Najmądrzejszy i najbardziej przystojny diagnosta świata oraz jego fanki: TAK, TAK, TAK
Laski, panienki z rakiem, byłe żony, wszystkie inne kobiety... i Cuddy: NIE, NIE, NIE

W miarę upływu czasu, będzie można wypisać Chase’a z NIE i wrzucić do TAK. Ale dajmy Wilsonowi czas, niechże on się najpierw odnajdzie.

To zawsze musiał być Wilson.

Spójrzcie na mnie i uczciwie powiedzcie, że ten chodzący pan naprawię-cały-świat jeszcze nie podzielił się ze mną tą paskudną miłosiernością.

Powiedziałem: uczciwie.

Przecież wczoraj pozwoliłem nawet Taubowi iść do ubikacji w godzinach jego pracy! A Chase wyczyścił moje buty. I ja nie jestem miłosierny? Jak to nie? Wilsooon!

To zawsze musiał być Wilson.

Nie oszukujmy się. Zarażenie się poczuciem winy mi nie grozi. Nie mam poczucia winy! Nie, nie i nie! Bez żadnych skrupułów manipuluję nim, Cuddy, Lucasem, Cameron, Chase’m, Foremanem, Taubem i Trzynastką. No i tymi nieporadnymi chirurgami. No i może trochę Brendą z recepcji. I aptekarzem. Och, przestańcie mi wszystkich wypominać. Przecież manipulacja to bardzo fajne zajęcie w wolnym czasie. I w pracy też. Musicie kiedyś spróbować.

To zawsze musiał być Wilson.

Może dlatego właśnie go lu... lub...lu... och, naprawdę muszę to mówić?

Proszę, dajcie spokój.

Dobra, już dobrze! Może dlatego go tak lub... ale muszę?

Okay, lubię. Zadowoleni?

Może dlatego go tak lubię, ponieważ używa tych swoich pianek, perfumek, balsamików, żelików, kremików, szamponików, płyników i innych –ików.

Wąchaliście kiedyś Wilsona? Nie? Żałujcie. Nawet nie wiecie jak on czasem fajnie pachnie. Jak sałatka owocowa. Albo jak chodzący zlepek galaretek różnych smaków. Jabłkowy szamponik, mydełko truskawkowe (oby nie wpadł na Chase’a), balsamik bananowy (od kiedy ja się martwię o Chase’a?), brak mu jeszcze czapeczki z jogurtu na głowie.

Ale i tak żałujcie. Wilson pachnie całkiem ładnie.

Co nie znaczy, że pozwalam wam go wąchać, dotykać, czy molestować w jakikolwiek inny sposób. On jest mój.

To zawsze musiał być Wilson.

Może dlatego, że on jest taki idealny, taki... cały. A ja jestem...

Gdzie z tą łapą. Zabierzcie te chusteczki. Wcale nie jestem uszkodzony! Odwalcie się. Prosił was ktoś o komentarze?

No dobrze. Jestem uszkodzony. Jestem podłym manipulatorem, jestem wrednym, parszywym typem. Zadowoleni jesteście? Ty z chusteczkami nawet nie odpowiadaj. Znajdź sobie jakiegoś frajera. Tylko nie zbliżaj się do Wilsona. Jeszcze się spikniecie i twoje pudełko chusteczek na zawsze pozostanie pełne przy uzdrowicielu świata.

Więc tak, jestem uszkodzony, a on jest wciąż ze mną. I niech się cały świat wali, pali, trzęsie bądź, co tam sobie jeszcze wymyślcie. Albo niech zostanie zasmarkany przez tą laskę. O tą. Tak, o tobie mówię. No i czemu rżysz jak koń do siana. Kolejna idiotka.

No, niech się wali, pali i tak dalej, a on zawsze będzie. Tak powiedział. Wilson nie kłamał, prawda? Ten przeklęty niosę-dobro-i-miłosierdzie-każdemu-kto-o-to-poprosi-i-każdemu-kto-wcale-tego-nie-chce-a-ja i-tak-mu-się-naprzykrzę palant nie mógł kłamać. To całkiem nie w jego stylu. Dlatego jest mój. Widzicie? Mnie obiecał, a nie wam, wy przeklęte Wilsonowe fanki. Możecie sobie znaleźć innego Pana Miłosierdzie, bo on nie będzie już spał z żadną z was. Nawet, jeśli którejś został tylko rok życia. Ale ten łysol z laboratorium podobno wciąż jest wolny. Słyszałem, że pod łysą powłoką ma serduszko pełne wolnego miejsca. Powodzenia wam życzę.

Ja muszę już iść. Może ktoś chciałby podzielić się ze mną frytkami i dużą colą?

- Wilson! Masz ochotę na ostry seks na biurku Cuddy?

A wy co podsłuchujecie?

333bulletproof

Hii, tenkju za dedykacje

(Czy Hugh nie mógłby tak zadedykować mi jakiegoś przesiąkniętego Hilsonem odcinka House'a? No nie mógłby? ;__; )

Atris

Dziaga

Trochę to trwało zanim udało mi się skomentować ten fick, ale wynika to z mojego nieustannego lenistwa ;D
Okey, zacznę od tego, że ogólnie to nie przepadam za monologami bohaterów, ale tym razem jest inaczej. Nie jest to kolejna długa i nudna pogadanka o tym jak bardzo ktoś jest samotny czy coś w tym stylu a zabawna rozmowa z samym sobą

'Chyba' z samym sobą...