Historia jakich wiele[M]

dr dom

Do napisania fika zainspirował mnie odcinek"Half wit"sezon 3 odcinek 15
To jest mój drugi fik więc proszę o wyrozumiałość

.Pisany oczywiście na lekcji .

Kategoria: love

Zweryfikowane przez dr dom

Historia jakich wiele

Do napisania fika zainspirował mnie odcinek"Half wit"sezon 3 odcinek 15
To jest mój drugi fik więc proszę o wyrozumiałość

.Pisany oczywiście na lekcji

.

To zaczęło się miesiąc temu. Najpierw silne bóle głowy,na które ledwo działał Vicodin a ostatnio też coraz częściej budził się w nocy by zwymiotować. Czuł się źle ale mimo to dalej leczył innych w szpitalu.Zawsze bagatelizował swoje choroby.

Pewnego dnia Greg House jak zwykle przyszedł do pracy. Od kilku dni razem ze swoim zespołem(Chase'm,Cameron i Foremanem)leczyli 20-kilku letniego John'ego i na razie jak dotąd nie wykryli co mu jest. Gdy Greg zlecił badanie krwi pacjenta swojemu zespołowi,sam udał się do gabinetu Wilsona by go odwiedzić. Lubił z nim rozmawiać-był to jego jedyny przyjaciel nie licząc Michaela czy jak mu tam z księgowości. Gdy House wszedł do gabinetu Wilsona usiadł na jego biurku i zaczął częstować się jego kanapką Po chwili zaczął rozmowę z Jamesem. Gadał z nim głównie o swoim pacjencie ale też o ciężarówkach potworach gdy złapał go silny ból głowy. Odruchowo złapał się za głowę a na jego twarz zawitał grymas bólu.
-Coś się stało?-spytał zmartwiony Wilson przyjaciela.
-Oprócz tego że zmieniłeś wyraz twarzy to nie-odburknął House.
Wstał i ruszył do drzwi. Gdy je otworzył,zakręciło mu się w głowie. Przeszedł jeszcze kilka kroków po czym upadł nieprzytomny na posadzkę szpitala.

Pierwsze co usłyszał Greg po odzyskaniu przytomności to szybki oddech Wilsona i jego kroki. Najwidoczniej chodził w tę i z powrotem koło jego łóżka. Domyślił się bowiem już że leży w szpitalnej sali gdzie został przetransportowany gdy stracił przytomność.
Kiedy Greg otworzył oczy lampa wisząca nad łóżkiem poraziła go w jego niebieskie tęczówki.
-Który bałwan powiesił tu lampę?!-wymamrotał House
-Jak się czujesz?-Wilson natychmiast podszedł do łóżka przyjaciela.
-Świetnie-odpowiedział House-mogę już sobie iść?
-Nie tak szybko-powiedział Wilson świecąc Gregowi latarką w oczy-trzeba ustalić przyczynę tego zemdlenia. Zaraz idziesz na tomografię.
Nie było sensu kłócić się z Jamesem tym bardziej że poparła go Cuddy,która właśnie weszła do sali gdzie leżał House.
5minut później Jimmy kazał Gregowi wstać żeby poszedł na badanie.
Diagnosta wstał,jednak zaraz szybko usiadł-zakręciło mu się w głowie.Wezmę wózek-zaproponował Wilson.
10minut później House leżał już na dole w maszynie do tomografii.
Wilson siedział w kabinie i oglądał obrazy przesyłanę przez tomograf.
I wtedy to zobaczył.
W mózgu House było 6guzów z czego 5nieoperacyjnych. Miał raka mózgu.
Wilson długo wpatrywał się w ekran nie mogąc w to uwierzyć. Jego czekoladowe oczy były pełne łez.
-Uwolnisz mnie wreszcie?-zawołał House.
Wilson wytarł łzy rękawem,jego przyjaciel nie mógł zobaczyć go w takim stanie,wyszedł z kabiny i wyłączył maszynę.
-House...-zaczął niepewnie. Zupełnie nie wiedział jak przekazać taką wieść przyjacielowi. A przecież mówił to tysiące razy swoim pacjentom.-masz raka mózgu.6guzów.
-Greg świdrował go wzrokiem.
-Przyjmuję cię na oddział-powiedział onkolog.

Gregory House leżał w łóżku w jednoosobowym pokoju na oddziale Onkologii. Na krześle siedział Wilson,Cuddy zbierała się do wyjścia. Było już po północy.
-Zostanę z nim powiedział James do Lisy.
Wilson tej nocy został w szpitalu chociaż już dawno skończył dyżur.
O 7:00 obudziła go Cuddy.
-Co z House'm ?-zapytała cicho by nie budzić Grega.
-Jest źle-odparł Wilson ze smutną miną.W nocy kilka razy wymiotował.Musiałem mu dać kroplówkę. Zasnęliśmy dopiero nad ranem.
-Zastąpie Cię-powiedziała Lisa.Dyżur masz dopiero o 10:00.Prześpij się chociaż kilka godzin w domu a ja z nim posiedzę.
-Naprawdę nie trzeba...
-Zostawiasz go w dobrych rękach-powiedziała Cuddy.Nie martw się wszystko się ułoży.
Wilsonowi nie pozostało nic innego jak zgodzić się z nią. Pożegnał się więc i ruszył do wyjścia.
Cuddy usiadła koło łóżka House na szpitalnym krześle.

