Kubkowe rozmowy: gorąca czekolada [M]

Scribo

Delikatny Hameronek w cyklu kubkowych rozmów. Mam nadzieję, że sie spodoba.

Zweryfikowane przez autorkę.

Cz. 4 "Gorąca czekolada"

Biegła. W przód, ciągle w przód. Krok za krokiem. Jeszcze trochę, tylko kawałek. Zdobywała swój własny, prywatny Mount Everest możliwości. Jeszcze tylko pięć minut. Tylko trzy. Dwie. Jedna…
Teraz mogłaby przestać, ale tego nie zrobiła. Czuła, że może biec dalej, że może więcej. Kroki rozbrzmiewały echem w pustym mieszkaniu.
Miała cel; osiągnęła go. Mogła wyznaczyć sobie następny. Zawsze kiedy przekraczała barierę własnych możliwości znów ją stawiała, tylko trochę dalej. Dążyła do doskonałości, wiedząc, że nigdy jej nie osiągnie, bo i tak to będzie za mało.
Pukanie do drzwi.
Oczywiście. Nie wspomniałam, że zawsze coś jej przeszkadzało?
Zeszłą z bieżni, wzięła łyk przygotowanej wcześniej wody i otworzyła drzwi.
– House? – spytała zdumiona. Podobna sytuacja już miała miejsce. Trzymała się nadziei, że to nie dejavu.
– A widzisz tu kogoś innego? – burknął.
Odetchnęła głębiej.
– Czego chcesz?
Mając w pamięci odpowiedź Chase’a, wolał odpowiedzieć wprost.
– Potrzebuję rady.
Uniosła brwi, ale uchyliła drzwi szerzej i wpuściła go do środka.
– Usiądź – powiedziała i przeszła do kuchni. Ustawiła mleko na gazie. Już po chwili niosła do pokoju gorącą czekoladę.
House siedział w fotelu i smętnie wpatrywał się w blat. Czemu teraz przyszedł do niej? Czy nie powinien najpierw pójść do Kutnera, po „tak” (które spodziewał się uzyskać)? W końcu był prawie pewien, że Cameron mu to odradzi. Co on tu właściwie robił?
– O co chodzi? – zapytała podnosząc kubek do ust.
– Czy powinienem się ożenić z pacjentką, która stawia to jako warunek diagnozowania? – nauczony doświadczeniem, wyłożył całą sprawę od razu.
Omal nie zakrztusiła się czekoladą.
– I masz zamiar się zgodzić?
Parsknął zirytowany.
– Czy sądzisz, że gdybym podjął już decyzję nadal bym tu siedział?
Zignorowała go i spojrzała w brązowy napój.
– Czy ona ma rodzinę?
Zrobił zdziwioną minę.
– Nie mam pojęcia.
– A przyjaciół?
– Nie wiem – burknął.
– Czy ktokolwiek do niej przyszedł, odwiedzić ją?
– Chyba nie…
Cameron skinęła głową.
– Więc tak, powinieneś.
Jego światopogląd legł własnie w gruzach.
– Dlaczego? – spytał, starając się, by jego głos nie zdradzał ogromu zdziwienia, jakie właśnie go ogarnęło.
– Ona się boi. Boi się, że zostanie sama na koniec, że kiedy będzie umierać nie znajdzie nikogo, że jej życie będzie do dupy. Ona tylko się tego boi. A ty wiesz, ze twoje życie już takie jest. Nie masz nic do stracenia. A ona cię potrzebuje. Więc tak, powinieneś się zgodzić.
Patrzył na nią uważnie.
– Jak jest między tobą a Chasem? – spytał nagle.
Spojrzała mu prosto w oczy.
– Dobrze. Bez strachu.
Uśmiechnął się półgębkiem.
– Powinnaś sama słuchać własnych rad.
Tym razem to ona się uśmiechnęła.
– Ja ich nie potrzebuję. Ty najwyraźniej tak, skoro tu przyszedłeś.
Jednym ruchem podniósł kubek do ust i wypił czekoladę duszkiem. Wstał i ruszył do drzwi.
– Co zrobisz? – zapytała jeszcze.
Spojrzał na nią przez ramię.
– Wezmę przykład z ciebie. Nie będę słuchał sam siebie i pójdę posłuchać wszystkich wokół.
Zatrzasnął za sobą drzwi.

Sonea

No, delikatny Hameronek.
Czytałam poprzednie części i mi się podobały. Ta też.
Pozdrawiam.

Jen

House ma rację, Cam nie sucha siebie i swoich pragnień, tylko wszystkich wokół ;/
a mogłabyś zapodać linka do innych kubkowych części ? bo bardzo mnie takowe zainteresowały i chętnie je przeczytam

Scribo

Jen

dziękuję, oczywiście przeczytam

GoSs

Baaaaardzo. podobają mi się kubkowe rozmowy

Kamylka

Fajne te kubkowe rozmowy

A to jest ostatnia część czy będą jeszcze kolejne? Z chęcią przeczytałbym jeszcze inne rozmowy.

Wena

kiciak100

Świetny pomysł! No i oczywiście bardzo dobrze wykonany

To co, teraz... Cuddy?

Jen

Przeczytałam resztę i bardzo podobają mi się te kubkowe rozmowy

będzie ich więcej ?

izia12

Kurde,to było niezłe

Noo macie rację,nie słucha siebie,ale to noralne bo rzadko się zdarza żeby człowiek słuchał własnych przemysleń ,zawsze jest nam lepiej zasięgnąć opini zaufanej osoby i zanalizowac ją i podjąć jakąś racjonalną decyzję

Kasiek

Bardzo mi się podoba i sięgnę po resztę. Fajnie odczytany charakter Cameron.
Twoje zdrowie

Lady Makbeth

Kochanie, to jeden z najlepszych fików jakie dotąd tutaj czytałam. WSZYSTKIE części są cudne, pełne humoru i dobrze je się czyta. Mam nadzieję, że będę miała jeszcze okazję zapoznać się z dalszymi opowiadaniami z tej serii.

Dziękuję Repice, która nakierowała mnie na te opowiadania

Cudna :D

Teraz Cuddi czy Kutner?
Jeśli ta pierwsza ta już się boję (jej zazdrość mogłaby być niebezpieczna dla otoczenia)

Katty B.

Świetne są te kubkowe rozmowy.

Doskonale ilustrują odmienność wszystkich ludzi wokół House'a, ich różne poglądy poprzez zupełnie różne rady. I chociaż nie jestem fanką Hameronu, bardzo mi sie ten fik podobał. Dobrze napisana Allison - odważna i śmiało spoglądająca wprzód.

Gratuluję.