O 12:00 Greg wreszcie się obudził. Czuł się świetnie.Nie miał zamiaru leżeć cały dzień w łóżku,wolał pomóc swojemu zespołowi w rozwiązywaniu przypadku Johnego. Nikogo nie było w jego sali więc nikt mu nie preszkodził w jego planie. Szybko ubrał się,wymknął z oddziału i poszedł do swojego gabinetu.
-Spóźniłeś się-zakomunikował mu Foreman gdy tylko go zobaczył. A po za tym podobno jesteś chory,więc nie zajmujesz się tym przypadkiem.
-Kto tak powiedział?-zapytał House
-Cuddy-odpowiedział mu Chase
-I wy jej wierzycie?!-krzyknął House. Idioci. A teraz koniec pogaduszek. Pacjent nas potrzebuje.
Asystenci zabrali się do roboty. Jednak House nie długo siedział w swoim gabinecie. Wilson szybko spostrzegł że House'a nie ma w swojej sali i domyślił się gdzie może być.
-House!Co ty tu robisz?! Wilson wszedł do gabinetu Grega. Wracaj na górę!-James był naprawdę wkurzony.
-O nie moja opiekunka mnie woła-powiedział diagnosta patrząc wymownie w sufit.
Kaczątka ze zdziwieniem przyglądali się tej scenie.
-Greg masz raka mózgu. To poważna sprawa a ty sobie kpisz.
-Zróbcie biopsję wątroby-House zwrócił się do całkowicie zdezorientowanych członków swojego zespołu po czym wyszedł z pomieszczenia za Wilsonem. Jeszcze tego samego dnia cała jego drużyna przyszła go odwiedzić. Byli bardzo zmartwieni.Jak wszyscy zresztą. House'a to powoli zaczęło denerwować. Tej nocy z Gregiem została Cuddy.

House z dnia na dzień czuł się coraz gorzej,pomimo podjętego leczenia i wycięcia jednego guza. Umierał. Wilson zaniedbywał swoje obowiązki,całe dnie przebywał w pokoju swojego przyjaciela. Zawsze gdy od niego wychodził miał łzy w oczach. Wiedział że jego najlepszemu przyjacielowi nie zostało już wiele życia. Przez te wszystkie godziny,głównie wspominali stare,dobre studenckie czasy i początki ich medycznej kariery,kiedy żeby się jakoś utrzymać i opłacić rachunki przesiadywali ciągle w przychodni by dorobić trochę grosza i prawie wcale nie bywali w domu.

Pewnej nocy ok.1:00 nad ranem,Jamesa Wilsona,który spał na krześle koło łóżka Grega obudził sygnał aparatury oznajmiającej zatrzymanie akcji serca.
Wilson od razu zaczął reanimacje jednak nie zdołał przywrócić życia genialnemu diagnoście.
Koniec

Agusss

No dobra będę pierwsza.

No nie! Czy wiesz co to spacja?! Proszę Cię używaj jej od czasu do czasu! Po kropkach, przecinka stawia się przerwy! Z myślnikami też jest reguła. No, ale w Twoim przypadku zignorowana. Po za tym p
przecinki się gdzieś pogubiły. Sama mam z nimi problemy, ale są niektóre wyrazy, przed którymi się je stawia.
Dobra ktoś lepszy pewnie wyłapie błędy.

Poza tym dobry fic. Trening czyni mistrza. Więc nie przerażaj się tylko ćwicz. Fabuła jeżeli się nie mylę pojawiała już się, ale każdy fic Hilsonkowy jest genialny

Życzę dalszego rozwoju

dr dom

333bulletproof

Me second

Najpierw, za Agusss, interpunkcja. Nie jestem pewna, czy Word poprawia myślniki, ale wydaje mi się, że po przeczytaniu np. [link widoczny dla zalogowanych], większość problemów zniknie. Możesz też poszukać bety, o ile wiem, jest taki temat na forum.
Nie będę szukać i wymieniać błędów, bo sama nie jestem w tym najlepsza, więc w kwestii treści:

Historia na dużo więcej rozdziałów!
Umieściłaś tak dużo informacji (i ciekawych pomysłów dla rozwinięcia) na takiej małej przestrzeni, że czasem wygląda to trochę groteskowo (mam na myśli - w ciągu kilkunastu linijek House jest zdrowy, potem kiepsko się czuje, potem odkrywają raka - mogłabyś to rozpisać na co najmniej klika części)

I tutaj wynika sprawa prawdopodobieństwa -

dr dom

333bulletproof

Richie117

Zgadzam się z przedmówczynią - za krótko, za dużo szczegółów w zbyt małym kawałku tekstu. Jestem wyjątkowo przewrażliwiona na punkcie death!fików, a tu się nawet nie miałam kiedy powzruszać (good for me

)

A propos kawałka z Foremanem:

Muniashek

Ofkorz wszyscy mają rację - trening czyni mistrza

Po pierwsze - powtórzę się, ale interpunkcja. Podstawa dobrego tekstu, jak dla mnie. Plus dla Ciebie, że ortografia nie padła, ale interpunkcja jest równie ważna! Napewno Word poprawia, dlatego polecam

Po drugie - niestety, mnóstwo powtórzeń złapałam w trakcie jednego czytania. Postaraj się oprócz Grega czy House'a dodawać np. diagnostę. Czasami wystarczy po jednym zdaniu dodać tylko "on", bo to wynika właśnie z poprzedniego

For example:

dr dom

[quote="Richie117"]
A propos kawałka z Foremanem: